Algemeen
Gerard Joling woedend op de media: ‘Ik heb dit nooit gezegd’
Gerard Joling woedend op media: “Mijn woorden zijn volledig verdraaid!”
Gerard Joling is niet te spreken over de manier waarop de media zijn recente uitspraken hebben geïnterpreteerd. De zanger en presentator, die momenteel te zien is in zijn eigen realityserie Only Joling, wordt ervan beschuldigd harde kritiek te hebben geleverd op collega-artiesten Frans Bauer, René Froger en Dries Roelvink. Maar volgens Joling is daar niets van waar.
In een interview met Shownieuws laat de zanger duidelijk weten: “Ik heb dat nooit gezegd. Mijn woorden zijn uit hun context gehaald en volledig verdraaid.” De uitspraken waar het om draait, zouden volgens Gerard bedoeld zijn als algemene opmerkingen over reality-tv in het algemeen — zonder dat hij namen noemde. Het incident toont opnieuw aan hoe snel uitspraken van bekende Nederlanders kunnen worden opgeblazen tot relletjes in de media.
Nieuwe realityserie Gerard Joling: ‘echter dan ooit’
De aanleiding voor alle commotie was een interview met Veronica Superguide, waarin Joling sprak over de lancering van zijn nieuwe realityprogramma Only Joling. De serie, die vanaf eind maart elke vrijdagavond wordt uitgezonden, geeft een kijkje in het dagelijkse leven van de zanger.
“Bij mij hoef je niks te verzinnen. Ik ben wie ik ben, en er gebeurt altijd wel wat,” aldus Gerard in het interview. “Niet negatief bedoeld, maar bij sommige andere programma’s zie je wel dat er wat in elkaar geflanst is om het leuker te maken.”
Dat laatste zinnetje zorgde voor een storm aan reacties. Verschillende media — waaronder de bekende showbladen — legden de opmerking uit als een kritiek op collega’s met hun eigen realityseries, met name Frans Bauer, René Froger en Dries Roelvink.
‘Nooit gezegd, nooit bedoeld’: Gerard haalt uit
Gerard Joling is daar nu woedend over. In een gesprek met Shownieuws maakt hij duidelijk dat hij zich absoluut niet negatief heeft uitgelaten over zijn collega’s.
“Het stond ineens op de voorpagina van de Veronica Gids en vervolgens nam de Story het over alsof ik letterlijk had gezegd dat de realityshows van Frans Bauer, René Froger en de Roelvinkjes in elkaar geflanst zijn. Maar dat heb ik dus nooit gezegd.”
Volgens Joling waren zijn woorden veel algemener bedoeld, zonder dat hij specifieke personen op het oog had.
“Ik zei alleen: ‘Ik zie reallifesoaps van collega’s.’ En dat is natuurlijk een breed begrip. Ik heb geen enkele naam genoemd. Dat het dan zo verdraaid wordt, vind ik gewoon kwalijk.”
Respect voor collega’s: “Ik zou dat nooit zeggen”
De suggestie dat hij zou hebben uitgehaald naar collega’s als Frans Bauer en René Froger raakt Joling diep, juist omdat hij een goede band met hen heeft.
“Frans is een schat van een vent. Een knuffelbeer. En René is een vriend, een collega met wie ik al jarenlang plezier heb. En Dries ken ik ook goed. Waarom zou ik in vredesnaam iets negatiefs over hen zeggen?”
Gerard zegt dat hij direct actie heeft ondernomen toen hij de publicaties zag verschijnen. Hij besloot zijn collega’s persoonlijk te bellen om de lucht te klaren.
“Ik heb ze allemaal gebeld. Want ik vond het echt vervelend. Dit is niet hoe ik mijn interview heb gegeven. En ik heb helemaal geen behoefte aan dit soort negativiteit. Daar bereik je niets mee.”
Media onder vuur: hoe ver gaat entertainmentjournalistiek?
Het voorval zet opnieuw vraagtekens bij de manier waarop de entertainmentpers omgaat met interviews en uitspraken van BN’ers. Uitspraken die in een andere context worden gedaan, kunnen gemakkelijk worden verdraaid tot sensationele headlines. Iets wat niet alleen schadelijk is voor de betrokken artiest, maar ook onnodig onrust zaait onder collega’s en fans.
“Dit is precies waarom ik soms huiverig ben voor interviews,” aldus Joling. “Je zegt iets met een bepaalde intentie, en vervolgens staat het er totaal anders.”
De showbizzwereld is klein, en vriendschappen zijn belangrijk. Ruzies of meningsverschillen die in de pers worden uitgelicht, kunnen leiden tot permanente verwijdering of beschadigde relaties — zelfs als ze nergens op gebaseerd zijn.
Over Only Joling: echtheid boven perfectie
Ondanks de ophef is Gerard wél trots op zijn nieuwe tv-project. Only Joling geeft een ongefilterde blik in het leven van de zanger, met optredens, familiebijeenkomsten, fans, reizen en huiselijke momenten.
“Bij mij zie je geen gescripte taferelen. Je ziet mij ’s ochtends zonder make-up, met slaap in mijn ogen, en ook als er eens iets misgaat. Dat maakt het juist leuk,” aldus Gerard.
De kijkcijfers van de eerste aflevering waren veelbelovend en ook op sociale media kreeg de show veel positieve reacties. Veel kijkers waarderen de openheid en humor van Joling, en vinden het verfrissend dat hij zichzelf blijft — zonder filters of opsmuk.
Wat vinden de andere artiesten?
Tot nu toe hebben Frans Bauer, René Froger en Dries Roelvink nog niet publiekelijk gereageerd op de uitspraken of de excuses van Gerard. Dat lijkt een bewuste keuze: de drie artiesten staan bekend om hun respectvolle en rustige benadering van mediarelletjes. Bovendien is er geen concrete aanleiding voor boosheid, nu Gerard duidelijk afstand heeft genomen van de verdraaide interpretaties.
In de showbizz geldt vaak: wie zwijgt, stemt toe — of kiest ervoor geen olie op het vuur te gooien.
Conclusie: storm in een showbizzglas water
Het relletje rondom Gerard Joling en zijn vermeende kritiek op collega’s blijkt bij nader inzien vooral een mediahype. De zanger zegt niets anders te hebben gedaan dan algemene observaties delen over realityprogramma’s — zonder namen te noemen. Toch werd dit door sommige media vertaald naar een aanval op drie collega-artiesten.
Gerard heeft inmiddels zelf het initiatief genomen om de lucht te klaren en zijn collega’s te bellen. Zijn boodschap is helder: er is geen sprake van ruzie, geen sneer, en geen opzet.
Wat overblijft is een realityserie die in positieve zin opvalt, een artiest die opkomt voor zichzelf, en een showbizzwereld waar woorden soms gevaarlijk snel worden opgeblazen.
Mr. Frank Visser Doet Uitspraak: Tuintjesruzie zorgt voor verontwaardiging bij kijkers
In een opvallende aflevering van Mr. Frank Visser Doet Uitspraak draaide het voor de verandering eens niet om buren die elkaar in de haren vlogen, maar om twee bewoners die samen de strijd aangingen met hun woningcorporatie. Margriet en Alice, twee buurvrouwen uit Den Helder, kwamen lijnrecht tegenover de woningbouwvereniging te staan vanwege een meningsverschil over hun geliefde tuintjes. Wat begon als een ogenschijnlijk klein geschil, groeide uit tot een kwestie die de gemoederen flink bezighoudt – zowel bij de betrokkenen als bij kijkers thuis.
Acht jaar tuinplezier, nu onder vuur
Margriet en Alice wonen al jaren naast elkaar in een wooncomplex in Den Helder. Toen zij acht jaar geleden besloten om hun gezamenlijke buitenruimte wat gezelliger te maken, gingen ze voortvarend aan de slag. Ze legden tuintjes aan met planten, tuinmeubilair en decoraties. Dit deden ze niet op eigen houtje, maar in overleg met de woningbouwvereniging, die destijds mondeling toestemming gaf voor de inrichting van de terrassen.
Jarenlang genoten de vrouwen van hun gezellige tuinen en was er niemand die klaagde. Tot voor kort. Plots kwam de woningbouwvereniging met de mededeling dat de tuinen weg moesten. Reden? Brandveiligheidsregels. Volgens de woningcorporatie vormen de planten, hekjes en andere decoraties een risico in geval van brand. Alles moest verdwijnen – en wel zo snel mogelijk.
‘We worden gepest en getreiterd’
De dames waren verbijsterd. In hun beleving werden ze onterecht aangepakt en voelden ze zich slachtoffer van wat ze omschrijven als pesterijen. “Ze zijn gewoon op zoek naar iets om ons plezier af te pakken,” aldus Margriet. De vrouwen voelen zich niet serieus genomen en vinden dat de woningbouwvereniging hen het leven zuur maakt.
Volgens Alice is het allemaal begonnen sinds er nieuwe mensen bij de corporatie zijn komen werken. “Vroeger was er nooit een probleem. Nu ineens wordt alles wat wij doen gezien als gevaarlijk. Maar er is niets veranderd aan onze tuin. Waarom nu dan ineens?” vraagt ze zich hardop af.
Brandveiligheid als struikelblok
Volgens de woningbouwvereniging is het echter een simpele kwestie van wet- en regelgeving. In het reglement dat inmiddels geldt voor het wooncomplex staat duidelijk omschreven dat er geen brandbare materialen op vluchtroutes mogen staan. Dat betekent concreet dat de plantenbakken, hekjes, tafeltjes en stoelen op het terras niet zijn toegestaan. De regels zijn opgesteld om bewoners te beschermen in geval van nood, stelt de corporatie.
De woningbouw zegt dat ze begrip heeft voor het gevoel van de bewoners, maar dat ze ook verantwoordelijk is voor de veiligheid van álle huurders in het gebouw. “We willen niemand pesten, we voeren gewoon het beleid uit zoals dat is vastgesteld,” aldus een woordvoerder.
Mr. Frank Visser wordt ingeschakeld
Omdat de twee partijen er samen niet uitkomen, wordt de hulp van Mr. Frank Visser ingeschakeld. Hij reist af naar Den Helder om de situatie zelf te bekijken en probeert een juridische oplossing te vinden voor het conflict. Zoals altijd luistert hij aandachtig naar beide kanten van het verhaal en probeert hij rechtvaardig te oordelen.
Tijdens de opnames wordt duidelijk dat het vooral draait om het verschil in interpretatie van de regels. De dames vinden het oneerlijk dat ze nu worden aangepakt voor iets waar eerder toestemming voor is gegeven. De woningbouw blijft echter bij haar standpunt: de regels zijn aangescherpt en moeten nu worden gehandhaafd – ook als dat betekent dat eerdere afspraken komen te vervallen.
Een compromis?
De woningbouwvereniging probeert nog een compromis te sluiten: als de dames twee meter vrije doorgang houden op het terras, mogen ze de rest van hun tuin behouden. Maar dat aanbod stuit op weerstand. “Dat betekent dat we alleen nog maar schaduw hebben en dat onze planten geen zonlicht meer krijgen,” zegt Alice teleurgesteld. Voor de vrouwen is dit geen oplossing, maar eerder een extra beperking.
De uitspraak van Visser
Uiteindelijk komt het oordeel van Mr. Frank Visser. En hoewel hij begrip toont voor het sentiment van de dames, kan hij niet om de regels heen. “De wet is de wet,” stelt hij resoluut. Omdat de woningbouwvereniging de verplichting heeft om aan de brandveiligheidseisen te voldoen, kan ze het gebruik van de buitenruimte reguleren.
Visser stelt de woningbouwvereniging in het gelijk. Alice en Margriet moeten hun geliefde tuintjes afbreken. Een pijnlijke beslissing voor de vrouwen, die zich er moeilijk bij kunnen neerleggen, maar die juridisch gezien onvermijdelijk lijkt.
Kijkers reageren massaal
De aflevering maakt veel los bij de kijkers van het programma. Op social media stromen de reacties binnen. Velen kiezen de kant van Margriet en Alice en uiten hun frustratie over de bureaucratische opstelling van de woningcorporatie.
“Je zal maar bij zo’n woningcorporatie werken en dit standpunt moeten verdedigen,” schrijft iemand op X (voorheen Twitter). Een ander reageert: “Dit is echt treurigheid ten top. Brandveiligheid gebruiken als excuus om gezellige tuintjes te slopen. Je zou bijna denken dat ze gewoon geen zin hebben in blije bewoners.”
Ook wordt er flink uitgehaald naar het gebrek aan maatwerk. “Waarom niet gewoon kijken naar een creatieve oplossing in plaats van alles plat te slaan met regeltjes?” stelt een andere kijker.
Toch zijn er ook mensen die begrip hebben voor de woningbouw. “Regels zijn er met een reden. In geval van brand moet je snel kunnen vluchten. Daar wil je geen obstakels op de route,” luidt een genuanceerde reactie.
Wat een treurigheid om brandveiligheid als argument te gebruiken. Dat los je op door simpel de hekjes weg te halen. Die regelzucht is zó vermoeiend #mrFrankVisser
— Gonny (@gon78ny) April 3, 2025
Je wordt toch helemaal schijtziek van die zielige betutteling. Met je struikelgevaar.#mrfrankvisser
— wilfred (@wilfredvleeuwen) April 3, 2025
Ambtenaren en woningbouwverenigingen denken in problemen, niet in oplossingen of aan maatwerk..kan niet, bestaat niet, komt niet in ze op..kunnen ze niks aan doen=beroepsdeformatie! 😂 #mrfrankvisser
— Antoine (@AntoineBongers) April 3, 2025
Tuintjes met een traan
Wat resteert is een bitter einde voor twee vrouwen die met liefde en zorg hun buitenruimte hadden ingericht. De uitspraak van Mr. Frank Visser is duidelijk, maar laat een zure nasmaak achter – niet alleen bij Alice en Margriet, maar ook bij veel kijkers die zich afvragen waar het gezond verstand gebleven is in onze samenleving.
Hoewel Mr. Frank Visser juridisch gezien weinig anders kon doen, laat deze aflevering zien hoe kil beleid soms kan uitpakken in de praktijk. Voor twee buurvrouwen die jarenlang plezier haalden uit een paar planten, is het einde van hun tuintje vooral het einde van een stukje geluk.