-

Algemeen

Heftige uitspraken van Gordon: “André Hazes was gewoon een pedofiel”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Gordon haalt uit naar de verheerlijking van André Hazes en vergelijkt het met de ‘cancelling’ van Marco Borsato: ‘Waar is de balans?’

Gordon Heuckeroth, bekend om zijn uitgesproken meningen en vurige uitspraken, heeft opnieuw voor opschudding gezorgd. Tijdens een gesprek bij Yoursafe Radio liet de zanger, presentator en ondernemer zich uit over de manier waarop Nederland omgaat met het verleden van artiesten. Zijn kritiek richtte zich specifiek op de voortdurende verering van wijlen André Hazes en de keiharde val van Marco Borsato, die volgens Gordon allesbehalve eerlijk is verlopen.

Zijn opmerkingen zorgen voor verdeeldheid onder luisteraars én op sociale media. Want waar ligt de grens tussen eerbetoon en wegkijken? En wordt er in Nederland met twee maten gemeten als het gaat om het verleden van bekende Nederlanders?


Gordon: de stem die niet zwijgt

Gordon is al jaren een van de meest uitgesproken figuren in de Nederlandse media. Bekend van hits als Kon ik maar even bij je zijn en televisieprogramma’s als Hotter Than My Daughter en Geer & Goor, weet hij altijd zijn stempel te drukken. Zijn mening is zelden diplomatiek, maar juist die rauwe eerlijkheid maakt hem voor velen interessant.

Tijdens zijn gesprek bij Yoursafe Radio greep Gordon de gelegenheid aan om zijn ongenoegen te uiten over de manier waarop Nederland omgaat met de nalatenschap van André Hazes.


André Hazes: van icoon tot discussiepunt

Niemand zal het betwisten: André Hazes is een van de grootste volkszangers die Nederland ooit heeft gekend. Met klassiekers als Zij gelooft in mij, Kleine jongen en Bloed, zweet en tranen schreef hij muziekgeschiedenis. Jaarlijks eren tienduizenden fans hem tijdens evenementen als Holland Zingt Hazes, en zijn nalatenschap leeft voort in de optredens van zijn zoon, André Hazes Jr.

Maar Gordon plaatst een kritische kanttekening bij deze verheerlijking. Volgens hem is het tijd om eerlijker te kijken naar wie Hazes werkelijk was — ook als mens, los van zijn muzikale talent. “Een nationale held die op een kind van 14 lag,” aldus Gordon, verwijzend naar de relatie van Hazes met zijn latere vrouw Rachel, die op zeer jonge leeftijd met hem in contact kwam.


Een dubbele standaard?

Wat Gordon vooral dwarszit, is de schijnbare hypocrisie. Hij noemt het voorbeeld van Marco Borsato, die sinds de beschuldigingen van grensoverschrijdend gedrag (waarbij nog geen rechtszaak heeft plaatsgevonden) volledig is weggevallen uit de Nederlandse showbizz.

“Hij is niet eens veroordeeld, en hij is volledig gecanceld,” zegt Gordon. “En dan vieren we ondertussen iemand die in zijn leven dingen heeft gedaan waar je gerust vraagtekens bij mag zetten.”

De zanger raakt hiermee een gevoelige snaar. In een samenleving waar sociale media en publieke opinie steeds meer macht hebben, worden bekende mensen vaak onder een vergrootglas gelegd. Maar volgens Gordon is de maat waarmee men oordeelt niet altijd even consequent.


“Ik vond het een verschrikkelijke man”

Over Hazes zelf is Gordon glashelder: “Ik vond het een verschrikkelijke man.” Daarmee bedoelt hij niet zozeer de muzikale kant, maar de persoon achter het podium. Volgens Gordon wordt er selectief gekeken naar het verleden van mensen. Wanneer iemand geliefd is, zoals Hazes, wordt er minder kritisch gekeken naar gedragingen uit het verleden.

“Waarom mag de een alles en de ander niets? Waarom spreken we de ene man genadeloos aan op een vermoeden, en de ander niet eens op harde feiten die iedereen allang weet?” vraagt hij zich hardop af.


Sociale media reageren verdeeld

Gordons uitspraken blijven niet onopgemerkt. Op X (voorheen Twitter) en Instagram regent het reacties. Sommige mensen prijzen Gordon om zijn lef en eerlijkheid: “Eindelijk iemand die zegt wat we allemaal stiekem denken.” Anderen vinden dat hij te ver gaat: “Je haalt iemand naar beneden die zich niet meer kan verdedigen.”

Toch groeit de discussie. Want hoe gaan we als samenleving eigenlijk om met het verleden van beroemdheden? En waar ligt de lijn tussen iemand eren om zijn talenten en iemand vrijpleiten van zijn misstappen?


Muziek, moraal en herinnering

De situatie rond Hazes en Borsato maakt pijnlijk duidelijk hoe ingewikkeld het is om kunst te scheiden van de kunstenaar. Want hoe verhoud je je tot iemands nalatenschap als er ook een schaduwkant aan zit?

Volgens Gordon is het belangrijk om die discussie wel te voeren. Niet uit haat, maar uit eerlijkheid. “We hoeven Hazes niet te cancelen,” zegt hij, “maar we moeten wel eerlijk zijn over zijn verleden. En als we Marco al veroordelen zonder rechtszaak, laten we dan ook eerlijk zijn over mensen die wél dingen hebben gedaan die niet door de beugel konden.”


Marco Borsato: nog altijd in de wachtkamer

De situatie van Marco Borsato blijft ondertussen stil staan. Hoewel het Openbaar Ministerie heeft aangegeven dat er gewerkt wordt aan een zittingsdatum, is er nog steeds geen duidelijkheid. Volgens Shownieuws heeft Borsato’s advocaat, Carry Knoops, nog niet alle benodigde stukken ingeleverd, waardoor het proces vertraagd is.

Voor Borsato betekent dat een aanhoudende onzekerheid, waarin hij door het publiek al wel grotendeels is veroordeeld. Hij heeft zich teruggetrokken uit het publieke leven en er zijn geen optredens, interviews of nieuwe muziek meer geweest sinds de beschuldigingen naar buiten kwamen.


Gordon wil debat openen

Met zijn uitspraken roept Gordon op tot een eerlijker debat. Niet om mensen aan te vallen, maar om de balans te herstellen. Hij vindt dat het tijd is dat Nederland stopt met meten met twee maten. “Als we echt rechtvaardigheid willen, dan moeten we die toepassen op iedereen — niet alleen op wie ons goed uitkomt,” zegt hij tot besluit.


Tot slot: wat is gerechtigheid in de entertainmentwereld?

Het verhaal van Gordon, Borsato en Hazes raakt aan een groter thema: hoe gaan we als samenleving om met herinnering, schuld en heldenverering? Het is een ongemakkelijke discussie, maar wel een noodzakelijke.

Eén ding is zeker: Gordon heeft, zoals zo vaak, de knuppel in het hoenderhok gegooid. En of je het nu met hem eens bent of niet, zijn uitspraken zetten aan tot nadenken. Misschien is het tijd dat we als samenleving niet alleen stilstaan bij de muziek, maar ook bij het verhaal achter de artiest. En vooral: of we dat verhaal écht willen kennen — ook als het schuurt.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door De Telegraaf (@telegraaf.nl)

Algemeen

Freek Rikkerink krijgt plots verrassend nieuws van dokter te horen

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Suzan & Freek keren tóch terug op het podium: “Waarom zouden we stoppen met leven?”

Amper enkele weken geleden leek het muzikale hoofdstuk van Suzan & Freek plotseling tot een einde te komen. Met emotionele woorden deelden ze eind mei het ingrijpende nieuws dat Freek Rikkerink kampt met een ongeneeslijke vorm van longk*nker. Tegelijkertijd maakten ze bekend dat Suzan zwanger is van hun eerste kindje. Het contrast tussen verdriet en nieuw leven raakte duizenden fans diep.

Concerten werden geschrapt, plannen geannuleerd, en de stilte leek in te treden rond het geliefde duo. Maar nu, verrassend en hoopvol, laten Suzan & Freek weten dat ze tóch opnieuw het podium zullen betreden. Hun boodschap is krachtig, liefdevol en doordrenkt van levenslust: “Waarom zouden we stoppen met leven, als we ook samen kunnen doen wat we het allerliefste doen?”

Een emotionele rollercoaster

Sinds de aankondiging van Freeks diagnose is er veel gebeurd. De eerste dagen na het nieuws waren zwaar, geven ze openlijk toe. “We hebben die week alleen maar gehuild,” schrijven ze op sociale media. Het nieuws was niet alleen een schok voor henzelf, maar ook voor hun vele volgers die zich verbonden voelen met hun muziek én hun verhaal.

Maar ondanks de ernst van de situatie, is er iets in hen veranderd. “Elke dag komt er wat meer zonlicht en rust in onze dagen,” vertellen ze. En dat komt niet alleen door mentale veerkracht, maar ook door medische hoop. De behandeling die Freek krijgt, is levensverlengend en lijkt tot nu toe goed aan te slaan.

“Na maanden eindelijk verlost van het hoestje (waarvoor hij ‘even’ naar de dokter ging) en weer een paar gezonde kilo’s erbij,” zo schreven ze eerder al opgelucht. De medicijnen zijn bedoeld om de z!ekte af te remmen, geen chemotherapie, maar wel een therapie die bij sommige patiënten al jaren effect heeft. “Daar houden we ons voor nu aan vast.”

Leven in het nu

Het vooruitzicht op een zomer vol muziek leek eerder ondenkbaar, maar het stel besloot samen met de artsen om opnieuw op te treden. “De arts vond het zelfs een goed idee,” schrijven ze dankbaar. Daarmee verandert hun zomer niet in een tijd van terugtrekking, maar in een seizoen vol betekenis.

Op vrijdag 27 juni staan ze voor het eerst opnieuw op het podium tijdens Concert At Sea in Zeeland. Daarna volgen nog verschillende optredens, zowel in Nederland als België:

  • 6 juli – Moen Feest in Zwevegem

  • 13 juli – Rock Zottegem

  • 25 juli – AT SEA in Koksijde

  • 15 augustus – Rijvers Festival in Lievegem

  • 20 september – LoForLife in Scherpenheuvel-Zichem

Wat deze optredens bijzonder maakt, is niet alleen de muziek, maar de symboliek. Suzan & Freek staan daar niet alleen als artiesten, maar ook als geliefden, als aanstaande ouders, en als mensen die – ondanks alles – kiezen voor verbondenheid en vreugde.

Liefde als drijfveer

Hun beslissing om weer te zingen komt voort uit een diep besef van wat er écht toe doet. “We hebben besloten niet bij de pakken neer te gaan zitten en positief te zijn,” delen ze. En dat positieve gevoel komt niet uit ontkenning, maar uit een bewuste keuze om samen te blijven genieten zolang het kan.

Suzan voelt zich, naar eigen zeggen, goed tijdens haar zwangerschap. Ook Freek ervaart stabiliteit dankzij de behandeling. Dat geeft ruimte om te leven, in plaats van te wachten. “We kunnen toch ook gewoon blijven doen wat ons gelukkig maakt?” Die vraag vormt het hart van hun besluit – én hun kracht.

Van stilte naar symboliek

Toen ze eind mei hun toekomstplannen afzegden, klonk het als een afscheid. Maar wat nu volgt, voelt eerder als een herbegin. Geen naïeve hoop, maar een bewuste wending: de regie terugnemen over het leven, op hun eigen manier. Voor hun fans betekent dit veel meer dan alleen optredens. Het is een gebaar van moed, van liefde, van hoop.

Zeker nu ze straks ouders worden, krijgt alles een diepere lading. De muziek die ze brengen, de woorden die ze zingen – het is doordrenkt met ervaring, kwetsbaarheid en betekenis. Elk optreden deze zomer wordt daardoor een moment van verbinding.

Een inspirerende boodschap

Met hun terugkeer naar het podium geven Suzan & Freek niet alleen zichzelf houvast, maar ook anderen. Hun verhaal raakt mensen die worstelen met z!ekte, verlies, onzekerheid of het zoeken naar lichtpuntjes. Hun keuze om door te gaan, hoe breekbaar de situatie ook is, laat zien dat het leven nooit helemaal stil hoeft te vallen.

“Waarom zouden we stoppen met leven?”, herhalen ze als een soort levensmantra. Het zijn woorden die nu al resoneren bij duizenden mensen. En dat is precies wat Suzan & Freek altijd hebben gedaan: via muziek verbinding maken – in de mooie momenten, én in de moeilijke.

Zoektocht naar balans

Hoewel het herstelproces en de toekomst onzeker blijven, benadrukken ze dat ze zich niet willen laten verlammen door angst. Integendeel, hun boodschap is juist een pleidooi voor het vieren van het leven – ook als de omstandigheden niet ideaal zijn.

Dat betekent niet dat er geen verdriet is. Maar wel dat je zelf mag kiezen hoe je daarmee omgaat. Voor Suzan & Freek is het antwoord duidelijk: liefde, samen zijn, muziek. En bovenal: moed om het onbekende tegemoet te treden.

Lees verder