Algemeen
Blanke dochter van Michael Jackson zegt dat ze zich identificeert als zwarte vrouw
Paris Jackson, de enige dochter van de overleden popmuziek-icoon Michael Jackson, heeft onlangs gedeeld dat ondanks dat ze van gemengde afkomst is, ze zich identificeert als een zwarte vrouw.
Zeggend dat haar vader zou volhouden dat ze zwart is, “wees trots op je roots”, eert Paris de wortels en het erfgoed van haar vader – zowel muzikaal als fysiek – door te zeggen: “Ik beschouw mezelf als zwart.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Blijf lezen om meer te weten te komen over de identiteit van Paris Jackson! Geboren op 3 april 1998, is Paris Jackson, een Amerikaanse actrice, model en zangeres, de dochter van Michael Jackson en Debbie Rowe.
Dit bericht op Instagram bekijken
Paris, 25, en haar twee broers Bigi, 22, en Prince, 27, zijn geboren in de schijnwerpers, met talloze fans die alles willen weten over de nieuwste leden van de Jackson-familie.
Dit bericht op Instagram bekijken
Toen ze jong waren, probeerde de zanger van Billie Jean zijn kinderen te beschermen tegen nieuwsgierige blikken met dekens (voor Bigi), maskers en sluiers. In 2007 vertelde Jackson’s bodyguard aan People dat de drie kinderen “goed gemanierd, goed opgevoede kinderen zijn … Ze zijn echt nuchter … Ze waren de eerste prioriteit van Michael.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Maar in 2009 werd de beschermende laag weggenomen met de dood van hun vader en werden de jonge kinderen alleen in de schijnwerpers gegooid, wat hen veranderde in zeer winstgevende prooi voor de paparazzi. En het liet Paris posttraumatische stressstoornis (PTSS) ervaren. Ze deelde: “Ik ervaar soms auditieve hallucinaties, met cameraklikken en ernstige paranoia, en ben al naar therapie gegaan voor veel dingen, maar dat omvatte ook.”
Dit bericht op Instagram bekijken
De jonge vrouw gaf ook toe dat ze “meerdere keren” zelfmoord heeft geprobeerd tegen de leeftijd van 15, en in 2019 ging ze naar een behandelingscentrum. Ze zei: “Het was gewoon zelfhaat … Een laag zelfbeeld, denken dat ik niets goed kon doen, niet denken dat ik het waard was om nog te leven.”
Dit bericht op Instagram bekijken
‘Ze is wie mijn vader is’ Vandaag leunt ze zwaar op de invloed van haar grote broer Prince Michael Jackson, van wie ze zegt: “Hij is alles voor me, weet je?” In 2020 vertelde ze People over haar relatie met Prince: “Ik heb altijd naar hem opgekeken en wilde altijd zijn goedkeuring en alles, en wilde meer op hem lijken.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Toch zegt Prince dat zijn kleine zusje meer op hun vader lijkt. “Eigenlijk, als persoon, is zij wie mijn vader is. Het enige verschil is haar leeftijd en geslacht.” Hij voegt eraan toe dat zijn kleine zusje lijkt op haar vader “in al haar kracht en bijna al haar zwaktes ook. Ze is erg gepassioneerd.”
Naast hyper gepassioneerd te zijn over haar carrière – ze heeft op de catwalk gelopen voor grote modemerken zoals Chanel en is ook de leadzangeres en gitarist van de band The Soundflowers – is ze ook toegewijd aan het eren van het erfgoed van haar vader. “Iedereen in mijn familie maakt muziek. Ik bedoel, ik ben een Jackson,” zei ze in 2020. “Het is logisch dat ik een muzikant ben, maar zoals, een Jackson die folk indie doet?”
Alles over ras Ze voelt ook een verbinding met haar overleden vader wat betreft ras. Hoewel de zanger van Beat It een lichte huid had later in zijn leven, was de hitmaker – naar verluidt met Vitiligo, een aandoening die de pigmentatie van zijn huid verandert – een Afro-Amerikaan die een donkerdere teint had in zijn eerdere jaren.
Dit bericht op Instagram bekijken
Jackson werd geconfronteerd met veel speculatie over zijn veranderende uiterlijk gedurende zijn carrière en ontkende altijd zijn huid te bleken. In een interview met Oprah Winfrey in 1993 beweerde de Thriller-ster dat zijn neuscorrectie de enige cosmetische ingreep was die hij had ondergaan en dat de depigmentatie van zijn huid te wijten was aan zijn Vitiligo.
Dit bericht op Instagram bekijken
“Ik ben trots op mijn ras. Ik ben trots op wie ik ben,” vertelde Jackson destijds aan Winfrey. Met de Afro-Amerikaanse afkomst van haar vader in gedachten zegt Paris dat ze zichzelf als zwart identificeert. In een gesprek met het tijdschrift Rolling Stone in 2017 zei Paris dat ze zichzelf “beschouwt [als] zwart” en dat “[Michael] me in de ogen keek en zijn vinger naar me wees en zei: ‘Je bent zwart. Wees trots op je wortels.'”
Terwijl ze haar lichtere huid bespreekt en opmerkt dat veel mensen – vanwege haar geverfde blonde haar en opvallende blauwe ogen – aannemen dat ze uit “Finland of zoiets” komt, voegt ze eraan toe: “En ik zou denken, ‘oké, hij is mijn vader, waarom zou hij tegen me liegen?’ Dus ik geloof gewoon wat hij me heeft verteld. [Omdat], voor zover ik weet, hij nooit tegen me heeft gelogen.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Niet verrassend kreeg ze wat kritiek toen haar verklaring over ras werd gepubliceerd. Talkshowhost Wendy Williams was zeer uitgesproken en bespotte Jackson’s enige dochter omdat ze zich identificeerde als een zwarte vrouw: “Ik begrijp dat ze zichzelf als zwart beschouwt en alles, maar ik heb het alleen over het visuele omdat je weet … zwart is niet wat je jezelf noemt, het is wat de politie ziet als ze een wapen tegen je nek hebben op de snelweg.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Ze voegt eraan toe: “Dat is wat ze zien. Maar dat is schattig en goed voor haar.” Wat vind je ervan dat Paris Jackson het erfgoed van haar vader eert door zichzelf te identificeren als een zwarte vrouw?
Boodschappen doen wordt steeds duurder: waarom de kassa bij de supermarkt voor zoveel schrik zorgt
Voor steeds meer gezinnen is een bezoek aan de supermarkt geen routineklus meer, maar een moment van spanning. Waar het jaren geleden nog mogelijk was om met vijftig euro een goed gevulde boodschappentas naar huis te gaan, zien consumenten nu tot hun verbazing dat zelfs een klein mandje al richting de honderd euro kan oplopen. Zelfs bij budgetketens zoals Lidl, die lange tijd bekend stonden om hun scherpe prijzen, voelt elke kassabon inmiddels alsof er ongemerkt steeds meer euro’s verdwijnen.
Deze ontwikkeling roept vragen op: waarom worden dagelijkse boodschappen zó veel duurder, en hoe kunnen consumenten zich hier nog tegen wapenen?
Basisproducten stijgen het hardst in prijs
De opvallendste stijgingen zitten bij precies de producten die bijna ieder huishouden dagelijks nodig heeft. Denk aan brood, pasta, olie, groenten, kaas en melk. Het zijn geen luxeartikelen, maar juist de vaste onderdelen van het weekmenu. Terwijl consumenten vroeger vooral verschil merkten bij A-merken, zijn tegenwoordig ook huismerkproducten aanzienlijk duurder dan een jaar geleden.
Veel mensen merken dat het bedrag op het kassascherm sneller oploopt dan ooit, zelfs als ze bewust minder producten in hun mandje leggen. Een simpel ontbijt- of lunchpakket kan al een flinke hap uit het budget nemen. Voor gezinnen met kinderen kan een wekelijkse boodschappenronde zo uitgroeien tot een flinke kostenpost.
Waarom zijn boodschappen zo duur geworden?
Economische deskundigen wijzen op een combinatie van factoren:
-
Stijgende energieprijzen, waardoor productie en voedselverwerking duurder worden.
-
Hogere transportkosten, onder andere door duurdere brandstoffen.
-
Internationale onzekerheid, wat zorgt voor prijsvolatiliteit op de wereldmarkten.
-
Duurdere grondstoffen, waardoor de kostprijs van producten oploopt.
Hoewel deze factoren een logische verklaring vormen, blijven consumenten met een ander gevoel achter: wat het precíes kost om een product te maken, maakt aan de kassa namelijk weinig verschil. Daar draait het vooral om de vraag of je het bedrag kunt betalen.
Strategisch boodschappen doen wordt de nieuwe norm
Steeds meer huishoudens geven aan dat boodschappenplanning een serieuze taak is geworden. Waar een supermarktbezoek vroeger iets was dat “even tussendoor” gebeurde, moet nu bijna elke aankoop worden bekeken alsof het een belangrijke beslissing is.
Mensen passen hun routine aan:
-
Ze nemen rekenmachines mee om prijzen direct te vergelijken.
-
Ze maken strikte lijstjes en blijven daar ook bij.
-
Ze letten bewuster op aanbiedingen, maar ontdekken dat die minder voordelig zijn dan vroeger of sneller uitverkocht raken.
-
Ze doen vaker boodschappen bij verschillende winkels om toch nog ergens te besparen.
Zelfs kinderen merken de verandering. Ouders leggen steeds vaker uit waarom bepaalde producten niet meegaan in het karretje.
Slimme marketing helpt niet mee
Supermarkten hebben hun schappen zo ingericht dat consumenten vaak ongemerkt naar duurdere producten grijpen. Artikelen op ooghoogte zijn vrijwel altijd prijziger. De voordeligere alternatieven liggen meestal onderaan of helemaal bovenin het schap – minder zichtbaar voor klanten die haast hebben.
Daarnaast zijn er “nepkortingen”, zoals producten die worden verhoogd in prijs en daarna weer in de aanbieding gaan. Luxe verpakkingen of “gezonde claims” maken producten aantrekkelijker, maar niet per se beter voor de portemonnee.
Voor iemand die snel door de winkel loopt, is het bijna onmogelijk om alle psychologische prijsstrategieën te doorzien.
Lidl blijft relatief goedkoop, maar zelfs daar worden de bedragen hoger
Budgetketens zoals Lidl blijven voor veel gezinnen de plek waar ze nog nét binnen het budget kunnen winkelen. Toch is het ook daar duidelijk merkbaar dat de prijzen stijgen. Wanneer zelfs de voordeligste supermarkt duur begint aan te voelen, wordt de kloof tussen inkomen en uitgaven steeds groter.
Dit maakt duidelijk hoe intens de prijsdruk inmiddels is geworden. Voor mensen met een lager of middeninkomen voelt boodschappen doen als een voortdurende rekenoefening, waarbij elke euro telt.
De menselijke kant: gezinnen komen klem te zitten
Waar inflatie vroeger een abstract begrip was, merken consumenten nu dagelijks de gevolgen:
-
Sommige mensen slaan maaltijden over om binnen het budget te blijven.
-
Steeds meer gezinnen melden zich bij voedselbanken.
-
Werkende gezinnen hebben moeite om de maand rond te komen, ondanks meerdere inkomens.
-
De vaste lasten slokken een groter deel van het inkomen op, waardoor er minder ruimte is voor onverwachte uitgaven.
Voedselbanken melden een voortdurende stijging in aanvragen, terwijl donaties juist onder druk staan. Dit laat zien hoe breed het probleem is: niet alleen mensen in armoede, maar ook werkende gezinnen worden geraakt.
Supermarkten boeken hoge winsten: het contrast groeit
Een punt dat regelmatig terugkomt in de discussie, is dat grote supermarktketens recordwinsten blijven boeken. Voor veel consumenten voelt dat wrang: terwijl zij meer betalen, lijkt het alsof bedrijven juist profiteren van de situatie.
Die kloof tussen zakelijke resultaten en de realiteit van de klant wordt steeds zichtbaarder. Het maakt de discussie over “betaalbaar voedsel” urgenter dan ooit.
De sociale impact: boodschappen doen wordt een bron van stress
Waar een supermarktbezoek ooit een simpel alledaags moment was, ervaren veel mensen nu stress zodra ze de winkel binnenlopen. Het gevoel dat alles duur is, dat je continu moet rekenen en keuzes moet afwegen, weegt zwaar.
Zelfs een boterham met kaas — voorheen een van de goedkoopste lunches — is ineens een kleine luxe geworden.
De oplopende prijzen zorgen ervoor dat gezinnen creatiever worden, maar ook dat ze terughoudender zijn in hun keuzes. Dat heeft uiteindelijk invloed op gezondheid, welzijn en leefstijl.
Een toekomst waarin eten weer betaalbaar moet worden
Voeding is een basisbehoefte, geen luxe. Dat vraagt om beleid en bedrijfsvoering die rekening houden met consumenten. Prijsbewuste keuzes zijn normaal, maar het mag nooit zo ver komen dat gezinnen afhankelijk worden van geluk of speciale acties om gezond te kunnen eten.
Bewustwording, transparantie en eerlijke prijzen zijn volgens veel consumenten broodnodig.
Hoe ga jij om met de stijgende prijzen?
Merk jij het ook bij elke
kassabon?
Heb je tips om de kosten te drukken of herken je het gevoel dat
boodschappen doen een serieuze rekenopgave is geworden?
Laat het weten op Facebook — jouw ervaringen kunnen anderen helpen in deze dure tijden.