Algemeen
Gezin met 3 kleine kinderen gedwongen hun woning te verlaten: “Dit is onacceptabel”
Een gezin met drie jonge kinderen, waaronder een baby van vijf maanden, wordt gedwongen hun huidige woning te verlaten door woningcorporatie Talis. De reden? Ze verblijven in een seniorenflat, en dit heeft tot een nijpende situatie geleid. Vader Arie staat voor een onmogelijke uitdaging en vreest dakloos te worden.
Gezin in een Seniorenflat
Dit gezin woont momenteel in seniorenflat De Meiberg, een
woonomgeving waar voornamelijk oudere bewoners met scootmobielen de
sfeer bepalen, en de gangen worden gedomineerd door rollators.
Echter, voor één van de appartementen staan kinderfietsen, want
hier wonen Arie (61), Naomi (30), Nathan (5), Jesse (2), en de
pasgeboren Tamara van vijf maanden.
Het gezin woont in een tweekamerappartement, met slechts één
slaapkamer waar alle bedden in zijn gepropt. Het is een krappe
ruimte, maar Arie klaagt niet. Hij vertelt ons: “We zijn hier heel
tevreden. De kinderen vinden het erg knus.” Hij benadrukt dat alle
bewoners de aanwezigheid van de jonge kinderen waarderen. “Ze
fleuren ervan op en willen de baby graag even aanraken. Je kunt aan
hun gezichten zien dat het hen goed doet.”
Echter, hier ligt het probleem. Het is simpelweg niet toegestaan
om met een gezin in dit seniorencomplex te wonen. Woningcorporatie
Talis wil dat het gezin vertrekt, maar gezien de huidige krapte op
de woningmarkt lijkt dit een vrijwel onmogelijke opgave.
Particuliere huur is financieel niet haalbaar voor de familie, en
voor een sociale huurwoning bedraagt de wachtlijst maar liefst 13
jaar, terwijl hun verzoek om urgentie keihard is afgewezen. Dit is
verre van gunstig nieuws.
Zwangerschap en Keuzes
Maar hoe is Arie eigenlijk in deze woning terechtgekomen? Na zijn
scheiding van zijn ex-vrouw woonde hij tijdelijk bij zijn broer in
Cuijk.
Arie werkte als leraar Nederlands in de Randstad en ging af en
toe naar Suriname om op adem te komen. Daar ontmoette hij Naomi,
ook een lerares Nederlands, en ze werden halsoverkop verliefd,
trouwden, en kregen samen een kind.
Toen zijn broer een relatie kreeg, moest Arie vertrekken. Omdat
hij geen betaalbare sociale huurwoning kon vinden, besloot hij in
Nederland te blijven werken en af en toe naar Suriname te gaan, in
afwachting van een geschikte woning. Hij stemde in met een woning
in het seniorencomplex, op voorwaarde dat hij daar zonder zijn
gezin zou wonen.
Maar het liep anders. Kort nadat hij terugkeerde naar Nederland,
raakte Naomi onverwacht zwanger. Arie achtte het onverantwoord om
zijn vrouw met twee jonge kinderen in Suriname achter te laten.
Hij stond voor een onmogelijke keuze: “Moest ik naar Suriname
gaan, naar mijn gezin, mijn baan opzeggen, en mijn collega’s en
leerlingen in de steek laten? Of moest ik mijn gezin tegen de
afspraak in naar Nederland laten komen om bij mij te zijn? Ik zat
met de rug tegen de muur.”
Geen Alternatief
Arie koos voor het laatste: “Ik had geen andere optie. We hadden al
besloten dat zij naar Nederland zouden komen, zeker gezien de
gezondheidsproblemen van ons zoontje.”
“De gezondheidszorg in Suriname is onvoldoende. Het gaat
economisch niet goed en als leraar verdien je er weinig. Je kunt er
geen gezin onderhouden.”
Daarom wil Arie niet emigreren. Hij is Nederlander, en zijn
kinderen hebben ook de Nederlandse nationaliteit. Ze hebben het
recht om hier te wonen.
Naomi moet nog een jaar studeren om haar diploma hier erkend te
krijgen. Pas daarna, met twee inkomens, zullen ze in staat zijn om
iets duurders te huren of te kopen. Maar dat zal komend jaar nog
niet haalbaar zijn.
Afwijzing van Urgentieaanvraag
Arie heeft geprobeerd om urgentie te verkrijgen, maar dit is
afgewezen omdat de commissie van mening is dat zijn woonprobleem is
ontstaan door ‘verwijtbaar gedrag’.
Hij heeft beroep aangetekend, maar de uitkomst daarvan is nog
onbekend. Als hij het beroep verliest, vreest hij dat Talis snel
wil dat het gezin vertrekt, en dan staan ze op straat.
Talis, de woningcorporatie, geeft aan dat ze willen voorkomen
dat het zover komt. Ze zeggen in gesprek te zijn en te zoeken naar
een passende oplossing. Echter, gezien het gebrek aan beschikbare
woningen lijkt dit een uitdagende taak. Toch blijft de corporatie
zich inspannen om te voorkomen dat het gezin dakloos wordt. Een van
de opties die wordt overwogen, is woningruil. Dit zou een mogelijke
uitweg kunnen bieden, waarbij senioren die in grotere woningen
verblijven en naar De Meiberg willen verhuizen, mogelijk kunnen
ruilen met Arie, hoewel zijn appartement al geruime tijd op de
lijst staat zonder succes.
Scholen gesloten in Devon door snelle toename van huidinfectie: Britse autoriteiten onderzoeken uitbraak
In het Verenigd Koninkrijk is de afgelopen weken sprake van een opvallende en snel groeiende uitbraak van een huidinfectie die al eeuwen bekend is. De infectie — tegenwoordig goed behandelbaar, maar nog altijd vervelend en besmettelijk — komt in korte tijd zoveel voor dat meerdere scholen in de regio Devon uit voorzorg hun deuren hebben moeten sluiten. De meldingen volgen elkaar snel op, en volgens het Britse platform LADbible zijn lokale autoriteiten inmiddels druk bezig met onderzoek en coördinatie.
De situatie leidt tot bezorgdheid bij ouders, leerkrachten en gezondheidsinstanties. Niet alleen omdat het aantal meldingen stijgt, maar ook omdat het om een infectie gaat die vaak onschuldig begint, maar ongemerkt verder kan verspreiden wanneer klachten worden verward met andere huidaandoeningen.
Wat is er precies aan de hand in Devon?
De uitbraak begon met een melding van minstens zeven bevestigde gevallen op een college in Paignton. De school, South Devon College, liet via e-mail aan ouders weten dat alle diagnoses waren gesteld door bevoegde zorgprofessionals. Dat was het moment waarop de lokale gezondheidsautoriteiten de situatie nauwlettender begonnen te volgen.
Vanaf daar liep het aantal meldingen snel op. Binnen korte tijd waren er 19 bevestigde gevallen, verspreid over vijf verschillende scholen, waaronder twee basisscholen. De regio Torbay besloot daarom meerdere onderwijsinstellingen tijdelijk te sluiten. Het doel: de verspreiding zoveel mogelijk beperken en leerlingen beschermen terwijl er verder onderzoek plaatsvindt.
Wat vooral vragen oproept, is de snelheid waarmee het aantal gevallen toeneemt. Waar scholen normaal gesproken pas worden gesloten bij grote clusters, was hier sprake van een bijzonder snelle escalatie. Experts onderzoeken momenteel wat deze plotselinge toename veroorzaakt en of er aanvullende factoren meespelen.
Waarom deze infectie zo gemakkelijk over het hoofd wordt gezien
Een complicerende factor is dat de huidinfectie veel lijkt op eczeem. Volgens Dr. Firas Al‑Niaimi, die met de Britse krant The Sun sprak, herkennen veel mensen de symptomen niet meteen. Daardoor zoeken sommigen te laat medische hulp, wat de verspreiding vergroot.
Dr. Al-Niaimi legt uit dat de klachten vaak beginnen als een onschuldige, jeukende uitslag. Omdat eczeem in de wintermaanden veel voorkomt, denken veel mensen dat het daarmee te maken heeft. Pas wanneer de jeuk heviger wordt of er rode plekjes ontstaan, is het voor artsen duidelijk waar het om gaat.
Ook huisarts Dr. Tony Banerjee ziet de aantallen oplopen. In gesprek met de Daily Mail vertelt hij: “We zien op dit moment een duidelijke toename van het aantal gevallen in Centraal-Londen, maar ook in de rest van het Verenigd Koninkrijk.” Daarmee benadrukt hij dat het geen regionaal probleem meer is, maar een trend die landelijk zichtbaar wordt.
Wat schurft precies is en hoe het zich verspreidt
De huidinfectie waar het om gaat staat bekend onder de naam schurft, of scabiës. Het wordt veroorzaakt door kleine mijten die zich in de bovenste huidlaag nestelen. De symptomen bestaan uit:
-
intense jeuk, vooral ’s nachts
-
rode plekjes of bultjes
-
kleine lijntjes in de huid die de gangen van de mijten voorstellen
Volgens de Britse gezondheidsdienst, de NHS, kan iedereen schurft krijgen. Het heeft niets te maken met persoonlijke hygiëne; de verspreiding gebeurt vooral wanneer mensen langdurig huidcontact hebben met iemand die besmet is. Daarom kunnen scholen, zorginstellingen, studentenhuizen en gezinnen de infectie relatief snel doorgeven zonder dat iemand het direct doorheeft.
Schurft is goed behandelbaar met medicatie, maar vereist wel dat het hele gezin of huishouden meebehandeld wordt. Wanneer slechts één persoon een crème of lotion gebruikt, kan de infectie binnen het huishouden terugkeren.
Waarom de scholen in Torbay dicht moesten
Het besluit om meerdere scholen in Torbay te sluiten is ongebruikelijk, maar volgens lokale autoriteiten noodzakelijk. Wanneer er op verschillende scholen tegelijk besmettingen worden gemeld, en die meldingen bovendien snel oplopen, ontstaat er een risico op verdere verspreiding in de regio.
Door scholen tijdelijk te sluiten:
-
wordt nauw contact tussen leerlingen onderbroken
-
krijgen ouders tijd om symptomen te herkennen
-
kunnen gezondheidsinstanties gericht advies geven
-
kan achterhaald worden waar de eerste besmettingshaarden zich precies bevinden
De autoriteiten benadrukken dat het om een preventieve maatregel gaat, niet om paniek. Maar de snelle toename vraagt wel om extra aandacht.
Hoe de uitbraak zo snel kon groeien
Er zijn verschillende factoren die samen kunnen verklaren waarom de uitbraak zo snel groter werd:
1. Vergissing met eczeem
Zoals Dr. Al-Niaimi aangeeft, verwarren veel mensen de eerste symptomen met een milde huidirritatie. Daardoor blijft iemand te lang zonder behandeling rondlopen.
2. Wintermaanden verhogen de kans
De koudere maanden zorgen voor meer binnenactiviteit, waardoor mensen dichter op elkaar zitten én sneller huidcontact hebben.
3. Oplopende gezondheidstrends
Niet alleen in het Verenigd Koninkrijk, maar ook in andere Europese landen — waaronder Nederland — zien artsen de laatste jaren een stijging van het aantal gevallen.
4. Vertraagde diagnosestelling
Wanneer gezondheidsinstanties pas laat signalen krijgen, kan de infectie in de tussentijd al meerdere scholen bereiken.
Schurft in Nederland: dezelfde trend zichtbaar
De Britse uitbraak staat niet op zichzelf. Ook Nederland ziet een duidelijke stijging in het aantal meldingen van scabiës. Volgens recente cijfers neemt vooral het aantal gevallen onder jongeren en jongvolwassenen tussen de 15 en 24 jaar toe.
Gemiddeld bezoeken 20 op de 100.000 Nederlanders per week de huisarts met klachten die passen bij schurft. Dat is aanzienlijk hoger dan enkele jaren geleden en laat zien dat de infectie steeds vaker voorkomt in studentensteden, middelbare scholen en sportverenigingen.
Het RIVM benadrukt dat een snelle diagnose en gezamenlijke behandeling binnen een huishouden essentieel zijn om verdere verspreiding te voorkomen.
Wat ouders, scholen en jongeren nu moeten weten
De huidige situatie in Devon laat zien hoe belangrijk alertheid is. Daarom geven experts enkele duidelijke adviezen:
1. Let op symptomen
Bij aanhoudende jeuk, vooral ’s nachts, is het verstandig om even naar de huisarts te gaan.
2. Wees open over klachten
Huidinfecties zijn niets om je voor te schamen. Door vroeg te melden, voorkom je dat anderen besmet raken.
3. Volg behandeladviezen nauwkeurig op
Alle huisgenoten moeten meebehandeld worden, zelfs als ze nog geen klachten hebben.
4. Vermijd langdurig huidcontact
Tijdelijk afstand houden helpt om de verspreiding te beperken.
5. Was kleding op hoge temperatuur
Mijtjes kunnen kort overleven in textiel; een wasbeurt op minimaal 60 graden helpt.
Onderzoek naar oorsprong en verdere verspreiding loopt
De Britse autoriteiten zijn volop bezig met het verzamelen van informatie. Hoe heeft de infectie zich zo snel kunnen verspreiden? Zijn er meerdere bronnen? Of is er sprake van een bredere landelijke trend die nu pas zichtbaar wordt?
Voorlopig zijn de scholen in Torbay gesloten totdat er meer duidelijkheid komt. Ouders en bewoners worden via lokale berichtgeving op de hoogte gehouden.
Wat vaststaat, is dat schurft geen ernstige aandoening is, maar wel eentje die — door misverstanden en late herkenning — snel kan toenemen. De situatie in Devon onderstreept dat alertheid en snelle reactie essentieel zijn om verdere verspreiding te voorkomen.