-

Algemeen

Hartverscheurend: Onze gedachten zijn momenteel bij Maarten van Rossem

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Achter de bromstem van Maarten van Rossem: zorgen, liefde en ouder worden

Maarten van Rossem kennen we allemaal als de man met de markante stem, de vlijmscherpe analyses en een flinke dosis droge humor. Hij is historicus, schrijver, voormalig hoogleraar en jarenlang vaste kracht bij De Slimste Mens. Maar achter zijn vaak cynische uitstraling schuilt ook een man van vlees en bloed – met zorgen, verdriet en een diepgewortelde liefde voor zijn vrouw Winnie.

In een openhartig interview met Story laat Maarten zich van een andere kant zien. Zijn vrouw Winnie is recent ernstig gevallen en heeft op twee plaatsen haar heup gebroken. Een zware klap, ook voor iemand die doorgaans niet snel van zijn stuk gebracht lijkt te worden.

Een leven samen

Maarten en Winnie zijn al samen sinds 1969. Wat begon als een ontmoeting tijdens een sinterklaasfeest groeide uit tot een partnerschap van meer dan vijf decennia. Ze kregen samen twee kinderen, Ottelien en Niels, al was dat lang niet vanzelfsprekend. Beiden hadden geen uitgesproken kinderwens, maar uiteindelijk vonden ze in het ouderschap toch een nieuwe vorm van verbondenheid.

Maarten grapte daar ooit droogjes over: “Ik was een zelfverklaarde kinderhater, maar dat is helemaal bijgedraaid. Ik vind kinderen tegenwoordig fantastisch.” Het typeert zijn stijl: eerlijk, zonder omwegen, en nooit te beroerd om van mening te veranderen.

De impact van Winnies val

Dat zijn vrouw nu afhankelijk is van een rollator, verandert hun dagelijks leven drastisch. Maarten blijft nuchter, zoals altijd: “Dat hoort nu eenmaal bij het ouder worden.” Maar wie goed luistert, hoort meer. Tussen de regels door klinkt bezorgdheid. Machteloosheid zelfs.

Want hoe rationeel Maarten ook denkt en spreekt, het doet zichtbaar iets met hem dat zijn geliefde plots zo kwetsbaar is geworden. Ze delen al meer dan vijftig jaar lief en leed, en nu is dat leed ineens voelbaar in elke stap, elk gebaar, elk moment dat Winnie hulp nodig heeft bij wat ooit vanzelf ging.

Oude wonden

De situatie van Winnie brengt bij Maarten ook herinneringen terug aan zijn moeder, die ernstig z!ek was en aan Parkinson en dementie leed. In eerdere interviews sprak hij daar rauw en zonder opsmuk over. “Ze takelde enorm af,” zei hij ooit. “We hebben weleens gedacht haar te smoren met een kussentje. Maar ja, dan beland je in de gevangenis.”

Voor sommigen was dat een schokkende uitspraak. Maar voor wie Maarten kent, was het een vorm van grimmige eerlijkheid. Geen sensatiezucht, maar een manier om het ondraaglijke bespreekbaar te maken. Zijn openheid over de ongemakkelijke realiteit van z!ekte, ouderdom en afscheid is zeldzaam – en daarom des te waardevoller.

Een bankje in het park

Te midden van alle zorgen viel Maarten onlangs een bijzonder eerbetoon ten deel. In het Utrechtse Wilhelminapark werd een speciaal bankje voor hem onthuld. Een dankbetuiging van de producenten van De Slimste Mens, waar hij twaalf seizoenen lang een vertrouwd gezicht was.

Zoals we van hem gewend zijn, kon Maarten ook daar een droog grapje niet laten: “Ik hoop vooral dat mensen niet eindeloos gaan zitten zeuren als ze naast me komen zitten.” De producent voegde daar met een glimlach aan toe: “Groet hem gerust, maar blijf niet te lang zitten.” Het typeert de sfeer: gevat, relativerend, zonder bombast.

Geen slacht0ffer, wel mens

Ondanks alle turbulentie thuis blijft Maarten zichzelf. Hij vraagt geen medelijden, deelt geen emotionele oneliners, en presenteert zich niet als slacht0ffer. Juist die houding maakt hem voor velen herkenbaar. Hij benoemt wat velen denken, maar niet durven zeggen – of niet goed onder woorden kunnen brengen.

Zijn benadering is ongepolijst en realistisch. En dat maakt het des te indrukwekkender wanneer hij wél openheid toont over zijn emoties, zoals nu bij de situatie met Winnie. Want het zijn juist de mensen die hun gevoelens normaal gesproken voor zich houden, bij wie het het hardst binnenkomt als ze het wél doen.

Ouder worden zonder illusies

Maarten spreekt regelmatig over het ouder worden, de lichamelijke achteruitgang die daarbij hoort, en de mentale veerkracht die nodig is om daarmee om te gaan. “Iedereen doet alsof oud zijn iets is wat je kunt fixen met een goed dieet of een dagelijkse wandeling, maar het is gewoon aftakeling,” zei hij ooit in een interview.

Het klinkt hard, maar het is eerlijk. En het is precies deze eerlijkheid die zo veel mensen aanspreekt. In een wereld waarin we geacht worden ‘jong van geest’ te blijven tot ver voorbij ons pensioen, laat Maarten zien dat er ook waardigheid zit in accepteren wat is – mét de gebreken, de frustratie en de zorgen die daarbij horen.

De liefde blijft zichtbaar

Wat het meest ontroert in het huidige verhaal, is misschien wel de liefde tussen Maarten en Winnie. Geen grote romantische gebaren, geen dramatische liefdesverklaringen – maar wel een diep respect en een stille toewijding. “We zijn al zo lang samen, dit hoort erbij,” zegt Maarten nuchter. Maar zijn ogen vertellen meer dan zijn woorden.

Die lange geschiedenis samen, met alle hoogte- en dieptepunten, zorgt voor een band die sterker is dan wat dan ook. En dat voel je in alles wat hij zegt.

Wat we van Maarten kunnen leren

Maarten van Rossem laat in deze moeilijke periode zien dat je niet hoeft te schreeuwen om gehoord te worden. Zijn stijl – analytisch, kalm, soms bot – is niet veranderd. Maar de omstandigheden hebben hem wel iets zachter gemaakt. Iets menselijker misschien. En juist dat maakt zijn verhaal zo krachtig.

Hij toont dat kwetsbaarheid niet gelijkstaat aan zwakte. Dat je rouw, zorg en liefde niet altijd in grote woorden hoeft te vatten, om het toch voelbaar te maken. En dat ook een man die zijn carrière heeft gebouwd op ratio en feiten, diep geraakt kan worden door wat het leven brengt.

Laat van je horen

Voor wie zich herkent in Maartens verhaal – of geraakt is door zijn openheid – is een klein gebaar soms al genoeg. Een berichtje van steun, een kaartje, een gedachte. Want ook iemand als Maarten, die zich nooit anders voordoet dan hij is, mag weten dat zijn nuchtere menselijkheid verschil maakt.

Algemeen

Huh!! Marco Borsato en Leontine Ruiters weer bij elkaar!

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Zijn Marco Borsato en Leontine Ruiters eigenlijk nog steeds getrouwd?

Wat ooit begon als een droomrelatie tussen Marco Borsato en Leontine Ruiters, eindigde in 2020 abrupt na ruim twee decennia samen. De breuk kwam voor velen als een schok: het showbizzkoppel leek jarenlang onverwoestbaar. Toch blijkt hun verhaal, jaren later, nog een onverwachte wending te bevatten. Want hoe officieel is die scheiding eigenlijk? Verrassend genoeg zouden ze op papier nog steeds met elkaar getrouwd zijn.

Geen scheidingsakte te vinden

Volgens het juicekanaal Realityfbi is er tot op heden geen officiële scheidingsakte van Marco en Leontine terug te vinden in de openbare registers. Dat zou betekenen dat er nooit een rechterlijke uitspraak is gedaan over de ontbinding van hun huwelijk — en dat er ook geen inschrijving bij de gemeente is voltooid. Kortom: juridisch gezien zouden ze nog steeds elkaars echtgenoten zijn.

Een administratieve fout? Een bewuste keuze? Of simpelweg een vergeten stap in een emotioneel beladen proces? Niemand die het zeker weet, maar de onthulling roept vooral veel vragen op.

Een breuk, maar geen handtekening?

In 2020 maakten Marco en Leontine bekend dat ze uit elkaar gingen. De breuk volgde op een roerige periode waarin Marco volop in de belangstelling stond door geruchten en media-aandacht. De verklaring destijds was helder: na een lange relatie gingen ze ieder hun eigen weg. Liefdevol, maar resoluut.

Wat echter nooit werd benoemd, was of die beslissing ook formeel werd vastgelegd. Met deze recente onthulling lijkt het erop dat de scheiding alleen in het hart is voltrokken — en niet op papier.

Leontine blijft ‘Borsato’

Wie Leontine Ruiters op Instagram volgt, zal het wellicht zijn opgevallen: ze gebruikt nog steeds de naam ‘Borsato’ op haar profiel. Dat kan natuurlijk een persoonlijke keuze zijn, maar in het licht van deze nieuwe informatie lijkt het ook een weerspiegeling van de formele realiteit.

Hoewel het gebruik van een naam geen juridisch bewijs is, past het wel in het grotere verhaal van een scheiding die mogelijk nooit is geformaliseerd. Leontine gaf in een eerder interview met Nouveau aan dat de breuk haar zwaar viel. Ze voelde zich emotioneel én fysiek uitgeput, en merkte dat het afscheid nemen van een leven samen veel moeilijker was dan ze had verwacht. In dat licht is het goed denkbaar dat papierwerk niet haar hoogste prioriteit had.

Samen ouders, apart levens

Sinds hun breuk wonen Marco en Leontine apart en hebben ze elk hun eigen weg gezocht in het leven. Toch zijn ze nooit elkaars tegenpolen geworden. Integendeel: ze lijken in harmonie samen te werken als ouders van hun drie kinderen. Hun band is daarmee niet volledig verbroken — eerder veranderd van vorm.

Het zou kunnen dat die band ook de reden is waarom de scheiding nooit volledig werd afgerond. Misschien wilden ze de rust bewaren, de kinderen ontzien, of simpelweg niet nog meer ruis op de lijn brengen. Voor buitenstaanders oogt hun situatie in ieder geval bijzonder: een ex-koppel dat emotioneel gescheiden is, maar juridisch nog altijd verbonden.

Publiek bezit

Dat Marco en Leontine nog altijd getrouwd zouden zijn, is nieuws dat meteen aanslaat in medialand. Niet alleen omdat het over twee bekende namen gaat, maar ook omdat het mysterie voedt. Waarom kwam dit nu pas aan het licht? En wat betekent het voor hun huidige leven?

De reacties op sociale media zijn divers. Sommige fans hopen stiekem op een hereniging, nu blijkt dat er formeel nooit echt een punt is gezet. Anderen stellen kritische vragen over de gevolgen: wat betekent dit voor eventuele nieuwe relaties, belastingzaken of erfrechtelijke kwesties?

In de juridische wereld is een huwelijk pas officieel beëindigd zodra de uitspraak van de rechter is vastgelegd in de registers van de burgerlijke stand. Zolang dat niet gebeurt, blijven mensen volgens de wet getrouwd — zelfs als ze al jaren niet meer samenleven.

Stilte vanuit het kamp Borsato

Tot nu toe hebben Marco Borsato en Leontine Ruiters niet gereageerd op de onthullingen. En misschien doen ze dat ook niet. Ze hebben in het verleden laten zien liever geen olie op het vuur te gooien wanneer het hun persoonlijke leven betreft. Bovendien lijkt deze situatie hen in de praktijk niet te belemmeren: ze leven hun leven, elk op hun eigen manier, maar met blijvend respect voor elkaar.

Maar het roept wel fundamentele vragen op. In een tijd waarin administratie tot in detail wordt bijgehouden en gecontroleerd, lijkt dit een uitzonderlijk geval. Was er sprake van een bewuste keuze om het hoofdstuk zonder formele afronding te sluiten? Of is het gewoon blijven liggen in de chaos van emoties, media-aandacht en verandering?

De dunne lijn tussen loslaten en verbonden blijven

Hun situatie laat vooral zien dat het loslaten van een relatie niet altijd zwart-wit is. Voor veel mensen is het juridische aspect van een scheiding slechts bijzaak. Wat telt, is het emotionele proces. Maar als blijkt dat dat juridische aspect jaren later alsnog invloed kan hebben, wordt duidelijk dat afronding soms toch meer nodig is dan gedacht.

Want zolang het huwelijk op papier nog bestaat, blijven er formeel verplichtingen en rechten bestaan — hoe theoretisch ook. En mochten Marco of Leontine ooit opnieuw willen trouwen, dan moet eerst alsnog dat oude hoofdstuk gesloten worden.

Een verhaal zonder einde

Wat de toekomst ook brengt, één ding is duidelijk: het verhaal van Marco en Leontine is nog niet helemaal voorbij. Of het nu een administratief detail betreft of een bewuste keuze, het heeft opnieuw een golf van publieke belangstelling teweeggebracht.

Voor velen blijft hun relatie een symbool van liefde, verlies en verbondenheid. En zolang de scheidingsakte ontbreekt, blijft ook de symboliek van hun huwelijk voortbestaan. Misschien zegt dat uiteindelijk meer dan een handtekening ooit zou kunnen doen.


Laat weten wat jij denkt over deze onthulling. Is het vergeten, een bewuste keuze, of gewoon niet belangrijk zolang beide partijen vrede hebben met de situatie?

Lees verder