Algemeen
Hoe kan iemand van 32 al uitgezaaide longkanker hebben? ‘Het zijn vaak mensen die nooit hebben gerookt’

Hoe kan iemand van 32 al uitgezaaide longkanker hebben? ‘Het zijn vaak mensen die nooit hebben gerookt’
Het nieuws sloeg in als een bom: Freek Rikkerink, de 32-jarige zanger van het populaire duo Suzan & Freek, kreeg te horen dat hij uitgezaaide longk*nker heeft. Een diagnose die veel mensen in verbijstering achterlaat, vooral omdat Freek nog zo jong is. Longk*nker is toch vooral iets dat voorkomt bij oudere r0kers, zo wordt vaak gedacht. Maar de realiteit is complexer dan dat, legt de Belgische longarts en k*nkerspecialiste Annelies Janssens uit. “Eén op de tien mensen met longk*nker heeft nog nooit ger00kt,” zegt ze. “En bij jonge patiënten komt het ook voor, al is dat zeldzaam.”
Hoe kan longk*nker bij jonge mensen ontstaan?
“Longk*nker is inderdaad het meest voorkomende bij oudere patiënten,” zegt dokter Janssens. “De gemiddelde leeftijd waarop de diagnose gesteld wordt, is rond de 70 jaar. Maar in uitzonderlijke gevallen, zoals bij Freek, kan het zich ook op jongere leeftijd voordoen. Dat heeft niet alleen met r0ken te maken, want longk*nker wordt ook veroorzaakt door andere factoren.”
Volgens de arts zijn er een aantal risicofactoren naast r0ken: genetische aanleg, blootstelling aan fijnstof of luchtvervuiling, en in sommige gevallen een verhoogde gevoeligheid van het longweefsel. “Er bestaan zeldzame genetische mutaties die de kans op longk*nker kunnen vergroten,” legt ze uit. “Dat zijn mutaties die iemand soms al bij de geboorte heeft. Die mutaties kunnen de cellen in de longen gevoeliger maken voor veranderingen die leiden tot k*nker.”
Wat zijn de eerste signalen?
Een van de moeilijkheden bij longk*nker is dat de symptomen vaak pas laat opvallen. “De longen hebben geen zenuwuiteinden zoals de huid,” legt Janssens uit. “Daarom merk je vaak niet meteen dat er iets mis is.”
De meest voorkomende eerste signalen zijn:
-
Aanhoudende hoest die niet weggaat.
-
Kortademigheid of benauwdheid.
-
Onverklaarbaar gewichtsverlies.
-
Vermoeidheid.
-
Pijn op de borst.
-
Opvallende heesheid of stemverandering.
“Bij jonge mensen zoals Freek worden die klachten vaak niet meteen gelinkt aan longk*nker,” zegt Janssens. “Ze denken aan een hardnekkige verkoudheid of een infectie. Daardoor kan het lang duren voor de diagnose gesteld wordt.”
Waarom is het vaak al uitgezaaid bij de diagnose?
Dat is meteen de reden waarom longk*nker vaak pas in een laat stadium ontdekt wordt. “Tegen de tijd dat mensen medische hulp zoeken, heeft de tumor vaak al de kans gehad om zich te verspreiden,” zegt de arts. “Bij longk*nker is dat helaas heel vaak het geval.”
Bij Freek werd de k*nker pas ontdekt toen hij al was uitgezaaid. Dat betekent dat de tumorcellen zich via de bloedbaan of het lymfesysteem hebben verspreid naar andere delen van het lichaam, zoals de botten, lever of hersenen. “In dat stadium spreken we van uitgezaaide of gemetastaseerde longk*nker,” zegt Janssens. “De z!ekte is dan niet meer te genezen, al kunnen we in sommige gevallen de groei afremmen met behandelingen.”
Wat zijn de overlevingskansen?
De prognose bij uitgezaaide longk*nker is somber. De gemiddelde overlevingskans ligt laag, en hangt af van factoren zoals het type longk*nker, de uitgebreidheid van de uitzaaiingen en de algemene gezondheid van de patiënt. “Gemiddeld leeft iemand met uitgezaaide longk*nker nog zes tot twaalf maanden na de diagnose,” zegt Janssens voorzichtig. “Maar dat is een gemiddelde: sommigen leven nog enkele jaren, anderen maar een paar maanden.”
Bij Freek weten we niet welke vorm van longk*nker hij heeft. Er zijn grofweg twee hoofdtypes:
-
Niet-kleincellig longk*nker (de meest voorkomende vorm, ongeveer 85% van de gevallen).
-
Kleincellig longk*nker (agressiever en sneller groeiend).
Freek: een voorbeeld van jong en niet-r0ker
Wat Freek’s verhaal zo bijzonder én schrijnend maakt, is dat hij nog maar 32 is en – voor zover bekend – nooit ger00kt heeft. “Er heerst nog altijd het misverstand dat longk*nker een ‘rokersz!ekte’ is,” zegt Janssens. “Maar één op de tien patiënten heeft nooit ger00kt. Vooral bij jongere mensen speelt erfelijke aanleg of blootstelling aan andere risicofactoren een rol.”
Voor veel jonge patiënten is de klap extra hard omdat ze in de kracht van hun leven staan. “Mensen zoals Freek hebben vaak nog kleine kinderen of zijn net bezig een gezin op te bouwen,” zegt de arts. “Dat maakt het emotioneel en praktisch heel zwaar.”
Een zwangerschap, een diagnose en de toekomst
Suzan en Freek wachten hun eerste kindje – een bitterzoet lichtpuntje in deze donkere tijd. “Ze hebben een kindje op komst en horen tegelijkertijd dat er geen kans op genezing is,” zegt Janssens. “Dat is ontzettend moeilijk. Als arts zie je dat jonge patiënten dan vaak hun focus verschuiven: ze willen er nog zijn voor hun kind, voor hun partner. Ze willen herinneringen maken, hoe kort de tijd ook is.”
Voor Freek en Suzan is het nu vooral zaak om rust te vinden en van elkaar te genieten. De zanger deelde zelf op Instagram: “We gaan nog zo lang mogelijk genieten van de tijd die ons samen gegund is, ook al weten we niet hoe lang dat zal zijn.”
Wat kan er nog aan behandeling?
Hoewel genezing uitgesloten is bij uitgezaaide longk*nker, zijn er wel behandelingen om de z!ekte af te remmen en de klachten te verlichten. “We kijken altijd naar de specifieke eigenschappen van de tumor,” zegt Janssens. “Soms kunnen we gerichte therapieën inzetten, zoals immuuntherapie of doelgerichte medicijnen die specifieke mutaties aanpakken.”
Die behandelingen kunnen de groei van de tumor afremmen en in sommige gevallen het leven met maanden of zelfs jaren verlengen. “Maar het blijft een gevecht tegen de klok,” zegt Janssens. “En vaak moeten we ook symptomen bestrijden zoals pijn, benauwdheid of vermoeidheid.”
Een oproep tot begrip
Het verhaal van Freek en Suzan laat zien hoe hard en oneerlijk k*nker kan toeslaan – ook bij mensen die alles op orde lijken te hebben. Janssens benadrukt hoe belangrijk het is om begrip te tonen voor patiënten en hun omgeving. “De z!ekte zet het hele leven op z’n kop. Mensen hebben steun en liefde nodig, geen oordelen of ongevraagde adviezen.”
Freek’s diagnose herinnert ons eraan dat k*nker geen onderscheid maakt. “Ook wie nooit ger00kt heeft, kan getroffen worden,” zegt Janssens. “Dat is een harde realiteit.”
De boodschap van hoop en liefde
Wat Freek en Suzan nu meemaken, raakt veel mensen diep. Fans, collega’s en vrienden stromen toe met steunbetuigingen. “Wat jullie samen nog willen delen, is wat telt,” schrijft iemand online. “Liefde is sterker dan alles.”
Voor Freek en Suzan is dat misschien ook de enige houvast in deze tijd. Hun muziek bracht velen troost, nu hopen fans dat zij zelf troost vinden in elkaar. In de kleine momenten, de gedeelde blikken, de hand op elkaars schouder. En in het vooruitzicht van een nieuw leven dat binnenkort hun wereld zal verrijken.

Algemeen
Longartsen woedend op Evert Santegoeds om advies aan Freek Rikkerink: ‘Onverantwoord en ongepast’

Het nieuws over de ernstige ziekte van Freek Rikkerink, bekend van het muzikale duo Suzan & Freek, kwam hard aan. De 31-jarige zanger en gitarist maakte onlangs bekend dat hij longkanker heeft, een diagnose die veel verdriet en medeleven oproept. De mededeling dat de ziekte bovendien al verder is uitgezaaid, maakt het allemaal nog zwaarder.
De afgelopen weken stond de muziekwereld en het publiek stil bij dit ingrijpende nieuws. Er werd steun uitgesproken, er werden berichten van liefde en kracht gedeeld, en er heerste een collectieve stilte van verdriet en respect. Maar in die stilte klonk ook een stem die voor opschudding zorgde: die van Evert Santegoeds.
Evert Santegoeds doet opvallend advies in podcast
Evert Santegoeds, hoofdredacteur van het weekblad Privé, liet zich in zijn podcast Strikt Privé uit over de situatie van Freek Rikkerink. In plaats van louter steun en medeleven te betuigen, deed hij een advies dat bij velen in het verkeerde keelgat schoot. Santegoeds stelde voor dat Freek misschien naar Frankfurt zou kunnen reizen, waar volgens hem een arts werkzaam is die gespecialiseerd is in longkankerbehandelingen.
“Je hebt natuurlijk de neiging om in Amerika of Duitsland te kijken,” zei Santegoeds. “In Frankfurt zit een bekende arts. Of je daar nog terecht kunt, is de vraag, maar ik zou het proberen.” Een advies dat op het eerste gezicht misschien getuigt van betrokkenheid, maar dat bij medische professionals en een groot deel van het publiek tot verontwaardiging leidde.
Longartsen reageren fel
Longartsen in Nederland reageerden furieus op het advies van Santegoeds. In medische kringen wordt benadrukt dat het belangrijk is om vertrouwen te hebben in de behandeling van Nederlandse artsen, die tot de besten ter wereld behoren. Het idee dat er in het buitenland betere kansen zouden zijn, wordt gezien als misplaatst en potentieel schadelijk.
“Hoe haal je het in je hoofd om zoiets te zeggen? Hij is geen arts en dit soort uitspraken kunnen leiden tot onnodige twijfel of schuldgevoel bij de patiënt en diens familie,” liet een longarts weten in een reactie. “In zo’n kwetsbare situatie heeft iemand juist behoefte aan rust en vertrouwen in zijn eigen behandelend team, niet aan wilde suggesties.”
De kracht van medische expertise in Nederland
De zorg die Freek Rikkerink nu ontvangt, wordt uitgevoerd door artsen die dagelijks werken met complexe gevallen van longkanker. De behandeling is afgestemd op de persoonlijke situatie van Freek en wordt in overleg met hem en zijn familie uitgevoerd. Artsen benadrukken dat het idee dat er ‘ergens anders’ nog een wonderdokter zou zitten, vaak niet op realiteit gebaseerd is.
“Natuurlijk kun je altijd een second opinion overwegen, maar dat is iets wat de patiënt in alle rust en samen met zijn eigen artsen moet bespreken,” zegt een longarts. “Publieke adviezen van mensen zonder medische achtergrond kunnen onbedoeld onrust veroorzaken.”
Evert Santegoeds: betrokken of bemoeizuchtig?
Santegoeds’ advies werd door sommigen gezien als een blijk van medeleven. Hij benadrukte dat hij het goed bedoelde en dat hij alleen wilde aangeven dat het wellicht de moeite waard zou zijn om nog een andere specialist te raadplegen. Maar veel mensen vinden dat hij hiermee een grens overschreed.
Een gebruiker op X vatte het samen: “Hij is geen arts, hij heeft hier geen verstand van. Hij moet zich niet mengen in zulke persoonlijke medische keuzes.” Een ander voegde toe: “Dit is wederom een voorbeeld van hoe mediafiguren denken dat ze overal wat over mogen zeggen. Laat de familie en de dokters dit zelf beslissen.”
Respect voor privacy en persoonlijke keuzes
Wat deze situatie pijnlijk duidelijk maakt, is hoe gevoelig de grens is tussen publieke belangstelling en respect voor privacy. Freek Rikkerink en zijn partner Suzan hebben openhartig gedeeld wat er speelt in hun leven. Ze deden dat in de hoop begrip en steun te krijgen, niet om het startpunt te worden van publieke discussies over hun behandeling.
Wanneer iemand met zo’n persoonlijke kwestie naar buiten treedt, is het voor buitenstaanders verleidelijk om suggesties en adviezen te geven. Toch is het goed om stil te staan bij de vraag of dat altijd gepast is. Voor Freek en Suzan draait het nu vooral om het vinden van rust, kracht en verbondenheid met hun naasten.
Een emotionele tijd voor Suzan & Freek
Suzan & Freek staan bekend om hun warme, positieve uitstraling. Hun muziek is vaak een bron van troost voor hun fans. Nu zijn de rollen omgedraaid: het publiek steunt hén in deze moeilijke periode. Overal klinken berichten van hoop en medeleven.
De twee artiesten hebben de afgelopen jaren een bijzondere plek veroverd in de Nederlandse muziekwereld. Hun optredens zijn altijd energiek en hun liedjes raken vaak precies de juiste snaar. Juist daarom raakt dit nieuws zoveel mensen. Het is alsof een goede vriend of vriendin ineens met iets heel naars geconfronteerd wordt.
Verdeelde reacties in de media
Niet iedereen veroordeelt Santegoeds’ opmerkingen even fel. Sommige mensen zeggen dat hij simpelweg alle mogelijke opties aan het licht wilde brengen en dat hij wellicht dacht dat hij daarmee juist hoop bood. Toch blijft de kritiek vanuit medische hoek overeind. Want zelfs als het advies goedbedoeld is, kan het een ongewenste druk leggen op de patiënt.
Een online reactie illustreert die twijfel: “Als je zegt ‘ik zou het proberen in Frankfurt’, geef je de familie het gevoel dat ze nog niet alles hebben gedaan. Maar dat is niet zo: Nederlandse artsen doen er alles aan.”
De kracht van empathie in moeilijke tijden
In een tijd waarin medische termen, behandelplannen en toekomstscenario’s een hoofdrol spelen, wordt vaak vergeten hoe zwaar zo’n diagnose psychologisch weegt. Het is een fase waarin elke opmerking, elke goedbedoelde suggestie, kan aanvoelen als een oordeel of een extra last.
Juist daarom is het zo belangrijk om met zorg te spreken en te luisteren. Familie, vrienden en collega’s kunnen steun bieden door er gewoon te zijn, zonder direct met oplossingen of nieuwe ideeën te komen. Het draait om nabijheid, begrip en ruimte geven.
Een les voor ons allemaal
Het debat rond de uitspraken van Evert Santegoeds laat zien dat we als samenleving nog veel kunnen leren over hoe we omgaan met ziekte en kwetsbaarheid. Het is niet altijd nodig om advies te geven – soms is het veel waardevoller om te laten merken dat je iemand ziet, dat je zijn verdriet erkent en dat je er bent als steun.
Voor Freek Rikkerink en zijn familie is dit een tijd waarin ze alle kracht nodig hebben. Ze verdienen de ruimte om hun eigen keuzes te maken, in vertrouwen op hun artsen en in overleg met de mensen die hen het meest dierbaar zijn.
Een oproep tot respect
Het verhaal van Freek Rikkerink en de ophef rond Evert Santegoeds laat zien dat de grens tussen nieuwsgierigheid en bemoeizucht soms flinterdun is. Iedereen wil meeleven, iedereen wil iets doen – maar soms is het belangrijkste wat je kunt doen simpelweg zwijgen en er zijn.
Laten we hopen dat Freek en Suzan de rust en kracht vinden om deze moeilijke weg samen te bewandelen. Dat ze de steun van het publiek voelen, maar zich ook beschermd weten tegen ongevraagde adviezen. En dat we als samenleving blijven leren hoe we in tijden van ziekte en kwetsbaarheid het beste voor elkaar kunnen betekenen.