Algemeen
Zeer ongemakkelijk moment: ´Leontine Ruiters barst in tranen uit na opmerking van Monique´
In het SBS 6-programma Het Waren 2 Fantastische Dagen laten bekende Nederlanders zich van hun kwetsbaarste kant zien. Afgelopen weekend waren het Leontine Ruiters, Monique Westenberg en Frank Masmeijer die hun emoties de vrije loop lieten. Vooral Leontine Ruiters kon haar tranen niet bedwingen toen Monique haar onverwacht complimenteerde met haar kracht en veerkracht.
Een zwaar verlies en een gebroken hart
Monique Westenberg blikte tijdens de aflevering terug op een van de moeilijkste periodes uit haar leven. Haar oma, met wie ze een hechte band had, overleed vrijwel gelijktijdig met het einde van haar relatie met André Hazes jr. “Toen zij overleed, lag mijn privéleven volledig in puin,” vertelde ze geëmotioneerd. “Dat scheelde maar twee dagen. En overal waar ik ging, stonden camera’s voor mijn deur.”
Ze sprak over de intense mediadruk en het verdriet dat ze tegelijkertijd moest verwerken. “Mensen zagen alleen het drama rondom André, maar mijn oma verliezen… dát stond voor mij boven alles. Ik was kápot. Zij was mijn leven.”
Kracht halen uit anderen
In die donkere periode vond Monique inspiratie in andere vrouwen die door soortgelijke stormen waren gegaan. “Ik haalde kracht uit voorbeelden. En dat waren jij en Yolanthe,” zei ze rechtstreeks tegen Leontine. “Jullie hebben mij onbewust laten zien hoe je met zo’n situatie om kunt gaan.”
Leontine kon het compliment niet droog aanhoren. De opmerking raakte haar zichtbaar diep. De tranen vloeiden terwijl Monique verder sprak. “Jullie kracht gaf mij het gevoel dat ik het ook kon. Dat ik het ook zou overleven.”
Een onverwachte reactie van Leontine
De emotionele woorden van Monique deden meer met Leontine dan zij had verwacht. “Ik neem het compliment aan,” zei ze snikkend, “maar ik vind het ook lastig. Ik ben niet zo gewend om dat te horen.” Ze gaf toe dat het haar raakte omdat ze zich pas recent bewust werd van haar eigen veerkracht.
“Ik verbaas me er soms over hoe sterk ik eigenlijk ben,” zei Leontine. “Ik heb jarenlang in een soort overlevingsstand gezeten, gewoon doorgaan en niet voelen. Maar dat wil ik niet meer.”
Een eerlijke kijk op overleven
De uitspraak van Leontine raakte een snaar bij veel kijkers. Het beeld van een succesvolle, bekende vrouw die toegeeft jarenlang te hebben geleefd zonder echt te voelen, maakt haar menselijk. “Ik heb lang gedacht: als ik maar doorga, dan komt het vanzelf goed. Maar dat is niet zo. Op een gegeven moment moet je stilstaan, ademen en voelen.”
Ze gaf aan dat ze bewust een andere koers is gaan varen. “Ik wil niet meer overleven. Ik wil léven. En dat betekent soms ook kwetsbaar zijn.”
Frank Masmeijer kijkt toe
Frank Masmeijer, de derde deelnemer in het huis, was tijdens het gesprek voornamelijk toeschouwer. Hij mengde zich kort met de opmerking: “Nou, jij hebt ook wat over je heen gehad, geloof ik? Jonge jonge jonge.” Daarmee doelde hij waarschijnlijk op zijn eigen bewogen verleden. Toch liet hij blijken onder de indruk te zijn van de veerkracht van zijn medebewoners.
Complimenten en emoties in een ongemakkelijke setting
Het programma, waarin BN’ers zonder presentator in een huis worden gezet en via opdrachten en gesprekken elkaar beter leren kennen, is voor veel kijkers wennen. Toch weet het verrassend veel persoonlijke openheid op te roepen. Leontine en Monique toonden beiden hoe diep verdriet doorwerkt, zelfs jaren later, en hoe steun en erkenning het verschil kunnen maken.
Kwetsbaarheid als kracht
Met deze aflevering laten Leontine Ruiters en Monique Westenberg zien dat achter het bekende gezicht vaak een verhaal van pijn en groei schuilt. Hun openheid over verlies, liefde en kracht gaf de aflevering een extra lading. Voor Leontine betekende het compliment van Monique een onverwacht, maar waardevol moment van erkenning. Een kleine veer, maar met grote impact.
De Nederlandse acteur, presentator en schrijver Joost Prinsen is op 83-jarige leeftijd rustig ingeslapen. Zijn familie heeft het nieuws bevestigd via NRC. Prinsen was decennialang een vertrouwd gezicht op televisie en stond bekend om zijn warme uitstraling, zijn scherpe humor en zijn liefde voor taal en theater.
Met iconische rollen in programma’s als De Stratemakeropzeeshow en als bedenker en presentator van de populaire quiz Met het mes op tafel, wist hij generaties kijkers te raken. Zijn veelzijdigheid maakte hem tot een van de meest herkenbare persoonlijkheden binnen de Nederlandse televisiegeschiedenis.
Een leven vol theater, televisie en taal
Joost Prinsen werd geboren in 1941 en groeide uit tot een veelzijdig kunstenaar die zich thuis voelde in verschillende disciplines. In de jaren zeventig brak hij door bij het grote publiek met zijn rol als Erik Engerd in het vernieuwende kinderprogramma De Stratemakeropzeeshow.
In dit programma, waarin ook Aart Staartjes een belangrijke rol
speelde, gaf Prinsen op unieke wijze vorm aan een karakter dat
angst probeerde aan te jagen maar telkens op komische wijze faalde.
Het programma groeide uit tot een klassieker, die nog altijd wordt
herinnerd als een mijlpaal in de Nederlandse kindertelevisie.
Naast zijn acteerwerk op televisie stond Prinsen ook veelvuldig op het toneel. Zijn liefde voor taal en optreden kwam in talloze theaterproducties tot uiting. Hij speelde uiteenlopende rollen, van luchtig tot diepgaand, en werd geprezen om zijn natuurlijke manier van spelen en zijn vermogen om het publiek te raken.
De geboorte van een televisieklassieker
In de jaren negentig begon
Joost Prinsen aan een nieuw hoofdstuk in zijn carrière. Samen met
een goede vriend bedacht hij het inmiddels iconische
televisieprogramma Met
het mes op tafel.
Het unieke format – een combinatie van kennis, taalgevoel en lef –
werd een groot succes. Prinsen presenteerde het programma jarenlang
op zijn eigen karakteristieke manier: scherp, geestig en altijd met
respect voor de deelnemers.
Het programma groeide uit tot een vaste waarde op de Nederlandse televisie en wordt nog altijd uitgezonden, wat het blijvende succes van zijn idee onderstreept. Voor velen is Met het mes op tafel synoniem geworden met Prinsen zelf – de rustige stem, de glimlach en de liefde voor taal.
Schrijver en columnist
Naast zijn werk op toneel en
televisie schreef Joost Prinsen ook jarenlang voor diverse
media.
Voor het tijdschrift Mezza schreef hij de populaire rubriek
Joost weet het, waarin
hij vragen van lezers op een eigenzinnige, bedachtzame manier
beantwoordde.
Hoofdredacteur Sara van
Gorp van Mezza omschreef hem als iemand met “een volledig
eigengereide toon, die streng kon zijn, maar altijd met warmte en
menselijkheid.”
Prinsen wist zijn lezers te raken met zijn humor en zijn eerlijke kijk op het leven. Zijn rubriek groeide uit tot een publieksfavoriet. Toen hij tijdelijk stopte, ontving de redactie talloze brieven van lezers die hem misten. Dat illustreert hoeveel mensen zich verbonden voelden met zijn stem en schrijfstijl.
Een leven vol liefde en verbinding
Joost Prinsen deelde een groot
deel van zijn leven met zijn echtgenote Emma, met wie hij ruim vijftig jaar samen
was. Het paar adopteerde twee dochters en bouwde een warm gezin
op.
Na het verlies van zijn echtgenote vond hij later opnieuw liefde in
Noraly Beyer,
voormalig presentatrice van het NOS Journaal. Samen deelden zij hun
passie voor theater en televisie, en verschenen ze nog samen in de
dramaserie Nood.
Prinsen stond bekend om zijn
oprechte interesse in mensen.
Collega’s en vrienden beschrijven hem als een man die altijd wilde
weten hoe het met anderen ging, en die met zijn charmante
nieuwsgierigheid en levenslust ieder gesprek een eigen glans
gaf.
Een blijvende indruk in de Nederlandse media
De invloed van Joost Prinsen
op de Nederlandse mediawereld is groot.
Zijn werk aan De
Stratemakeropzeeshow veranderde de manier waarop
kindertelevisie werd gemaakt, terwijl Met het mes op tafel liet zien dat een quiz
ook intellectueel en stijlvol kon zijn.
Zijn stem, zijn manier van spreken en zijn ongedwongen aanwezigheid
hebben hem een vaste plek gegeven in het collectieve geheugen van
Nederland.
Rennie Rijpma, hoofdredacteur van het Algemeen Dagblad, omschreef hem als “een man die eeuwig jong bleef, met een originele kijk op het leven.” Volgens haar wist Prinsen “op een bijzondere manier zijn wijsheid te delen en een glimlach te brengen bij een groot publiek.”
Zijn werk was nooit groots of
luidruchtig, maar juist kalm en menselijk.
Hij vertegenwoordigde een generatie televisiepersoonlijkheden die
geloofden in inhoud, warmte en verbinding.
Trouw aan zichzelf
Wat Joost Prinsen kenmerkte,
was zijn eigenzinnigheid.
Of het nu ging om zijn antwoorden in Joost weet het, zijn presentatie van een quiz
of een rol op het toneel — hij bleef altijd trouw aan zijn stijl en
overtuiging.
Hij schreef ooit dat er “een vereniging zou moeten bestaan voor
mensen die geen nee kunnen zeggen” — een typische
Prinsen-opmerking: geestig, scherp en herkenbaar.
Die combinatie van humor en
mildheid maakte hem geliefd bij publiek en
collega’s.
Hij kon streng zijn in zijn observaties, maar altijd met een
liefdevolle ondertoon.
Zijn betekenis voor toekomstige generaties
Hoewel Joost Prinsen niet meer
actief was op televisie, bleef zijn werk inspireren.
Nieuwe generaties programmamakers en acteurs zien in hem een
voorbeeld van integriteit, creativiteit en
vakmanschap.
Zijn nalatenschap leeft voort in de programma’s die hij maakte, de
teksten die hij schreef en de herinneringen van de mensen met wie
hij werkte.
In een tijd waarin televisie
snel en vluchtig is geworden, herinnerde Prinsen ons eraan dat de
kracht van een goed verhaal en een oprechte toon nooit
veroudert.
Zijn leven en werk staan symbool voor een tijd waarin televisie nog
een ambacht was — gemaakt met zorg, taalgevoel en een diep respect
voor het publiek.
Een leven dat blijft inspireren
Joost Prinsen laat een rijke
erfenis achter van creativiteit, humor en
menselijkheid.
Zijn werk zal nog jarenlang worden gewaardeerd door iedereen die
houdt van Nederlandse televisie en theater.
Of het nu gaat om zijn komische rollen, zijn scherpe observaties of
zijn liefde voor taal — hij bracht plezier en herkenning in vele
huiskamers.
Zijn nalatenschap is die van
een kunstenaar die generaties wist te verbinden.
Een man die liet zien dat authenticiteit en warmte de tijd
moeiteloos kunnen doorstaan.