Algemeen
Huh!! Marco Borsato en Leontine Ruiters weer bij elkaar!
Zijn Marco Borsato en Leontine Ruiters eigenlijk nog steeds getrouwd?
Wat ooit begon als een droomrelatie tussen Marco Borsato en Leontine Ruiters, eindigde in 2020 abrupt na ruim twee decennia samen. De breuk kwam voor velen als een schok: het showbizzkoppel leek jarenlang onverwoestbaar. Toch blijkt hun verhaal, jaren later, nog een onverwachte wending te bevatten. Want hoe officieel is die scheiding eigenlijk? Verrassend genoeg zouden ze op papier nog steeds met elkaar getrouwd zijn.
Geen scheidingsakte te vinden
Volgens het juicekanaal Realityfbi is er tot op heden geen officiële scheidingsakte van Marco en Leontine terug te vinden in de openbare registers. Dat zou betekenen dat er nooit een rechterlijke uitspraak is gedaan over de ontbinding van hun huwelijk — en dat er ook geen inschrijving bij de gemeente is voltooid. Kortom: juridisch gezien zouden ze nog steeds elkaars echtgenoten zijn.
Een administratieve fout? Een bewuste keuze? Of simpelweg een vergeten stap in een emotioneel beladen proces? Niemand die het zeker weet, maar de onthulling roept vooral veel vragen op.
Een breuk, maar geen handtekening?
In 2020 maakten Marco en Leontine bekend dat ze uit elkaar gingen. De breuk volgde op een roerige periode waarin Marco volop in de belangstelling stond door geruchten en media-aandacht. De verklaring destijds was helder: na een lange relatie gingen ze ieder hun eigen weg. Liefdevol, maar resoluut.
Wat echter nooit werd benoemd, was of die beslissing ook formeel werd vastgelegd. Met deze recente onthulling lijkt het erop dat de scheiding alleen in het hart is voltrokken — en niet op papier.
Leontine blijft ‘Borsato’
Wie Leontine Ruiters op Instagram volgt, zal het wellicht zijn opgevallen: ze gebruikt nog steeds de naam ‘Borsato’ op haar profiel. Dat kan natuurlijk een persoonlijke keuze zijn, maar in het licht van deze nieuwe informatie lijkt het ook een weerspiegeling van de formele realiteit.
Hoewel het gebruik van een naam geen juridisch bewijs is, past het wel in het grotere verhaal van een scheiding die mogelijk nooit is geformaliseerd. Leontine gaf in een eerder interview met Nouveau aan dat de breuk haar zwaar viel. Ze voelde zich emotioneel én fysiek uitgeput, en merkte dat het afscheid nemen van een leven samen veel moeilijker was dan ze had verwacht. In dat licht is het goed denkbaar dat papierwerk niet haar hoogste prioriteit had.
Samen ouders, apart levens
Sinds hun breuk wonen Marco en Leontine apart en hebben ze elk hun eigen weg gezocht in het leven. Toch zijn ze nooit elkaars tegenpolen geworden. Integendeel: ze lijken in harmonie samen te werken als ouders van hun drie kinderen. Hun band is daarmee niet volledig verbroken — eerder veranderd van vorm.
Het zou kunnen dat die band ook de reden is waarom de scheiding nooit volledig werd afgerond. Misschien wilden ze de rust bewaren, de kinderen ontzien, of simpelweg niet nog meer ruis op de lijn brengen. Voor buitenstaanders oogt hun situatie in ieder geval bijzonder: een ex-koppel dat emotioneel gescheiden is, maar juridisch nog altijd verbonden.
Publiek bezit
Dat Marco en Leontine nog altijd getrouwd zouden zijn, is nieuws dat meteen aanslaat in medialand. Niet alleen omdat het over twee bekende namen gaat, maar ook omdat het mysterie voedt. Waarom kwam dit nu pas aan het licht? En wat betekent het voor hun huidige leven?
De reacties op sociale media zijn divers. Sommige fans hopen stiekem op een hereniging, nu blijkt dat er formeel nooit echt een punt is gezet. Anderen stellen kritische vragen over de gevolgen: wat betekent dit voor eventuele nieuwe relaties, belastingzaken of erfrechtelijke kwesties?
In de juridische wereld is een huwelijk pas officieel beëindigd zodra de uitspraak van de rechter is vastgelegd in de registers van de burgerlijke stand. Zolang dat niet gebeurt, blijven mensen volgens de wet getrouwd — zelfs als ze al jaren niet meer samenleven.
Stilte vanuit het kamp Borsato
Tot nu toe hebben Marco Borsato en Leontine Ruiters niet gereageerd op de onthullingen. En misschien doen ze dat ook niet. Ze hebben in het verleden laten zien liever geen olie op het vuur te gooien wanneer het hun persoonlijke leven betreft. Bovendien lijkt deze situatie hen in de praktijk niet te belemmeren: ze leven hun leven, elk op hun eigen manier, maar met blijvend respect voor elkaar.
Maar het roept wel fundamentele vragen op. In een tijd waarin administratie tot in detail wordt bijgehouden en gecontroleerd, lijkt dit een uitzonderlijk geval. Was er sprake van een bewuste keuze om het hoofdstuk zonder formele afronding te sluiten? Of is het gewoon blijven liggen in de chaos van emoties, media-aandacht en verandering?
De dunne lijn tussen loslaten en verbonden blijven
Hun situatie laat vooral zien dat het loslaten van een relatie niet altijd zwart-wit is. Voor veel mensen is het juridische aspect van een scheiding slechts bijzaak. Wat telt, is het emotionele proces. Maar als blijkt dat dat juridische aspect jaren later alsnog invloed kan hebben, wordt duidelijk dat afronding soms toch meer nodig is dan gedacht.
Want zolang het huwelijk op papier nog bestaat, blijven er formeel verplichtingen en rechten bestaan — hoe theoretisch ook. En mochten Marco of Leontine ooit opnieuw willen trouwen, dan moet eerst alsnog dat oude hoofdstuk gesloten worden.
Een verhaal zonder einde
Wat de toekomst ook brengt, één ding is duidelijk: het verhaal van Marco en Leontine is nog niet helemaal voorbij. Of het nu een administratief detail betreft of een bewuste keuze, het heeft opnieuw een golf van publieke belangstelling teweeggebracht.
Voor velen blijft hun relatie een symbool van liefde, verlies en verbondenheid. En zolang de scheidingsakte ontbreekt, blijft ook de symboliek van hun huwelijk voortbestaan. Misschien zegt dat uiteindelijk meer dan een handtekening ooit zou kunnen doen.
Laat weten wat jij denkt over deze onthulling. Is het vergeten, een bewuste keuze, of gewoon niet belangrijk zolang beide partijen vrede hebben met de situatie?
Advocaat Peter Plasman noemt fout van rechter in zaak-Borsato ‘gewoon dom’
De juridische wereld reageert verbaasd op het incident rondom rechter Heleen de Haan, die in de lopende strafzaak tegen Marco Borsato via haar privéaccount op X (voorheen Twitter) een bericht plaatste over de zaak. Advocaat Peter Plasman, die het vermeende slacht0ffer bijstaat, noemt de actie “gewoon dom” en waarschuwt dat zulke misstappen gevolgen kunnen hebben, hoe onschuldig ze ook lijken.
Hoewel de rechtbank inmiddels heeft erkend dat het bericht “niet gepast” was, blijft de kwestie onderwerp van gesprek. In een proces dat al volop media-aandacht krijgt, is zelfs een kleine misstap genoeg om het vertrouwen in de onafhankelijkheid van de rechtspraak ter discussie te stellen.
Wat er gebeurde
De ophef begon na een bericht van rechtbankverslaggever Saskia Belleman van De Telegraaf. Zij schreef dinsdag op X dat de aangeefster in de zaak-Borsato geen schadevergoeding had gevraagd. Een volger vroeg vervolgens of dat na afloop van de rechtszaak alsnog zou kunnen.
Belleman antwoordde dat dit niet mogelijk was, maar daarop reageerde onverwachts één van de rechters die de zaak behandelt. Via haar persoonlijke X-account schreef rechter Heleen de Haan:
“Dat kan wel, maar niet meer bij de strafrechter. Er kan alsnog een civiele procedure over de schadevergoeding worden gevoerd, maar dat gebeurt vrijwel nooit.”
De reactie leek op het eerste gezicht een neutrale toelichting. Toch was het niet toegestaan dat De Haan zich, als rechter in de zaak, op enig moment publiekelijk over een gerelateerde juridische kwestie uitliet.
Het bericht bleef kort online staan, maar werd verwijderd nadat het door verschillende gebruikers was opgemerkt en gedeeld. De schade was toen al aangericht: de post circuleerde breed op sociale media en haalde zelfs landelijke nieuwszenders.
Reactie van de rechtbank
De rechtbank Midden-Nederland, waar het proces tegen Borsato wordt behandeld, reageerde snel en erkende dat de fout bij de rechter lag. Een woordvoerder bevestigde dat Heleen de Haan de reactie daadwerkelijk had geplaatst en dat dit niet had mogen gebeuren.
“De betreffende rechter heeft inderdaad een reactie geplaatst op een bericht op X van Saskia Belleman over de zaak-Borsato. Ze mengde zich niet in een inhoudelijke discussie over de zaak, maar ze had deze reactie niet moeten plaatsen. De afspraak is dat rechters zich niet uitlaten over hun eigen zaken,” aldus de woordvoerder.
De rechtbank benadrukte dat de fout geen invloed heeft op het proces zelf, maar noemde de situatie wel “ongelukkig en onnodig”.
“Een rechter hoort zich strikt te beperken tot de rechtszaal. Wat iemand privé denkt of zegt over een zaak waarin hij of zij zitting heeft, hoort niet in de openbaarheid thuis,” voegde de woordvoerder toe.
Peter Plasman: “Dom, maar begrijpelijk”
Advocaat Peter Plasman, die optreedt namens de aangeefster in de zaak, reageerde donderdag in verschillende media op het incident. Volgens hem is de fout vooral “menselijk”, maar tegelijkertijd “niet te verdedigen”.
“Het zal volledig te goeder trouw en spontaan zijn geweest,” zegt Plasman. “Maar je moet als rechter altijd bedenken wat de mogelijke consequenties kunnen zijn van wat je zegt, zeker in een lopende zaak.”
Hij noemt het “gewoon dom” om publiekelijk een mededeling te doen over een zaak waarin je zelf zitting hebt, ongeacht de bedoeling.
“Het is een simpele uitleg, maar dat maakt het niet minder onverstandig. In de huidige tijd van sociale media ligt alles onder een vergrootglas. Hoe onschuldig een bericht ook lijkt, het kan altijd verkeerd worden opgevat.”
“Iedere jurist voelt soms die neiging”
Plasman toonde ook begrip voor de situatie van rechter De Haan. Volgens hem herkennen veel juristen het gevoel van betrokkenheid bij publieke discussies.
“Ik heb die neiging zelf ook weleens,” gaf hij toe. “Als jurist lees je iets op sociale media waarvan je denkt: daar wil ik even iets rechtzetten of uitleggen. Maar het is beter om dat niet te doen, zeker niet als het een zaak betreft waar je zelf bij betrokken bent.”
Volgens Plasman lijkt het incident te zijn ontstaan uit een moment van spontane betrokkenheid, maar dat maakt het niet minder riskant.
“Juist in gevoelige zaken als deze moet elke betrokken partij extra voorzichtig zijn. Eén ondoordachte actie kan leiden tot twijfel over de onafhankelijkheid van de rechtbank.”
Geen wrakingsverzoek verwacht
Ondanks de fout van de rechter verwacht Plasman niet dat de advocaten van Marco Borsato, Gert-Jan en Carry Knoops, een wrakingsverzoek zullen indienen. Een dergelijk verzoek zou kunnen leiden tot het vervangen van de rechter, maar volgens Plasman lijkt dat niet aan de orde.
“Ik ga ervan uit dat de verdediging dit incident niet zal aangrijpen om de rechter te wraken. Het bericht is niet inhoudelijk en er is geen aanwijzing dat er sprake is van partijdigheid,” zegt hij.
Ook vanuit de verdediging zelf is nog geen officiële reactie gekomen. Wel is bekend dat de advocaten de situatie “nauwlettend” volgen en eerst willen afwachten of de rechtbank zelf aanvullende stappen onderneemt.
De context van het proces
De zaak tegen Marco Borsato, die wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag jegens een minderjarig meisje, trekt al maanden veel publieke belangstelling. Tijdens de eerste zittingsdagen kwamen zowel het 0penbaar Ministerie als de verdediging met stevige verklaringen.
Het OM eiste een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van vijf maanden, terwijl de verdediging fel uithaalde naar de moeder van het vermeende slacht0ffer en sprak van “sturing” en “invloed van buitenaf”.
In dat klimaat van hoge spanning en mediabelangstelling zorgt elke misstap, hoe klein ook, voor extra aandacht.
“Juist in dit soort zaken is uiterste voorzichtigheid vereist,” benadrukt Plasman. “Niet alleen van de partijen, maar ook van de rechters.”
De balans tussen transparantie en neutraliteit
Het incident roept opnieuw de vraag op hoe rechters zich mogen uiten op sociale media. In een tijd waarin openheid en transparantie belangrijk zijn, worstelen veel juristen met de vraag waar de grens ligt.
Volgens rechtsethicus Anneke van Dijk is de zaak-De Haan een duidelijk voorbeeld van hoe moeilijk dat evenwicht kan zijn.
“Rechters zijn ook mensen, maar ze vertegenwoordigen een instituut dat volledig op neutraliteit is gebouwd. Zelfs als een rechter iets feitelijks zegt, kan dat door het publiek worden opgevat als een oordeel,” zegt Van Dijk.
Zij pleit voor strengere richtlijnen en bewustwording binnen de rechterlijke macht.
“Een tweet van een rechter kan meer impact hebben dan bedoeld. Dat vraagt om een zorgvuldige afweging, zeker in spraakmakende zaken.”
De publieke reactie
Op sociale media werd wisselend gereageerd op het incident. Sommige gebruikers vonden dat de ophef overdreven is en dat de rechter slechts een feitelijke toelichting gaf. Anderen spraken juist van een ernstige fout die het vertrouwen in de rechtspraak schaadt.
Een gebruiker schreef:
“Rechters moeten boven de discussie staan. Ook al is het menselijk, dit kan echt niet.”
Anderen verdedigden De Haan door te stellen dat “een kleine miscommunicatie” niet gelijk hoeft te leiden tot wantrouwen.
Hoe dan ook heeft het incident opnieuw de aandacht gevestigd op de zichtbaarheid van rechters en de dunne lijn tussen persoonlijke uiting en professionele terughoudendheid.
Mogelijke gevolgen voor het proces
Hoewel de rechtbank heeft laten weten dat de fout geen invloed heeft op de voortgang van de zaak, blijft het onderwerp gevoelig. De komende zittingsdagen zullen vooral in het teken staan van de afronding van de pleidooien en de reactie van het 0penbaar Ministerie.
De uitspraak wordt naar verwachting over enkele weken gedaan. Voor de rechtbank is het incident een belangrijke herinnering aan de noodzaak van strikte neutraliteit — zeker in mediagevoelige processen.
“De fout is herkend en erkend,” aldus Plasman. “Daarmee is het hopelijk ook afgesloten. Nu is het belangrijk dat de focus weer ligt op de inhoud van de zaak.”
Conclusie
Advocaat Peter Plasman heeft begrip voor de menselijke fout van rechter Heleen de Haan, maar noemt haar actie “dom” en “onhandig”. Volgens hem was de reactie waarschijnlijk uit spontane betrokkenheid geplaatst, maar dat maakt de misstap niet minder ernstig.
De rechtbank heeft inmiddels bevestigd dat de rechter fout zat, maar benadrukt dat dit geen gevolgen heeft voor het verdere verloop van het proces.
Met de komende zittingsdagen in aantocht blijft de zaak-Borsato een van de meest besproken rechtszaken van het jaar — niet alleen vanwege de inhoud, maar ook vanwege de vragen die het oproept over onafhankelijkheid, zorgvuldigheid en publieke zichtbaarheid in de rechtspraak.