Algemeen
John de Bever niet welkom op uitvaart beste vriend
Zolang Johan Derksen nog op de buis te zien is, hoef je niet bang te zijn dat het stil wordt rond de Vandaag Inside-analist. Maar ondanks zijn scherpe pen, uitgesproken mening en energieke voorkomen, ontkomt ook Derksen niet aan de gedachte dat het leven eindig is. De 76-jarige snor denkt inmiddels na over zijn eigen uitvaart — en dat leidt tot opvallende keuzes. Eén daarvan? Zijn goede vriend John de Bever mag onder geen beding zingen op zijn begrafenis. “Ik heb hem dat verboden,” zegt Johan met een mengeling van humor en overtuiging.
“Het moet geen feest worden”
Tijdens een recente uitzending van Vandaag Inside kwamen de heren op een lichtelijk macaber onderwerp: de d00d. Wilfred Genee stelde de vraag wat Johan zoal zou willen bij zijn afscheid, en dat leidde tot een uitgesproken – en vooral typisch Derksen – antwoord. “Ik wil gewoon dat ze me netjes begraven. Geen poespas, geen gezang van John de Bever, want dat zou het veel te vrolijk maken. Ik heb hem ook echt verboden om daar te zingen,” aldus Johan.
De tafelgenoten konden er wel om lachen, maar Johan was bloedserieus. “Kijk, ik mag John ontzettend graag. Maar ik wil geen volksfeest van mijn begrafenis maken. Geen ‘Jij krijgt die lach niet van mijn gezicht’ aan de rand van mijn graf. Dat lijkt me niks.”
Geen trek in een tv-uitvaart
Ook het programma De Kist, waarin bekende Nederlanders praten over hun eigen d00d en hoe ze die het liefst zouden willen beleven, is volledig aan Johan voorbijgegaan. Hij vertelt dat hij benaderd werd voor deelname, maar vriendelijk bedankt heeft.
“Die man komt dan voorrijden in zo’n klein autootje, met een d00dskist op het dak, en dan moet je met een serieus gezicht gaan zitten praten over je sterfelijkheid. Nee hoor, dat hoeft van mij allemaal niet. Dan staan de mensen in Grolloo nog te juichen omdat ze denken dat het eindelijk zover is,” grapt hij.
Hoewel het onderwerp zwaar is, benadert Johan het met zijn kenmerkende droge humor. En eerlijk is eerlijk, die combinatie van luchtigheid en levenswijsheid maakt dat je er ondanks alles toch om moet glimlachen.
Bang voor de d00d? Nee joh!
Wilfred Genee vroeg zich hardop af of er misschien meer achter Johan’s nuchtere houding zit. “Ben je dan toch ergens bang voor? Dat het einde eraan komt?”
Maar daar wil Derksen niets van weten. “Nee man. Ik ben helemaal niet bang voor de d00d. Ik zeg altijd: breng mij maar naar de overkant van de straat – daar ligt het kerkhof. Makkelijk zat.”
Het is typerend voor de man die jarenlang zijn ongezouten mening gaf over voetbal, politiek, media en alles daartussenin. Iemand die niet terugdeinst voor scherpe woorden en harde waarheden, blijkt ook in de laatste fase van het leven die lijn gewoon door te trekken.
Geen speeches, geen sentiment
Wat betreft zijn uitvaart, heeft Johan het allemaal het liefst zo eenvoudig mogelijk. Geen toespraken, geen eerbetonen, en al helemaal geen lange verhalen over hoe bijzonder hij was. “Ik hoef echt geen mensen die een mooi praatje houden. Ik weet zelf wel hoe ik was. Dat hoeven ze niet voor mij op te sommen.”
Op de vraag van Wilfred of hij dan écht niks wil — “Zelfs wij niet? Wij mogen ook niks zeggen?” — blijft Johan bij zijn standpunt. “Nee, ook jullie niet. Ik wil niet dat jullie daar staan te ouwehoeren alsof het een aflevering van Vandaag Inside is. Kom gewoon, gooi een bloemetje, en ga daarna aan de borrel.”
Daarmee laat Johan zien dat hij ondanks zijn ironische opmerkingen, ook nadenkt over het effect van zijn uitvaart op de mensen om hem heen. Liever geen gedoe, maar ook geen leegte. Hij hoopt dan ook dat zijn vrienden wél gewoon komen opdagen. “Jullie komen toch wel? Anders lig ik daar helemaal alleen, dat wil ik ook niet.”
John de Bever: zanger én vriend
Wat het bijzonder maakt, is dat Johan het verzoek richting John de Bever niet uit botheid doet. Integendeel, de twee delen al jaren een bijzondere band. Ze zijn vaak samen op tv te zien, gaan met elkaar op pad en hebben zichtbaar plezier in elkaars gezelschap.
Dat Johan nu uitgerekend hém vraagt om níet te zingen op zijn uitvaart, zegt iets over hoe belangrijk hij het vindt dat zijn afscheid in lijn ligt met wie hij is: nuchter, ingetogen, en zonder spektakel. Geen franje, geen glitter, geen polonaise. Gewoon, een man in een kist, en een paar mensen die afscheid nemen. En daarna: het leven weer door.
Of John zich daar daadwerkelijk aan zal houden, is natuurlijk de vraag. Maar als we de woorden van Derksen moeten geloven, is het hem bloedserieus.
De d00d, maar dan met een knipoog
Waar veel mensen de d00d vermijden als onderwerp, laat Johan zien dat je het met een zekere luchtigheid en zelfspot kunt benaderen. Niet om het onderwerp kleiner te maken dan het is, maar om het menselijk te houden. “Je moet er gewoon over kunnen praten,” aldus Derksen. “Het hoort bij het leven.”
En als dat betekent dat zijn uitvaart gepaard gaat met stilte in plaats van zang, dan is dat prima. Geen ballads, geen tranentrekkers, geen dramatische afscheidsliedjes. Geen wervelende show, maar een stille groet.
Toch een beetje verdriet
Natuurlijk zit er achter die harde grappen ook een vorm van melancholie. Johan is niet bang voor de d00d, maar hij is zich er wel van bewust dat het einde op een dag komt. Hij kijkt er niet naar uit, maar hij omarmt het idee met dezelfde nuchterheid als waarmee hij elke avond het nieuws fileert.
Het feit dat hij nu al bezig is met het regelen van zijn afscheid – zij het met een knipoog – geeft aan dat hij het leven niet als vanzelfsprekend beschouwt. Misschien is dat ook wel de les die hij ons, tussen neus en lippen door, meegeeft.
“Breng me maar over de straat”
Of Johan Derksen binnenkort het tijdelijke met het eeuwige verwisselt? Zeker niet als het aan hem ligt. Hij is voorlopig nog van plan elke dag op de buis te verschijnen, en de wereld van zijn messcherpe meningen te voorzien. Maar mocht die dag toch komen, dan weten we nu in ieder geval wat hij niet wil: John de Bever die zingt aan zijn graf.
En ergens, diep vanbinnen, hopen we allemaal dat die wens nog héél lang niet ingewilligd hoeft te worden.
✨ Laat ons weten wat jij van Johan’s nuchtere kijk op het leven en de d00d vindt. Zou jij ook willen bepalen wie er wél of niet op jouw uitvaart mag zingen? Praat mee in de reacties op Facebook!
Voor Stefan Krams is de nasleep van zijn deelname aan Married at First Sight zwaar. Sinds het einde van het programma heeft hij geen contact meer met zijn ex-man Dennis. De breuk kwam onverwachts en liet diepe sporen na. Toch blijft Stefan geloven dat er ergens iemand is met wie het wél kan werken.
Bekendheid veranderde zijn rustige leven
De 32-jarige Stefan werkte als eventmanager en leidde een kalm leven. Maar dat veranderde snel na zijn tv-optreden. Hij werd herkend op straat en vooral na het beruchte koppelsweekend liep zijn inbox vol. Hoewel hij zijn werk bleef doen, kreeg zijn emotionele gesteldheid een flinke klap. “Ik vroeg me af waar ik in hemelsnaam aan begonnen was.”
Een aflevering vol teleurstelling
De aflevering waarin Dennis zijn gevoelens uitsprak, was voor Stefan moeilijk te verteren. Hij keek die aflevering niet alleen, maar samen met de coach van het programma. “Ik hield het niet droog. Het voelde alsof mijn ergste angst werkelijkheid werd,” vertelt hij. Dennis zei plotseling geen romantische klik te voelen, wat ook voor Stefan als een complete verrassing kwam.
Geen geheimen of weggeknipte scènes
Er werd online gespeculeerd dat de kijkers misschien niet alles te zien kregen. Stefan ontkracht die geruchten resoluut. “Er is niets weggehaald of verzwegen. Alles wat je zag, is echt gebeurd.” Juist het feit dat de breuk zo onverwacht kwam, maakte het extra pijnlijk voor hem.
Signalen gemist
Tijdens het koppelsweekend leek er geen vuiltje aan de lucht. Ze aten samen, ontspanden in de jacuzzi en vielen zelfs hand in hand in slaap. Dennis verzekerde Stefan dat hij zich geen zorgen hoefde te maken over een scheiding. Achter de schermen had Dennis echter al twijfels geuit bij de experts. Die adviseerden hem zelfs om het niet meteen af te kappen, maar hij besloot anders.
Emotionele klap
Voor Stefan voelde de afwijzing als een harde klap. Hij had zich na lange tijd weer volledig opengesteld. “Ik durfde me weer te geven, en precies daarom kwam het zo binnen.” Volgens hem werd hij achteraf goed opgevangen door andere deelnemers en de crew, wat hem hielp om tot rust te komen.
De scheiding zonder afscheid
De officiële scheiding verliep ook pijnlijk. Stefan verscheen op het advocatenkantoor, maar Dennis kwam niet opdagen. Kort daarna ontving hij een kaartje waarin Dennis schreef het jammer te vinden dat er geen contact meer was. Voor Stefan was dat het moment om de deur definitief te sluiten.
Liefde blijft een kwetsbaar verlangen
Hoewel Stefan nu terughoudender is in de liefde, sluit hij een nieuwe relatie niet uit. “Ik ben voorzichtiger geworden, maar ik geloof nog steeds dat liefde mogelijk is.” Na de uitzending kreeg hij veel berichtjes, maar hij is kritisch. “Ik vraag me af of ze mij echt leuk vinden, of gewoon de man van tv.” Liever leert hij iemand op een natuurlijke manier kennen, via vrienden of in het dagelijks leven.