Algemeen
Afscheidsrit voor Jonnie Boer: motorstoet en kruidenhulde in hartje Zwolle
In Zwolle is donderdag op indrukwekkende wijze afscheid genomen van topchef Jonnie Boer, de man achter sterrenrestaurant De Librije. De stad stond stil, het plein voor het restaurant vulde zich met bloemen en herinneringen, en een unieke motorstoet begeleidde hem op een symbolische laatste rit. Het werd een eerbetoon waarin geur, geluid en emotie samenkwamen — precies zoals Jonnie het zou hebben gewild.
Een ingetogen begin bij De Librije
Vroeg in de ochtend verzamelden zich familieleden, vrienden, collega’s en tal van belangstellenden bij De Librije. Op het Spinhuisplein heerste een ingetogen sfeer. Mensen stonden stil, sommigen met de handen gevouwen, anderen met een bloem in de hand.
Even na tien uur werd de kleurrijk beschilderde kist naar buiten gedragen, onder begeleiding van het ingetogen nummer In the Air Tonight van Phil Collins. Het was een moment van volledige stilte. Geen woorden, geen rumoer, alleen muziek en herinnering.
Een erehaag van Harley-Davidsons
Wat volgde was een afscheid dat perfect paste bij de persoonlijkheid van Jonnie Boer: eigenzinnig, krachtig en vol symboliek. Ruim honderd Harley-Davidson-rijders stonden klaar om hem te begeleiden op zijn rit.
Deze stoere motorliefhebbers, vaak gekleed in leren jassen en met getekende gezichten, vormden een indrukwekkende erehaag. Opvallend waren de kleine bosjes kruiden — waaronder rozemarijn — die op verzoek van de familie op de sturen waren bevestigd. Een ingetogen maar veelzeggend detail, een ode aan Jonnies jarenlange toewijding aan geur, smaak en natuur.
De kist op het zijspan
De kist werd voorzichtig op een zijspan van een motor gelegd. De motor werd gevolgd door twee Porsches en tientallen Harleys. Samen vormden ze een rouwstoet zoals Zwolle nog niet eerder zag. Toen de motoren langzaam begonnen te rijden, ging er een rilling door de menigte. De stilte werd doorbroken door het diepe, warme geluid van de motoren, alsof ze gezamenlijk een groet brachten aan de man die zovelen inspireerde.
Langs de straten klapten toeschouwers zachtjes toen de stoet zich in beweging zette, op weg naar Giethoorn, een plek waar Jonnie zich verbonden mee voelde. Later op de dag keerde de stoet terug naar Zwolle, waar de uiteindelijke herdenking plaatsvond.
Een stad neemt afscheid
Het afscheid van Jonnie Boer werd niet alleen binnen de muren van De Librije gevoeld. In de stad zelf stonden mensen stil, bij etalages, op straathoeken, op balkons. Op meerdere plekken lagen bloemen, brandden kaarsen of stonden krijtborden met teksten als “Bedankt Jonnie” en “Smaakmaker van Zwolle”.
Inwoners spraken met elkaar over de herinneringen die zij hebben aan De Librije, aan ontmoetingen met Jonnie of simpelweg aan zijn rol in het tot bloei brengen van de stad. Zijn betekenis reikte veel verder dan gastronomie: hij gaf Zwolle een plaats op de wereldkaart.
Herinneringen in geur en beeld
Binnen De Librije werd intussen op een ingetogen manier herdacht. Medewerkers liepen langs hun werkplek, stonden even stil bij de kruidenkast, bij de muur met handgeschreven menu’s, bij de plek waar Jonnie altijd stond.
Zijn zoon Jimmie Boer deelde eerder deze week al beelden van de ruimte waarin zijn vader lag opgebaard. De kleurrijke graffiti-kist, de vlag van Giethoorn, de bokshandschoenen van Jonnie en een foto van Johan Cruijff vormden een persoonlijk tableau vol symboliek.
De betekenis van motoren en kruiden
De keuze voor een motorstoet en de kruiden op de sturen was geen toeval. Jonnie Boer was zelf motorliefhebber en hield van alles wat met vrijheid, kracht en onafhankelijkheid te maken had.
Rozemarijn, tijm en salie — kruiden die vaak in zijn gerechten voorkwamen — kregen een nieuwe betekenis als symbolen van afscheid, herinnering en verbondenheid.
Voor de Harley-rijders was het een eer om onderdeel te mogen zijn van deze bijzondere rit. Velen kenden Jonnie persoonlijk of hadden in De Librije gegeten. “Dit is het minste wat we konden doen,” zei een van hen. “Hij was uniek.”
Publieke waardering
De stad Zwolle toonde zich van haar meest betrokken kant. Burgemeester Pieter Snijders liet eerder al weten dat Jonnie Boer niet alleen een ondernemer was, maar ook een verbinder.
“Hij bracht mensen bij elkaar, op het bord en aan tafel,” aldus Snijders. “Vandaag is het onze beurt om hem te eren.”
Ook andere bekende Nederlanders, waaronder collega-chefs en mediafiguren, lieten via sociale media weten geraakt te zijn door het eerbetoon. Veelvuldig terugkerende woorden: inspiratie, vakmanschap, warmte.
Een voorbeeld voor velen
De Librije groeide onder Jonnie’s leiding uit tot een van de meest toonaangevende restaurants van Nederland. Drie Michelinsterren, internationale faam, maar altijd geworteld in de nuchtere Zwolse bodem.
Voor jonge chefs en ondernemers was Jonnie Boer een voorbeeld: van hoe je met toewijding en creativiteit een eigen wereld kunt bouwen. Het feit dat zijn afscheid werd vormgegeven met dezelfde originaliteit en kracht als zijn werk, maakte het des te indrukwekkender.
De laatste rit en wat blijft
Toen de stoet in de middag terugkeerde in Zwolle, was de stad nog steeds in stilte gehuld. Familieleden, medewerkers van De Librije en intimi verzamelden zich opnieuw. De uitvaart vond plaats in besloten kring, zoals door de familie gewenst.
Voor buitenstaanders eindigde de dag bij De Librije, waar nog urenlang mensen langskwamen om bloemen neer te leggen, stil te staan of een korte herinnering te delen met anderen. Een collectieve vorm van herdenken, van verbondenheid.
Tot slot
Het afscheid van Jonnie Boer was uniek, symbolisch en diep menselijk. Geen grootse ceremonie met woorden, maar een krachtig eerbetoon vol persoonlijke details. De motorstoet, het geluid van de motoren, de geur van kruiden en de gedeelde stilte — het vormde een afscheid dat tot in de vezels werd gevoeld.
In de herinnering aan Jonnie blijven niet alleen zijn gerechten voortleven, maar ook zijn liefde voor mensen, zijn oog voor detail en zijn vermogen om het leven te vieren. Zoals iemand bij De Librije fluisterde, terwijl de motoren wegredden:
“Hij reed niet weg, hij blijft bij ons. In geur, in smaak, in alles.”
Krijgen ag*nten in Bureau Utrecht betaald voor hun deelname? Peter en Eduard geven eindelijk duidelijkheid
Het televisieprogramma Bureau Utrecht, waarin programmamaker Ewout Genemans een jaar lang meeliep met p0litieagenten in de Domstad, is inmiddels uitgegroeid tot een van de grootste kijkcijferhits van het moment. Het programma geeft een unieke inkijk in het dagelijkse werk van agenten en laat zien wat er gebeurt achter de schermen van een p0litieteam dat voortdurend schakelt tussen meldingen, emoties, veiligheid en menselijkheid.
Met inmiddels zeven seizoenen binnen de bredere Bureau-reeks — waarvan Bureau Burgwallen, Bureau Arnhem en Bureau Rotterdam eerdere successen waren — heeft Bureau Utrecht opnieuw een groot publiek weten te boeien. Veel kijkers raken geïnteresseerd in de agenten achter het uniform en stellen vragen over hun dagelijkse werk, hun motivatie en hun ervaringen met de camera’s.
Een van de meest gestelde vragen gaat over de deelname zelf: krijgen de agenten betaald voor hun rol op televisie? Het antwoord zorgt voor veel verbazing, en dat geven Peter en Eduard — twee van de populairste agenten uit de reeks — helder in een recent interview.
Een kijkje achter de schermen dat miljoenen mensen raakt
In het zevende seizoen van de serie volgen we een divers team van agenten: Rebecca, Ellen, Lennart, Kiki, Kirsten, Naomi, Yannick, Frank, Maikel, en natuurlijk het duo Peter en Eduard. Iedere aflevering laat zien wat er op straat gebeurt, maar ook wat je normaal niet ziet: de emoties, de hectiek, het geduld, de humor en de saamhorigheid in het team.
Het succes van Bureau Utrecht komt niet alleen door de spannende meldingen die worden afgehandeld, maar vooral door de menselijkheid van de agenten. Kijkers leren hen beter kennen en ontdekken dat achter iedere agent ook gewone mensen schuilgaan die hun werk met passie doen, maar soms ook worstelen met lastige situaties.
Dat maakt de vraag over financiële compensatie des te relevanter: met zoveel kijkers, zoveel impact en zoveel betrokkenheid zou je verwachten dat de agenten extra beloond worden voor hun deelname. De werkelijkheid blijkt echter heel anders.
Krijgen de agenten betaald voor Bureau Utrecht?
In een gesprek met Veronica Superguide worden Peter en Eduard — twee publiekslievelingen — gevraagd of zij een vergoeding ontvangen voor hun deelname aan het televisieprogramma.
Hun antwoord is verrassend simpel én eerlijk:
“Nee hoor, was het maar waar!”
Er wordt dus géén extra vergoeding uitgekeerd aan de agenten die meedoen. Voor velen komt dat onverwacht, omdat de mediawereld bekendstaat om flinke vergoedingen voor mensen die op televisie verschijnen. Denk aan realityprogramma’s, talentenshows of documentaires: deelnemers ontvangen daar vaak wel een financiële compensatie.
In Bureau Utrecht is dat anders. De agenten doen mee als onderdeel van hun werk, en de opnames vinden plaats tijdens hun reguliere diensten. De extra uren, intensiteit of publieke aandacht leveren dus geen extra financiële beloning op.
Waarom doen de agenten dan wél mee?
De logische vervolgvraag is: waarom zou je op nationale televisie verschijnen als je er niet extra voor betaald krijgt?
Daar hebben Peter en Eduard beiden een duidelijk, maar verschillend antwoord op.
Eduard: bijdragen aan begrip voor het p0litiewerk
Eduard vertelt dat zijn motivatie vooral ligt in het creëren van begrip voor het vak. Hij wil graag laten zien wat agenten dagelijks meemaken en hoeveel druk er soms op hen ligt.
Hij zegt:
“Ik wil mensen laten zien wat wij als p0litie allemaal over ons heen krijgen. Dat verhaal wilde ik graag voortzetten.”
Voor hem draait deelname dus om transparantie en maatschappelijke impact. Door de camera’s een jaar lang mee te nemen, hoopt hij dat kijkers meer inzicht krijgen in hoe breed en uitdagend het p0litiewerk werkelijk is — van kleine buurtconflicten tot emotioneel zware meldingen.
Peter: twijfels, een duwtje in de rug en onverwacht succes
Peter had juist een heel andere start. Hij bekent dat hij lange tijd twijfelde of hij zich moest opgeven. De deadline kwam steeds dichterbij en zelfs een kwartier voor het verstrijken van die tijd had hij zijn inschrijving nog niet verstuurd.
Volgens Peter was het uiteindelijk een collega die de knoop doorhakte:
“We moesten ons voor een bepaalde datum opgeven en een kwartiertje voor de deadline had ik dat nog niet gedaan.”
Het blijkt een beslissing te zijn geweest die zijn leven op onverwachte manieren veranderde. Peter groeide in razend tempo uit tot een van de meest geliefde agenten van de serie. Op sociale media ontvangen hij en Eduard talloze positieve berichten, waardoor ze een vaste schare fans hebben opgebouwd.
Peter is dankbaar voor die steun, maar blijft tegelijkertijd nuchter:
“Je weet van tevoren dat het kan gebeuren, dus het hoort er een beetje bij. Maar wat het echt met je doet als persoon, dat weet je pas achteraf.”
Hij benadrukt dat hij niet bekend wil staan als een televisiepersoonlijkheid:
“Ik wil bekendstaan om het werk dat ik laat zien. Ik ben gewoon Peter, niet de nieuwe Daan.”
Met de verwijzing naar ‘de nieuwe Daan’ doelt hij op Daan — een collega-agent uit eerdere Bureau-reeksen — die eveneens enorm populair werd door zijn televisieoptredens.
Publieke waardering als grootste beloning
Hoewel de agenten geen extra vergoeding ontvangen, blijkt dat waardering van kijkers een belangrijke rol speelt in hun motivatie. Veel kijkers sturen berichten via Instagram, laten complimenten achter onder filmpjes, of spreken hen aan op straat.
Kijkers waarderen vooral:
-
de geduldige toon die de agenten aannemen,
-
hun humor tijdens stressvolle situaties,
-
de menselijke manier waarop ze met burgers omgaan,
-
en hun uitleg over waarom bepaalde keuzes worden gemaakt.
Door het programma ontstaat er meer begrip voor het p0litiewerk. Burgers zien niet alleen de incidenten zelf, maar ook de gesprekken, overwegingen, emoties en dilemma’s die voorafgaan aan beslissingen.
Voor Peter en Eduard voelt dat als een vorm van erkenning die verder gaat dan een financiële vergoeding. Het laat zien dat hun werk ertoe doet en dat het publiek hen ziet als mensen die zich met hart en ziel inzetten voor de veiligheid van anderen.
Waarom Bureau Utrecht zo goed werkt voor televisie
Dat Bureau Utrecht zo’n enorme hit is, heeft meerdere redenen. De serie combineert:
-
actie met rustige observaties,
-
spanning met humor,
-
emotie met professionaliteit,
-
en kwetsbare momenten met krachtige interventies.
Ewout Genemans weet het p0litiewerk toegankelijk te maken zonder sensatiezucht, waardoor de serie bijzonder geschikt is voor een breed publiek. Van jongeren die nieuwsgierig zijn naar de praktijk van het blauwe uniform tot volwassenen die willen begrijpen wat er speelt in hun eigen wijk: de serie toont het allemaal.
Daarnaast zijn de agenten herkenbare figuren geworden. Niet als sterren, maar als gewone mensen die toevallig een bijzondere baan hebben.
De impact van bekendheid op het dagelijks leven van een agent
Hoewel Peter en Eduard hun bekendheid omarmen, blijft de realiteit dat ze ook gewoon op straat moeten werken. Dat betekent dat ze soms worden herkend tijdens een dienst, aangesproken door bewoners of gecomplimenteerd door voorbijgangers.
Peter zegt hierover dat bekendheid “een beetje bij het programma hoort”, maar dat hij graag wil dat mensen hem vooral zien als p0litieman, niet als televisiegezicht.
Zijn nuchtere houding en oprechte manier van communiceren maken hem geliefd. Dat is misschien wel de grootste reden waarom kijkers zo graag naar hem en zijn collega’s kijken.
Conclusie: geen extra geld, wel een groot publiek dat meeleeft
Agenten die deelnemen aan Bureau Utrecht krijgen geen vergoeding voor hun rol op televisie. Toch kiezen zij ervoor om mee te doen om een reden die misschien nog waardevoller is: om het echte p0litiewerk zichtbaar te maken, begrip te creëren en te laten zien hoe veelzijdig en menselijk hun vak is.
Peter en Eduard veroverden de harten van kijkers door hun eerlijkheid, humor en professionaliteit. Dat zij dit zonder extra betaling doen, versterkt wellicht nog meer hoe authentiek hun inzet is.
En precies dat maakt Bureau Utrecht tot een van de meest geliefde en besproken tv-programma’s van dit moment.