Algemeen
Enorme familieruzie na dood Rob de Nijs: ”Nu ben je niet alleen je vader, maar ook je moeder kwijt!”
Breuk tussen Belinda Meuldijk en haar zoon Robbert: “Laat mijn vader rusten”
Wat een feestelijk moment had moeten zijn, eindigde voor Belinda Meuldijk in een stille breuk met haar oudste zoon. In april ontving de schrijfster en voormalig partner van zanger Rob de Nijs een koninklijke onderscheiding voor haar bijdrage aan zijn muzikale erfenis. Een bekroning op jarenlang werk, waarin zij onder meer tal van songteksten voor hem schreef. Maar achter de glimlach schuilde pijn: haar zoon Robbert, de oudste zoon van Rob de Nijs, schitterde door afwezigheid. En dat was geen toeval.
In een interview met weekblad Privé doet Robbert openhartig zijn kant van het verhaal uit de doeken. De band tussen moeder en zoon is al langer gespannen. “Ik heb me ziek gemeld met koorts, maar dat was eigenlijk een excuus,” bekent hij. “Ik wilde het feestje niet verstoren.”
Een lang sluimerend conflict
Wat begon als een verschil in visie is volgens Robbert uitgemond in een diepgeworteld conflict. Het botert al jaren niet tussen hem en zijn moeder. De aanleiding? Volgens Robbert heeft dat alles te maken met hoe Belinda omgaat met de herinnering aan zijn vader. Hij verwijt haar dat ze zich na de breuk met Rob de Nijs niet los heeft kunnen maken van hun gezamenlijke verleden.
“Hun relatie is al meer dan twintig jaar voorbij, maar ze blijft in het openbaar berichten delen die telkens teruggrijpen op die tijd. En vaak niet op een zuivere manier,” stelt hij. Vooral op sociale media ziet Robbert zijn moeder geregeld berichten plaatsen over Rob, die volgens hem gekleurd of onjuist zijn. Ook zou ze zich herhaaldelijk kritisch hebben uitgelaten over Jet, de laatste partner van Rob de Nijs. Dat zorgt voor verdeeldheid, zegt Robbert, zowel binnen de familie als onder de fans.
“Ik wilde het gesprek aangaan”
Na het ontvangen van haar onderscheiding probeerde Robbert naar eigen zeggen de dialoog te zoeken. Op 8 mei spraken moeder en zoon elkaar uitvoerig. “Ik heb mijn zorgen en frustraties op een eerlijke manier gedeeld. Maar we blijken op fundamentele punten mijlenver uit elkaar te staan,” zegt hij.
Volgens Robbert houdt Belinda vast aan haar eigen visie, en laat ze weinig ruimte voor andere perspectieven. “Als ik haar voorzichtig aanspreek op het effect van haar uitlatingen, dan zegt ze dat ze verkeerd begrepen is. Dat maakt het lastig. Ik geloof dat ze zich niet bewust is van het verdriet dat ze veroorzaakt.”
De musical, het boek en de publieke kritiek
Een van de pijnpunten is de manier waarop Belinda zich uitlaat over de musical Malle Babbe, die het leven en werk van Rob de Nijs op muzikale wijze eert. Belinda zou zich volgens Robbert regelmatig negatief hebben uitgelaten over deze productie en heeft online kritische berichten gedeeld die volgens hem de fans tegen Jet opzetten.
Daarnaast publiceerde Belinda een boek over haar leven met Rob, en liet ze doorschemeren dat er mogelijk een tweede boek zou volgen. Robbert stelt zich daar vragen bij. “Waarom is dat nodig, nu hij er niet meer is? Mijn vader kan zich niet meer verdedigen. Dan moet je extra zorgvuldig omgaan met zijn nalatenschap.”
De reactie van Belinda
Toen Belinda vernam dat haar zoon met de media had gesproken, reageerde ze aangedaan. In een persoonlijk bericht aan Robbert schreef ze dat ze nooit de intentie heeft gehad om iemand pijn te doen. “Ik schrijf over mijn eigen ervaringen. Dat is geen aanval op jou of iemand anders,” zou ze gezegd hebben. “Misschien had ik je niet moeten sparen, dan had je nu begrepen hoe zinloos dit allemaal is. Je bent nu niet alleen je vader, maar ook je moeder kwijt.”
Belinda uit in datzelfde bericht haar vermoeden dat Robbert zich heeft laten beïnvloeden door anderen. Ze zegt dat ze bereid was om fouten toe te geven — “hoe onbedoeld ook” — maar dat ze hoopte op een open en eerlijk gesprek. “Die openheid kwam er niet. Jij koos ervoor om het publieke debat te zoeken. Dat maakt het moeilijk om het vertrouwen te herstellen.”
Een muur die niet breekt
Robbert blijft bij zijn standpunt. “Je kunt iemand zonder geweten niet aanspreken op zijn of haar geweten,” stelt hij. Volgens hem is het onmogelijk geworden om zijn moeder op haar gedrag aan te spreken zonder dat het uitmondt in verwijten of ontkenning. “Ze zal haar koers niet wijzigen. Voor haar is publiciteit een manier om haar verhaal te vertellen, maar het heeft keer op keer nadelige gevolgen voor hoe mensen mijn vader herinneren.”
Volgens Robbert is dit dan ook zijn laatste poging om aan te kaarten wat er volgens hem misgaat. “Het gaat mij niet om strijd of gelijk. Het gaat me om mijn vader, en om respect voor zijn herinnering. Die verdient geen sensatie, geen verdeeldheid — maar rust.”
Publieke reacties
Het publieke eerbetoon aan Belinda Meuldijk heeft voor veel lof gezorgd, ook van mensen binnen de Nederlandse muziekwereld. Haar bijdragen aan het oeuvre van Rob de Nijs zijn onmiskenbaar. Maar de openhartigheid van Robbert werpt ook een andere blik op het persoonlijke drama dat zich achter de schermen afspeelt.
De kloof tussen moeder en zoon roept vragen op die verder reiken dan hun individuele verhaal. Hoe ga je om met de herinnering aan een overleden dierbare? En wie ‘mag’ dat verhaal vertellen?
Een onzekere toekomst
Of de relatie tussen Belinda en Robbert ooit nog hersteld wordt, blijft onzeker. De woorden over en weer zijn hard, en het verdriet is voelbaar. Maar in beide verhalen klinkt ook iets anders door: de pijn van gemis, van onbegrepen gevoelens, en van een gedeeld verleden dat uiteen lijkt te vallen.
In haar bericht aan Robbert schreef Belinda nog: “Ik hoop dat je op een dag begrijpt dat ik altijd heb gehandeld vanuit liefde, al komt dat niet altijd zo over.”
Voor nu blijft de afstand tussen hen tastbaar, en rest slechts de hoop dat tijd, stilte en misschien een nieuwe ontmoeting ooit kunnen leiden tot verzoening.
Algemeen
Belle Perez laat na het overlijden van haar man voor het eerst van zich horen met hartverscheurend bericht
Het nieuws kwam vorige week hard binnen in België en Nederland. Belle Perez verloor onverwacht haar levenspartner Wouter van der Horst, met wie zij jarenlang lief en leed deelde. De zangeres hield zich dagenlang stil, maar heeft nu voor het eerst zelf woorden gegeven aan het immense gemis dat haar en haar gezin heeft getroffen.
Een leven dat in één moment kantelde
Voor buitenstaanders is het soms nauwelijks te bevatten hoe snel het leven kan veranderen. Nog geen dag voor het ingrijpende moment vierde het gezin een feestelijke gebeurtenis: de negende verjaardag van zoon Ellia. Een dag vol taart, lachende gezichten en het vertrouwde gevoel van samen zijn. Wat niemand toen kon vermoeden, is dat dit één van de laatste momenten zou zijn waarop het gezin nog compleet was.
Voor Belle Perez betekende het daaropvolgende nieuws een breuklijn door haar leven. Alles wat vanzelfsprekend leek, viel in één klap stil. Optredens, plannen, routine: ze maakten plaats voor stilte, ongeloof en verdriet. In zulke momenten ontbreekt vaak de taal om te beschrijven wat iemand voelt — en juist daarom raakte haar eerste reactie zoveel mensen.
Belle spreekt: woorden uit een verscheurd hart
Via Instagram deelde Belle Perez een foto van haar man, vergezeld van een boodschap die recht uit het hart lijkt te komen. Geen grootse verklaringen, geen publiek statement, maar een persoonlijke reflectie die de rauwheid van het moment blootlegt.
Ze schrijft dat het verlies zo plotseling kwam dat haar hart het nog niet kan bijbenen. Dat het leven in één ademtocht volledig veranderde. Wat bleef, zo verwoordt ze, is liefde — en een gemis dat alles overstemt. Ze noemt Wouter haar liefste echtgenoot en de meest toegewijde papa, zoon en broer. Woorden die niet alleen verdriet uitdrukken, maar ook laten zien hoe diep de band was die zij met hem deelde.
Voor velen voelde die boodschap herkenbaar. Het was geen tekst voor de media, maar een brief aan de wereld, geschreven vanuit een plek waar pijn en liefde naast elkaar bestaan.
Overweldigende steun uit twee landen
In haar bericht staat Belle ook stil bij de enorme golf aan medeleven die haar overspoelt. Ze spreekt van een “tsunami aan liefde” die voelbaar is in zowel België als Nederland. Die woorden zijn geen overdrijving. Onder haar bericht stromen reacties binnen van collega-artiesten, vrienden, fans en mensen die haar verhaal al jaren volgen.
Mensen delen herinneringen aan ontmoetingen, aan concerten waar haar muziek hen raakte, of spreken simpelweg hun steun uit als ouder, partner of mens. Juist die brede verbondenheid laat zien hoe diep het verhaal resoneert. Verdriet is universeel, en wanneer iemand het durft te delen zonder maskers, voelen anderen zich uitgenodigd om mee te dragen.
Een moeder, een zoon en een nieuwe werkelijkheid
Centraal in alles staat zoon Ellia. Voor een kind van negen is zo’n plotselinge verandering nauwelijks te bevatten. Het leven zoals hij dat kende, is in korte tijd onherkenbaar geworden. Belle en haar familie kiezen er bewust voor om hem te beschermen, rust te bieden en ruimte te laten voor zijn eigen tempo.
Voor ouders die dit lezen, zal het invoelbaar zijn: het instinct om sterk te blijven voor je kind, terwijl je zelf nauwelijks overeind blijft. Belle heeft haar professionele verplichtingen tijdelijk losgelaten om zich volledig te richten op haar gezin. Haar kerstconcerten werden geannuleerd, niet uit plicht, maar uit noodzaak.
Van verlies naar betekenis: de Wout Foundation
Te midden van dit alles ontstond een idee dat veel mensen diep heeft geraakt. In plaats van bloemen of andere traditionele gebaren, vraagt Belle aandacht voor de Wout Foundation — een stichting die is opgericht ter nagedachtenis aan haar man.
Het doel van de stichting is helder en betekenisvol: hoop bieden aan kinderen voor wie het leven niet vanzelfsprekend verloopt. Vanuit het eigen verlies wil de familie iets creëren dat anderen ondersteunt, juist daar waar het moeilijk is.
Het is een keuze die veel zegt over de waarden die Wouter en Belle samen deelden. Wie midden in rouw besluit om vooruit te kijken naar wat men kan betekenen voor anderen, toont een kracht die verder gaat dan woorden.
Dit bericht op Instagram bekijken
Waarom dit zoveel mensen raakt
Dat de stichting zoveel losmaakt, is begrijpelijk. Het idee dat uit iets pijnlijks iets goeds kan groeien, biedt troost — niet alleen aan de nabestaanden, maar ook aan mensen die zelf met verlies leven. Het maakt verdriet niet kleiner, maar geeft het richting.
Veel reacties onderstrepen dat gevoel. Mensen schrijven dat ze ontroerd zijn door de keuze om iets blijvends te creëren. Dat het hen herinnert aan wat echt telt: zorg voor elkaar, aandacht voor kwetsbaarheid, en het besef dat liefde niet stopt waar het leven verandert.
Geen haast, geen verwachtingen
Belle heeft niet aangegeven wanneer of hoe ze haar werk zal hervatten. En dat is begrijpelijk. Rouw kent geen schema en geen deadline. De komende periode zal in het teken staan van aanpassing, verwerking en het opnieuw vormgeven van het dagelijks leven.
Wat vaststaat, is dat ze er niet alleen voor staat. De steun uit haar omgeving, de liefde voor haar zoon en de herinneringen aan Wouter vormen samen een netwerk waarin ze stap voor stap haar weg zal vinden.
Een moment van stilte en respect
Vanaf deze plek past vooral terughoudendheid en respect. Niet elk verdriet hoeft geanalyseerd of verklaard te worden. Soms is erkennen genoeg. Erkennen dat dit een immens verlies is. Dat woorden tekortschieten. En dat medeleven geen oplossing biedt, maar wel verzacht.
Onze gedachten gaan uit naar Belle, naar Ellia en naar alle mensen die Wouter liefhadden. Moge de liefde die nu zo voelbaar is, hen dragen in een tijd waarin alles anders is geworden.
Soms is er niets meer te zeggen dan dit: je staat er niet alleen voor.