-

Algemeen

Vreselijk nieuws: Zo lang heeft Freek Rikkerink (32) nog te leven

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Zware klap voor Suzan & Freek: Freek Rikkerink ongeneeslijk z!ek, nog enkele maanden te leven

Het nieuws kwam als een mokerslag: Freek Rikkerink (32), de helft van het populaire Nederlandse zangduo Suzan & Freek, heeft uitgezaaide longk*nker. Dinsdagmiddag maakten ze dit verdrietige nieuws bekend op Instagram. Voor Freek is er geen kans meer op genezing. Volgens artsen heeft hij nog maar enkele maanden te leven.

“We zijn compleet verslagen. We zijn al 18 jaar onafscheidelijk en hebben samen nog zo veel moois om voor te leven,” schrijven Suzan en Freek bij een ontroerende foto waarop ze elkaars handen vasthouden.

Een onafscheidelijk duo

Suzan Stortelder (32) en Freek Rikkerink (32) leerden elkaar kennen op de middelbare school. Sindsdien zijn ze niet meer uit elkaars leven weg te denken. Hun vriendschap groeide uit tot liefde, en in 2023 stapten ze in het geheim in het huwelijksbootje. Hun muzikale samenwerking begon met covers op sociale media, en al snel volgde een bloeiende carrière als duo.

Suzan en Freek scoorden de afgelopen jaren grote hits zoals Goud, Als het avond is en Batterij. Hun bekendheid en populariteit namen een enorme vlucht nadat hun versie van Don’t Let Me Down van The Chainsmokers in 2016 viraal ging. In 2022 stonden ze zelfs voor het eerst in een uitverkocht Ziggo Dome – een mijlpaal die ze samen beleefden.

Een kindje op komst: hoop en pijn door elkaar

Naast dit hartverscheurende nieuws over Freeks z!ekte, is er ook een lichtpuntje: Suzan en Freek verwachten hun eerste kindje. Suzan is aan het eind van dit jaar uitgerekend. “We gaan nog zo lang mogelijk genieten van de tijd die ons samen gegund is, ook al weten we niet hoe lang dat zal zijn,” schrijven ze.

Voor het stel is dit kindje een sprankje hoop in een tijd die verder in het teken staat van verdriet en afscheid. Bekenden van Suzan en Freek vertellen dat ze vastbesloten zijn om samen van deze bijzondere tijd te genieten, ondanks de grote zorgen en onzekerheden.

Een paar maanden te leven

De artsen hebben Freek en Suzan laten weten dat Freek nog maar enkele maanden te leven heeft. Het is een boodschap die inslaat als een bom. Zo’n korte tijd om afscheid te nemen, terwijl er nog zoveel is om voor te leven. Het stel heeft ervoor gekozen om alle optredens en andere professionele activiteiten per direct neer te leggen. Hun focus ligt nu volledig op elkaar en hun ongeboren kindje.

“We willen vragen om rust en privacy voor ons en onze families en vrienden in deze moeilijke tijd,” schrijven ze op hun Instagrampagina. Het bericht is een stille smeekbede om hen in deze zware periode met rust te laten.

Reacties vol medeleven

Het nieuws van Freeks z!ekte raakt vele mensen diep. Onder hun bericht op Instagram stromen de reacties van collega’s, vrienden en fans binnen. “Wat verschrikkelijk… Ik wens jullie alle kracht en liefde om samen en met de mensen om jullie heen hier doorheen te komen,” schrijft Ilse DeLange. Ook Guus Meeuwis deelt zijn medeleven: “Wat een onbeschrijflijk verschrikkelijk nieuws. Heel veel sterkte en alle liefde voor jullie samen.”

De reacties zijn hartverwarmend en laten zien hoeveel Suzan en Freek voor mensen betekenen. Hun muziek heeft velen geraakt, en nu willen diezelfde mensen iets terugdoen: een woord van steun, een teken van verbondenheid.

Van middelbare school tot Ziggo Dome

Het verhaal van Suzan en Freek is er een van liefde en doorzettingsvermogen. Van middelbare schoolliefde tot uitverkochte zalen: samen hebben ze een indrukwekkende reis gemaakt. In 2016 maakten ze wekelijks covers van bekende liedjes, waarmee ze een grote online fanbase opbouwden. Al snel volgden eigen nummers en grote hits.

In 2022 bereikten ze een hoogtepunt met een reeks optredens in de Ziggo Dome. Een plek waar dromen uitkomen – en waar Suzan en Freek bewezen dat ze tot de absolute top van de Nederlandse muziek behoren.

Ironisch genoeg stond er voor dit weekend nog een reeks van drie concerten in de Ziggo Dome gepland. Die concerten worden nu allemaal geannuleerd, want Suzan en Freek kiezen ervoor om alle tijd en energie aan elkaar te besteden.

Een bijzonder huwelijk

In december 2023 trouwden Suzan en Freek in het geheim. Het werd een weekend vol liefde en dierbare momenten. “Alleen maar liefde, heerlijk tafelen, janken om de speeches en gedanst tot we niet meer konden, en dat alles met de allerliefste vrienden en familie om ons heen,” schreven ze toen. Het huwelijk was het bewijs van hun diepe band en de warme kring van dierbaren die hen omringt.

In een eerder interview vertelde Freek hoe de muziek hen juist nog dichter bij elkaar bracht. “Het voelt alsof heel veel mensen op ons zijn afgekomen en dat wij als reactie daarop dichter bij elkaar zijn gaan staan,” zei hij in 2021. Suzan vulde dat aan: “Door de muziek zijn we juist nog meer een team geworden, het is alleen maar beter geworden.”

De kracht van liefde en muziek

Voor Suzan en Freek is dit nu een tijd om alle liefde die ze voor elkaar voelen, te koesteren. Het kindje dat onderweg is, geeft hun dagen extra betekenis en een reden om te blijven hopen. In de stilte van hun huis, ver weg van het rumoer van uitverkochte zalen en hits, vinden ze elkaar opnieuw.

Hun muziek zal voor altijd blijven bestaan, als herinnering aan de kracht van liefde en de schoonheid van samen door het leven gaan. Voor hun fans, vrienden en familie is het nu vooral belangrijk om hen de ruimte te geven om dit proces op hun eigen manier te beleven.

Een oproep tot rust en begrip

De boodschap van Suzan en Freek is duidelijk: rust en privacy zijn nu het allerbelangrijkst. Ze willen nog zoveel mogelijk mooie momenten delen met elkaar en met het kindje dat onderweg is. De komende maanden zijn kostbaar en breekbaar – een tijd waarin elke seconde telt.

Voor iedereen die geraakt is door hun muziek en hun verhaal, is dit het moment om stil te staan en respect te tonen. Een moment om woorden van liefde te sturen, maar ook om te beseffen dat er nu weinig belangrijker is dan rust en ruimte voor deze twee mensen die zoveel harten hebben geraakt.

Een onzekere toekomst

Wat de komende maanden precies zullen brengen, weet niemand. Maar één ding is zeker: Suzan en Freek zullen ze samen doorbrengen, met hun kindje in hun hart en de wetenschap dat hun liefde alles overstijgt.

We wensen Suzan, Freek en hun dierbaren alle kracht, liefde en warmte toe. Voor nu. Voor altijd. Want hun verhaal is een herinnering aan wat echt telt: de mensen die je liefhebt en de momenten die je samen deelt.

Algemeen

Enorme ophef om gebeurtenis tijdens stille tocht voor Emma en Jeffrey: ”Respectloos”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Beerta in diepe r0uw: stille tocht en verontwaardiging op sociale media

Het verdriet in Beerta is nauwelijks te bevatten. Het dorp, maar ook omliggende steden en dorpen in Nederland, r0uwen om de tragische d00d van Jeffrey (10) en zijn zusje Emma (8). De stille tocht die maandagavond werd gehouden, bracht honderden mensen op de been. Maar terwijl het samenzijn werd gekenmerkt door stilte en medeleven, ontstond op sociale media tegelijkertijd flinke woede over de manier waarop sommige media verslag deden.

Een golf van verdriet

De gebeurtenis heeft het kleine dorp Beerta zwaar getroffen. Op straat hangt de vlag halfstok bij veel huizen. Het is een stil teken van verdriet en solidariteit, want iedereen in de gemeenschap is geraakt door wat er is gebeurd. Jeffrey en Emma waren bekende gezichten op hun school en in de buurt, en hun plotselinge 0verlijden heeft een diepe wond geslagen in het leven van velen.

Rond 18.30 uur begon de stille tocht. Volgens Dagblad van het Noorden waren er ongeveer vierhonderd deelnemers, en langs de route stonden nog eens tientallen mensen die wilden laten zien dat hun gedachten bij de kinderen en hun familie zijn. De stoet voerde langs de school van Jeffrey en Emma, een plek vol herinneringen en jeugdige energie die nu overschaduwd wordt door een ondraaglijk verlies.

Een ontroerende stoet van bloemen en knuffels

De stille tocht was indrukwekkend en aangrijpend. Op de r0uwauto, waarin de lichamen van Jeffrey en Emma werden vervoerd, werden massaal bloemen en knuffels neergelegd. Sommige van deze knuffels werden zelfs meegegeven in de r0uwauto, als een laatste groet en een teken van liefde van klasgenootjes en buurtkinderen.

De tocht eindigde bij de kerk, waar verschillende mensen het woord namen. Burgemeester Cora-Yfke Sikkema van de gemeente Oldambt sprak de aanwezigen toe, net als burgemeester Ben Visser van de gemeente Eemsdelta. Hun woorden waren troostend, maar ook doordrongen van het besef dat dit verdriet niet zomaar zal verdwijnen.

Hartverscheurende woorden van familieleden

Wat het meest binnenkwam, waren de woorden van de familie zelf. Halfbroer Rubertus en Josselino spraken allebei. In hun woorden klonk het rauwe verdriet door van twee jonge levens die veel te vroeg zijn geëindigd. “Het was hartverscheurend,” zegt een aanwezige. “Je zag dat iedereen die daar stond, het voelde tot in hun ziel.”

Woede en onbegrip over mediamoment

Toch was er naast het verdriet ook woede en onbegrip. Er was veel pers aanwezig om verslag te doen van de stille tocht, maar één verslaggever van het programma Nieuws van de Dag wist de woede van veel mensen op te wekken. Terwijl de stoet langzaam en in stilte langs hem trok, besloot hij mensen te gaan interviewen. Een actie die door velen als volkomen respectloos werd ervaren.

Op sociale media lieten mensen massaal hun afkeuring blijken. “Respectloos tijdens de stille tocht een interview doen terwijl de stoet langsloopt,” schreef iemand op X (voorheen Twitter). Een ander schreef: “OMG. Dat verslag bij Nieuws van de Dag over de stille tocht… Echt meer tenenkrommend kan bijna niet. Kijk dat programma voor het eerst (en meteen voor het laatst).”

De verontwaardiging bleef niet beperkt tot enkele berichten. Het werd een onderwerp van gesprek op sociale media, waarbij mensen zich afvroegen of journalisten soms niet meer aanvoelen wanneer het moment niet geschikt is voor een interview. “Er zijn momenten waarop je gewoon stil moet zijn,” schreef iemand. “Dit was zo’n moment.”

Een gemeenschap die steun zoekt

De stille tocht zelf was een krachtig gebaar van verbondenheid. Mensen kwamen samen om hun steun te betuigen aan de familie, maar ook om elkaar vast te houden in dit verdriet. “We kunnen het niet begrijpen,” zegt een buurtbewoner. “Je ziet kinderen van hun leeftijd in de stoet meelopen, met bloemen en knuffels, en dan breekt je hart.”

Voor veel ouders in Beerta en omgeving was het een moment van reflectie en angst. “Je zet je eigen kinderen ineens in een ander licht,” zegt een moeder die haar dochtertje bij de hand hield tijdens de tocht. “Het is zó oneerlijk en zó pijnlijk.”

Een oproep tot stilte en respect

Wat de verontwaardiging over het gedrag van de verslaggever nog pijnlijker maakt, is dat de stille tocht juist bedoeld was als een moment van stilte. Geen woorden, geen interviews, geen nieuwsgierigheid – alleen stilte en medeleven. “Ik snap dat media willen verslaan wat er gebeurt,” zegt een man die de tocht meemaakte. “Maar er is een tijd en een plaats voor alles. Dit was niet het moment.”

Ook op de Facebookpagina van de gemeente Oldambt werd een oproep gedaan om de familie en de nabestaanden rust en privacy te gunnen. “De familie heeft het al zwaar genoeg. Respecteer hun verdriet,” stond er te lezen.

Het verdriet zal nog lang blijven hangen

Het verlies van Jeffrey en Emma zal de gemeenschap nog lang bezighouden. In de dagen na de stille tocht blijven mensen bloemen en knuffels brengen naar de school en de kerk. Het zijn kleine gebaren, maar ze betekenen veel. “We willen laten zien dat we er voor elkaar zijn,” zegt een vader die zijn zoontje een tekening liet maken voor de familie. “Het is het minste wat we kunnen doen.”

De stille tocht was een manier om samen stil te staan bij het verdriet. Een manier om te laten zien dat Jeffrey en Emma niet vergeten worden. Maar ook een manier om als gemeenschap elkaar vast te houden en troost te vinden in verbondenheid.

Een les in menselijkheid

De ophef over de interviewende verslaggever is voor veel mensen een les in hoe belangrijk het is om stil te kunnen zijn. Om ruimte te laten voor verdriet en om niet alles meteen te willen begrijpen of uitleggen. Soms is het enige wat je kunt doen, er gewoon zijn. Zonder woorden, zonder vragen – alleen met medeleven en een luisterend hart.

“Dat is wat een stille tocht hoort te zijn,” zegt een vrouw die met haar man en twee kinderen meeliep. “Even stilstaan. Even voelen. En elkaar vasthouden. Daar kan geen interview tegenop.”

De kracht van stilte

De stille tocht in Beerta liet zien hoe krachtig stilte kan zijn. In een wereld waarin alles steeds luider wordt, was dit een moment van rust en bezinning. Een moment waarop verdriet gedeeld werd zonder woorden, maar met gebaren van liefde en medeleven. En dat is misschien wel het mooiste eerbetoon dat Jeffrey en Emma konden krijgen.

Hun namen zullen nog vaak genoemd worden in Beerta en ver daarbuiten. Maar het is vooral de herinnering aan hun lach, hun onbevangenheid en hun veel te korte leven die zal blijven nazinderen. In de stilte van de tocht klonk dat luider dan welk interview dan ook. En dat is precies wat mensen nodig hadden: een moment van stilte, om te r0uwen en om elkaar weer vast te houden.

Lees verder