Algemeen
Uitsluitsel over gevonden lichamen in auto Klaas Bijl. Zaak neemt bizarre wending
Lichamen van vermiste kinderen Jeffrey (10) en Emma (8) gevonden in auto bij Winschoten: zoektocht eindigt in intens verdriet
Het verdrietige nieuws dat velen al vreesden, is dinsdagavond werkelijkheid geworden. De lichamen van de vermiste kinderen Jeffrey (10) en Emma (8) zijn aangetroffen in een auto die uit het water werd gehaald bij Winschoten. De p0litie heeft officieel bevestigd dat het om de twee kinderen gaat die sinds zaterdagmiddag als vermist stonden opgegeven.
De auto waarin de lichamen werden gevonden, een grijze Toyota Avensis, werd aangetroffen in een waterpartij aan de rand van Winschoten, in de provincie Groningen. Hulpdiensten waren al eerder op de dag ter plaatse na een tip en zetten direct duikers en bergingsvoertuigen in. Later op de avond werd duidelijk dat zich in het voertuig twee 0verleden kinderen bevonden.
Ontvoering door de vader
De zoektocht begon afgelopen zaterdag, toen Klaas Bijl (67), de vader van de kinderen, hen meenam uit het dorp Beerta. Hij haalde de kinderen op met de belofte hen naar McDonald’s te brengen, maar verdween vervolgens spoorloos. De moeder sloeg alarm, waarop direct een Amber Alert werd verstuurd. Sindsdien werd met man en macht gezocht naar het drietal, onder leiding van de p0litie, maar ook met hulp van vrijwilligers, speurhonden en sonarapparatuur.
Wat het onderzoek extra zorgelijk maakte, was de inhoud van een brief die later werd gevonden. Daarin suggereerde de vader dat hij van plan was zichzelf én zijn kinderen iets aan te doen. Deze brief leidde ertoe dat de p0litie het onderzoek schaarde onder de zwaarste prioriteiten. Alle scenario’s werden opengehouden, maar de vrees voor een fatale afloop groeide met de dag.
Doorbraak in Winschoten
Na dagen zoeken in onder meer de omgeving van Beerta en de Carel Coenraadpolder bij Finsterwolde, waar bandensporen richting het water waren gevonden, kwam maandagavond de doorbraak. Een voertuig werd gesignaleerd in het water aan de rand van Winschoten, niet ver van de A7. De plek werd onmiddellijk afgezet, en de p0litie startte een grondige inspectie van het terrein.
Dinsdagochtend werd het voertuig met een kraan uit het water getakeld. In de auto werden de lichamen van de twee kinderen aangetroffen. De identiteit van de kinderen is inmiddels bevestigd door de p0litie. Over de aanwezigheid van de vader in het voertuig was aanvankelijk nog onzekerheid, maar later bleek ook hij in de auto te zijn gevonden. Het drama had daarmee zijn tragische volledigheid bereikt.
R0uw in de gemeenschap
De ontdekking heeft een enorme impact gehad op de gemeenschap. In Beerta en omliggende dorpen heerst verslagenheid. Op diverse plekken zijn bloemen, knuffels en kaarsen neergelegd. Op het hek bij de school van de kinderen hangen nu tekeningen, boodschappen van klasgenootjes en linten met hun namen erop. De emotie is groot, het verdriet tastbaar.
De scholen waar Jeffrey en Emma naartoe gingen hebben onmiddellijk actie ondernomen om r0uwverwerking op gang te brengen. Leerkrachten en externe begeleiders vangen de klasgenootjes op. Er zijn momenten van stilte, herinneringen worden gedeeld, en ouders zijn uitgenodigd om samen met hun kinderen te praten over het verlies. De kinderen worden omschreven als vrolijk, sociaal en geliefd in hun omgeving.
Familie: “Hartverscheurend verlies”
De familie van Jeffrey en Emma is kapot van verdriet. Via de organisatie Namens de Familie is opnieuw verzocht om hun privacy te respecteren in deze ondraaglijke tijd. In een korte verklaring lieten de nabestaanden weten “aangeslagen, boos en intens verdrietig” te zijn. “Geen enkel woord komt in de buurt van wat wij nu voelen.”
De familie heeft tijdens de dagenlange zoektocht veel steun ontvangen uit het hele land. Er werden online steunbetuigingen gedeeld, er waren spontane zoekacties van burgers, en ook vanuit Duitsland hielpen mensen mee. “We willen iedereen die hoopte, zocht en meeleefde danken,” aldus de verklaring.
Vragen aan p0litie en instanties
De zaak roept intussen ook vragen op over hoe het zo ver heeft kunnen komen. Afgelopen vrijdagavond, een dag voor de verdwijning, werd de p0litie al gewaarschuwd door de moeder van de kinderen. Zij had verontrustende berichten ontvangen van Klaas Bijl, waarin hij zinspeelde op een dramatisch besluit. Agenten bezochten die avond de woning van de vader, maar besloten toen geen maatregelen te nemen. “Er was geen reden om in te grijpen,” luidde de eerste verklaring van de p0litie.
Later erkenden p0litiefunctionarissen dat er al langer sprake was van zorgen rond het gezin. Er zouden meldingen zijn geweest van huiselijk geweld en psychische instabiliteit. De kinderen stonden wettelijk onder gezag van hun moeder. Waarom Bijl desondanks met hen mocht vertrekken, is nu onderwerp van onderzoek. Ook is er een melding gedaan bij Veilig Thuis, zo werd woensdag bekendgemaakt.
Burgemeester Ben Visser van de gemeente Eemsdelta heeft aangegeven dat hij een eigen onderzoek start naar wat er in de aanloop naar dit drama is gebeurd. “We moeten nagaan of we als gemeente alles hebben gedaan wat mogelijk was,” zei hij tijdens een persmoment. Het Openbaar Ministerie heeft aangegeven dat het forensisch onderzoek nog loopt, maar dat verdrinking vermoedelijk de d00dsoorzaak is van de kinderen en hun vader.
Massaal medeleven
Het land r0uwt mee. Wat begon als een vermissingszaak met een sprankje hoop, eindigde in een tragedie die diepe sporen nalaat. Op sociale media en in talkshows klinkt verbijstering, maar ook de roep om betere bescherming van kinderen in conflictsituaties. Organisaties als 113 Zelfmoordpreventie benadrukken het belang van tijdige signalering en hulp bij psychische nood.
Op de plek waar de auto uit het water werd gehaald, komen mensen nog altijd samen. Ze staan stil, huilen, leggen bloemen en blijven minutenlang in stilte. De namen Jeffrey en Emma zijn in ieders gedachten – als symbolen van onschuld, van een gemis dat nooit meer opgevuld kan worden.
Herinnering aan twee jonge levens
De komende dagen staan in het teken van afscheid nemen. Voor de familie breekt een periode aan waarin alles stil lijkt te staan. De verwerking van dit verlies zal jaren vergen. Maar in de harten van velen zullen Jeffrey en Emma blijven voortleven – als twee kinderen die nooit de kans kregen om hun leven ten volle te leven.
Advocaat Peter Plasman noemt fout van rechter in zaak-Borsato ‘gewoon dom’
De juridische wereld reageert verbaasd op het incident rondom rechter Heleen de Haan, die in de lopende strafzaak tegen Marco Borsato via haar privéaccount op X (voorheen Twitter) een bericht plaatste over de zaak. Advocaat Peter Plasman, die het vermeende slacht0ffer bijstaat, noemt de actie “gewoon dom” en waarschuwt dat zulke misstappen gevolgen kunnen hebben, hoe onschuldig ze ook lijken.
Hoewel de rechtbank inmiddels heeft erkend dat het bericht “niet gepast” was, blijft de kwestie onderwerp van gesprek. In een proces dat al volop media-aandacht krijgt, is zelfs een kleine misstap genoeg om het vertrouwen in de onafhankelijkheid van de rechtspraak ter discussie te stellen.
Wat er gebeurde
De ophef begon na een bericht van rechtbankverslaggever Saskia Belleman van De Telegraaf. Zij schreef dinsdag op X dat de aangeefster in de zaak-Borsato geen schadevergoeding had gevraagd. Een volger vroeg vervolgens of dat na afloop van de rechtszaak alsnog zou kunnen.
Belleman antwoordde dat dit niet mogelijk was, maar daarop reageerde onverwachts één van de rechters die de zaak behandelt. Via haar persoonlijke X-account schreef rechter Heleen de Haan:
“Dat kan wel, maar niet meer bij de strafrechter. Er kan alsnog een civiele procedure over de schadevergoeding worden gevoerd, maar dat gebeurt vrijwel nooit.”
De reactie leek op het eerste gezicht een neutrale toelichting. Toch was het niet toegestaan dat De Haan zich, als rechter in de zaak, op enig moment publiekelijk over een gerelateerde juridische kwestie uitliet.
Het bericht bleef kort online staan, maar werd verwijderd nadat het door verschillende gebruikers was opgemerkt en gedeeld. De schade was toen al aangericht: de post circuleerde breed op sociale media en haalde zelfs landelijke nieuwszenders.
Reactie van de rechtbank
De rechtbank Midden-Nederland, waar het proces tegen Borsato wordt behandeld, reageerde snel en erkende dat de fout bij de rechter lag. Een woordvoerder bevestigde dat Heleen de Haan de reactie daadwerkelijk had geplaatst en dat dit niet had mogen gebeuren.
“De betreffende rechter heeft inderdaad een reactie geplaatst op een bericht op X van Saskia Belleman over de zaak-Borsato. Ze mengde zich niet in een inhoudelijke discussie over de zaak, maar ze had deze reactie niet moeten plaatsen. De afspraak is dat rechters zich niet uitlaten over hun eigen zaken,” aldus de woordvoerder.
De rechtbank benadrukte dat de fout geen invloed heeft op het proces zelf, maar noemde de situatie wel “ongelukkig en onnodig”.
“Een rechter hoort zich strikt te beperken tot de rechtszaal. Wat iemand privé denkt of zegt over een zaak waarin hij of zij zitting heeft, hoort niet in de openbaarheid thuis,” voegde de woordvoerder toe.
Peter Plasman: “Dom, maar begrijpelijk”
Advocaat Peter Plasman, die optreedt namens de aangeefster in de zaak, reageerde donderdag in verschillende media op het incident. Volgens hem is de fout vooral “menselijk”, maar tegelijkertijd “niet te verdedigen”.
“Het zal volledig te goeder trouw en spontaan zijn geweest,” zegt Plasman. “Maar je moet als rechter altijd bedenken wat de mogelijke consequenties kunnen zijn van wat je zegt, zeker in een lopende zaak.”
Hij noemt het “gewoon dom” om publiekelijk een mededeling te doen over een zaak waarin je zelf zitting hebt, ongeacht de bedoeling.
“Het is een simpele uitleg, maar dat maakt het niet minder onverstandig. In de huidige tijd van sociale media ligt alles onder een vergrootglas. Hoe onschuldig een bericht ook lijkt, het kan altijd verkeerd worden opgevat.”
“Iedere jurist voelt soms die neiging”
Plasman toonde ook begrip voor de situatie van rechter De Haan. Volgens hem herkennen veel juristen het gevoel van betrokkenheid bij publieke discussies.
“Ik heb die neiging zelf ook weleens,” gaf hij toe. “Als jurist lees je iets op sociale media waarvan je denkt: daar wil ik even iets rechtzetten of uitleggen. Maar het is beter om dat niet te doen, zeker niet als het een zaak betreft waar je zelf bij betrokken bent.”
Volgens Plasman lijkt het incident te zijn ontstaan uit een moment van spontane betrokkenheid, maar dat maakt het niet minder riskant.
“Juist in gevoelige zaken als deze moet elke betrokken partij extra voorzichtig zijn. Eén ondoordachte actie kan leiden tot twijfel over de onafhankelijkheid van de rechtbank.”
Geen wrakingsverzoek verwacht
Ondanks de fout van de rechter verwacht Plasman niet dat de advocaten van Marco Borsato, Gert-Jan en Carry Knoops, een wrakingsverzoek zullen indienen. Een dergelijk verzoek zou kunnen leiden tot het vervangen van de rechter, maar volgens Plasman lijkt dat niet aan de orde.
“Ik ga ervan uit dat de verdediging dit incident niet zal aangrijpen om de rechter te wraken. Het bericht is niet inhoudelijk en er is geen aanwijzing dat er sprake is van partijdigheid,” zegt hij.
Ook vanuit de verdediging zelf is nog geen officiële reactie gekomen. Wel is bekend dat de advocaten de situatie “nauwlettend” volgen en eerst willen afwachten of de rechtbank zelf aanvullende stappen onderneemt.
De context van het proces
De zaak tegen Marco Borsato, die wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag jegens een minderjarig meisje, trekt al maanden veel publieke belangstelling. Tijdens de eerste zittingsdagen kwamen zowel het 0penbaar Ministerie als de verdediging met stevige verklaringen.
Het OM eiste een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van vijf maanden, terwijl de verdediging fel uithaalde naar de moeder van het vermeende slacht0ffer en sprak van “sturing” en “invloed van buitenaf”.
In dat klimaat van hoge spanning en mediabelangstelling zorgt elke misstap, hoe klein ook, voor extra aandacht.
“Juist in dit soort zaken is uiterste voorzichtigheid vereist,” benadrukt Plasman. “Niet alleen van de partijen, maar ook van de rechters.”
De balans tussen transparantie en neutraliteit
Het incident roept opnieuw de vraag op hoe rechters zich mogen uiten op sociale media. In een tijd waarin openheid en transparantie belangrijk zijn, worstelen veel juristen met de vraag waar de grens ligt.
Volgens rechtsethicus Anneke van Dijk is de zaak-De Haan een duidelijk voorbeeld van hoe moeilijk dat evenwicht kan zijn.
“Rechters zijn ook mensen, maar ze vertegenwoordigen een instituut dat volledig op neutraliteit is gebouwd. Zelfs als een rechter iets feitelijks zegt, kan dat door het publiek worden opgevat als een oordeel,” zegt Van Dijk.
Zij pleit voor strengere richtlijnen en bewustwording binnen de rechterlijke macht.
“Een tweet van een rechter kan meer impact hebben dan bedoeld. Dat vraagt om een zorgvuldige afweging, zeker in spraakmakende zaken.”
De publieke reactie
Op sociale media werd wisselend gereageerd op het incident. Sommige gebruikers vonden dat de ophef overdreven is en dat de rechter slechts een feitelijke toelichting gaf. Anderen spraken juist van een ernstige fout die het vertrouwen in de rechtspraak schaadt.
Een gebruiker schreef:
“Rechters moeten boven de discussie staan. Ook al is het menselijk, dit kan echt niet.”
Anderen verdedigden De Haan door te stellen dat “een kleine miscommunicatie” niet gelijk hoeft te leiden tot wantrouwen.
Hoe dan ook heeft het incident opnieuw de aandacht gevestigd op de zichtbaarheid van rechters en de dunne lijn tussen persoonlijke uiting en professionele terughoudendheid.
Mogelijke gevolgen voor het proces
Hoewel de rechtbank heeft laten weten dat de fout geen invloed heeft op de voortgang van de zaak, blijft het onderwerp gevoelig. De komende zittingsdagen zullen vooral in het teken staan van de afronding van de pleidooien en de reactie van het 0penbaar Ministerie.
De uitspraak wordt naar verwachting over enkele weken gedaan. Voor de rechtbank is het incident een belangrijke herinnering aan de noodzaak van strikte neutraliteit — zeker in mediagevoelige processen.
“De fout is herkend en erkend,” aldus Plasman. “Daarmee is het hopelijk ook afgesloten. Nu is het belangrijk dat de focus weer ligt op de inhoud van de zaak.”
Conclusie
Advocaat Peter Plasman heeft begrip voor de menselijke fout van rechter Heleen de Haan, maar noemt haar actie “dom” en “onhandig”. Volgens hem was de reactie waarschijnlijk uit spontane betrokkenheid geplaatst, maar dat maakt de misstap niet minder ernstig.
De rechtbank heeft inmiddels bevestigd dat de rechter fout zat, maar benadrukt dat dit geen gevolgen heeft voor het verdere verloop van het proces.
Met de komende zittingsdagen in aantocht blijft de zaak-Borsato een van de meest besproken rechtszaken van het jaar — niet alleen vanwege de inhoud, maar ook vanwege de vragen die het oproept over onafhankelijkheid, zorgvuldigheid en publieke zichtbaarheid in de rechtspraak.