-

Algemeen

Beelden uitvaart Jonnie Boer zorgen voor tranen bij iedereen: ”Daar gaat hij”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Een stad in rouw: Zwolle neemt afscheid van topchef Jonnie Boer met tranen, stilte en ronkende motoren

Op vrijdagochtend kort na tienen was het muisstil in de Assiestraat in Zwolle. Daar, in het hart van de stad en aan de deuren van zijn levenswerk De Librije, nam Nederland op indringende wijze afscheid van Jonnie Boer. De topchef, die vorige week plotseling 0verleed op Bonaire aan de gevolgen van een longembolie, werd begeleid door een stoet van meer dan honderd Harley-Davidson-motorrijders op zijn laatste reis. Wat zich daar afspeelde, was niet zomaar een uitvaart: het was een eerbetoon dat door merg en been ging.


Stilte, muziek en broosheid

De zon scheen zwak door de wolken, maar de sfeer was zwaar. Toen de beschilderde kist met het lichaam van Jonnie Boer uit het restaurant werd gedragen, viel een oorverdovende stilte. Geen geroezemoes, geen gefluister – enkel de klanken van ‘In The Air Tonight’ van Phil Collins vulden de ruimte. De muziek, melancholisch en geladen, zorgde voor kippenvel bij velen.

De kist, in graffitistijl beschilderd – kleurrijk en onconventioneel, net als de man zelf – werd niet in een traditionele rouwauto geplaatst. In plaats daarvan werd hij voorzichtig op een zijspan van een Harley-Davidson gelegd. Daaromheen stonden zijn dierbaren: familie, collega’s, vrienden, personeel. Sommigen hielden elkaar vast, anderen lieten stil hun tranen gaan.


Ronkende motoren, rollende emoties

Zodra de motor zich in beweging zette, begeleid door twee zwarte Porsches, werd de stilte ingeruild voor het diepe, ronkende geluid van tientallen motoren die volgden. Meer dan honderd Harley-rijders vormden een eerbiedige colonne. Het geluid was indrukwekkend – rauw, krachtig, en tegelijkertijd troostend. Een laatste groet aan een man die zelf ook een motorliefhebber was.

Voor de omstanders was het een surrealistisch beeld: de flamboyante chef, pas 60 jaar oud, onderweg naar zijn laatste rustplaats. Mensen op straat stonden stil. Sommigen filmden, maar velen bleven vooral kijken – stil, met vochtige ogen, alsof ze het nog steeds niet konden bevatten.


Een verlies dat de stad raakt

Het verdriet om het 0verlijden van Jonnie Boer is niet beperkt gebleven tot zijn familie of collega’s. In de dagen na zijn d00d kleurde heel Zwolle langzaam in rouw. Voor het sterrenrestaurant werden bloemen neergelegd, kaarsjes gebrand, en kaartjes geschreven. Drie vlaggen aan de gevel hangen sindsdien halfstok, als stil teken van verlies.

Zelfs op Koningsdag, normaal een feestelijk hoogtepunt in de stad, werd een minuut stilte gehouden. Optredens werden onderbroken, muziek ging uit. De stad hield de adem in, alsof men even wilde zeggen: “We vergeten je niet, Jonnie.”


Jeanette Schmiet: “Hij hóórde bij Zwolle”

Voor velen in Zwolle voelt het verlies persoonlijk. Zo ook voor Jeanette Schmiet, die in tranen vertelt:

“Het laat me niet los, ik krijg er echt kippenvel van. Jonnie hóórde bij Zwolle. De manier waarop hij met zoveel liefde kookte, ik weet zeker dat hij dat heeft doorgegeven aan zijn personeel.”

Dat gevoel wordt breed gedragen. Boer was geen afstandelijke topchef; hij was zichtbaar, benaderbaar en betrokken. Hij gaf de stad smaak en karakter, letterlijk en figuurlijk. Wat hij met zijn vrouw Thérèse en team in De Librije opbouwde, was veel meer dan een restaurant. Het was een ambassade van gastvrijheid, van vakmanschap en vooral van menselijkheid.


Een afscheid dat bij hem past

De uitvaart was niet traditioneel, en dat was precies zoals het moest zijn. Jonnie Boer stond bekend om zijn eigenzinnige smaak en uitgesproken keuzes. Dat hij zou worden uitgezwaaid vanuit zijn eigen keuken, in zijn eigen stad, met motoren en wijn in plaats van zwarte auto’s en strakke pakken – dat had niemand anders kunnen bedenken dan hijzelf.

Bij het afscheid in De Librije was ruimte voor wijn en herinneringen. Sommigen hieven het glas bij zijn portret, anderen legden een hand op zijn kist. Er werd gehuild en gelachen, gesproken en gezwegen. De sfeer was intiem, zonder poespas, maar vol betekenis.

En toen de motorstoet vertrok, stond heel Zwolle stil. Niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk.


Bekende Nederlanders betonen hun respect

Het 0verlijden van Jonnie Boer bracht ook veel mensen uit de landelijke bekendheid naar Zwolle. Onder de genodigden waren onder meer de z!eke Martijn Krabbé, de familie Froger, tv-persoonlijkheden als Jan Slagter en Humberto Tan, sporticoon Jaap Stam, en chef-kok Herman den Blijker. Hun aanwezigheid maakte duidelijk hoe breed de impact van Jonnie’s werk en persoonlijkheid was.

Op sociale media verschenen talloze berichten van bewondering en verdriet. Velen prezen zijn ambachtelijkheid, zijn bescheidenheid ondanks zijn status, en zijn onmiskenbare invloed op de Nederlandse gastronomie.


Zijn laatste reis

Het moment waarop de motor met de kist zich verwijderde van De Librije was confronterend. Een hoofdstuk werd gesloten, een icoon reed weg. Wat achterbleef, was stilte – én de wetenschap dat zijn invloed nog lang zal blijven doorwerken.

Zijn gezin – Thérèse, Jimmie en Isabelle – bleef tijdens het publieke moment bewust op de achtergrond. Pas later op de dag voegden zij zich bij het gezelschap, om in besloten kring de uitvaart voort te zetten. Een rouwproces dat ruimte kreeg om op eigen manier vorm te vinden.


De erfenis van een culinaire pionier

Wat Jonnie Boer achterlaat, is meer dan een plek in de culinaire geschiedenisboeken. Hij laat een erfenis van kwaliteit, toewijding en lef achter. Zijn keuken was vernieuwend zonder pretentie, zijn stijl verfijnd maar toegankelijk. Hij zette Nederland – en Zwolle – op de kaart, niet alleen als chef, maar ook als mens.

Zijn team in De Librije, onder leiding van chef Nelson Tanate en zijn kinderen, zal zijn werk voortzetten. Niet als imitatie, maar als eerbetoon. De filosofie van Jonnie blijft: koken met aandacht, leven met passie, en altijd blijven vernieuwen.


Slot: Een man die bleef wie hij was

Jonnie Boer was een man van contrasten: groot in zijn vak, maar klein in zijn ego. Wereldberoemd, maar met beide benen op de grond. Hij droeg drie sterren, maar ontving gasten met de warmte van een dorpskok. En juist dat maakt zijn verlies zo schrijnend – maar zijn nalatenschap des te indrukwekkender.

Zijn laatste reis begon met stilte, motorgeronk en tranen. Wat blijft, is liefde. Voor zijn werk, zijn stad, zijn mensen.

Rust zacht, Jonnie. Je hebt je sporen ver voorbij de keukenvloer achtergelaten.

Algemeen

Dilan reageert spijkerhard op gevluchte Douwe Bob en gezin

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Douwe Bob tijdelijk het land uit na bedreigingen: “Veiligheid van mijn gezin gaat voor”

Zanger Douwe Bob heeft Nederland verlaten vanwege ernstige bedreigingen. Op advies van de p0litie besloot hij samen met zijn gezin tijdelijk naar het buitenland te vertrekken. De situatie heeft veel losgemaakt, zowel bij fans als bij politici. Wat begon als een afzegging van een optreden, groeide uit tot een landelijk debat over vrijheid, veiligheid en grenzen aan publieke reacties.

Afzegging optreden leidt tot commotie

De aanleiding voor de ontstane ophef was een kinderevenement in Amsterdam. Douwe Bob stond gepland als artiest bij een Joods voetbalfestival, maar besloot ter plekke niet op te treden. Volgens de zanger waren er vooraf afspraken gemaakt dat het optreden politiek neutraal zou zijn. Op locatie trof hij echter materiaal aan dat hij als politiek of ideologisch beschouwde, waaronder pamfletten die hij omschreef als “zionistisch van aard”.

In een televisie-uitzending van Renze lichtte hij toe dat hij zijn besluit baseerde op eerder gemaakte afspraken met de organisatie. Die organisatie, Jom Ha Voetbal, ontkent echter dat zulke afspraken zijn gemaakt. De situatie leidde tot felle reacties in de media en op sociale platforms.

Politieke reactie: Dilan Yeşilgöz uit stevige kritiek

Een van de scherpste reacties kwam van VVD-fractieleider Dilan Yeşilgöz. Zij sprak zich uit op X (voorheen Twitter) en stelde dat het optreden was afgezegd vanwege de Joodse achtergrond van de aanwezige kinderen. Volgens haar past dit in een breder, zorgelijk patroon waarin antisemitisme steeds zichtbaarder wordt.

Haar boodschap was fel, en zorgde voor een kettingreactie aan reacties. Douwe Bob zelf liet daarop weten dat hij zich ten onrechte weggezet voelde als iemand met vooroordelen. Volgens hem ging het puur om het niet nakomen van vooraf gemaakte afspraken en niet om de identiteit van de kinderen.

Politicus spreekt zich opnieuw uit: “Bedreigingen zijn nooit oké”

Yeşilgöz nam later opnieuw het woord, dit keer met een genuanceerdere toon. In een televisietoelichting én opnieuw via X benadrukte ze dat geweld of bedreigingen nooit te rechtvaardigen zijn.

“De manier waarop Douwe Bob heeft gehandeld, mag nooit reden zijn om hem te bedreigen. Dat is ontoelaatbaar,” aldus Yeşilgöz. “Woorden bestrijd je met woorden, nooit met intimidatie.”

Tegelijk bleef ze bij haar eerdere inhoudelijke kritiek. Volgens haar had de zanger de situatie ter plekke met de organisatie kunnen bespreken in plaats van zijn optreden stop te zetten. Ze benadrukte dat de bredere maatschappelijke context – waarin Joodse Nederlanders zich steeds vaker onveilig voelen – meespeelt in de heftige reacties.

Uitnodiging tot gesprek

Als teken van verbinding stelde de politica voor om met Douwe Bob in gesprek te gaan: “Ik heb voorgesteld binnenkort samen een kop koffie te drinken. Zodat we elkaar in de ogen kunnen kijken en begrijpen waar de pijn zit.”

Een voorstel dat op zich respectvol bedoeld leek, maar dat volgens het kamp van Douwe Bob niet voldoende is.

“Geen koffie, maar excuses”

Het management van de zanger liet weten dat Douwe geen behoefte heeft aan koffie of een informeel gesprek. “Wat hij verwacht, zijn geen vrijblijvende ontmoetingen, maar publieke excuses voor de zware beschuldigingen die hem zijn aangedaan,” aldus zijn woordvoerder.

Douwe Bob stelt dat hij door sommige uitspraken ten onrechte is neergezet als iemand met vooroordelen, terwijl zijn beweegredenen volgens hem juist gingen over principes, duidelijke afspraken en artistieke autonomie. Hij noemt het “pijnlijk” dat hij in de media wordt afgeschilderd als iemand met kwade bedoelingen, terwijl hij naar eigen zeggen juist stond voor verbinding.

Woorden wegen zwaar, ook online

De zanger benadrukt dat zijn besluit om Nederland tijdelijk te verlaten geen impulsieve keuze was. “Mijn woonadres werd gedeeld op sociale media, en dat gaf mij als vader weinig andere keus. Mijn gezin gaat voor alles,” schreef hij eerder op Instagram. Daarbij gaf hij aan dat hij openstaat voor een moment van reflectie en dialoog, maar dat veiligheid nu de hoogste prioriteit heeft.

Wat gebeurt er nu?

Of er daadwerkelijk een ontmoeting komt tussen Douwe Bob en Yeşilgöz is onzeker. Beide partijen lijken hun eigen lijn aan te houden. Intussen loopt de discussie in de media verder. Sommige mensen spreken hun steun uit voor Douwe, terwijl anderen zich aansluiten bij de zorg van Yeşilgöz over de toename van spanningen in de samenleving.

Wel lijkt duidelijk: dit incident raakt aan grotere thema’s in Nederland – over vrijheid van expressie, politieke geladenheid van evenementen, veiligheid in de publieke ruimte en de kracht (én impact) van woorden op sociale media.


Conclusie: Wat begon als een artistiek besluit om een optreden niet door te laten gaan, is uitgegroeid tot een breed maatschappelijk gesprek. Douwe Bob kiest tijdelijk voor rust en veiligheid in het buitenland, terwijl in Nederland de dialoog voortduurt. Wat overblijft, is de oproep tot nuance, wederzijds respect – en misschien, uiteindelijk, tot een écht gesprek.

Lees verder