Algemeen
Blanke dochter van Michael Jackson zegt dat ze zich identificeert als zwarte vrouw
Paris Jackson, de enige dochter van de overleden popmuziek-icoon Michael Jackson, heeft onlangs gedeeld dat ondanks dat ze van gemengde afkomst is, ze zich identificeert als een zwarte vrouw.
Zeggend dat haar vader zou volhouden dat ze zwart is, “wees trots op je roots”, eert Paris de wortels en het erfgoed van haar vader – zowel muzikaal als fysiek – door te zeggen: “Ik beschouw mezelf als zwart.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Blijf lezen om meer te weten te komen over de identiteit van Paris Jackson! Geboren op 3 april 1998, is Paris Jackson, een Amerikaanse actrice, model en zangeres, de dochter van Michael Jackson en Debbie Rowe.
Dit bericht op Instagram bekijken
Paris, 25, en haar twee broers Bigi, 22, en Prince, 27, zijn geboren in de schijnwerpers, met talloze fans die alles willen weten over de nieuwste leden van de Jackson-familie.
Dit bericht op Instagram bekijken
Toen ze jong waren, probeerde de zanger van Billie Jean zijn kinderen te beschermen tegen nieuwsgierige blikken met dekens (voor Bigi), maskers en sluiers. In 2007 vertelde Jackson’s bodyguard aan People dat de drie kinderen “goed gemanierd, goed opgevoede kinderen zijn … Ze zijn echt nuchter … Ze waren de eerste prioriteit van Michael.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Maar in 2009 werd de beschermende laag weggenomen met de dood van hun vader en werden de jonge kinderen alleen in de schijnwerpers gegooid, wat hen veranderde in zeer winstgevende prooi voor de paparazzi. En het liet Paris posttraumatische stressstoornis (PTSS) ervaren. Ze deelde: “Ik ervaar soms auditieve hallucinaties, met cameraklikken en ernstige paranoia, en ben al naar therapie gegaan voor veel dingen, maar dat omvatte ook.”
Dit bericht op Instagram bekijken
De jonge vrouw gaf ook toe dat ze “meerdere keren” zelfmoord heeft geprobeerd tegen de leeftijd van 15, en in 2019 ging ze naar een behandelingscentrum. Ze zei: “Het was gewoon zelfhaat … Een laag zelfbeeld, denken dat ik niets goed kon doen, niet denken dat ik het waard was om nog te leven.”
Dit bericht op Instagram bekijken
‘Ze is wie mijn vader is’ Vandaag leunt ze zwaar op de invloed van haar grote broer Prince Michael Jackson, van wie ze zegt: “Hij is alles voor me, weet je?” In 2020 vertelde ze People over haar relatie met Prince: “Ik heb altijd naar hem opgekeken en wilde altijd zijn goedkeuring en alles, en wilde meer op hem lijken.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Toch zegt Prince dat zijn kleine zusje meer op hun vader lijkt. “Eigenlijk, als persoon, is zij wie mijn vader is. Het enige verschil is haar leeftijd en geslacht.” Hij voegt eraan toe dat zijn kleine zusje lijkt op haar vader “in al haar kracht en bijna al haar zwaktes ook. Ze is erg gepassioneerd.”
Naast hyper gepassioneerd te zijn over haar carrière – ze heeft op de catwalk gelopen voor grote modemerken zoals Chanel en is ook de leadzangeres en gitarist van de band The Soundflowers – is ze ook toegewijd aan het eren van het erfgoed van haar vader. “Iedereen in mijn familie maakt muziek. Ik bedoel, ik ben een Jackson,” zei ze in 2020. “Het is logisch dat ik een muzikant ben, maar zoals, een Jackson die folk indie doet?”
Alles over ras Ze voelt ook een verbinding met haar overleden vader wat betreft ras. Hoewel de zanger van Beat It een lichte huid had later in zijn leven, was de hitmaker – naar verluidt met Vitiligo, een aandoening die de pigmentatie van zijn huid verandert – een Afro-Amerikaan die een donkerdere teint had in zijn eerdere jaren.
Dit bericht op Instagram bekijken
Jackson werd geconfronteerd met veel speculatie over zijn veranderende uiterlijk gedurende zijn carrière en ontkende altijd zijn huid te bleken. In een interview met Oprah Winfrey in 1993 beweerde de Thriller-ster dat zijn neuscorrectie de enige cosmetische ingreep was die hij had ondergaan en dat de depigmentatie van zijn huid te wijten was aan zijn Vitiligo.
Dit bericht op Instagram bekijken
“Ik ben trots op mijn ras. Ik ben trots op wie ik ben,” vertelde Jackson destijds aan Winfrey. Met de Afro-Amerikaanse afkomst van haar vader in gedachten zegt Paris dat ze zichzelf als zwart identificeert. In een gesprek met het tijdschrift Rolling Stone in 2017 zei Paris dat ze zichzelf “beschouwt [als] zwart” en dat “[Michael] me in de ogen keek en zijn vinger naar me wees en zei: ‘Je bent zwart. Wees trots op je wortels.'”
Terwijl ze haar lichtere huid bespreekt en opmerkt dat veel mensen – vanwege haar geverfde blonde haar en opvallende blauwe ogen – aannemen dat ze uit “Finland of zoiets” komt, voegt ze eraan toe: “En ik zou denken, ‘oké, hij is mijn vader, waarom zou hij tegen me liegen?’ Dus ik geloof gewoon wat hij me heeft verteld. [Omdat], voor zover ik weet, hij nooit tegen me heeft gelogen.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Niet verrassend kreeg ze wat kritiek toen haar verklaring over ras werd gepubliceerd. Talkshowhost Wendy Williams was zeer uitgesproken en bespotte Jackson’s enige dochter omdat ze zich identificeerde als een zwarte vrouw: “Ik begrijp dat ze zichzelf als zwart beschouwt en alles, maar ik heb het alleen over het visuele omdat je weet … zwart is niet wat je jezelf noemt, het is wat de politie ziet als ze een wapen tegen je nek hebben op de snelweg.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Ze voegt eraan toe: “Dat is wat ze zien. Maar dat is schattig en goed voor haar.” Wat vind je ervan dat Paris Jackson het erfgoed van haar vader eert door zichzelf te identificeren als een zwarte vrouw?
Steenrijk, Straatarm ontroert met aflevering over Fred en Ziggy: “Eindelijk ruimte om te ademen”
De nieuwste aflevering van Steenrijk, Straatarm heeft veel losgemaakt bij kijkers. In het programma, waarin twee gezinnen met totaal verschillende financiële situaties tijdelijk van leven ruilen, zagen we deze week het ontroerende verhaal van Fred en zijn zoon Ziggy. Het tweetal uit Enschede leeft doorgaans met een beperkt weekbudget en kreeg voor één week de kans om het luxe leven te ervaren op Curaçao.
Tegenover hen stond het leven van Adriaan en Meibi, een welgesteld koppel dat zich aanpaste aan de bescheiden leefstijl van Fred. Het werd een aflevering vol emotie, inzichten én discussie op sociale media.
Van Enschede naar Curaçao: een droom wordt werkelijkheid
Fred en Ziggy, vader en zoon, leven in hun thuissituatie van zo’n 120 euro per week. Hoewel zij hiermee proberen rond te komen, is er weinig ruimte voor extra’s. Hun deelname aan het programma betekende voor hen niet alleen een uitje, maar een zeldzame kans om even te voelen hoe het is om zonder financiële zorgen te leven.
Bij aankomst op Curaçao krijgen ze het bedrag te horen dat ze die week mogen besteden: ongeveer 3.000 Antilliaanse guldens – omgerekend zo’n 1.500 euro. Fred kan zijn emoties nauwelijks bedwingen. “We kunnen eindelijk dingen doen die normaal buiten ons bereik liggen,” zegt hij, zichtbaar geëmotioneerd. “Het is een prachtig bedrag. Ik ga er intens van genieten, echt waar. Met een hoofdletter G.”
Een klein gebaar, een groot gevoel
Wat voor anderen vanzelfsprekend lijkt, is voor Fred en Ziggy iets groots. Voor het eerst in drie jaar lukt het Fred om nieuwe schoenen te kopen – voor zichzelf én voor zijn zoon. Het moment dat hij dit vertelt, raakt veel kijkers.
“Nu hebben we eindelijk het geld ervoor,” zegt Fred met tranen in zijn ogen. “Ik krijg er weer kippenvel van. Het betekent echt heel veel voor me.” Over zijn oude schoenen zegt hij: “Soms droeg ik ze en dacht ik: wat ruik ik? Dan schaamde ik me ontzettend. Zelfs in het vliegtuig voelde ik die schaamte.”
Luxe versus eenvoud: het contrast raakt beide kanten
Aan de andere kant van de wereld proberen Adriaan en Meibi te leven van het weekbudget van Fred. Al snel merken ze hoeveel invloed een beperkt inkomen heeft op het dagelijks comfort. Zo blijkt het bed in Freds slaapkamer verouderd en oncomfortabel. “Mijn rug doet pijn,” klaagt Meibi. In plaats van zich enkel te beklagen, besluiten zij direct actie te ondernemen. Ze schakelen hun netwerk in en zorgen dat er een nieuw bed wordt geregeld voor Fred – zonder dat hij dit weet.
Deze daad van medemenselijkheid raakt een gevoelige snaar bij veel kijkers. Waar de aflevering aanvankelijk vooral draait om het financiële verschil, ontstaat er gaandeweg een veel dieper verhaal over compassie en wederzijds respect.
Een warme verrassing bij thuiskomst
Na een indrukwekkende week op Curaçao keren Fred en Ziggy terug naar hun bescheiden woning in Enschede. Wat hen daar te wachten staat, hadden ze niet verwacht: een brief van Adriaan en Meibi met een boodschap vol waardering én een verrassing.
“Hebben ze een nieuw bed voor me geregeld?” zegt Fred, nauwelijks in staat het te geloven. Zijn zoon rent meteen naar de slaapkamer en test enthousiast het nieuwe matras. “Wauw, dit is echt prachtig. En supercomfortabel!”
Alsof dat nog niet genoeg is, besluiten Adriaan en Meibi ook het geld dat zij overhielden aan hun weekbudget – 55 euro – te schenken aan Ziggy. Een klein gebaar met grote symboliek, dat het slotstuk vormt van een aflevering die bol stond van menselijke verbinding.
Kijkers zijn geroerd, maar ook kritisch
Op sociale media werd na afloop van de aflevering veel gedeeld en besproken. De ontroering was groot, zeker rond de emoties van Fred en de vreugde van Ziggy. Velen spraken hun bewondering uit voor hun veerkracht en bescheidenheid.
Toch was er ook kritiek. Een aantal kijkers gaf aan dat zij 120 euro per week niet per se als ‘straatarm’ beschouwen. In online reacties klinkt: “Er zijn mensen die met nog minder rond moeten komen” en “Het programma zou wat duidelijker moeten maken wat onder ‘straatarm’ wordt verstaan.”
Anderen wezen juist op het verschil tussen cijfers en context. “Het gaat niet alleen om het bedrag,” schreef iemand. “Het gaat erom wat je er allemaal níét van kunt doen: geen schoenen, geen uitjes, geen rust.” De aflevering bracht daarmee niet alleen emotie, maar ook discussie over armoede, beleving en beeldvorming.
Herkenbaarheid en verbondenheid
Wat deze aflevering van Steenrijk, Straatarm zo bijzonder maakt, is dat het niet alleen draait om geld, maar om menselijkheid. Fred en Ziggy laten zien wat het betekent om met weinig toch alles te geven voor elkaar. Vader en zoon delen een hechte band, waarin kleine momenten – zoals een ijsje op het strand of een paar nieuwe schoenen – groots aanvoelen.
Tegelijkertijd lieten Adriaan en Meibi zien dat luxe niet vanzelfsprekend hoeft te zijn, en dat een warm gebaar veel meer waarde heeft dan geld. Hun betrokkenheid en open houding maakten de uitwisseling oprecht en leerzaam voor beide kanten.
Conclusie: een aflevering die blijft hangen
De aflevering van Steenrijk, Straatarm met Fred en Ziggy was er één die kijkers niet snel zullen vergeten. De emotionele momenten, de herkenbare zorgen en het warme slot zorgden voor een uitzending die raakte én stof tot nadenken gaf.
Of 120 euro per week nu ‘straatarm’ is of niet, werd misschien niet definitief beantwoord – maar het verhaal van Fred en Ziggy maakte één ding duidelijk: armoede is niet alleen een getal, het is een gevoel van beperking. En elke vorm van verlichting, hoe klein ook, kan van onschatbare waarde zijn.
Was het nou 120 euro per week alleen voor de boodschappen? Nee toch ? #steenrijkstraatarm
— Marjan (@Nicenurse1966) May 7, 2025
Hoezeer ik het vader en zoon gun…. 120 per week, is niet fijn,maar ook niet straatarm #steenrijkstraatarm
— zeeuwswuufje
(@sidie1970) May 7, 2025
Ik ben modaal 2 pubers en vent en doe de boodschappen gemiddeld voor 160 euro in de week…mag ik nu ook meedoen? Want 120 euro voor 2 man is schijnbaar straatarm en kun je niet eten…. #steenrijkstraatarm
— Antoinette Winters (@twetjewinters) May 7, 2025