Algemeen
Vandaag Inside gast loopt woest weg en komt niet meer terug: ‘Jullie hoeven mij nooit meer te bellen’
De uitzending van Vandaag Inside op dinsdagavond heeft flink wat reacties uitgelokt. Voormalig voetbaltrainer Alex Pastoor, vooral bekend van zijn tijd bij Almere City FC, kwam onder vuur te liggen tijdens een discussie over zijn eerdere optreden in de show. Presentator Wilfred Genee liet weten dat Pastoor niet snel meer in de studio hoeft te worden verwacht. De reden? Zijn eerdere verschijning werd door zowel Genee als de tafelgasten als teleurstellend ervaren.
Een ongemakkelijke verschijning
Alex Pastoor was een week eerder te gast bij Vandaag Inside om het boek Met open vizier van Boudewijn Geels te promoten. Het boek gaat dieper in op Pastoors carrière en persoonlijke ervaringen binnen de voetbalwereld. Hoewel het onderwerp interessant genoeg leek, wist Pastoor tijdens de uitzending niet overtuigend over te komen. Volgens de tafelgasten leek hij ongemakkelijk en wist hij zijn verhaal niet goed neer te zetten. Na afloop uitte Pastoor zijn frustratie over het gebrek aan ruimte om te spreken.
Wilfred Genee lichtte dinsdagavond toe: “Hij vond dat hij te weinig aan het woord is geweest.” Johan Derksen reageerde op zijn kenmerkende scherpe manier: “Als hij iets zinnigs te vertellen had gehad, was hij vanzelf aan het woord gekomen. Hij zat daar alleen maar een beetje te murmelen.”
Valentijn Driessen doet er een schepje bovenop
Journalist Valentijn Driessen, ook aanwezig in de uitzending, spaarde Pastoor niet. “Wat Alex Pastoor zegt, heeft geen enkele humor of scherpte,” stelde Driessen. “Hij heeft hier niets gezegd. Hij komt hier om een boek te promoten en houdt zijn mond.” Deze opmerking onderstreepte de frustratie aan tafel: terwijl Pastoor zich genegeerd voelde, vonden de tafelgasten juist dat hij te weinig initiatief nam.
De dynamiek van het programma, waarin scherpe en snelle bijdragen essentieel zijn, leek niet bij Pastoor te passen. Dit zorgde voor een ongemakkelijke situatie waarin beide partijen zich niet gehoord voelden.
Geen herhaling
Genee maakte duidelijk dat de samenwerking met Pastoor geen vervolg zal krijgen. “Hij was na afloop absoluut niet blij,” vertelde de presentator. Pastoor zou zelfs hebben aangegeven dat hij in de toekomst niet meer wil worden benaderd door het programma. René van der Gijp reageerde daar luchtig op: “Dat gaan we ook niet doen,” zei hij met een glimlach.
Johan Derksen benadrukte het contrast tussen Pastoors communicatie in de kleedkamer en in de studio. “Hij kan in de kleedkamer heel goed praten, daar heeft hij altijd verhalen. Maar hier aan tafel laat hij niets van zichzelf zien.” Genee voegde daaraan toe: “Hij heeft veel meegemaakt en interessante verhalen, maar we kunnen niet een heel programma besteden aan alleen dat boek.”
Gemiste kans voor Pastoor
Het incident roept de vraag op of het optreden van Pastoor niet anders had kunnen verlopen. Met zijn ervaring als trainer en analist zou hij gewend moeten zijn aan mediaplatforms. Toch leek hij niet in staat om de dynamiek van Vandaag Inside aan te voelen en zijn verhaal krachtig neer te zetten.
De tafelgasten benadrukten hoe belangrijk het is om snel en scherp in te haken tijdens een uitzending. Pastoor leek niet voorbereid op het snelle tempo en het scherpe commentaar, wat zijn optreden minder succesvol maakte.
Reacties uit de voetbalwereld
De reacties op Pastoors optreden en de daaropvolgende discussie zijn verdeeld. Sommige kijkers vinden de kritiek van de tafelgasten onterecht en wijzen erop dat niet iedereen zich comfortabel voelt in de chaotische sfeer van Vandaag Inside. Anderen menen dat Pastoor zelf verantwoordelijk is voor het missen van de kans om zijn verhaal te vertellen.
Binnen de voetbalwereld lijkt er eveneens begrip te zijn voor Pastoors positie. Een anonieme bron uit de voetbalscene stelt: “Alex is een goede trainer en een integere man. Misschien past dit format gewoon niet bij hem. Het betekent niet dat hij niets te vertellen heeft.”
Vandaag Inside: een uitdagend podium
Het voorval met Alex Pastoor benadrukt nogmaals de uitdagende aard van Vandaag Inside. Het programma staat bekend om zijn scherpe humor, snelle reacties en weinig ruimte voor stiltes of aarzelingen. Voor gasten die hier niet op voorbereid zijn, kan de ervaring overweldigend zijn.
Pastoor leek te verwachten dat hij uitgebreid de kans zou krijgen om over het boek te praten, maar het format van het programma maakt dat lastig. Tafelgasten moeten zichzelf naar voren schuiven om gehoord te worden, wat voor sommigen een uitdaging blijkt.
Pastoor’s toekomst in de media
De vraag blijft of deze negatieve ervaring invloed zal hebben op Pastoors mediacarrière. Hoewel hij als trainer en analist vaak zichtbaar is geweest, kan het incident bij Vandaag Inside hem terughoudender maken in het aannemen van nieuwe uitnodigingen.
Het incident heeft echter ook een positieve kant. Het boek Met open vizier kreeg door de discussie extra aandacht, wat de verkoop mogelijk ten goede komt.
Conclusie
Het optreden van Alex Pastoor bij Vandaag Inside was allesbehalve succesvol en heeft voor beide partijen een zure nasmaak achtergelaten. Pastoor voelde zich genegeerd, terwijl de tafelgasten hem juist verweten dat hij niet genoeg initiatief toonde. Wilfred Genee maakte duidelijk dat Pastoor niet snel meer zal worden uitgenodigd, en René van der Gijp bevestigde dit op luchtige wijze.
De controverse werpt een schaduw over Pastoors mediaprofiel, maar benadrukt ook hoe uitdagend het is om in een programma als Vandaag Inside een sterke indruk te maken. Of Pastoor in de toekomst weer in een dergelijke setting zal verschijnen, is onzeker, maar de impact van deze uitzending zal hem voorlopig bijblijven.
Algemeen
Een jaar na het heengaan van Eva Hermans-Kroot: De verstikkende bekentenis van de echtgenoot bracht miljoenen tot tranen
Matthijs Hermans blikt terug op een jaar zonder Eva: een eerlijk, liefdevol en pijnlijk portret van verder leven na een groot gemis
Bijna een jaar geleden verloor heel Nederland iemand die diep in de harten was gaan zitten: Eva Hermans-Kroot, bekend van Over Mijn Lijf en haar moedige Instagram-account Longeneeslijk. Ze liet een onvergetbare indruk achter met haar openheid, humor en vastberadenheid. Maar voor één iemand veranderde haar vertrek de wereld volledig: haar man Matthijs Hermans, die op 30-jarige leeftijd weduwnaar werd.
In aanloop naar de eerste herdenkingsdag schoof Matthijs aan bij Pauw & De Wit, waar hij vertelde over zijn nieuwe boek Onvergetelijk, de liefde voor Eva en de manier waarop hij langzaam probeert vorm te geven aan een leven zonder haar fysieke aanwezigheid. Het werd een ontroerend gesprek waarin hij ongefilterd laat zien hoe rouw voelt, hoe onverwacht het dagelijks leven verandert en hoe herinneringen zowel troost als pijn kunnen geven.
“Er komt geen perfecte tijd om te beginnen” — waarom Matthijs het boek toch schreef
Matthijs vertelt dat hij lang twijfelde of hij überhaupt moest schrijven over de periode met en zonder Eva. Het voelde kwetsbaar, intiem en confronterend. Maar uiteindelijk besloot hij dat er nooit een moment zou komen dat níét te vroeg of te moeilijk zou zijn.
“Er komt geen perfecte tijd. Schrijven hielp me om woorden te geven aan alles wat ik voelde.”
Voor het boek werkte hij samen met journalist Hanneke Mijnster, dezelfde journalist die eerder aan Eva’s boek Longeneeslijk werkte. Daarmee kreeg het schrijfproces een extra laag betekenis: alsof Hanneke nu beide stemmen — die van Eva en die van Matthijs — met elkaar verbond.
Hoe het nu met hem gaat: “Steeds beter, maar het gemis blijft”
In de talkshow vertelt Matthijs rustig en openhartig dat hij stap voor stap verder probeert te gaan. Niet door te vergeten, maar door zijn leven eromheen opnieuw op te bouwen.
“Ik leer om mijn leven een beetje om de rouw heen te bouwen. Dat gaat steeds beter. Maar het gemis blijft, vooral in de kleine dingen.”
Het zijn precies die dagelijkse rituelen die plots wegvallen en een huis anders doen voelen. Vragen als Hoe was je dag?, een zachte kus voor het slapengaan, een appje in de ochtend — het zijn kleine gebaren die onzichtbaar grote ruimte innemen zodra ze er niet meer zijn.
De stilte in huis: “Alles staat zoals ik het zelf heb achtergelaten”
In een fragment uit Onvergetelijk leest Jeroen Pauw voor hoe het voelt om in een huis te wonen dat nog volledig doordrenkt is van herinneringen. Eva’s spullen staan namelijk nog op dezelfde plek als toen zij er nog was.
Haar tandenborstel staat nog in de standaard.
Haar handdoek ligt nog over het bad.
Het flesje water aan haar kant van het bed staat er nog.
Matthijs zegt hierover:
“Ik wil die spullen niet weghalen. Dan wordt haar afwezigheid alleen maar zichtbaarder.”
Die keuze is niet vreemd. Veel nabestaanden herkennen dat de spullen van een geliefde veranderen van praktische objecten naar betekenisvolle ankers. Ze worden rustpunten in een wereld die anders voelt.
Matthijs benadrukt dat hij zich niet wil haasten. Soms ontstaat er ruimte om iets op te ruimen, maar meestal nog niet. En dat is oké. Rouw heeft geen deadlines.
Een jasje vol herinnering: “Alles wat van haar was, heeft nu een andere waarde”
Tijdens het gesprek noemt Matthijs een van Eva’s jasjes als voorbeeld van hoe gewone spullen geladen kunnen worden met emotie. Waar het eerst simpelweg een kledingstuk was, voelt het nu als een stukje van Eva zelf. Dat maakt opruimen bijna onmogelijk.
“Alles wat van haar is geweest, houd ik het liefste zo. Anders voelt het alsof ik een stap verder bij haar vandaan ga.”
Het laat zien hoe tastbare herinneringen een rol spelen in het proces van helen. Niet wegdoen, maar koesteren — precies zoals het past.
De eerste herdenkingsdag: samenkomen, maar met rust
Zondag is het precies een jaar geleden dat Eva haar laatste adem uitblies. Het is een dag waarvan Matthijs weet dat hij zwaar wordt, maar die tegelijk ook richting geeft.
De families komen bij elkaar om Eva te eren, te herinneren en dichtbij te houden. Niet met grote speeches of veel poeha, maar op een manier die past bij Eva — warm, intiem en in verbinding.
“We willen het niet te druk maken. Iedereen moet de ruimte krijgen om ermee om te gaan op zijn eigen manier.”
Het benadrukt hoe liefdevol en respectvol beide families omgaan met het verlies.
Eva’s impact: hoe heel Nederland haar omarmde
Toen Eva op 30 november 2024 haar strijd tegen longk*nker niet langer kon voortzetten, voelde het alsof heel Nederland even meehuilde. Ze had een enorme indruk achtergelaten door haar openheid, energie en eerlijkheid over hoe het is om jong en ongeneeslijk z!ek te zijn.
-
Ze inspireerde met humor, zelfs in zware tijden.
-
Ze motiveerde anderen om naar hun lichaam te luisteren.
-
Ze deelde rauw, eerlijk en zonder filter.
Via haar account Longeneeslijk wist ze duizenden mensen te bereiken die haar nog steeds missen. Haar woorden blijven leven en worden nog steeds gedeeld — door volgers, door lotgenoten, door vrienden en door Matthijs.
Een nieuwe identiteit: “Ik moet opnieuw ontdekken wie ik ben”
Op zijn dertigste opnieuw moeten beginnen is intens. Het kost tijd om je weg te vinden tussen verdriet, herinnering en toekomst. Matthijs vertelt dat hij stukje bij beetje leert om zichzelf opnieuw te ontdekken — niet als de helft van een duo, maar als individu.
Het is een pijnlijk maar eerlijk inzicht:
“Ik moet ontdekken wie ik ben zonder Eva.”
Toch klinkt er geen uitzichtloosheid in zijn stem. Hij praat vol liefde, maar ook met een zekere kracht. Een teken dat iemand langzaam, heel voorzichtig, weer een soort grond onder de voeten begint te zoeken.
Waarom Onvergetelijk zo belangrijk is
Het boek is geen verslag van verdriet alleen. Het is ook:
-
een liefdesverhaal
-
een eerbetoon
-
een document van moed en kwetsbaarheid
-
een steunpunt voor iedereen die met verlies te maken heeft
Voor Matthijs zelf fungeerde het ook als hulp:
“Het werkte therapeutisch. Het gaf mij woorden voor dingen waar ik anders geen taal voor had.”
Het boek maakt zichtbaar hoe intens liefde kan zijn — en hoe intens het is als die liefde fysiek stopt, maar emotioneel nooit verdwijnt.
Conclusie: een jaar na Eva’s vertrek blijft haar liefde overal voelbaar
Het verhaal van Matthijs en Eva is er één dat in de harten van Nederlanders is gegrift. Niet omdat het perfect was, maar omdat het écht was. In alle eerlijkheid, liefde en pijn.
Een jaar later blijft Eva voelbaar in de verhalen van Matthijs, in de herinneringen van haar volgers, in de woorden van haar familie en in de erfenis die zij zelf heeft achtergelaten.
En Matthijs?
Die gaat door.
Voorzichtig, stap voor stap, met Eva in zijn hart, haar spullen in
huis en haar liefde als kompas.