-

Algemeen

Gezin met 3 kleine kinderen gedwongen hun woning te verlaten: “Dit is onacceptabel”

Avatar foto

Gepubliceerd

2 jaar geleden

op

Een gezin met drie jonge kinderen, waaronder een baby van vijf maanden, wordt gedwongen hun huidige woning te verlaten door woningcorporatie Talis. De reden? Ze verblijven in een seniorenflat, en dit heeft tot een nijpende situatie geleid. Vader Arie staat voor een onmogelijke uitdaging en vreest dakloos te worden.

Gezin in een Seniorenflat
Dit gezin woont momenteel in seniorenflat De Meiberg, een woonomgeving waar voornamelijk oudere bewoners met scootmobielen de sfeer bepalen, en de gangen worden gedomineerd door rollators. Echter, voor één van de appartementen staan kinderfietsen, want hier wonen Arie (61), Naomi (30), Nathan (5), Jesse (2), en de pasgeboren Tamara van vijf maanden.

Het gezin woont in een tweekamerappartement, met slechts één slaapkamer waar alle bedden in zijn gepropt. Het is een krappe ruimte, maar Arie klaagt niet. Hij vertelt ons: “We zijn hier heel tevreden. De kinderen vinden het erg knus.” Hij benadrukt dat alle bewoners de aanwezigheid van de jonge kinderen waarderen. “Ze fleuren ervan op en willen de baby graag even aanraken. Je kunt aan hun gezichten zien dat het hen goed doet.”

Echter, hier ligt het probleem. Het is simpelweg niet toegestaan om met een gezin in dit seniorencomplex te wonen. Woningcorporatie Talis wil dat het gezin vertrekt, maar gezien de huidige krapte op de woningmarkt lijkt dit een vrijwel onmogelijke opgave. Particuliere huur is financieel niet haalbaar voor de familie, en voor een sociale huurwoning bedraagt de wachtlijst maar liefst 13 jaar, terwijl hun verzoek om urgentie keihard is afgewezen. Dit is verre van gunstig nieuws.

Zwangerschap en Keuzes
Maar hoe is Arie eigenlijk in deze woning terechtgekomen? Na zijn scheiding van zijn ex-vrouw woonde hij tijdelijk bij zijn broer in Cuijk.

Arie werkte als leraar Nederlands in de Randstad en ging af en toe naar Suriname om op adem te komen. Daar ontmoette hij Naomi, ook een lerares Nederlands, en ze werden halsoverkop verliefd, trouwden, en kregen samen een kind.

Toen zijn broer een relatie kreeg, moest Arie vertrekken. Omdat hij geen betaalbare sociale huurwoning kon vinden, besloot hij in Nederland te blijven werken en af en toe naar Suriname te gaan, in afwachting van een geschikte woning. Hij stemde in met een woning in het seniorencomplex, op voorwaarde dat hij daar zonder zijn gezin zou wonen.

Maar het liep anders. Kort nadat hij terugkeerde naar Nederland, raakte Naomi onverwacht zwanger. Arie achtte het onverantwoord om zijn vrouw met twee jonge kinderen in Suriname achter te laten.

Hij stond voor een onmogelijke keuze: “Moest ik naar Suriname gaan, naar mijn gezin, mijn baan opzeggen, en mijn collega’s en leerlingen in de steek laten? Of moest ik mijn gezin tegen de afspraak in naar Nederland laten komen om bij mij te zijn? Ik zat met de rug tegen de muur.”

Geen Alternatief
Arie koos voor het laatste: “Ik had geen andere optie. We hadden al besloten dat zij naar Nederland zouden komen, zeker gezien de gezondheidsproblemen van ons zoontje.”

“De gezondheidszorg in Suriname is onvoldoende. Het gaat economisch niet goed en als leraar verdien je er weinig. Je kunt er geen gezin onderhouden.”

Daarom wil Arie niet emigreren. Hij is Nederlander, en zijn kinderen hebben ook de Nederlandse nationaliteit. Ze hebben het recht om hier te wonen.

Naomi moet nog een jaar studeren om haar diploma hier erkend te krijgen. Pas daarna, met twee inkomens, zullen ze in staat zijn om iets duurders te huren of te kopen. Maar dat zal komend jaar nog niet haalbaar zijn.

Afwijzing van Urgentieaanvraag
Arie heeft geprobeerd om urgentie te verkrijgen, maar dit is afgewezen omdat de commissie van mening is dat zijn woonprobleem is ontstaan door ‘verwijtbaar gedrag’.

Hij heeft beroep aangetekend, maar de uitkomst daarvan is nog onbekend. Als hij het beroep verliest, vreest hij dat Talis snel wil dat het gezin vertrekt, en dan staan ze op straat.

Talis, de woningcorporatie, geeft aan dat ze willen voorkomen dat het zover komt. Ze zeggen in gesprek te zijn en te zoeken naar een passende oplossing. Echter, gezien het gebrek aan beschikbare woningen lijkt dit een uitdagende taak. Toch blijft de corporatie zich inspannen om te voorkomen dat het gezin dakloos wordt. Een van de opties die wordt overwogen, is woningruil. Dit zou een mogelijke uitweg kunnen bieden, waarbij senioren die in grotere woningen verblijven en naar De Meiberg willen verhuizen, mogelijk kunnen ruilen met Arie, hoewel zijn appartement al geruime tijd op de lijst staat zonder succes.

Gerelateerd:

Algemeen

Wierd Duk lekt appje uit en toont ‘leugen’ van EO aan..

Avatar foto

Gepubliceerd

10 uur geleden

op

26 november 2025

Door

Wierd Duk slaat terug: hoe één talkshow-uitzending uitgroeide tot een nationale mediastorm

Wat begon als een ogenschijnlijk gewone talkshow-uitnodiging, groeide binnen enkele dagen uit tot een van de meest besproken mediagebeurtenissen van de week. Journalist Wierd Duk, bekend van zijn uitgesproken analyses en scherpe columns, zit opnieuw midden in een storm die niet alleen hemzelf raakt, maar ook de manier waarop talkshows werken — en hoe gasten daarover worden geïnformeerd.

Zaterdagavond liep het flink mis toen Duk tijdens een live-uitzending van het EO-programma Dit is de Week abrupt opstond en de studio verliet. Zijn vertrek werd binnen minuten gedeeld op sociale media en ontplofte binnen een uur op X. De kritiek, steunbetuigingen, meningen en tegenmeningen volgden elkaar razendsnel op. Maar nu, enkele dagen later, heeft Duk zelf de lont nog dieper in het kruitvat gestoken door een appgesprek openbaar te maken dat volgens hem bewijst dat hij verkeerd is voorgelicht vóór zijn deelname.

De kwestie raakt een gevoelige snaar: hoe eerlijk zijn talkshows over hun bedoelingen? En hoe gaan redacties om met gasten die niet vermoeden dat er een stevige confrontatie op hen wacht?

Wat gebeurde er in de uitzending?

De uitzending waar alles mee begon, had volgens Duk een duidelijk thema: de joods-christelijke cultuur in Nederland en de manier waarop die cultureel en maatschappelijk onder druk staat. Een onderwerp waarover hij vaker schrijft, spreekt en debatteert.

Toen hij de studio binnenkwam, verwachtte hij volgens eigen zeggen een serieus, inhoudelijk gesprek. Maar dat draaide anders uit.

Naast hem aan tafel zat opiniemaker Ronit Palache, die bekendstaat om haar scherpe observaties en uitgesproken mening. In plaats van een filosofisch debat over cultuur en waarden, opende ze vrijwel direct met kritiek op Duk zelf. Ze haalde uitspraken uit zijn podcasts aan, legde de nadruk op zijn toonzetting en stelde dat hij “apocriefe verhalen” verspreidt, onder meer over een eerder door hem genoemd risico in Moerdijk.

De toon was confronterend en voor Duk zichtbaar onverwacht. Binnen een paar minuten voelde hij zich, naar eigen zeggen, aangevallen in plaats van uitgenodigd tot gesprek. Zijn irritatie liep op, hij brak in, uitte zijn ongenoegen en zei uiteindelijk:

“Hier ben ik niet voor gekomen.”

Daarna stond hij op, liep de studio uit en liet presentatrice Margje Fikse en de rest van de tafel verbijsterd achter.

De online ontploffing — steun én kritiek

Binnen minuten werd het fragment gedeeld op sociale media. De hashtag #WierdDuk begon te trenden. Kijkers reageerden massaal, en het viel op hoe verdeeld de meningen waren.

Een greep uit de reacties:

  • “Volkomen terecht dat hij opstond. Dit was een hinderlaag.”

  • “Als journalist moet je tegen kritiek kunnen. Dit was niet professioneel.”

  • “Duidelijk dat hij niet wist wat hem te wachten stond.”

  • “Dit hoort bij het debat. Je weigert toch niet zomaar een gesprek?”

Die verdeeldheid zorgde ervoor dat het onderwerp niet bleef hangen bij het incident zelf, maar uitgroeide tot een bredere discussie over media, transparantie en vertrouwen.

EO verklaart: ‘Hij wist dat dit eraan zat te komen’

Omdat de ophef bleef groeien, bracht de EO al snel een verklaring naar buiten. Volgens de omroep was er wél duidelijk gecommuniceerd dat Palache stevige kritiek had op Duk en dat ze die wilde uiten aan tafel.

De redactie benadrukte dat Duk vooraf was geïnformeerd over de aard van het gesprek en dat hij dus niet verrast kon zijn door de persoonlijke wrijving. Sterker nog: volgens de EO was dat precies de reden om hem en Palache samen uit te nodigen.

De verklaring klonk als een poging om rust te creëren, maar zorgde voor het tegenovergestelde.

Want niet veel later kwam Duk zelf met tegenbewijs.

Wierd Duk deelt appgesprek: ‘Dit klopt niet wat jullie zeggen’

Duk plaatste op X screenshots van de uitnodiging die hij had ontvangen. In dat gesprek werd hem een “mooi, uitgebreid gesprek over de verdediging van de christelijke cultuur” beloofd. Palache werd slechts genoemd als iemand met een andere achtergrond en een aanvullende blik.

Nergens, zo benadrukt Duk, stond dat hij zich moest voorbereiden op scherpe persoonlijke kritiek of op een debat over zijn journalistieke integriteit. Volgens hem was het gesprek totaal anders gepresenteerd dan het in werkelijkheid bleek te zijn.

Duk schreef:

“Bij volledige informatie was ik nooit gekomen. Ik was uitgenodigd onder valse voorwendselen.”

Hij noemde de EO-reactie daarop “een onwaarheid” en benadrukte dat hij normaal gesproken privécommunicatie nooit deelt, maar nu geen andere keuze zag omdat hij zich slachtoffer voelde van verdraaiing.

Een groter vraagstuk komt bovendrijven

Het incident rond Duk staat niet op zichzelf. De afgelopen jaren zijn er vaker discussies geweest over de manier waarop talkshows gasten benaderen. Vooral wanneer het gaat om gevoelige thema’s — politiek, cultuur, religie — lopen gasten soms in situaties die niet overeenkomen met hun verwachting.

Het geval-Duk raakt precies aan dat pijnpunt:

  • Hoe eerlijk moeten redacties zijn over de invalshoek?

  • Moet een gast altijd weten dat hij een confrontatie tegemoet gaat?

  • Wanneer wordt kritische journalistiek een hinderlaag?

  • En hoever mag een talkshow gaan in het verrassen of “uitlokken” van reacties?

Kijkers zien steeds vaker dat talkshows leunen op spanning, botsing en virale fragmenten. Voorstanders noemen dat dynamiek. Kritische kijkers noemen het onveilig en manipulatief.

In dit geval lijkt de kloof tussen omroep en gast groter dan ooit.

Waarom Duk zo fel reageert

Wierd Duk is niet iemand die snel terugdeinst voor debat. Hij heeft veel discussies gevoerd, ook met tegenstanders, en is vertrouwd met stevige kritiek. Juist daarom viel het velen op dat hij deze keer opstond en wegliep.

Volgens hem zit daar een principiële reden achter.

Hij zegt dat een discussie alleen zin heeft als alle partijen weten waar het gesprek over gaat, en als er geen sprake is van vooraf ingestelde valkuilen. Zijn vertrek was volgens hem een reactie op het gevoel dat het gesprek niet eerlijk was opgezet.

Daarnaast voelde hij zich persoonlijk aangevallen op een manier die volgens hem niets meer te maken had met het topic.

Zijn woorden:

“Ik was uitgenodigd voor een inhoudelijk gesprek. In plaats daarvan werd er karaktermoord gepleegd.”

De weg vooruit — of een ruzie die nog niet voorbij is

De storm rond de uitzending lijkt nog lang niet te zijn gaan liggen. Zowel de EO als Duk blijven bij hun versie van het verhaal. En doordat Duk privé-apps deelde, is er nu nóg meer voer voor discussie.

Wat opvalt:

  • Journalisten debatteren onderling over de grenzen van talkshowjournalistiek.

  • Politici mengen zich in de kwestie, vaak met grote woorden over framing, transparantie of polarisatie.

  • Kijkers twijfelen wat ze moeten geloven, want beide kanten vertellen een compleet ander verhaal.

Het incident laat zien hoe broos het vertrouwen is tussen talkshows en hun gasten — en hoe snel een verkeerd ingeschat gesprek kan uitmonden in landelijke ophef.

Slot: het gesprek dat nooit gevoerd werd

Ironisch genoeg ging de uitzending maar nauwelijks over het oorspronkelijke onderwerp: de joods-christelijke cultuur. In plaats daarvan werd het een voorbeeld van hoe datzelfde maatschappelijke debat vastloopt door miscommunicatie, onderlinge vurigheid en verschillen in verwachtingen.

Of er een vervolg komt? Dat is nog niet duidelijk.

Maar één ding staat vast:

De manier waarop dit ging, zal nog lang worden besproken — niet alleen vanwege Wierd Duk, maar vooral vanwege de vraag hoe open, eerlijk en respectvol talkshows moeten zijn in een tijd waarin de hele wereld meekijkt.

Lees verder