Algemeen
Na het afscheid van mijn vrouw nam ik mijn zoontje mee op vakantie – toen riep hij: “Papa, kijk, mama is terug!”
Op mijn 34e veranderde één telefoontje mijn leven voorgoed. Mijn vrouw Stacey, moeder van onze vijfjarige zoon Luke, was er niet meer. Terwijl ik op zakenreis in Seattle was, belde haar vader me met de woorden: “Abraham, Stacey is 0verleden.” In een roes pakte ik mijn spullen en vloog naar huis. De begrafenis was al geregeld toen ik aankwam, wat me diep raakte. Alles voelde onwerkelijk — alsof ik vastzat in een nachtmerrie waaruit ik niet kon ontwaken.
Alleen achter met herinneringen
Eenmaal thuis leek alles stil te staan. Haar mok stond nog op het aanrecht, haar geur hing in de kamer, en haar kleding hing keurig in de kast. Het huis, ooit ons thuis, voelde als een museum van pijn. Luke stelde vragen die ik nauwelijks kon beantwoorden. “Waarom komt mama niet terug?” vroeg hij met grote, vragende ogen. “Mama is nu in de hemel,” fluisterde ik, terwijl mijn stem brak.
De avonden waren het moeilijkst. Elke kamer herinnerde aan Stacey, elk stil moment voelde eindeloos. Luke huilde vaak om haar. Alles aan onze routine was veranderd, behalve de leegte.
Een vlucht naar rust
Om te ontsnappen aan het verdriet, besloot ik een vakantie te boeken. Zon, zee en strand — misschien zou het wat verlichting brengen. Luke’s ogen glinsterden bij het idee. Voor het eerst in weken zag ik hem lachen.
We vertrokken met stille hoop op heling. Tijdens het inpakken leek het alsof ik Stacey definitief achterliet, maar ik wist dat het nodig was. In de auto op weg naar de luchthaven spraken we weinig, maar het voelde alsof we samen ademhaalden in een nieuw begin.
Toen gebeurde het onverwachte
De eerste dagen aan het strand waren wonderlijk eenvoudig. Luke lachte, speelde in het zand en genoot van elke zonnestraal. Ik voelde mijn hart iets lichter worden.
Tot op de derde dag. Luke rende op me af, zijn gezichtje vol opwinding. “Papa, kijk! Mama is terug!” riep hij, wijzend naar een vrouw aan de waterlijn. Mijn hart stond stil. De vrouw leek als twee druppels water op Stacey. Ze verdween snel in de menigte, haar hand in die van een man.
Verward en geschokt probeerde ik contact te zoeken met Stacey’s ouders. Ze bleven erbij: Stacey was 0verleden.
De waarheid komt aan het licht
De volgende ochtend liep ik uren over het strand. Tot ik plots haar stem hoorde. “Ik wist dat je me zou zoeken.” Daar stond ze. Stacey. Anders, afstandelijk. Ze biechtte op dat ze haar d00d had gefingeerd.
Ze had een affaire, was zwanger geraakt van een ander, en haar ouders hadden haar geholpen te verdwijnen. Alles waar ik in geloofde, viel op dat moment in duigen.
Een kind dat niets begrijpt
Net toen de waarheid zich ontvouwde, kwam Luke aangelopen. “Mama?” zei hij hoopvol. Ik wist niet hoe ik het moest uitleggen. Hoe vertel je een kind dat zijn moeder er bewust voor koos om te verdwijnen?
Die avond hield ik hem stevig vast. “Ik hou genoeg van je voor ons allebei,” fluisterde ik, terwijl ik vocht tegen mijn tranen. Hij sliep uiteindelijk in mijn armen in, terwijl ik piekerde over hoe we verder moesten.
Een nieuw begin
In de weken daarna regelde ik alles. Ik kreeg de volledige voogdij over Luke. Stacey stemde zwijgend toe. We spraken af dat ze geen contact zou opnemen — een noodzakelijke grens om onze rust te bewaren.
Luke en ik verhuisden naar een andere stad. Een nieuwe start, zonder de schaduw van het verleden. Af en toe ontving ik nog berichten van Stacey, smeekbedes om weer contact, maar sommige bruggen blijven voorgoed verbrand.
Vandaag
Vandaag zijn Luke en ik sterker dan ooit. We hebben geleerd dat verlies niet het einde hoeft te zijn. Dat liefde tussen ouder en kind sterker is dan alles. En dat zelfs als je wereld uiteenvalt, je opnieuw kunt beginnen.
Belangrijkste inzichten:
-
Verlies laat diepe littekens achter, maar biedt ook ruimte voor groei.
-
Niet alles is zoals het lijkt — zelfs r0uw kan een verborgen waarheid bevatten.
-
De band tussen ouder en kind is onverwoestbaar als die gebouwd is op liefde en eerlijkheid.
-
Soms is afsluiten de enige manier om echt opnieuw te beginnen.
-
Een nieuw leven begint met het loslaten van dat wat je het meest pijn heeft gedaan.
Onrust bij GroenLinks-PvdA: eerste dag van Jesse Klaver overschaduwd door nieuwe rel rond Esmah Lahlah
De eerste werkdag van Jesse Klaver als nieuwe fractievoorzitter van GroenLinks-PvdA had feestelijk moeten zijn. Na het vertrek van Frans Timmermans kreeg Klaver opnieuw de leiding over de linkse samenwerking in de Tweede Kamer. Maar nog voordat hij goed en wel aan zijn bureau zat, brak er een nieuw schandaal los binnen de partij.
Volgens een onthulling van het Algemeen Dagblad blijkt partijgenoot Esmah Lahlah niet alleen te hebben gesolliciteerd naar het burgemeesterschap van Tilburg, maar óók naar diezelfde functie in Delft. Daarmee laait de discussie over haar loyaliteit aan de Haagse politiek opnieuw op — precies op het moment dat de partij juist rust en stabiliteit wilde uitstralen.
De eerste storm: de sollicitatie in Tilburg
Het was pas twee weken geleden dat de naam van Esmah Lahlah voor het eerst in opspraak kwam. Tijdens de landelijke verkiezingscampagne, waarin zij als nummer twee op de lijst stond en een belangrijk boegbeeld was naast Timmermans, bleek ze gesolliciteerd te hebben naar het burgemeesterschap van Tilburg.
Dat kwam bij de partijtop als een verrassing. De fractieleiding wist niets van haar sollicitatie, en dat zorgde voor flinke onrust binnen de partij én bij kiezers. De timing was ongelukkig: terwijl Lahlah kiezers opriep om op haar te stemmen, bleek ze tegelijk te kijken naar een functie buiten Den Haag.
In talkshow Pauw & De Wit noemde presentator Jeroen Pauw het “een vorm van kiezersbedrog”. Volgens hem mag van een kandidaat verwacht worden dat die zich volledig inzet voor de functie waarvoor men campagne voert. Zijn woorden vonden weerklank op sociale media, waar Lahlah dagenlang onder vuur lag.
De politica reageerde destijds met spijtbetuigingen en zei dat ze het anders had moeten aanpakken. Ze benadrukte dat ze “niet wegliep voor haar verantwoordelijkheid”, maar de schade was al aangericht.
Een tweede sollicitatie duikt op
Toen de storm net wat was gaan liggen, bracht het AD maandagochtend nieuw nieuws naar buiten. Lahlah had namelijk óók gesolliciteerd naar de burgemeestersfunctie in Delft.
Die onthulling kwam hard aan — niet alleen bij kiezers, maar ook bij haar eigen partij. Terwijl GroenLinks-PvdA probeert het vertrouwen van het publiek te herstellen na een teleurstellende verkiezingsuitslag, lijkt de fractie opnieuw verstrikt te raken in interne onrust.
Toen Lahlah door de krant werd gevraagd om een reactie, gaf ze een opmerkelijk ontwijkend antwoord:
“We hebben het de afgelopen weken de hele tijd gehad over vertrouwelijke zaken en vertrouwenscommissies. Als daar iets over uitlekt, is dat vreemd. Ik ontken de sollicitatie niet, maar ik bevestig het ook niet.”
Die reactie zorgde niet voor rust, maar juist voor extra speculatie.
Jesse Klaver probeert de rust te herstellen
Voor Jesse Klaver was het de slechtst denkbare timing. Op zijn eerste dag als fractievoorzitter moest hij zich verdedigen tegen vragen over partijdiscipline en interne communicatie. Hij probeerde de schade te beperken door de nadruk te leggen op Lahlah’s kwaliteiten en betrokkenheid.
“Ik ken Esmah als iemand met een grote maatschappelijke inzet, zowel landelijk als lokaal,” zei Klaver in een eerste reactie. “We hebben goede mensen zoals zij nodig. Ze blijft deze hele periode bij ons in Den Haag.”
Toch leidde zijn uitspraak tot nieuwe vragen. Als Klaver al wist van de sollicitatie in Delft, waarom had hij dat dan niet eerder gedeeld? En waarom koos de partij ervoor deze informatie stil te houden, zeker nu het leiderschap officieel van Timmermans op hem was overgegaan?
Volgens het AD “roept het nieuws opnieuw vragen op over de transparantie en loyaliteit binnen de partijtop”.
Kritiek van buitenaf: “Een rommeltje bij GroenLinks-PvdA”
De politieke concurrentie reageerde voorspelbaar scherp. Geert Wilders, leider van de PVV, greep de situatie aan om de linkse fusiepartij belachelijk te maken. Op X (voorheen Twitter) plaatste hij een foto van Lahlah met de tekst:
“Wat een bende daar. Wat een onbetrouwbaarheid. Wat een vals spel. Ze wil zo graag weg maar het lukt maar niet. Dan toch maar op nummer 2 op de lijst. En ondertussen nog even in Tilburg solliciteren. Met zulke vrienden heeft GL/PvdA geen vijanden nodig.”
Ook De Telegraaf was hard in haar analyse. De krant schreef dat de kwestie Klaver “meteen in verlegenheid brengt” en zijn start als fractievoorzitter overschaduwt. Voor een partij die juist probeert stabiliteit te tonen na het vertrek van Frans Timmermans, komt dit nieuws bijzonder slecht uit.
Lol 😳 “GL/PvdA-Kamerlid Esmah Lahlah heeft niet alleen een gooi gedaan naar het burgemeesterschap van Tilburg, maar ook naar dat van Delft”: https://t.co/BvvNyg0O6S
— Wierd Duk ܦܝܪܬ ܕܘܟ (@wierdduk) November 3, 2025
Spanningen binnen de partij
Volgens ingewijden binnen GroenLinks-PvdA groeit de irritatie over de voortdurende onrust rond Lahlah. Veel fractieleden zouden vinden dat het tijd is om zich te concentreren op inhoudelijke politiek in plaats van persoonlijke kwesties.
“De timing is rampzalig,” zegt een anonieme bron binnen de partij. “We willen bouwen aan vertrouwen, maar telkens wordt de aandacht afgeleid door incidenten. Dat werkt verlammend.”
Daarnaast sijpelen er berichten door over spanningen tussen de twee bloedgroepen van de fusiepartij: de sociaal-democratische PvdA en het progressieve GroenLinks. Sommige leden zouden vinden dat de samenwerking te stroperig verloopt en dat de interne communicatie te wensen overlaat.
Het is eigenlijk wel goed dat dit allemaal uitlekt. Totaal archaïsch systeem om burgemeesters zo stiekem te selecteren. Voer gewoon de direct gekozen burgemeester in (zoals de rest van de wereld). Zijn we ook meteen van dit soort baantjesjagers verlost. https://t.co/hM9os2RVI1
— Henk Otten (@hendrikotten3) November 3, 2025
Een leiderschapstest voor Klaver
Voor Jesse Klaver is dit een cruciaal moment. Na jaren als partijleider van GroenLinks keerde hij terug aan het roer van de fusiefractie, met de missie om de partij een duidelijke koers te geven. Maar nu wordt hij meteen geconfronteerd met een vertrouwenskwestie binnen zijn eigen team.
Politieke analisten spreken van “een eerste serieuze test” voor zijn leiderschap. Als Klaver erin slaagt de rust te herstellen, kan dat zijn positie versterken. Maar als de onrust voortduurt, dreigt het beeld van een wankele fractie te blijven hangen.
“Klaver moet nu laten zien dat hij boven de emoties kan staan,” zegt politicoloog Nicolas Bouteca (UGent). “De partij kan zich geen nieuwe vertrouwenscrisis permitteren, zeker niet nu de coalitievorming in Den Haag in een cruciale fase zit.”
https://twitter.com/hendrikotten3/status/1985396538730848348?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1985396538730848348%7Ctwgr%5E9aaac55db3f93ebecd0b4cedf0346904c45e6094%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Frumeurs.nl%2Fnieuw-schandaal-uitgelekt-rondom-esmah-lahlah-nummer-2-van-gl-pvda%2F
De nasleep voor Esmah Lahlah
De positie van Lahlah komt intussen steeds meer onder druk te staan. Hoewel ze formeel nog gewoon Kamerlid is, klinkt er achter de schermen discussie over haar toekomst binnen de fractie. Sommige leden vragen zich af of zij haar werk nog met volle overtuiging kan doen, nu haar naam opnieuw negatief in het nieuws komt.
Volgens bronnen binnen de partijtop wordt er intern gesproken over mogelijke vervolgstappen. Er zouden gesprekken gepland staan om “de situatie te evalueren” en te bepalen hoe de fractie verdergaat.
Voorlopig houdt Lahlah echter vast aan haar zetel. In gesprekken met collega’s zou ze hebben aangegeven dat ze zich volledig blijft inzetten voor haar werk in Den Haag.
Geen oude schoenen weggooien voordat je nieuwe hebt. Kent u die uitdrukking?
Juf Lahlah in ieder geval wel. Probeerde in meerdere steden burgemeester te worden maar gaf haar plek als nummer twee (!) op de lijst niet op.
https://t.co/ZJsKSlqP5g
#Lahlah #GroenLinksPvdA #Lahlah pic.twitter.com/hLZVF2Cihz— widtvoet (@widtvoet) November 3, 2025
Een partij op zoek naar evenwicht
De timing van het incident kon haast niet slechter. Na het vertrek van Frans Timmermans stond GroenLinks-PvdA op een kantelpunt: een nieuwe fase, met Jesse Klaver als gezicht van vernieuwing en samenwerking. De partij wilde de blik vooruit richten, richting beleid en oppositie, niet terug naar interne ruis.
Maar het beeld van verdeeldheid en onduidelijkheid dringt zich opnieuw op. Volgens insiders is het essentieel dat Klaver de komende weken eenheid weet te creëren. Alleen dan kan de partij zich profileren als een betrouwbaar alternatief in het huidige politieke landschap.
“De fusie tussen GroenLinks en PvdA is nog jong,” aldus een partijstrateeg. “Zulke groeipijnen horen erbij, maar het is nu aan Klaver om te tonen dat hij de touwtjes in handen heeft.”
Conclusie: een valse start, maar niet per se het einde
Wat bedoeld was als een frisse start voor Jesse Klaver, is uitgelopen op een ongemakkelijke vuurdoop. De dubbele sollicitatie van Esmah Lahlah werpt een schaduw over zijn eerste dagen als fractievoorzitter, maar biedt tegelijk ook een kans om leiderschap te tonen.
Of de partij dit incident kan ombuigen tot een les in transparantie en interne discipline, zal de komende weken blijken. Eén ding is duidelijk: de linkse fusiepartij heeft rust nodig om haar politieke ambities waar te maken. En dat begint met helderheid — over wie blijft, wie vertrekt, en wie de koers bepaalt.
💬 Wat vind jij: moet Esmah Lahlah aanblijven als Kamerlid, of is het tijd voor een nieuwe start binnen GroenLinks-PvdA? Deel je mening via onze sociale kanalen.