Algemeen
Gezin met 3 kleine kinderen gedwongen hun woning te verlaten: “Dit is onacceptabel”
Een gezin met drie jonge kinderen, waaronder een baby van vijf maanden, wordt gedwongen hun huidige woning te verlaten door woningcorporatie Talis. De reden? Ze verblijven in een seniorenflat, en dit heeft tot een nijpende situatie geleid. Vader Arie staat voor een onmogelijke uitdaging en vreest dakloos te worden.
Gezin in een Seniorenflat
Dit gezin woont momenteel in seniorenflat De Meiberg, een
woonomgeving waar voornamelijk oudere bewoners met scootmobielen de
sfeer bepalen, en de gangen worden gedomineerd door rollators.
Echter, voor één van de appartementen staan kinderfietsen, want
hier wonen Arie (61), Naomi (30), Nathan (5), Jesse (2), en de
pasgeboren Tamara van vijf maanden.
Het gezin woont in een tweekamerappartement, met slechts één
slaapkamer waar alle bedden in zijn gepropt. Het is een krappe
ruimte, maar Arie klaagt niet. Hij vertelt ons: “We zijn hier heel
tevreden. De kinderen vinden het erg knus.” Hij benadrukt dat alle
bewoners de aanwezigheid van de jonge kinderen waarderen. “Ze
fleuren ervan op en willen de baby graag even aanraken. Je kunt aan
hun gezichten zien dat het hen goed doet.”
Echter, hier ligt het probleem. Het is simpelweg niet toegestaan
om met een gezin in dit seniorencomplex te wonen. Woningcorporatie
Talis wil dat het gezin vertrekt, maar gezien de huidige krapte op
de woningmarkt lijkt dit een vrijwel onmogelijke opgave.
Particuliere huur is financieel niet haalbaar voor de familie, en
voor een sociale huurwoning bedraagt de wachtlijst maar liefst 13
jaar, terwijl hun verzoek om urgentie keihard is afgewezen. Dit is
verre van gunstig nieuws.
Zwangerschap en Keuzes
Maar hoe is Arie eigenlijk in deze woning terechtgekomen? Na zijn
scheiding van zijn ex-vrouw woonde hij tijdelijk bij zijn broer in
Cuijk.
Arie werkte als leraar Nederlands in de Randstad en ging af en
toe naar Suriname om op adem te komen. Daar ontmoette hij Naomi,
ook een lerares Nederlands, en ze werden halsoverkop verliefd,
trouwden, en kregen samen een kind.
Toen zijn broer een relatie kreeg, moest Arie vertrekken. Omdat
hij geen betaalbare sociale huurwoning kon vinden, besloot hij in
Nederland te blijven werken en af en toe naar Suriname te gaan, in
afwachting van een geschikte woning. Hij stemde in met een woning
in het seniorencomplex, op voorwaarde dat hij daar zonder zijn
gezin zou wonen.
Maar het liep anders. Kort nadat hij terugkeerde naar Nederland,
raakte Naomi onverwacht zwanger. Arie achtte het onverantwoord om
zijn vrouw met twee jonge kinderen in Suriname achter te laten.
Hij stond voor een onmogelijke keuze: “Moest ik naar Suriname
gaan, naar mijn gezin, mijn baan opzeggen, en mijn collega’s en
leerlingen in de steek laten? Of moest ik mijn gezin tegen de
afspraak in naar Nederland laten komen om bij mij te zijn? Ik zat
met de rug tegen de muur.”
Geen Alternatief
Arie koos voor het laatste: “Ik had geen andere optie. We hadden al
besloten dat zij naar Nederland zouden komen, zeker gezien de
gezondheidsproblemen van ons zoontje.”
“De gezondheidszorg in Suriname is onvoldoende. Het gaat
economisch niet goed en als leraar verdien je er weinig. Je kunt er
geen gezin onderhouden.”
Daarom wil Arie niet emigreren. Hij is Nederlander, en zijn
kinderen hebben ook de Nederlandse nationaliteit. Ze hebben het
recht om hier te wonen.
Naomi moet nog een jaar studeren om haar diploma hier erkend te
krijgen. Pas daarna, met twee inkomens, zullen ze in staat zijn om
iets duurders te huren of te kopen. Maar dat zal komend jaar nog
niet haalbaar zijn.
Afwijzing van Urgentieaanvraag
Arie heeft geprobeerd om urgentie te verkrijgen, maar dit is
afgewezen omdat de commissie van mening is dat zijn woonprobleem is
ontstaan door ‘verwijtbaar gedrag’.
Hij heeft beroep aangetekend, maar de uitkomst daarvan is nog
onbekend. Als hij het beroep verliest, vreest hij dat Talis snel
wil dat het gezin vertrekt, en dan staan ze op straat.
Talis, de woningcorporatie, geeft aan dat ze willen voorkomen
dat het zover komt. Ze zeggen in gesprek te zijn en te zoeken naar
een passende oplossing. Echter, gezien het gebrek aan beschikbare
woningen lijkt dit een uitdagende taak. Toch blijft de corporatie
zich inspannen om te voorkomen dat het gezin dakloos wordt. Een van
de opties die wordt overwogen, is woningruil. Dit zou een mogelijke
uitweg kunnen bieden, waarbij senioren die in grotere woningen
verblijven en naar De Meiberg willen verhuizen, mogelijk kunnen
ruilen met Arie, hoewel zijn appartement al geruime tijd op de
lijst staat zonder succes.
Raymond van Barneveld verrast in ‘Sterren op het Doek’: een nieuwe uitstraling, een nieuwe gezondheid en een nieuw hoofdstuk
De recente verschijning van Raymond van Barneveld in het televisieprogramma Sterren op het Doek zorgde direct voor verbaasde reacties. Kijkers merkten meteen dat de vijfvoudig wereldkampioen er anders uitzag dan ze in jaren hadden gezien. Een frisser gezicht, een energiekere houding en een aanzienlijk slanker postuur: het totaalplaatje viel op.
Presentator Özcan Akyol zag het als eerste. Niet alleen het uiterlijk van de darter leek veranderd, maar ook zijn energie, zijn houding en zelfs de manier waarop hij naar zichzelf keek. In de aflevering vertelde Van Barneveld openhartig hoe die verandering tot stand kwam — en waarom het noodzakelijk was om zijn leven volledig om te gooien.
Een dringend signaal van zijn lichaam
De ommekeer begon niet bij een spontane wens om gezonder te leven, maar bij een ontstekend alarm in zijn lichaam. De darter kreeg de diagnose suikerziekte en diabetes type 2, iets wat hem confronteerde met de realiteit dat zijn toenmalige levensstijl niet langer houdbaar was.
Hij woog op dat moment meer dan 140 kilo. Dat punt voelde als een grens die hij niet wilde overschrijden. Het werd een duidelijke waarschuwing: als hij op die voet doorging, zou zijn gezondheid er onherroepelijk onder lijden. Dat besef zette alles in beweging.
Stap voor stap begon Van Barneveld zijn levensstijl aan te passen. Geen extreme diëten, geen haastige beslissingen, maar rustige, haalbare stappen die uiteindelijk indrukwekkende resultaten opleverden. De kilo’s verdwenen langzaam maar gestaag. Toen hij op 96 kilo uitkwam, realiseerde hij zich dat hij maar liefst 44 kilo kwijt was geraakt. Pas toen zag hij hoe groot de verandering eigenlijk was.
Het ging niet om een cosmetische ingreep of een plotselinge transformatie. Het ging om gezondheid. Om dagelijks beter functioneren. Om kunnen ademen zonder moeite. Om weer controle voelen.
Uiterlijke aanpassingen als bijkomend effect
Hoewel de focus op gezondheid lag, vertelde Van Barneveld ook dat er een paar uiterlijke verbeteringen plaatsvonden. Hij is al jaren gewend om zijn haar jaarlijks te laten opfrissen door middel van een speciale behandeling. Dit zorgt voor een verzorgd uiterlijk zonder overdreven veranderingen.
Daarnaast liet hij zijn gebit vernieuwen, iets waar hij met een glimlach op terugblikt. In de aflevering vertelde hij dat deze verandering hem zelfs een nieuwe liefde bracht, een opmerking die door Özcan met een grijns werd ontvangen. Achter de luchtigheid schuilt echter een duidelijk signaal: zijn verbeterde gezondheid en uiterlijke zelfzorg hebben hem ook op persoonlijk vlak meer zelfvertrouwen gegeven.
Maar telkens wanneer Özcan hem complimenteert, benadrukt de darter dat het er vooral om gaat hoe hij zich vanbinnen voelt: rustiger, energieker en minder belemmerd door een lichaam dat te zwaar voor hem werd.
Weer vrij kunnen bewegen: een wereld van verschil
De dartlegende vertelde dat alledaagse handelingen steeds moeilijker werden toen hij het hoogste gewicht bereikte. Veters strikken lukte alleen nog met zijn voet op een stoel. Een kleine wandeling zorgde al voor een zweetaanval. Traplopen voelde als een topprestatie.
Hij merkte dat hij begon te leven om zijn lichaam heen. Dingen die voorheen vanzelfsprekend waren, werden kleine obstakels die hem dagelijks frustreerden. Daardoor voelde hij zich steeds minder zichzelf.
Nu zijn gewicht gezakt is, ervaart hij een enorme fysieke opluchting. Hij kan zich vrijer bewegen. Hij heeft meer lucht. Hij voelt zich sterker. Dat is misschien wel de grootste winst: niet de cijfers op de weegschaal, maar het gevoel dat terugkwam.
De schaduw uit zijn jeugd: onzekerheid die nooit volledig wegging
Naast alle fysieke veranderingen deelt Van Barneveld ook een kwetsbaar verhaal over zijn jeugd. Hij vertelt hoe hij opgroeide in een omgeving zonder vrienden in de buurt. Terwijl leeftijdsgenoten naar de film gingen, buiten speelden of samen tijd doorbrachten, was dat voor hem niet vanzelfsprekend.
Die periode liet diepe sporen achter. Hij leerde al jong hoe isolatie voelt, en dat vormde zijn zelfbeeld. Het idee dat dingen “niet zouden lukken” nestelde zich in zijn gedachten en zou nog jaren met hem meegaan.
Deze onzekerheden verdwenen niet toen hij later sportief succes behaalde. Ze bleven sluimeren op de achtergrond, vaak net buiten beeld, maar altijd voelbaar.
Een wereldkampioen met een menselijke kwetsbaarheid
Darten gaf hem een veilige plek. In die wereld kon hij schitteren, ontspannen en boven zichzelf uitstijgen. Met vier wereldtitels bij de BDO en één bij de PDC groeide hij uit tot een icoon binnen de sport. Maar ook tijdens die gloriedagen bleven momenten van twijfel en verdriet zichtbaar.
Bekende interviews na verliespartijen — waarin Van Barneveld geëmotioneerd was of zichzelf tekort vond schieten — tonen aan hoe hardnekkig dat innerlijke stemmetje soms bleef. Özcan benoemde in het gesprek dat jonge mensen allemaal mislukkingen ervaren, maar Van Barneveld legde uit dat zijn onzekerheden dieper geworteld waren.
Deze openheid maakte grote indruk op kijkers. Het liet zien dat zelfs een topsporter met een indrukwekkende carrière niet immuun is voor twijfel, faalangst of oude wonden.
Screenshot
Een nieuw hoofdstuk richting het WK
Nu Van Barneveld fysiek en mentaal sterker in het leven staat, kijkt hij vol nieuwe energie naar de toekomst. De komende editie van het WK, waar hij begint tegen Stefan Bellmont, voelt anders dan eerdere toernooien. Niet omdat de druk weg is, maar omdat hij zichzelf opnieuw heeft leren kennen.
Hij geeft aan dat hij meer rust ervaart, beter herstelt en helder in zijn hoofd is. Dat alles vergroot zijn focus, een belangrijke factor in de dartsport waarin concentratie allesbepalend is.
De aflevering van Sterren op het Doek, die zaterdag wordt uitgezonden, laat precies dat zien: de mens achter de sportheld, iemand die niet alleen strijdt op het podium, maar ook achter de schermen. Iemand die zichzelf opnieuw moest uitvinden.
Hoe zijn verhaal kijkers raakt
Het verhaal van Van Barneveld roept veel reacties op. Niet omdat hij met een spectaculaire transformatie kwam, maar omdat zijn ontwikkeling zo herkenbaar en menselijk is.
Hij spreekt over gezondheid, discipline, tegenslagen, angst, liefde, hoop en doorzetten. Dat maakt de dartlegende opeens geen mythisch figuur, maar een mens met een verhaal dat bij velen binnenkomt.
Zijn openheid nodigt uit tot een gesprek over:
-
het belang van tijdig ingrijpen bij gezondheidsklachten
-
mentale veerkracht en zelfbeeld
-
veranderingen die tijd, moed en geduld vergen
-
hoe verleden en toekomst elkaar blijven beïnvloeden
Dartsliefhebbers en kijkers van Sterren op het Doek reageren dan ook massaal op sociale media.
Een inspirerende boodschap
Het nieuwe hoofdstuk van Raymond van Barneveld laat zien dat een ommekeer mogelijk is, zelfs wanneer je denkt dat een bepaald patroon al jaren vastzit. Zijn verhaal gaat niet alleen over afvallen, maar over het hervinden van waardigheid, lucht, ruimte en vertrouwen in het eigen lichaam.
Het is een herinnering dat gezondheidskeuzes soms zwaar zijn, maar altijd waardevol. En dat ook mensen die aan de top hebben gestaan, opnieuw moeten leren hoe ze in hun kracht kunnen komen.