Algemeen
Groot probleem voor Claude op Songfestival: ´Van deze landen krijgt hij al zeker geen stemmen´
Claude vertegenwoordigt Nederland dit jaar op het Eurovisie Songfestival, maar volgens vaste commentator Cornald Maas zijn er signalen dat de zanger weinig kans maakt op punten uit Oost-Europa. Niet vanwege zijn zangkwaliteiten of het nummer zelf, maar om een reden die al snel veel discussie oproept: zijn huidskleur. Maas vindt dat zorgwekkend, maar wil er niet voor wijken.
De enige zwarte leadzanger
Cornald Maas is al sinds 1993 nauw betrokken bij het Songfestival en staat bekend als Mr. Songfestival. Hij weet dus als geen ander hoe het spel gespeeld wordt. In een interview met het AD zegt hij dat hij tijdens de voorbereidingen op het festival uit meerdere hoeken te horen kreeg: “Hebben jullie wel bedacht dat er in Oost-Europa niet op zwarte mensen wordt gestemd?” Dat Claude de enige zwarte leadzanger van het hele deelnemersveld is, valt volgens Maas op.
Een principiële keuze
Ondanks deze zorgwekkende geluiden, benadrukt Maas dat Claude’s achtergrond geen reden was om zijn deelname te heroverwegen. “Zelfs al zou het waar zijn, dan nog is het voor mij geen punt van overweging,” zegt hij beslist. Hij vindt juist dat Claude en zijn liedje een prachtig visitekaartje zijn voor het Nederland van nu: divers, open en verbindend.
Een krachtig persoonlijk verhaal
Claude’s levensverhaal speelt daarbij een belangrijke rol. Geboren in Congo, groeide hij op in een asielzoekerscentrum in Nederland. Vanuit die achtergrond wist hij een muzikale carrière op te bouwen en nu staat hij op het grootste podium van Europa. Volgens Maas laat Claude daarmee zien dat inclusiviteit en talent hand in hand kunnen gaan.
Realistische verwachtingen
Of Claude kans maakt op de overwinning, durft Maas niet te voorspellen. Wel denkt hij dat een plek in de top vijf realistisch moet zijn. Toch klinkt er voorzichtigheid in zijn woorden. De kritieken op de eerste repetitiebeelden waren pittig en eerdere Nederlandse inzendingen hebben laten zien dat mediatraining en psychologische begeleiding niet altijd voldoende zijn om de druk te weerstaan.
Kritiek op het nummer zelf
Ook binnen Nederland is er verdeeldheid over Claude’s inzending. Anouk, die ooit zelf voor Nederland op het Eurovisie-podium stond, kwam dit jaar net tekort om opnieuw te worden uitgezonden. In het programma Vandaag Inside gaf ze haar mening over het nummer. Ze vindt dat Claude goed kan zingen, maar het liedje zelf viel haar tegen.
Te kinderlijk en voorspelbaar
“Toen ik het voor het eerst hoorde, dacht ik: het intro is oké, dat belooft wat,” aldus Anouk. “Maar toen kwam het refrein en dacht ik: dat is jammer. Het is een beetje plat, kinderlijk en voorspelbaar.” Volgens haar is het vooral een kwestie van smaak, maar zij ziet het nummer niet als een kanshebber.
Een kwestie van smaak én beeldvorming
De discussie rondom Claude laat zien hoe smaak en beeldvorming hand in hand gaan bij het Songfestival. Of het lied uiteindelijk succesvol zal zijn, blijft afwachten. Maar dat Claude een belangrijke boodschap vertegenwoordigt over het Nederland van nu, daar is Cornald Maas in elk geval van overtuigd.
Het was een nacht die Djarno Hofland en zijn verloofde Manon Kool niet snel zullen vergeten. Wat begon als een ogenschijnlijk rustige avond, veranderde plots in een angstige race tegen de klok toen hun pasgeboren zoontje Lowen onverwacht ernstig benauwd raakte. In paniek stapten ze midden in de nacht in de auto, op weg naar het z!ekenhuis, niet wetend wat hen te wachten stond.
Schrik in de nacht
Via Instagram liet Djarno zijn
volgers weten wat er was gebeurd. In een open en emotionele
boodschap schreef hij:
“Vannacht in het z!ekenhuis
gezeten voor Lowen, die opeens geen lucht meer kreeg door al zijn
slijm.”
Bij het bericht deelde hij een foto vanuit het z!ekenhuis, waarop te zien is hoe het jonge gezin op de spoedeisende hulp zit. De vermoeidheid en spanning zijn voelbaar, maar gelukkig kon hij ook meteen geruststellend nieuws delen: “Het is allemaal goed met hem, gelukkig.”
Voor elke ouder is het een van de grootste angsten: je kind dat plotseling moeite krijgt met ademhalen. Zeker bij een baby, die zichzelf nog niet kan helpen of aangeven wat er mis is, kan zo’n situatie razendsnel escaleren. Voor Djarno en Manon voelde het dan ook alsof de tijd even stil stond.
Opluchting na angstige uren
In het z!ekenhuis werd Lowen direct onderzocht. De artsen constateerden dat hij veel slijm had, wat zijn ademhaling ernstig belemmerde. Zulke situaties komen bij jonge baby’s vaker voor, maar dat maakt de schrik voor ouders niet minder groot. Elk kuchje, elk geluidje wordt dan beladen met angst.
Na observatie en behandeling kwam gelukkig het verlossende nieuws: Lowen was stabiel en buiten gevaar. Voor Djarno en Manon viel er een enorme last van hun schouders. De opluchting na zulke uren is nauwelijks te beschrijven. Van pure paniek naar dankbaarheid – emoties die elkaar in rap tempo afwisselen.
Lowen: een wonder voor het gezin
Lowen werd afgelopen zomer geboren en was vanaf het eerste moment een bron van geluk voor het stel. Bij zijn geboorte deelden Djarno en Manon al hoe bijzonder zijn komst voor hen was. “Jij maakt ons compleet, Lowen Franky Hofland,” schreven ze toen trots. “Jij bent ons wonder, zijn geschenk.”
Dat zulke woorden extra lading krijgen na een angstige nacht als deze, is logisch. Het herinnert ouders eraan hoe kwetsbaar het leven is, maar ook hoe groot de liefde is die ze voelen.
Een hecht gezin
Djarno en Manon vormen al zes jaar een koppel en zijn sinds vorig jaar verloofd. Hun gezin groeide gestaag. Begin 2022 mochten ze hun dochter Seven Rich verwelkomen, die inmiddels een grote zus is geworden. Daarnaast heeft Djarno nog een dochter uit een eerdere relatie, waardoor het gezin al langere tijd een warme, samengestelde eenheid vormt.
Op sociale media laten ze regelmatig zien hoe belangrijk familie voor hen is. Geen perfecte plaatjes, maar eerlijke momenten: blijdschap, vermoeidheid, liefde en soms ook zorgen. Juist dat maakt dat veel mensen zich met hen kunnen identificeren.
Reacties vol steun
Onder het Instagrambericht van Djarno stroomden de reacties binnen. Volgers leefden massaal mee en wensten Lowen beterschap. Veel ouders deelden hun eigen ervaringen met nachtelijke z!ekenhuisbezoeken en lieten weten hoe herkenbaar de angst is.
“Zo heftig,
sterkte!”
“Wat een schrik, fijn dat het nu goed gaat.”
“Dit zijn nachten die je nooit meer vergeet.”
De steunbetuigingen laten zien hoe groot de betrokkenheid is. Hoewel Djarno en Manon bekende gezichten zijn, staan ze in zulke momenten vooral als ouders voor dezelfde zorgen als ieder ander.
Kwetsbaarheid van jonge baby’s
Artsen benadrukken regelmatig hoe belangrijk het is om bij ademhalingsproblemen bij baby’s direct actie te ondernemen. Overmatig slijm, verkoudheid of kleine luchtwegproblemen kunnen bij jonge kinderen snel tot benauwdheid leiden. Dat Djarno en Manon geen moment twijfelden en meteen naar het z!ekenhuis gingen, was dan ook de juiste keuze.
Voor ouders is het vaak lastig om het onderscheid te maken tussen “even aankijken” en “direct handelen”. In dit geval bleek hoe belangrijk het is om op je gevoel te vertrouwen.
Dankbaarheid overheerst
Hoewel de nacht intens en beangstigend was, overheerst bij het gezin nu vooral dankbaarheid. Dankbaarheid dat de zorg snel beschikbaar was, dat Lowen goed is behandeld en dat ze hem weer veilig in hun armen konden sluiten.
Djarno’s korte, eerlijke update zegt daarin eigenlijk alles. Geen lange uitleg, geen drama, maar een simpele boodschap: het was spannend, maar het gaat goed.
Een herinnering die blijft
Zulke momenten blijven ouders vaak bij. Ze worden onderdeel van het gezinsverhaal: die ene nacht, die ene angst, die ene opluchting. Voor Djarno en Manon zal dit ongetwijfeld een herinnering zijn die hen nog dichter bij elkaar brengt.
Voor nu lijkt de rust teruggekeerd in huize Hofland-Kool. Lowen is veilig, de ouders kunnen weer ademhalen en dochter Seven heeft haar broertje weer thuis.
En misschien is dat wel de belangrijkste boodschap die blijft hangen na deze gebeurtenis: hoe kwetsbaar het leven soms ook is, de liefde en verbondenheid binnen een gezin blijken keer op keer sterker dan de angst.