Algemeen
Moeder vindt haar zoontje biddend in de supermarkt – ontdek de mooie reden!
De jonge Braydon vergezelde zijn moeder op een dag tijdens het winkelen bij de grote Amerikaanse supermarktketen Walmart. Ze waren er echter niet lang toen zijn moeder in p@niek raakte en merkte dat Braydon verdwenen was.
Na een paar angstige minuten van zoeken vond zijn moeder hem uiteindelijk terug.
Haar eerste instinct was om hem te berispen omdat hij van haar zijde was geweken. Maar toen ze zag dat hij voor een bord knielde en bad, stopte ze en vroeg zich af waarom. Toen keek ze nauwkeuriger naar de muur…
Braydons moeder heeft dit aan den lijve ondervonden. Ze haastte zich om haar boodschappen bij Walmart – een van de grootste en drukste winkelketens ter wereld – snel af te handelen.
Zoals Faith Tap rapporteert, zei Braydons moeder: “Ik moest de Walmart in rennen. Ik draaide me om om te controleren of mijn zoon naast me stond.”
Maar dat was hij niet. Binnen enkele seconden had Braydon zich losgemaakt van zijn moeder.
Toen ze hem eindelijk vond, knielde Braydon voor een informatiebord. Hij bad. Ze was verrast en vroeg hem wat hij daar deed. Toen ze dichterbij kwam en naar het bord keek, begreep ze het.
Op het bord stond: “Elke seconde telt”. Naast deze woorden waren afbeeldingen te zien van vermiste kinderen.
De kleine Braydon was weggegaan bij zijn moeder, had het bord gezien en bad tot God dat deze kinderen terug zouden keren naar hun families.
Het ongelooflijk ontroerende beeld en het bijbehorende verhaal gingen snel viraal op internet. Een Facebook-pagina die is gewijd aan Aubrey Jayce Carroll (een tiener die sinds 2016 wordt vermist), ontdekte het verhaal van Braydon en besloot een bericht ter nagedachtenis aan hem te plaatsen.
“Ik weet niet wie dit kleine kereltje is, maar ik wil jullie bedanken dat jullie voor deze kinderen bidden. Een van die kinderen daarboven is mijn neef Aubrey Carroll. Dit heeft me echt geraakt. Als ik wist waar of wie deze jongen is, zou ik hem graag persoonlijk bedanken.”
De afbeelding van Braydon die voor het bord knielt, is inmiddels meer dan 115.000 keer gedeeld op Facebook. Volgens het National Center for Missing and Exploited Children worden in de Verenigde Staten elk jaar ongeveer 800.000 kinderen als vermist opgegeven.
Een Facebook-commentator vat het beeld het beste samen: “Of je nu in God gelooft of niet, het maakt echt niet uit. Dit was een kind in Walmart dat aan anderen dacht en het enige deed wat het kon om te helpen. De wereld zou een betere plek zijn als iedereen zijn voorbeeld zou volgen.” God zegene Braydon voor zijn onzelfzuchtigheid.
Familie Borsato komt op adem na vrijspraak: Patty Brard deelt emotioneel gesprek met moeder Mary
De dag na de vrijspraak van Marco Borsato is de rust nog lang niet teruggekeerd binnen de familie. Hoewel de rechtbank in Utrecht donderdag concludeerde dat er onvoldoende bewijs was om de zanger te veroordelen, voelt de nasleep van zes jaar spanning en onzekerheid nog steeds zwaar.
Patty Brard, die al decennialang bevriend is met de familie Borsato, vertelt in Shownieuws over een emotioneel gesprek met Mary Borsato. Volgens Patty was de vrijdag vooral een dag waarin opluchting, vermoeidheid en verwerking elkaar afwisselden.
Patty: “Mary is een soort tweede moeder voor mij”
Patty vertelt dat zij Mary onmiddellijk een bericht stuurde na het bekend worden van de uitspraak. Niet alleen uit medeleven, maar ook uit persoonlijke verbondenheid.
“Ze is een soort tweede moeder voor mij, vooral in een periode waarin ik het heel moeilijk had,” legt Patty uit. “Ik heb haar meteen een paar hartjes gestuurd. En Leontine ook.”
Het gebaar lijkt klein, maar voor Patty voelde het als vanzelfsprekend. De families zijn al jaren nauw met elkaar verbonden, waardoor het juridische traject ook in haar eigen hart heeft meegespeeld.
Waar ging Marco als eerste heen?
Na de uitspraak vroeg Patty zich af waar de zanger na zo’n ingrijpend moment naartoe zou gaan.
“Je denkt dan: waar zoekt iemand steun na zes jaar spanning? Ik dacht eerst dat hij naar Mary zou gaan, maar dat bleek anders.”
Volgens Mary zocht Marco direct zijn gezin op: Leontine en de kinderen. Later voegden vrienden zich bij hen om samen stil te staan bij alles wat er gebeurd was.
“Dat vond ik mooi om te horen,” zegt Patty. “Het feit dat zijn gezin voor, achter en naast hem heeft gestaan, is zó bijzonder. Dat er na de uitspraak ruimte kwam voor een enorme ontlading, dat is heel menselijk.”
Een gevoelig moment: “Hij voelde zich weer even mens”
Mary vertelde Patty dat haar zoon voor het eerst in lange tijd weer ruimte had om over íets anders te praten dan de rechtszaak, die jarenlang zijn hele bestaan beheerste.
“Hij kon eindelijk vragen: ‘Hoe is het eigenlijk met jou?’ En dát zegt veel,” vertelt Patty zichtbaar geraakt. “Ineens voelde hij zich weer even mens.”
Dat klinkt eenvoudig, maar voor iemand die zes jaar lang onder een vergrootglas heeft gestaan, lijkt het bijna een bevrijding.
Patty begrijpt hoe diep de
sporen zijn die deze periode heeft achtergelaten:
“Als maanden overgaan in jaren, en het steeds om hetzelfde draait,
dan slijt dat in je ziel. Het gaat nog lang duren voordat deze
periode verwerkt is.”
Wat betekent de vrijspraak voor Marco’s toekomst?
Hoewel de uitspraak pas net achter de rug is, wordt er al volop gespeculeerd over een mogelijke terugkeer van de zanger op het podium. Toch lijkt Marco daar zelf nog niet klaar voor.
Na afloop zei
hij:
“Voor mij is weer gaan
optreden even te vroeg. Het was moeilijk. Ik ga nu naar mijn gezin.
Mijn carrière is onherstelbaar beschadigd.”
Het is duidelijk dat Marco eerst rust en overzicht nodig heeft. Een comeback is een optie, maar niet op korte termijn.
Muziekdeskundige Ronald Molendijk: “Er moet een groot gebaar komen”
Waar Marco voorzichtig blijft, ziet Ronald Molendijk – muziekdeskundige en producer – het anders. Volgens hem moet de zanger ooit een grote stap zetten om het hoofdstuk publiekelijk af te sluiten.
Hij zegt in Shownieuws:
“Marco is groot. Die pleister moet er een keer af. Je kunt wel klein beginnen, maar dan trek je elke avond een pleistertje los.”
Zijn advies is
duidelijk:
“Ga weer schrijven, muziek maken, in de studio zitten, huilen,
verwerken. En op een dag kondig je gewoon iets groots aan:
de Johan Cruijff Arena of De
Kuip.
En dan: boem. Klaar. ‘Ik ben terug.’”
Het is ambitieus, maar in de ogen van Molendijk is dat de manier waarop artiesten van dit formaat opnieuw hun plek kunnen claimen.
Nog geen tegenreactie richting aangeefster
Ondanks de opluchting na de vrijspraak is Marco op dit moment niet bezig met juridische stappen richting de aangeefster, Asmara.
Hij reageerde op de vraag of
hij een tegenaangifte overweegt:
“Ik ben daar absoluut
niet mee bezig. De ‘wat als’-vragen zijn voor mij nu niet aan de
orde.”
Het past bij de toon die hij de afgelopen dagen laat horen: voorzichtig, ingetogen en gericht op rust.
Voor Marco lijkt het nu belangrijker om te herstellen van de emotionele impact en zich te richten op zijn gezin, dat jarenlang in dezelfde storm stond.
Dankbaarheid naar fans en collega’s
Tot slot sprak Marco zijn dankbaarheid uit aan iedereen die hem door de moeilijke jaren heen heeft gesteund.
“Mijn collega’s die contact met mij hebben gehouden, en de fans die mij zijn blijven steunen: dankjewel.”
Die dankbaarheid komt uit een diepere laag, want ondanks de stilte in de media waren er achter de schermen mensen die hem bleven bellen, berichten stuurden en zich om hem bekommerden. Dat lijkt hem zichtbaar te hebben geraakt.
Een nieuwe fase breekt aan – maar niet zonder blijvende sporen
De uitspraak markeert een keerpunt, maar geen eindpunt. De juridische fase is voorlopig afgesloten, maar de persoonlijke verwerking staat nog maar net aan het begin. Patty, die dicht bij de familie staat, voelt dat als geen ander.
“Hij heeft zes jaar lang een zware last gedragen. Dat leg je niet in één dag naast je neer.”
Volgens haar zal er langzaam ruimte komen voor licht, lucht en nieuwe stappen – maar alles op zijn tijd.
Voorlopig concentreert Marco zich op zijn gezin, zijn rust en het voorzichtig opbouwen van een leven dat jarenlang heeft stilgestaan. De toekomst blijft onzeker, maar de steun van zijn naasten lijkt een stevige eerste stap in een lange herstelperiode.