Algemeen
Viktor Brand met de grond gelijkgemaakt: ”Hij werkt daar graag aan mee”
Viktor Brand heeft een ongenadig harde veeg uit de pan gekregen van columniste Angela de Jong. In haar meest recente column spaart zij de sidekick van Mr. Frank Visser in het programma “Mr. Frank Visser Doet Uitspraak” niet en haalt ze verwoestend uit naar zowel Brand als het programma zelf.
‘Simpele Mensen’
De Jong benadrukt dat er tegenwoordig voorzichtig moet worden omgegaan met wat er op televisie wordt uitgezonden, vooral als het gaat om kwetsbare mensen.
Volgens haar is het uitbuiten van deze mensen echter precies waar sommige shows hun bestaansrecht aan ontlenen.
In “Mr. Frank Visser Doet Uitspraak” zijn wekelijks mensen te zien die in conflicten verwikkeld zijn en zichzelf daardoor in een negatief daglicht stellen, waardoor ze door heel Nederland herkend worden.
Kritiek op SBS 6
Angela de Jong is van mening dat dit soort televisie niet langer door de beugel kan. Ze heeft over het algemeen al geen hoge pet op van SBS 6, maar keek met verbazing naar de meest recente aflevering van Mr. Frank Visser.
De columniste kan niet begrijpen dat de leiding van SBS niet heeft ingegrepen en vraagt zich af waarom niemand daar heeft gedacht: “Dat hadden we niet moeten uitzenden.”
‘Volkstheater’
De Jong bestempelt de show als ‘volkstheater’. Volgens haar is
een aflevering pas geslaagd als de partijen elkaar voor rotte vis
of erger uitmaken.
Wat kijkers afgelopen maandag te zien kregen, ging volgens haar echter veel te ver. Ze haalt een specifiek geval aan zonder de naam te noemen en beschrijft een vrouw die in haar ogen een slacht0ffer is van de falende geestelijke gezondheidszorg. Deze mensen krijgen geen hulp maar een podium op televisie, wat volgens De Jong een grote misser is.
Kijkcijfers boven Alles
In Angela’s ogen is Viktor Brand medeplichtig aan deze exploitatie. “Viktor geeft zo’n podium maar al te graag. Alles voor de kijkcijfers,” schrijft ze.
De columniste uit haar verontwaardiging over het feit dat dit soort programma’s onder de noemer ‘amusement’ worden gebracht en dat we dit als samenleving accepteren.
Reflectie op de Huidige Televisiecultuur
De harde kritiek van Angela de Jong roept bredere vragen op over de huidige televisiecultuur en de rol van entertainment.
Shows zoals “Mr. Frank Visser Doet Uitspraak” richten zich vaak op sensatie en conflict, wat ongetwijfeld zorgt voor hoge kijkcijfers.
Maar de vraag is tegen welke prijs dit gebeurt. De Jong’s opmerkingen over de geestelijke gezondheidszorg en de uitbuiting van kwetsbare mensen reflecteren een diepere bezorgdheid over ethiek en verantwoordelijkheid in de media.
Het Dilemma van Sensatie en Verantwoordelijkheid
Het is een lastig dilemma: aan de ene kant is er de behoefte aan
boeiende televisie die kijkers trekt, aan de andere kant is er de
morele verantwoordelijkheid om geen misbruik te maken van de
kwetsbaarheid van mensen.
De roep om meer ethisch verantwoorde televisieproductie wordt steeds luider, vooral in een tijd waarin de invloed van media op het dagelijks leven enorm is.
Reacties en Gevolgen
Het is nog onduidelijk hoe Viktor Brand en SBS 6 zullen reageren op de felle kritiek van Angela de Jong.
Zal deze kritiek leiden tot veranderingen in de manier waarop dit soort programma’s worden gemaakt en uitgezonden? Of zullen kijkcijfers en commerciële belangen blijven prevaleren boven ethische overwegingen?
Conclusie
Angela de Jong heeft met haar kritiek op Viktor Brand en “Mr. Frank Visser Doet Uitspraak” een belangrijk debat aangewakkerd over de grenzen van televisie-amusement en de verantwoordelijkheid van mediaplatforms.
Haar opmerkingen zetten aan tot nadenken over hoe we als
samenleving omgaan met entertainment en de exploitatie van
kwetsbare individuen.
Terwijl televisienetwerken balanceren tussen kijkcijfers en ethiek, blijft het publiek de uiteindelijke scheidsrechter over wat wel en niet acceptabel is op het kleine scherm.
De vraag blijft of dit soort harde kritiek genoeg is om daadwerkelijke verandering teweeg te brengen in de televisiewereld.
Gratis busvervoer voor asielzoekers tussen Ter Apel en Emmen zorgt voor brede discussie: ‘Is dit de juiste oplossing?’
Het besluit om het busvervoer tussen het asielzoekerscentrum in Ter Apel en station Emmen voortaan kosteloos te maken voor bewoners van het azc, zorgt voor veel reacties in het hele land. Het gaat om een maatregel die vooral bedoeld is om de veiligheid in het openbaar vervoer te verbeteren, maar de keuze roept tegelijkertijd vragen op over gelijkheid, handhaving en de rol van vervoersbedrijven. Voorstanders spreken van een pragmatische aanpak, terwijl anderen vinden dat hiermee een verkeerd signaal wordt afgegeven.
Een lange geschiedenis van incidenten en overlast
Al jaren klinken er zorgen over de situatie op de buslijn tussen Ter Apel en Emmen. Chauffeurs gaven eerder aan dat zij regelmatig te maken kregen met ongewenst gedrag, onduidelijkheid rondom ticketbetalingen en spanningen die opliepen tijdens ritten. Het ging daarbij soms om groepen reizigers die niet wilden betalen of moeite hadden met de regels van het openbaar vervoer.
Hoewel veel ritten zonder problemen verliepen, waren de uitzonderingen heftig genoeg om de veiligheid van chauffeurs en medereizigers onderwerp van gesprek te maken. Buschauffeurs hebben meerdere keren aangegeven dat zij onder grote druk stonden en dat sommige situaties erg onprettig aanvoelden. Voor een sector waarin veiligheid en klantvriendelijkheid centraal staan, was dat een reden om te zoeken naar oplossingen.
Eerdere maatregelen boden onvoldoende resultaat
Het probleem aanpakken was complex. Het COA zette hosts in die bewoners van het azc begeleidden naar de bushalte en hielpen bij het opstappen. Deze hosts moesten vooral zorgen voor rust, begeleiding en uitleg over de regels. In Emmen werden extra toezichthouders ingezet, die reizigers te woord stonden en konden ingrijpen als dat nodig was. Ook Qbuzz schakelde boa’s in op reguliere buslijnen. De buschauffeurs en boa’s hadden portofoons om sneller te kunnen communiceren wanneer zich iets voordeed.
Hoewel deze maatregelen soms hielpen om de situatie tijdelijk te stabiliseren, bleek de structurele overlast niet volledig te verdwijnen. De vraag bleef dus bestaan: wat kan er gedaan worden om ritten veiliger, rustiger en voorspelbaarder te maken?
Nieuwe aanpak: gratis pendeldienst moet rust terugbrengen
Daarom is nu besloten dat het vervoer tussen het azc in Ter Apel en station Emmen gratis wordt. Het doel hiervan is niet om bepaalde groepen te bevoordelen, maar om een belangrijk spanningspunt weg te nemen: de discussie over betalen. In eerdere incidenten bleek vooral de discussie over het wel of niet kopen van een ticket aanleiding voor onrust. Door dat element weg te nemen, hoopt Qbuzz dat de ritten voortaan zonder spanningen verlopen.
Qbuzz-directeur Laurence Hovenkamp noemt deze beleidswijziging een belangrijke schakel in een bredere aanpak. Volgens haar is de combinatie van maatregelen essentieel: toezicht, begeleiding én kosteloos vervoer voor deze specifieke route moeten samen zorgen voor een veiligere omgeving.
“Het vrij beschikbaar stellen van de pendeldienst is een cruciale stap om het totale pakket aan maatregelen te laten slagen,” aldus Hovenkamp.
Het gaat hierbij dus niet enkel om gratis reizen, maar om een compleet beleid dat onrust moet voorkomen en de ervaring van chauffeurs en reizigers moet verbeteren.
Veel discussie op sociale media
Het besluit zorgt online voor stevige reacties. Veel mensen vragen zich af waarom één specifieke groep gratis mag reizen, terwijl andere reizigers wel moeten betalen voor dezelfde afstand. Zij ervaren het als oneerlijk dat er kennelijk middelen beschikbaar zijn om dit vervoer kosteloos te maken, terwijl dit voor regulier openbaar vervoer niet gebeurt.
Aan de andere kant zijn er ook mensen die de keuze pragmatisch en begrijpelijk vinden. Zij wijzen op het feit dat veiligheidspunten in het openbaar vervoer bovenaan staan, en dat het wegnemen van conflictmomenten een bewezen manier is om de rust te bewaren. Volgens deze groep is het beter om te investeren in stabiliteit dan dat chauffeurs en reizigers zich onveilig voelen.
Waarom gratis vervoer als oplossing wordt gezien
Dat de betaaldiscussie zo’n grote rol speelt, heeft vooral te maken met het karakter van de route. Het traject tussen het azc en het station wordt dagelijks gebruikt door een grote, relatief vaste groep reizigers. Voor sommige bewoners van het azc is onduidelijk hoe het Nederlandse betaal- en vervoerssysteem werkt, waardoor misverstanden kunnen ontstaan.
Door het traject tijdelijk gratis te maken, hoopt men de ritten voorspelbaarder te maken en chauffeurs te ontlasten. Als er geen discussies meer zijn bij het instappen, komt er meer rust in de bus én aan de halte. Bovendien maakt het toezicht door hosts en boa’s het makkelijker om te signaleren waar extra uitleg of begeleiding nodig is.
Is dit de omgekeerde wereld?
Veel reacties online zijn gebaseerd op het idee dat er nu een “beloning” wordt gegeven voor gedrag dat eerder tot problemen leidde. Mensen vrezen dat er een precedent wordt geschapen: dat wie onrust veroorzaakt uiteindelijk extra geholpen wordt. Daarom noemen sommigen het besluit symbolisch ‘de omgekeerde wereld’.
Tegelijkertijd benadrukken beleidsmakers dat dit geen beloning is, maar een veiligheidsmaatregel. Het is vergelijkbaar met andere situaties waarin conflicten worden voorkomen door een procedure te vereenvoudigen — zoals wanneer voetbalclubs extra pendelbussen inzetten voor supportersgroepen om opstootjes te voorkomen.
Gelijke behandeling en toegankelijkheid van het openbaar vervoer
Een belangrijk punt in de discussie is het gevoel van gelijkheid. Het openbaar vervoer is een publieke dienst die voor iedereen toegankelijk moet zijn, en veel reizigers vinden dat regels voor iedereen hetzelfde moeten zijn. Wanneer één groep op een bepaalde route gratis reist, roept dat automatisch vragen op over solidariteit, eerlijkheid en uniformiteit van beleid.
Daarom benadrukken de betrokken partijen dat dit een uitzonderlijke situatie is, specifiek gekozen voor een zeer specifiek traject met specifieke veiligheidsuitdagingen. Het is dus geen beleidswijziging die breder wordt ingevoerd.
Hoe gaat het verder?
Voor nu blijft de gratis pendeldienst onderdeel van een proefperiode. In die periode wordt gemeten of het aantal incidenten daadwerkelijk afneemt en of chauffeurs zich veiliger voelen. Ook wordt gekeken of de begeleiding van het COA, de inzet van toezichthouders en het contact tussen vervoerder en overheid voldoende zijn om de situatie duurzaam te verbeteren.
Wanneer blijkt dat de maatregel effectief is, kan deze langer worden aangehouden. Als de resultaten tegenvallen, zullen opnieuw aanpassingen nodig zijn.
Wat vind jij van dit besluit?
Het onderwerp raakt veel mensen, omdat het gaat over veiligheid, verantwoordelijkheid en eerlijkheid. Vind jij het verstandig om dit traject gratis te maken om zo de rust terug te brengen? Of zijn er volgens jou andere oplossingen mogelijk die zowel veilig als eerlijk voelen?
Laat het vooral weten in de reacties — de discussie is nog lang niet voorbij, en jouw mening telt mee in hoe dit soort beleidskeuzes in de toekomst worden vormgegeven.