Algemeen
B&B Vol Liefde billenfanaat Albert keihard voor schut gezet door Malgosia
Er is bijna niks zo onaantrekkelijk als mannen die tijdens het koken hun vingers aflikken en beweren ’daarvan te houden’. En wat te denken van horken die hun stijve lijven in yoga-posities wurmen? Beide situaties kwamen aan bod in de dertiende aflevering van B&B vol liefde. Gelukkig was daar Malgosia, die ondanks haar strafblad zorgde voor smakelijke televisie.
Amper bekomen van „de tieten van Malgosia die er tijdens het ontbijt uithingen”, besluit yoga-Joyce haar concullega en kasteelheer Albert een yogales op te dringen. Gekleed in zijn spijkerbroek – je merkt het al, hij is een pro – neemt Albert braaf plaats op zijn kleedje. Het is echter nog maar de vraag of zijn lichaam tot rust komt. „Ik vind dat ze best wel een lekkere b*llen heeft”, zegt hij al starend naar het achterwerk van Joyce. Ondertussen raakt hij steeds meer uitgekeken op de Poolse Malgosia. En dan weet hij waarschijnlijk nog niet eens dat hij te maken heeft met een ex-gedetineerde.
Piekerende Arno
In het Franse Payzac wordt de worsteling van Arno wederom pijnlijk duidelijk. Hij is doodsbang dat Niels elk moment gaat vertrekken. „Hij wordt namelijk gereserveerder”, aldus Arno. Niet heel gek, aangezien de dagbesteding bestaat uit slechts potjes Uno, bankhangen en klusjesman uithangen. Waar blijven de dates, Arno? Hoog tijd om die innerlijke puberella bij het grofvuil te zetten.
Overigens worden we zowaar getrakteerd op het tweede legendarische verkoudheidsmoesje in het B&B vol liefde-tijdperk. Tantra-Walters „vind je het goed als ik morgen antwoord? Want ik zit nu best wel met m’n verkoudheid”, zit nog vers in ons geheugen. Heeft Emil zich daardoor laten inspireren? Het kan haast niet anders. Terwijl ze een deur tillen zegt hij: „Ik heb last van mijn verkoudheid.”
Hartstocht in Frankrijk
Een stukje verderop in Frankrijk gaat het er hartstochtelijker aan toe. De goedgemutste Anja is lyrisch over de „ondeugende Peter” waar ze „lijfelijk geen afkeer van heeft”. Waar ze precies op doelt, laat ze aan de verbeelding over. Maar we kunnen in ieder geval concluderen dat het leven zonder Joop haar goed doet.
B&B vol liefde: dít is waarom de jaloerse kleuter met een koffiezetapparaat snel zijn biezen moet pakken
Wie ook lijfelijk geen afkeer van elkaar hebben, zijn surfers Mike en Noor. Ze knuffelen, grinniken en lezen brieven aan elkaar voor. Maar er blijft één heikel punt: ze willen (nog) niet met elkaar zoenen. Gratis tip: doe het gewoon.
Ongemakkelijke Malgosia
Terug in Spanje besluit Malgosia te vertrekken. Ze voelt zich ongemakkelijk, mist haar dochter en ’gunt’ Albert alle tijd met Joyce. Het lijkt Albert vrij weinig te schelen maar toch gaan ze nog gezellig met zijn drieën een feestje vieren.
Lotte blijkt een zeurpiet eerste klas. Ze heeft last van haar keel, dus gaat daarom niet mee zeilen met Mike en Noor. Ook wil ze niet nat worden, vanwege haar keel én skincare. Logisch. Ze kan nog een puntje zuigen aan de knalfuif die bij Anja en Peter gaande is. De twee ondeugende rakkers zijn aan het kokkerellen geslagen. Het blijkt een culinair hoogstandje, tot grote vreugde van stamppot-schranser Peter. En het wordt nog ondeugender. „Steek je vinger er eens in”, commandeert Anja (geen paniek, het gaat over de saus). „Wil je dit likken?”, voegt ze toe. Waarop Peter grinnikend zegt „alles te likken.” Wat een boef.
Laatste avondmaal
Het is feest in Alberts kasteel! Het laatste avondmaal van Malgosia is aangebroken en dus is er een felbegeerd jazzconcert. Debbie is er uiteraard ook bij, maar volgens de Poolse reality-ster heeft zij alleen oog voor yoga-Joyce. Tussen neus en lippen beweert Malgosia zelfs dat Joyce „het nieuwe slachtoffer van Albert is”.
De jaloezie spat ervan af bij Malgosia en ze ziet haar kans schoon om wraak te nemen op Albert. Malgosia heeft beloofd om te zingen tijdens het concert, maar ze neemt stiekem de benen. „Ik hoef niet in opdracht te zingen”, zegt ze boos. Albert heeft niet door dat ze is vertrokken en staat daardoor gigantisch voor paal als hij haar op het podium in gebrekkig Engels aankondigt. „Ze is er niet”, klinkt het vanuit de zaal. Ze is inderdaad vertrokken terwijl ze „doei, Albert!” zingt.
Hoogtepunt
Smaakmaker Malgosia die Albert voor paal zet. Wat zullen we haar missen.
Dieptepunt
Niet zeilen vanwege keelpijn, serieus?
Verrassing
Wéér een verkoudheidsmoes… Wat een creatieve armoede.
Nino van der Meijde, bekend als dj en inmiddels ook als gezicht in de realityserie Andy en Melisa, heeft voor het eerst uitgebreid gesproken over een onderwerp dat bij veel mensen vragen oproept: wie is zijn biologische vader, en hoe ziet die relatie eruit? Hoewel de informatie al jaren online te vinden is, blijkt dat het grote publiek dit verhaal nauwelijks kent. In een openhartig gesprek met radiozender FunX besloot Nino er nu zelf duidelijkheid over te geven.
Een vraag die blijft terugkomen
Voor Nino is het geen nieuw onderwerp. Hij krijgt al jaren vragen over zijn afkomst, vooral op sociale media. Toch koos hij er meestal voor om er niet op in te gaan. Niet omdat het een geheim is, benadrukt hij, maar omdat hij zijn privéleven niet voortdurend wil toelichten. Nu hij vaker in de publieke belangstelling staat, voelt hij zich wel comfortabeler om zijn verhaal in zijn eigen woorden te vertellen.
“Mijn biologische vader is Okkie Durham,” vertelt Nino zonder omwegen. “Dat staat al jaren online, dus iedereen kan het vinden. Maar Andy voelt gewoon als mijn vader.” Met die ene zin schetst hij direct het onderscheid dat voor hem essentieel is: biologisch vaderschap en emotioneel vaderschap zijn niet altijd hetzelfde.
Wie zijn vaderfiguur écht is
Andy van der Meijde, oud-international en voormalig profvoetballer, is al sinds Nino’s jeugd een vaste waarde in zijn leven. Hij voedde hem op, was aanwezig in belangrijke momenten en speelde de rol die Nino associeert met ‘vader zijn’. “Andy heeft mij opgevoed,” legt hij uit. “Dus zo zie ik hem ook. Dat gevoel verandert niet.”
Dat betekent niet dat er geen contact is met zijn biologische vader. Integendeel: Nino spreekt openlijk over een goede band. “Ik heb contact met mijn vader en dat is ook goed,” zegt hij. “We spreken elkaar en er is geen ruzie of afstand.” Toch benadrukt hij dat het vaderschap voor hem niet alleen draait om bloedbanden, maar vooral om wie er daadwerkelijk voor je was.
Twee werelden naast elkaar
Het verhaal van Nino laat zien dat familie soms complexer is dan het klassieke plaatje. Hij staat met één been in de wereld van entertainment en reality-tv, en met het andere in een persoonlijk verleden dat door velen met nieuwsgierigheid wordt bekeken. Juist daarom kiest hij nu voor openheid: niet om te choqueren, maar om misverstanden weg te nemen.
“Het is geen geheim en ook geen drama,” lijkt zijn boodschap te zijn. “Het is gewoon hoe mijn leven is gelopen.” Die nuchtere benadering past bij de manier waarop hij zich ook in andere interviews presenteert: recht door zee, zonder sensatie.
Reality-tv brengt alles dichterbij
Nino is momenteel regelmatig te zien in Andy en Melisa, een realityserie die het dagelijks leven van Andy van der Meijde en zijn gezin volgt. De camera’s draaien mee tijdens alledaagse momenten, maar schuwen ook de moeilijkere onderwerpen niet. Juist daardoor leren kijkers het gezin van een andere kant kennen.
Binnen de serie wordt duidelijk hoe hecht de familieband is. Nino maakt daar vanzelfsprekend deel van uit. De kijker ziet niet alleen de vrolijke kanten, maar ook hoe familieleden met elkaar omgaan tijdens spanningen of persoonlijke uitdagingen. Het onderwerp van zijn biologische vader komt in de serie niet expliciet naar voren, maar zijn plaats binnen het gezin is onmiskenbaar.
De naam die nieuwsgierigheid oproept
Dat Nino’s biologische vader Okkie Durham is, maakt het verhaal voor veel mensen extra beladen. Durham, voluit Octave Durham, werd begin jaren 2000 een bekende naam door een kunstroof die internationaal de aandacht trok. Samen met een handlanger wist hij twee schilderijen uit het Van Gogh Museum in Amsterdam weg te nemen: Zeegezicht bij Scheveningen en Het uitgaan van de hervormde kerk te Nuenen.
De roof zorgde wereldwijd voor opschudding. Jarenlang bleef onduidelijk waar de schilderijen waren gebleven. Pas in 2016, veertien jaar later, werden ze teruggevonden in Italië, in handen van de Napolitaanse Camorra. Inmiddels zijn de werken weer veilig terug in Nederland.
Een verleden dat niet alles bepaalt
Hoewel die geschiedenis onlosmakelijk verbonden is aan de naam Durham, benadrukt Nino dat dit niet definieert wie hij zelf is. Hij heeft zijn eigen pad gekozen, los van de reputatie of daden van anderen. “Ik ben gewoon mezelf,” lijkt hij daarmee te zeggen. Zijn focus ligt op muziek, creativiteit en het opbouwen van zijn eigen carrière.
Als dj timmert hij al geruime tijd aan de weg en heeft hij een groeiende fanbase. Muziek is voor hem een manier om zichzelf te uiten, los van labels of familiegeschiedenis. Dat hij daarnaast nu ook op televisie te zien is, ziet hij vooral als een extra platform, niet als zijn kernidentiteit.
Loyaliteit en dankbaarheid
Wat in het gesprek met FunX vooral opvalt, is de loyaliteit die Nino uitspreekt richting Andy van der Meijde. Hij spreekt met respect en dankbaarheid over de rol die Andy in zijn leven heeft gespeeld. “Hij was er,” zegt hij impliciet, “en dat is wat telt.”
Die houding laat zien dat familie voor Nino draait om nabijheid, zorg en betrokkenheid. Biologische banden zijn belangrijk, maar niet doorslaggevend. Het is een boodschap die voor veel mensen herkenbaar is, zeker in samengestelde gezinnen.
Openheid zonder sensatie
Met zijn verhaal kiest Nino niet voor drama, maar voor helderheid. Hij maakt duidelijk hoe de verhoudingen liggen, zonder iemand te veroordelen of te verheerlijken. Die balans maakt zijn openheid geloofwaardig en respectvol.
Voor kijkers en luisteraars biedt het gesprek vooral inzicht in hoe iemand met een bijzondere achtergrond daar zelf tegenaan kijkt. Geen groot conflict, geen schokkende onthullingen, maar een persoonlijke uitleg die rust brengt in plaats van vragen oproept.
Een eigen toekomst
Nino van der Meijde lijkt vastberaden om zijn eigen koers te blijven varen. Met muziek, media-optredens en een duidelijke kijk op familie bouwt hij aan een toekomst die niet wordt bepaald door het verleden van anderen. Zijn verhaal laat zien dat identiteit meer is dan afkomst alleen.
Door nu zelf het woord te nemen, sluit hij een hoofdstuk af dat voor buitenstaanders misschien mysterieus leek, maar voor hem al lang helder was. En juist die nuchtere eerlijkheid maakt zijn verhaal krachtig en menselijk.