-

Algemeen

Dochter Jonnie Boer deelt emotioneel nieuws

Avatar foto

Gepubliceerd

op

De culinaire wereld staat nog altijd stil bij het verlies van een van haar grootste iconen: Jonnie Boer, de vermaarde topchef en mede-eigenaar van restaurant De Librije, die precies een maand geleden op 60-jarige leeftijd 0verleed. Zijn 0verlijden, het gevolg van een onverwachte longembolie, liet niet alleen een leegte achter in de wereld van de gastronomie, maar vooral in het hart van zijn familie en vrienden. Zijn dochter, Isabelle Boer, vond onlangs de moed om haar persoonlijke rouw te delen met de wereld. Ze plaatste een aangrijpend eerbetoon op Instagram dat door velen werd opgepikt, gedeeld en omarmd.

Een groot gemis in kleine dingen

In haar emotionele bericht schetst Isabelle hoe zwaar het gemis van haar vader weegt. Ze schrijft openhartig over het dagelijkse ritme dat opeens zo anders is zonder hem. De stilte aan de ontbijttafel, de flauwe grapjes die altijd voor een glimlach zorgden, en de warme knuffels die zo vanzelfsprekend leken — het zijn de kleine dingen waarin het grote gemis zich het duidelijkst laat voelen. Toch put ze troost uit de gedachte dat haar vader niet echt weg is. “Hij is nog altijd hier,” schrijft ze. “Niet fysiek, maar in alles wat we doen en in hoe we samen zijn.”

Ze beschrijft hoe ze zijn energie nog altijd overal herkent: in de geur van vers brood dat hij zo heerlijk vond, in de manier waarop zij haar dochters troost, en in de gedrevenheid waarmee ze zelf haar dromen achternagaat. “Papa zit in alles,” vervolgt ze. “Zijn liefde voor het vak, zijn onuitputtelijke nieuwsgierigheid en zijn grote hart voor iedereen om zich heen — dat blijft voor altijd.”

Een bijzondere foto en een lach tussen de tranen

Bij haar bericht deelt Isabelle een foto die veel losmaakt: zij en haar vader samen, boksend in de tuin. Het is een beeld dat hun bijzondere band treffend vangt. De ontspannen houding, de speelse lach op hun gezichten en de fonkeling in hun ogen vertellen een verhaal van verbondenheid en plezier. “Papa was niet alleen een geweldige chef, maar ook iemand die altijd tijd maakte om samen gek te doen,” legt Isabelle uit. “Hij hield van koken, maar ook van een potje boksen, van wandelen, van het leven zelf.”

De foto is niet zomaar een herinnering. Het is een beeld dat Isabelle helpt om het verdriet draaglijker te maken. Ze schrijft: “Ik hoop dat je daarboven een nieuw boksmaatje hebt gevonden.” Het is een luchtige knipoog die haar eerbetoon precies de toon geeft die Jonnie zelf ook zo goed beheerste: een combinatie van diepgang en humor, van ernst en lichtheid. Het laat zien dat zelfs op de moeilijkste momenten er ruimte kan zijn voor een glimlach.

Met humor en liefde

Isabelle sluit haar eerbetoon af met een typische grap, helemaal in de geest van haar vader. “Hopelijk hou je je daarboven eindelijk eens aan de regels,” schrijft ze met een knipoog. Het is een zin die niet alleen Jonnie’s eigenzinnige karakter weerspiegelt, maar ook hun unieke band. Een vader en dochter die elkaar altijd vonden in humor en in de vrijheid om zichzelf te zijn.

De kracht van herinneringen

Wat Isabelle’s bericht zo bijzonder maakt, is de manier waarop het laat zien hoe herinneringen ons kunnen dragen. Ze beschrijft hoe haar vader voortleeft in de woorden die hij vaak zei, in de recepten die hij deelde, en in de verhalen die ze nu telkens opnieuw vertelt aan wie het maar horen wil. “Papa is hier, in alles,” benadrukt ze. “In de geur van verse kruiden, in de smaak van een perfect gegaarde coquille, in de warmte van een goed gesprek.”

Het idee dat iemand voortleeft in herinneringen, woorden en gewoontes biedt haar houvast op dagen waarop het gemis soms groter lijkt dan het leven zelf. “Soms mis ik hem zo erg dat het pijn doet om adem te halen,” schrijft Isabelle. “Maar dan denk ik aan hoe hij altijd zei: ‘Laat je niet tegenhouden, meisje. Ga door, blijf dromen.’ En dat helpt.”

Een golf van steunbetuigingen

De reacties op Isabelle’s bericht laten zien hoeveel mensen Jonnie Boer hebben gewaardeerd en hoeveel steun zij nu voelt. Vrienden, collega’s en onbekenden uit binnen- en buitenland reageren massaal. Sommigen delen anekdotes over Jonnie’s aanstekelijke energie en zijn unieke kijk op koken. Anderen laten simpelweg een hartje of een bemoedigend woord achter. Eén ding is zeker: de herinnering aan Jonnie Boer is nog lang niet uitgedoofd.

Voor veel mensen is zijn 0verlijden ook een moment van reflectie. Jonnie Boer was veel meer dan een chef met Michelin-sterren: hij was een man met een groot hart, een mentor voor velen en een vader die altijd voor zijn gezin klaarstond. Zijn nalatenschap leeft voort in de gerechten die hij bedacht, in de restaurants die hij heeft opgebouwd en vooral in de mensen die hij raakte.

Rouw als kronkelend pad

Rouw is geen rechte weg, maar een kronkelend pad van herinneringen, verlangen en liefde. Isabelle’s openhartige woorden maken duidelijk dat verlies niet alleen gaat over wat er niet meer is, maar ook over wat er voor altijd blijft. Ze schrijft niet alleen over het verdriet, maar ook over de troost van kleine dingen: het geluid van een sissende pan, het ritme van een mes op een snijplank, het zachte gefluister van herinneringen die nooit verdwijnen.

In een tijd waarin verdriet vaak wordt weggestopt, biedt haar bericht een krachtig voorbeeld van hoe liefde kan blijven bestaan, zelfs als degene van wie je houdt er niet meer is. Het is een warm en eerlijk eerbetoon dat laat zien hoe diep de wortels van familiebanden kunnen reiken.

Een nalatenschap die blijft inspireren

Jonnie Boer laat niet alleen een familie achter die hem mist, maar ook een wereld die hem bewonderde. In de gastronomische wereld zal zijn naam altijd verbonden blijven met topkwaliteit, met creativiteit en met het vermogen om mensen samen te brengen rond een tafel vol smaak en verhalen. Maar voor Isabelle en haar gezin is hij bovenal een vader en een echtgenoot — een rol die veel verder gaat dan roem en sterren.

Met haar bericht laat Isabelle zien dat liefde sterker is dan verlies. “Papa was alles voor ons,” besluit ze. “En dat blijft hij, zolang wij hem in ons hart blijven dragen.”

De d00d van Jonnie Boer is een groot verlies, maar zijn geest leeft voort — in de gerechten die mensen bereiden, in de herinneringen die ze koesteren, en in de kleine rituelen van alledag. Zoals Isabelle het zegt: “Hij is nog altijd hier, in elk warm bord eten, in elke lach, in elke zachte aanraking. Papa’s hart klopt nog steeds — door ons, en voor altijd.”

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Isabelle Boer (@isabelleboer)

Algemeen

ZIEN: De nieuwe villa van Yolanthe en dít betaalde ze ervoor

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Yolanthe Cabau verbouwt miljoenenvilla in Los Angeles: “Mijn eigen droomplek creëren”

Yolanthe Cabau geeft in haar nieuwe Netflix-serie een exclusief kijkje in haar leven aan de andere kant van de oceaan. Centraal staat een indrukwekkende villa in het chique Bel Air, die ze eigenhandig laat omtoveren tot haar droomhuis. Een persoonlijk project dat niet zonder uitdagingen verloopt — maar wel bol staat van ambitie, stijl en doorzettingsvermogen.

Verliefd bij de eerste bezichtiging

In de openingsaflevering is te zien hoe Yolanthe een woning bezoekt in de heuvels van Los Angeles. Zodra ze de oprit oprijdt en het uitzicht ziet, is ze verkocht. “Het voelde meteen goed,” vertelt ze. Ondanks de nodige renovaties die nog moeten gebeuren, twijfelt ze niet: dit wordt haar nieuwe thuis.

De villa beschikt over vier ruime slaapkamers, vier badkamers en een privézwembad met uitzicht op zowel Westside als Downtown LA. Op de website van de makelaar staat vermeld dat het optrekje is verkocht voor een bedrag van ruim 5,2 miljoen dollar. Wat ze exact betaald heeft, laat Yolanthe zelf in het midden.

Verbouwen in Hollywood-stijl

De verbouwing verloopt bepaald niet vlekkeloos. In haar serie is te zien hoe de werkzaamheden flink uitlopen. Er zijn momenten van stress, twijfel en financiële tegenvallers, maar Yolanthe blijft positief. “Ik wil een plek creëren waar mijn zoon en ik écht tot rust kunnen komen,” legt ze uit. “Iets dat bij mij past en dat ik met trots mijn thuis kan noemen.”

Naast stijl en comfort speelt ook veiligheid een rol in haar keuzes. De villa wordt voorzien van de nieuwste technologie, duurzame materialen en een inrichting die zowel luxe als warmte uitstraalt.

Vragen over de financiering

Op sociale media en in de media doemt één vraag regelmatig op: hoe financiert Yolanthe zo’n project? Officieel heeft ze nooit uitspraken gedaan over bedragen, maar volgens documenten zou de woning ruim 5,2 miljoen dollar hebben gekost — nog los van de verbouwingskosten.

Sommige bronnen verwijzen naar de scheiding van voetballer Wesley Sneijder, met wie Yolanthe jarenlang een koppel vormde. Geruchten doen de ronde dat zij bij het beëindigen van hun huwelijk zo’n 19 miljoen euro zou hebben meegekregen. Zelf heeft Yolanthe dat altijd ontkend.

In de podcast De Communicado’s analyseert mediadeskundige Victor Vlam haar woorden. “Yolanthe zegt letterlijk: ‘Ik heb nooit geld gekregen van Wesley (niks, nul) en heb daar ook nooit om gevraagd.’ En dat klopt in haar beleving waarschijnlijk ook.”

Gedeeld vermogen

Volgens Vlam zit de nuance in de manier waarop je het bekijkt. “Bij een scheiding verdeel je het gezamenlijke vermogen. Het is dus niet per se zijn geld dat ze krijgt, maar hún geld dat wordt gesplitst.” Dat maakt Yolanthe’s uitspraak technisch correct: ze ontving geen persoonlijke gift van haar ex-man, maar een deel van hun gedeelde bezit.

Dat verschil is voor buitenstaanders soms lastig te begrijpen, maar voor iemand die jarenlang economisch samenleefde, ligt het genuanceerder. Yolanthe kiest er bewust voor om haar onafhankelijkheid te benadrukken, en daar past haar huidige mediabeeld ook bij: zelfverzekerd, ambitieus en financieel zelfstandig.

Een nieuw hoofdstuk

Voor Yolanthe markeert het verbouwen van de villa meer dan alleen een fysieke transformatie. Het is een symbolisch nieuw begin. In haar serie deelt ze niet alleen interieurkeuzes en renovatiestress, maar ook persoonlijke mijlpalen en reflecties. Ze spreekt over moederschap, carrièreambities en de zoektocht naar rust in een dynamische wereldstad.

“Het gaat me niet om het prijskaartje of het uiterlijk vertoon,” zegt ze. “Wat ik wil is een plek waar ik mezelf kan zijn, waar mijn zoon zich veilig voelt en waar ik in balans kan leven.”

Lees verder