Algemeen
Verschrikkelijk nieuws voor zieke Martin Gaus: ‘Mijn lichaam wilt niet meer’
Vreselijk nieuws voor Martin Gaus
Martin Gaus is al decennialang een vertrouwd gezicht voor iedereen met een hart voor dieren. Met zijn passie voor honden, zijn heldere adviezen op televisie en zijn onmiskenbare stem wist hij zich diep in het collectieve geheugen van Nederland te nestelen. Maar achter de immer opgewekte en deskundige dierenvriend schuilt inmiddels een man die openhartig vertelt over de kwetsbaarheid van het ouder worden. Nu hij de respectabele leeftijd van tachtig heeft bereikt, laat hij zijn fans weten hoe zwaar die mijlpaal hem werkelijk valt.

De schaduwzijde van ouderdom
In een recent interview met weekblad Story vertelde Gaus dat hij opnieuw in het z!ekenhuis heeft gelegen vanwege een blaasontsteking. Voor veel mensen zou zo’n aandoening een korte onderbreking van het dagelijks leven betekenen, maar voor Gaus is het een van de vele fysieke tegenslagen. “Ik heb drie dagen geleden in het z!ekenhuis gelegen, ik had een blaasontsteking, maar dat is nu voorbij,” vertelt hij nuchter. Toch sijpelt door zijn woorden heen dat hij weet hoe broos zijn gezondheid is.
Het is niet de eerste keer dat zijn lijf hem in de steek laat. Integendeel. Gaus noemt het een medisch wonder dat hij nog leeft, en gezien zijn medische verleden is dat geen loze uitspraak. “Ik heb al zoveel z!ektes gehad,” zegt hij. “Ik heb een nieuwe nier gekregen, een herseninfarct gehad, een hartoperatie ondergaan en een darmperforatie doorstaan.” Het is een indrukwekkende en tegelijk schrijnende lijst. Waar anderen wellicht zouden opgeven, blijft Gaus volharden.

De strijd met de tijd
Naast zijn fysieke klachten, ervaart Gaus ook mentale uitdagingen. Niet omdat hij zich somber voelt, maar omdat hij weet dat de tijd dringt. Al jaren werkt hij aan zijn memoires — een boek dat zijn leven samenvat en waarin hij zijn ervaringen en inzichten met het publiek wil delen. In een interview met Volkskrant Magazine gaf hij aan dat het schrijven stroef verloopt. “Ik zit op pagina 200, maar dan laat ik het weer een tijdje liggen,” bekent hij.
Hij is zich pijnlijk bewust van de eindigheid van het leven. “Ik kan niet te lang wachten, dan ben ik d00d. Ik moet aan de slag,” zegt hij zonder opsmuk. Zijn eerlijkheid is ontwapenend. Het boek moet geen egodocument worden, maar een nalatenschap voor de mensen die hij heeft geraakt — en dat zijn er velen.

Liever geen feest
Op eerste kerstdag vierde Gaus zijn tachtigste verjaardag, maar daar hoefde wat hem betreft geen groot feest voor georganiseerd te worden. In het AD zei hij daarover: “Ik heb er een hekel aan. Gedoe, slap geouwehoer, je zit een ei met mayo te eten en een bitterbal.” Die uitspraak typeert hem: nuchter, wars van poeha en altijd recht voor zijn raap.
Gaus houdt niet van verplichtingen of opgelegde gezelligheid. Wat hem wél raakt, zijn oprechte ontmoetingen. Zo werd hij tijdens het Animal Event in Beekse Bergen verrast door een grote groep fans en oud-cursisten. “Over hoe belangrijk ik voor hen was, dat ik hun leven heb veranderd. Fantastisch,” vertelde hij. “Dat mijn leven zin heeft gehad, dat ik iets heb vervuld bij mensen.” Het was een moment van erkenning dat hem diep raakte.

De strijd tegen fysieke achteruitgang
Ondanks de hartverwarmende momenten is het leven voor Martin Gaus fysiek zwaar geworden. “Alles wordt minder,” zegt hij. Handelingen die ooit vanzelfsprekend waren — veters strikken, een rits sluiten, je haar kammen — zijn nu dagelijkse uitdagingen. “Mijn haren vallen uit; dat gezeik allemaal! Stap voor stap degradeert dat lijf, totdat je langzamerhand gewoon leegloopt,” aldus Gaus.
Zijn woorden zijn rauw en eerlijk. Hij verbloemt niets. Toch spreekt er geen bitterheid uit zijn stem. Hij lijkt zich verzoend te hebben met de beperkingen van het ouder worden, maar hij laat zich er niet door neerhalen. Zijn geest is nog scherp en zijn observaties helder.

Een leven van betekenis
Martin Gaus was niet alleen een televisiepersoonlijkheid, hij was ook een pionier. In een tijd waarin dierenwelzijn nog geen gemeengoed was, bracht hij het onderwerp op televisie. Hij maakte honden gedragsproblemen bespreekbaar, gaf praktische adviezen en bouwde een imperium op van hondenscholen en educatieve programma’s. Maar wat hem echt onderscheidde, was zijn vermogen om mensen te raken. Niet alleen door kennis, maar vooral door zijn oprechte betrokkenheid en warme persoonlijkheid.
Dat zijn werk diepe sporen heeft nagelaten, bleek ook tijdens het eerbetoon op het Animal Event. Mensen kwamen niet alleen voor een handtekening, maar om hem te bedanken. Voor de hond die ze dankzij zijn tips konden houden, voor het vertrouwen dat ze kregen als onzekere hondenbezitter, of gewoon omdat hij hun leven had verrijkt met zijn positiviteit.

De kracht van kwetsbaarheid
Waar veel mensen worstelen met ouder worden, durft Gaus het onder ogen te zien. Hij vecht niet tegen het onvermijdelijke, maar benoemt het. En dat maakt zijn verhaal zo krachtig. In een maatschappij waarin veroudering vaak wordt weggestopt achter filters en Botox, laat hij zien hoe het echt is: confronterend, zwaar, maar ook mooi.
Zijn boodschap is helder: ouderdom is geen z!ekte, maar een fase waarin nieuwe vormen van betekenis kunnen ontstaan. Gaus kiest ervoor om zijn verhaal te delen, niet om medelijden op te wekken, maar om herkenning te bieden. Om te laten zien dat kwetsbaarheid geen zwakte is, maar een bron van kracht.

Hoop en realisme
Wat het verhaal van Martin Gaus zo bijzonder maakt, is de balans tussen hoop en realisme. Ja, zijn lichaam laat hem in de steek. Ja, hij heeft momenten van frustratie en verdriet. Maar hij kiest ervoor om te blijven leven met betekenis. Om zijn levensverhaal af te maken. Om anderen te inspireren met zijn eerlijkheid en doorzettingsvermogen.
Hij is misschien tachtig, maar in zijn denken, zijn humor en zijn betrokkenheid bij mens en dier is hij springlevend. En dat maakt hem tot meer dan een televisie-icoon: het maakt hem tot een voorbeeld. Een voorbeeld van iemand die niet alleen een rijk leven heeft geleid, maar ook de moed heeft om dat leven tot het einde toe bewust te leven.

Een afscheid dat nog lang niet komt
Hoewel Gaus openlijk praat over de d00d, is het geen afscheid dat hij aan het voorbereiden is. Integendeel: hij wil nog zoveel mogelijk doen. Zijn boek afmaken, mensen blijven ontmoeten, zijn nalatenschap afronden. En misschien, heel misschien, nog eens op televisie verschijnen als zijn gezondheid het toelaat.

Want Martin Gaus mag dan fysiek kwetsbaar zijn, zijn verhaal is nog lang niet ten einde. Hij is nog steeds die man die mensen in beweging brengt — dit keer niet om met hun hond te trainen, maar om na te denken over het leven, ouderdom en de kracht van eerlijkheid.
Zijn leven is een les. Niet alleen over honden, maar over doorzettingsvermogen, authenticiteit en menselijkheid. En precies daarom is Martin Gaus nog altijd onmisbaar in het hart van Nederland.
Algemeen
Woest vtwonen-stel betaalde DIT enorme bedrag voor verbouwing: ‘Boosheid is terecht!’

Radio-dj verdedigt René en Denise na vtwonen-rel: “Hun reactie is best begrijpelijk”
De uitzending van vtwonen: Weer verliefd op je huis van zondag 2 november blijft voor veel gespreksstof zorgen. Het koppel René en Denise uit Hoofddorp ging viraal na hun uitgesproken reactie op de make-over van hun woning. Waar de meeste deelnemers dolenthousiast reageren bij het zien van hun vernieuwde huis, lieten René en Denise zich vooral kritisch uit.

Hun teleurstelling, die live te zien was op televisie, leidde tot een golf van reacties op sociale media. Duizenden kijkers spraken er schande van. Toch klinkt er inmiddels ook een ander geluid — en opvallend genoeg komt dat van de radio.
De uitzending die viral ging
De bewuste aflevering van het populaire SBS6-programma stond in het teken van een totale metamorfose. Met behulp van het stylingteam van vtwonen kregen René en Denise de kans om hun huis een nieuw leven in te blazen. Na weken van ontwerpen, schilderen en inrichten was het moment van de onthulling daar.
Wat een emotionele climax had moeten zijn, draaide echter uit op één van de meest besproken scènes van het seizoen. Zodra het koppel hun vernieuwde woning binnenstapte, was hun afkeer niet te missen.
René keek om zich heen, fronste, en zei direct:
“Die kan er weer uit binnenkort,” doelend op de houten wandbekleding naast de trap.
En even later, nog scherper:
“Ik vind het verschrikkelijk.”
Het werd stil in de kamer — en ook op sociale media. Binnen enkele minuten na de uitzending verschenen de eerste fragmenten online, die zich vervolgens als een lopend vuurtje verspreidden.

Publiek noemt het stel ‘ondankbaar’
Op X (voorheen Twitter), Facebook en Instagram werden de reacties al snel fel. Veel kijkers noemden het stel “ondankbaar” en vonden dat ze respectvoller hadden kunnen reageren tegenover het stylingteam dat weken aan hun woning had gewerkt.
“Ze mochten ook wel iets dankbaarder zijn,” schreef een kijker. “Je krijgt een prachtige make-over, en dan reageer je zó?”
Anderen gaven aan dat ze zich schaamden tijdens het kijken:
“Ik kreeg plaatsvervangende schaamte. De styliste stond daar met een glimlach, en zij kraakten alles af.”
De beelden leverden René en Denise niet alleen landelijke bekendheid op, maar ook kritiek. Toch komt er inmiddels nuance in het debat — onder andere van Radio 538-dj Dylan Boet, die de situatie van een andere kant belichtte.

Radio 538-dj: “Ik dacht eerst ook: wat ondankbaar”
Tijdens zijn radioshow op Radio 538 ging Boet uitgebreid in op het onderwerp dat die week het internet domineerde. Ook hij had de aflevering gezien en begreep aanvankelijk goed waarom kijkers zo fel reageerden.
“Mijn eerste reactie was eigenlijk precies hetzelfde als bij iedereen,” vertelt hij in de uitzending. “Ik dacht: wat een ondankbare houding. Die mensen krijgen gratis een make-over van hun huis, en dan doe je zó?”
Hij lacht even en vervolgt: “Ik dacht ook: als je het zelf niet waardeert, geef het dan aan iemand anders die het wél kan waarderen.”
Toch bleef het Boet bezighouden. “Ik kon het niet loslaten,” zegt hij. “Ik dacht: er zal toch wel een reden zijn waarom ze zo reageerden.”

“Ik ontdekte iets op de website”
Uit nieuwsgierigheid besloot de dj zich te verdiepen in hoe vtwonen: Weer verliefd op je huis precies werkt. Hij ging naar de website van de producent om te zien hoe deelnemers zich kunnen aanmelden.
“Ik wilde gewoon weten of er voorwaarden aan verbonden zijn,” legt hij uit. “Want als het echt gratis is, dan snap ik de verontwaardiging van kijkers. Maar als je er zelf flink voor betaalt, ligt dat anders.”
Toen hij verder scrolde op het aanmeldformulier, stuitte hij op een opvallende passage.
“Onderaan stond de vraag: ‘Zijn jullie bereid om een financiële bijdrage te leveren aan de make-over van jullie huis van minimaal 15.000 euro?’ Toen dacht ik: ah, wacht eens even. Ze moeten dus zélf minstens vijftienduizend euro betalen om mee te doen.”
Volgens Boet veranderde dat alles. “Dan snap ik die reactie ineens een stuk beter. Als je zóveel betaalt en het eindresultaat voelt niet als jouw stijl, dan is teleurstelling best begrijpelijk.”
“Hun reactie was misschien fel, maar menselijk”
De dj benadrukt dat hij de toon van René en Denise niet goedkeurt, maar dat hij hun gevoel wél begrijpt.
“Kijk, je kunt altijd iets vriendelijker reageren,” zegt hij. “Maar we moeten ook eerlijk zijn: als je vijftienduizend euro inlegt voor een make-over en het resultaat is totaal niet wat je voor ogen had, dan is dat gewoon zuur. Dan kan ik me voorstellen dat je het moeilijk vindt om enthousiast te doen voor de camera.”
Boet vindt bovendien dat kijkers vaak vergeten dat televisie emoties uitvergroot. “Je ziet één moment, samengeknipt voor effect. We weten niet wat er buiten beeld is gezegd, of hoe het echt voelde voor hen.”
Zijn conclusie: “Ja, ze hadden het wat zachter mogen brengen. Maar ondankbaar? Dat vind ik te makkelijk.”
Veel steun op sociale media
Sinds de uitzending van Boet is er ook online meer begrip ontstaan voor het Hoofddorpse stel. Sommige kijkers erkennen nu dat ze misschien te hard hebben geoordeeld.
“Ik wist helemaal niet dat je moest betalen voor die make-over,” schrijft iemand op Facebook. “Dan snap ik het ineens veel beter.”
Een ander voegt toe: “Als je een groot bedrag investeert en het resultaat voelt niet als jouw thuis, is dat gewoon verdrietig. Daar hoef je niet meteen een slecht mens voor te zijn.”
Het fragment van Boet werd inmiddels duizenden keren gedeeld, en zijn nuchtere analyse krijgt veel bijval.

De kosten van meedoen aan vtwonen
Hoewel veel mensen dachten dat deelnemers een gratis interieurtransformatie krijgen, blijkt dat in werkelijkheid anders te liggen.
Deelnemers dragen zelf een aanzienlijk deel van de kosten. Volgens het aanmeldformulier van de producent moeten kandidaten minimaal 15.000 euro bijdragen aan de make-over. Dat geld gaat naar materialen, meubels en decoratie — onderdelen die de bewoners na de uitzending mogen houden.
Het programma investeert daarnaast zelf in begeleiding, productie en styling, maar het financiële risico ligt deels bij de deelnemers.
“Dat maakt de teleurstelling van René en Denise beter te plaatsen,” zegt mediapsycholoog Esther Cohen in een toelichting bij RTL Boulevard. “Mensen die zelf investeren, voelen meer eigenaarschap. Als het resultaat dan niet aansluit bij hun verwachtingen, komt de emotie harder binnen.”
De kracht van televisie
Ondanks alle commotie is er ook iets positiefs te halen uit het hele incident: het toont hoe betrokken kijkers zijn bij programma’s als vtwonen: Weer verliefd op je huis.
De aflevering met René en Denise werd een van de meest bekeken van het seizoen. Niet alleen vanwege de felle reacties, maar ook omdat het een gesprek op gang bracht over smaak, communicatie en verwachtingen.
“Televisie is emotie,” zegt Cohen. “En juist dat maakt het krachtig. We herkennen allemaal de spanning tussen wat we hopen en wat werkelijkheid wordt.”
“Ik hoop dat ze weer kunnen genieten van hun huis”
Hoewel de reacties soms scherp zijn, hopen veel fans dat René en Denise inmiddels weer rust hebben gevonden.
Ook styliste Fietje Bruijn, die verantwoordelijk was voor het ontwerp, liet eerder weten dat het voor het hele team een lastige ervaring was, maar dat ze hoopt dat het stel op termijn alsnog de schoonheid in hun huis ziet.
“Je doet dit werk met liefde,” zei ze in het AD. “Soms pakt het niet uit zoals je verwacht, maar we hopen altijd dat mensen zich thuis voelen.”
Een les in verwachtingen
Het verhaal van René en Denise laat zien dat televisie niet altijd perfect verloopt — en dat emoties soms hoog kunnen oplopen als het om iemands thuis gaat. Wat begon als een rel over ondankbaarheid, groeide uiteindelijk uit tot een bredere discussie over verwachtingen, geld, en de menselijke kant van televisie.
Zoals Boet het samenvat: “Misschien waren ze fel, maar eerlijk waren ze wel.”
💬 Wat vind jij? Had René zachter kunnen reageren, of begrijp jij zijn frustratie nu beter? Deel je mening in de reacties!