Algemeen
Thomas openhartig over intieme problemen: “Zeven jaar geen seks met vriendin”
Zoë, een 43-jarige vrouw, heeft geen interesse in s*ksuele activiteiten. Ze raakt nooit 0pgewonden en vindt het hele gebeuren maar gedoe. In een interview met De Telegraaf’s rubriek ‘Tussen de Lakens’ vertelt ze over haar relatie met haar vriend: “Hij ligt naast me te mast*rberen.”
“Toen ik jonger was, begonnen mijn vriendinnen interesse te
tonen in s*ks. Ik had daar geen behoefte aan. Ik las geen
0pwindende verhalen in tienerbladen. Wat kon het mij schelen hoe
iemand zijn of haar eerste keer had beleefd? Ik had ook geen
interesse in jongens.”
Veel mensen vroegen me destijds of ik misschien op vrouwen viel,
maar dat was het niet. Als ik uitging en een jongen interesse
toonde, haakte ik af.”
“Ik vond z0enen nog wel oké, maar dat was het dan ook. Ik werd
0ntmaagd toen ik 27 was. Niet omdat ik dat zelf zo graag wilde,
maar ik werd overgehaald toen ik dr0nken was.”
“Het was vresel!jk. Ik heb die jongen daarna nooit meer gezien
of gesproken, dus je kunt wel zeggen dat het erg tegenviel.”
Ik raakte niet 0pgewonden
“Mijn ontmaagding was snel en liefdeloos. Het heeft een stempel
gedrukt op de rest van mijn leven. Ik besloot dat ik het nooit meer
zou doen met iemand waarvan ik niet zeker wist dat ik ook van hem
hield. Toen ik 36 was, ontmoette ik Thomas. Hij maakte me
gelukkig.”
“Maar let op: gelukkig, maar niet 0pgewonden. Als we int*em
waren, vond ik er geen plezier in. Het was gewoon niet leuk en dat
denk ik zeven jaar later nog steeds.”
“Ik heb een jaar lang gedaan alsof ik het leuk vond. Ik word
niet 0pgewonden en ik moet 0vergeven als ik sp*rma zie. Voor mij is
knuffelen en z0enen genoeg, maar daar blijft het dan ook bij.”
Emotioneel gesprek
“Na een jaar heb ik het hem gewoon verteld. Ik was oprecht
emotioneel omdat ik mijn vriend geen s*ksleven kan bieden. Dat is
te veel gevraagd voor mij. Hoewel ik het niet leuk vind voor hem,
wil ik mezelf ook niet verwaarl0zen. Daar zou ik alleen maar last
van hebben.”
Thomas staat met lege handen
“Hij vindt het soms wel moeilijk. Hij heeft periodes waarin hij
echt zin heeft, maar dan krijgt hij bij mij geen gehoor. Hij is
inmiddels zo ver dat hij het niet eens meer probeert.”
“Ik heb overwogen om de relatie open te stellen, maar ik wil
niet dat hij met een andere vrouw gaat. Dat wil ik dan weer
niet.”
Wat we nu doen, is veel knuffelen. Hij bevr*digt zichzelf
terwijl hij naar een 0pwindend filmpje kijkt. Onze relatie is
verder goed, behalve op s*ksueel gebied.”
“Gelukkig kan ik goed met hem praten. Dat vind ik belangrijker
dan iemand met wie ik niet kan communiceren. We zijn gewoon
anders.”
Suzan en Freek verwelkomen zoontje Sef: een liefdevolle mijlpaal in een emotionele periode
Zondag was een dag die Suzan Stortelder en Freek Rikkerink nooit zullen vergeten. Het muzikale duo — bekend als Suzan & Freek — maakte via Instagram bekend dat ze ouders zijn geworden van hun eerste kindje, een zoon die de naam Sef draagt. Binnen tien minuten stroomden er al meer dan 100.000 likes binnen, een duidelijk teken van de enorme hoeveelheid liefde en steun die ze van hun fans ontvangen.
Bij de foto, waarop hun pasgeboren zoon liefdevol wordt vastgehouden, schreven ze:
“Hij is er, onze kleine jongen. Mogen we jullie voorstellen aan Sef. Afgelopen zondagavond, om elf over elf, is ons zoontje geboren. We stromen over van liefde voor Sef, voor elkaar en voor het leven. Lieve Sef, jij hoort bij ons.”
De post werd meteen massaal gedeeld. Fans, collega-artiesten en vrienden reageerden vanuit het hart op het bijzondere nieuws. Voor veel mensen voelt de geboorte van Sef als een lichtpuntje in een periode die voor het stel zowel intens, zwaar als hoopvol is geweest.
Een zwangerschap die Nederland nauwgezet volgde
In november maakten Suzan en Freek bekend dat zij met zwangerschapsverlof gingen. De aankondiging van hun zwangerschap eerder dit jaar werd breed omarmd door hun achterban. Het nieuws voelde warm, feestelijk en hoopvol. Maar achter die vreugde ging ook een emotioneel verhaal schuil, want kort daarvoor had Freek te horen gekregen dat hij kampt met een ernstige longaandoening die intensieve medische zorg vraagt.
Die dubbele realiteit — de vreugde van nieuw leven tegenover een zware medische strijd — zorgde ervoor dat veel mensen extra met hen meeleefden.
De periode rondom de diagnose: een emotionele aardverschuiving
In gesprekken met onder andere Eva Jinek vertelden Suzan en Freek eerder openhartig over de maanden voorafgaand aan de diagnose. Het begon met een harde knobbel in Freeks nek. Hoewel Suzan in eerste instantie dacht dat het misschien om een virus ging, besloot het stel toch naar de huisarts te gaan.
Daar werd vocht achter de longen geconstateerd, wat leidde tot verdere onderzoeken in het ziekenhuis. In gesprekken vertelde Freek hoe hij zich die week voelde: onzeker, maar hoopvol dat het iets onschuldigs zou zijn. Toen de longarts de kamer binnenkwam, zagen ze echter aan zijn houding dat het ernstiger was dan gehoopt.
“Je zag meteen dat het mis was,” zei Freek
daarover tijdens een interview.
“Hij ging zitten en begon
meteen met: ‘Freek, Suzan, ik heb heel slecht
nieuws.’”
Uit de onderzoeken bleek dat er meerdere gezwellen aanwezig waren: in beide longen, in de lymfeklieren, in zijn nek en in een van zijn organen. Een klap voor het stel, dat midden in een drukke werkperiode zat én net had gehoord dat er nieuw leven onderweg was. In die mix van emoties bleef één lichtpuntje overeind: er werden geen afwijkingen gevonden in zijn hoofd, wat de artsen als positief zagen binnen het geheel.
Levensverlengende behandeling en het zoeken naar balans
In het Antoni van Leeuwenhoek werd Freek gestart met een medicatietraject dat erop gericht is zijn gezondheid zo stabiel mogelijk te houden en tijd te winnen. De artsen benadrukten dat deze behandeling perspectief biedt, al blijft het doel vooral gericht op het verlengen van levenskwaliteit.
Freek vertelde hoe lastig het was om dat nieuws te verwerken. De mensen om hem heen waren opgelucht dat er een behandelplan lag, maar hijzelf voelde vooral boosheid en onmacht.
“Moet ik blij zijn dat ik misschien nog jaren heb? Dat ik er niet vanzelfsprekend ben wanneer mijn kind ouder wordt? Dat gevoel is dubbel.”
Die rauwe eerlijkheid maakte veel indruk op kijkers. Het gesprek werd een van de meest besproken fragmenten van het seizoen, juist omdat het liet zien hoe complex deze medische reis is voor jonge ouders die tegelijkertijd midden in een levensveranderend hoofdstuk zitten.
De geboorte van Sef: een symbolisch nieuw begin
En nu, enkele maanden later, is daar Sef. Een jongetje dat voor Suzan en Freek symbool staat voor liefde, hoop en kracht. In hun bericht op Instagram straalt die emotie door in elk woord. Ze schrijven hoe ze “overstromen van liefde” — en dat is voelbaar, zelfs door een scherm heen.
De timing van de geboorte maakt het extra bijzonder. Terwijl Freek nog steeds wordt behandeld en het stel veel tijd doorbrengt in het ziekenhuis, brengt Sef nieuw licht in hun leven. Hij is het hart van een toekomst die het stel vol liefde wil opbouwen, ongeacht welke uitdagingen hen nog te wachten staan.
Dit bericht op Instagram bekijken
Hoe gaat het nu met Freeks gezondheid?
De gezondheidssituatie van Freek blijft een onderwerp waar fans bezorgd naar informeren. Vrij recent gaf hij in de talkshow bij Jinek een update. Hij legde uit dat de medicatie aanslaat, dat hij zich op sommige dagen beter voelt dan verwacht en dat hij hoop put uit elk positief signaal van het medisch team.
Het traject blijft intens: controles, scans, behandelingen, rustmomenten en een nieuw ritme waarin zijn lichaam centraal staat. Toch vertelde Freek dat hij extra motivatie voelt sinds de komst van Sef.
Het besef dat er nu een klein jongetje is dat naar hem opkijkt, geeft hem kracht om naar eigen zeggen “er elke dag opnieuw voor te gaan”.
Suzan benadrukte daarbij
hoezeer ze als team functioneren:
ze ondersteunen elkaar, houden elkaar overeind en vinden samen
ruimte voor geluk — ook op moeilijke dagen.
Werk en toekomst: hoe ziet die eruit?
Ondanks hun intensieve privéleven bleven Suzan en Freek de afgelopen maanden betrokken bij hun projecten. Zo rondde het duo onlangs de opnames af van The Voice of Holland, waar ze in het nieuwe seizoen te zien zijn als zangcoaches.
De opnames waren al gepland voordat de medische situatie van Freek bekend werd, maar dankzij goede planning, ondersteuning van het team en heldere afspraken konden ze toch blijven werken. Het gaf hen afleiding én een gevoel van normaliteit.
Nu Sef geboren is, zullen ze het rustiger aan doen. Niet alleen vanwege de behandelingen van Freek, maar vooral om te kunnen wennen aan hun nieuwe rol als ouders. Fans hopen uiteraard dat er in de toekomst weer muziek komt, maar iedereen gunt hen vooral rust, herstel en tijd samen.
Waarom heel Nederland met hen meeleeft
De band die Nederland heeft met Suzan en Freek is bijzonder. Ze zijn open, toegankelijk, bescheiden en delen hun verhaal zonder dramatiseerdrang. Die oprechtheid raakt.
Mensen herkennen zichzelf in hun nuchtere manier van omgaan met grote emoties. Vooral sinds de diagnose van Freek zien fans niet alleen artiesten, maar twee jonge mensen die proberen hun weg te vinden tussen hoop, zorg, liefde en toekomstplannen.
De geboorte van Sef voelt voor velen als een klein stukje geluk dat ze graag samen met het stel vieren.
Een nieuw hoofdstuk vol liefde
Met de komst van Sef begint een heel nieuw verhaal voor Suzan en Freek. Een verhaal waarin liefde, verbondenheid en veerkracht centraal staan. Ondanks de medische uitdagingen die blijven bestaan, is er vooral dankbaarheid: voor nieuw leven, voor familie, voor de kleine momenten én voor de steun van hun enorme achterban.
Wat de toekomst ook brengt, Sef is nu het stralende middelpunt van hun wereld.