Algemeen
Televizier-kijkers zeggen allemaal hetzelfde over Martijn Krabbé
Martijn Krabbé diep ontroerd tijdens Gouden Televizier-Ring Gala: ‘Nu al huilen’
Het was een avond vol emotie in Koninklijk Theater Carré, waar Martijn Krabbé niet alleen de Televizier-Ring voor Beste Presentator in ontvangst nam, maar ook de harten van het publiek stal. Nog voordat zijn naam officieel werd omgeroepen, brak de zaal in een minutenlang applaus uit. De ervaren presentator werd onthaald met een staande ovatie die meer dan dertig seconden aanhield — een eerbetoon dat hem zichtbaar diep raakte.
Een warm onthaal voor een geliefde presentator
Aan het begin van de uitzending werden de genomineerden voor de verschillende categorieën aangekondigd. Toen de naam van Martijn Krabbé viel, barstte de zaal los. Niet alleen het publiek, maar ook collega’s stonden op om hem een ovatie te geven. De beelden van een geëmotioneerde Krabbé, die zichtbaar overweldigd was door het moment, werden razendsnel gedeeld op sociale media.
“Heel Koninklijk Theater Carré gaat staan voor Martijn Krabbé,” schreef presentator Jordi Beeksma op X (voorheen Twitter), met de hashtag #Televizierring.
Martijn reageerde met een breekbare stem:
“Ik moet nu al huilen.”
Zijn woorden, vol emotie, werden gevolgd door opnieuw applaus uit de zaal.
‘Het is zwaar, maar ik ben blij dat ik hier ben’
In zijn korte toespraak bedankte Krabbé het publiek voor de steun die hij de afgelopen tijd heeft gevoeld. De presentator, die kampt met gezondheidsproblemen, gaf openhartig toe dat het niet vanzelfsprekend was dat hij deze avond kon bijwonen.
“Dat ik hier ben, komt door allerlei medicijnen waarvan de ene nog een raardere naam heeft dan de andere,” vertelde hij met een glimlach. “Maar ik ben blij dat ik hier mag zijn. Ik hoop dat ik het zo lang mogelijk kan volhouden.”
Zijn kwetsbare woorden zorgden voor een golf van ontroering in de zaal. De presentator werd toegejuicht als symbool van veerkracht en dankbaarheid — iemand die ondanks alles blijft doen waar hij van houdt.
Kijken met tranen in de ogen
Op sociale media stromen sindsdien duizenden reacties binnen van kijkers die geraakt zijn door Martijns verschijning. Veel mensen schrijven dat ze het niet droog hielden tijdens zijn emotionele moment.
Een gebruiker schrijft:
“Ik huil niet zo vaak voor de tv, maar toen ik Martijn Krabbé zag, moest ik echt een traantje laten. Zet hem op, kerel!”
Een ander reageert:
“Zó mooi om Martijn daar te zien… staande ovatie, en dan zegt hij ‘nu al huilen’. En ik nu ook.”
De hashtags #MartijnKrabbé en #Televizierring behoorden al snel tot de meest gedeelde onderwerpen van de avond.
Rust nemen, maar ook genieten
Na afloop van de show sprak Martijn slechts kort met de pers. Hij liet weten dat zijn aanwezigheid hem veel energie kostte, en dat hij voorzichtig moet omgaan met zijn herstel.
“Ik moet zuinig zijn met mijn energie,” vertelde hij. “Ik hoop dat jullie het niet erg vinden dat ik vanavond geen interviews doe. Maar ik heb enorm genoten, dat wel.”
Ondanks zijn vermoeidheid straalde Krabbé zichtbaar tijdens het gala. Zijn oprechte woorden en warme glimlach maakten grote indruk op zowel collega’s als fans.
Heel Koninklijk Theater Carré gaat staan voor Martijn Krabbé. #Televizierring pic.twitter.com/OZ5zcVD3MK
— Jordi Beeksma (@jordibeeksma) October 16, 2025
De overwinning van de avond
Later op de avond werd duidelijk dat de emoties van Martijn niet voor niets waren: hij mocht de Televizier-Ring voor Beste Presentator daadwerkelijk mee naar huis nemen. Hij versloeg collega’s Wilfred Genee en Hélène Hendriks, die de prijs twee jaar geleden won.
Toen zijn naam werd omgeroepen, stond het publiek opnieuw op. Martijn, zichtbaar aangedaan, nam de prijs in ontvangst met een bescheiden buiging.
“Met deze prijs voelt mijn televisiecarrière als een hoofdstuk met een gouden randje,” zei hij ontroerd. “Ik ben iedereen dankbaar die mij door de jaren heen heeft gesteund.”
De woorden riepen luid applaus op, en voor veel aanwezigen was dit hét ontroerende moment van de avond.
Een carrière vol hoogtepunten
Martijn Krabbé is al decennialang een vertrouwd gezicht op de Nederlandse televisie. Van The Voice of Holland tot Dancing on Ice en Kopen Zonder Kijken — zijn veelzijdigheid en warmte maken hem tot een van de meest geliefde presentatoren van het land.
Collega’s omschrijven hem als een professional die niet alleen zijn vak verstaat, maar ook “de mens achter de camera” nooit uit het oog verliest. Zijn kalme stijl, humor en empathie maken dat kijkers zich aan hem hechten.
Dat juist hij nu de Televizier-Ring voor Beste Presentator ontvangt, voelt voor velen als gerechtigheid.
“Zo gegund!” is de meest gedeelde reactie onder kijkers.
De kracht van kwetsbaarheid
Waar het gala doorgaans draait om glitter en glamour, werd het dit jaar vooral een avond waarin echtheid en menselijkheid centraal stonden. Martijns emotionele verschijning herinnert eraan dat televisie niet alleen om entertainment draait, maar ook om verbinding.
Zijn woorden, uitgesproken met trilling in de stem, resoneerden diep bij velen:
“Ik hoop dat ik dit nog even mag volhouden.”
Een zin die, hoewel eenvoudig, symbool staat voor zijn dankbaarheid — én voor de steun die hij krijgt van zijn publiek.
Een gouden avond
Met zijn welverdiende prijs sloot Martijn Krabbé de avond af als de onbetwiste publiekslieveling. Zijn overwinning voelde als meer dan een professionele bekroning; het was een moment van erkenning, liefde en respect.
De beelden van een ontroerde Martijn, met tranen in zijn ogen en een gouden glimlach op zijn gezicht, zullen velen bijblijven.
“Hiermee is mijn afscheid van de televisie echt van een gouden randje voorzien,” besloot hij, zichtbaar geëmotioneerd.
En dat gouden randje straalde niet alleen van zijn prijs — maar vooral van hemzelf.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.