Algemeen
MAFS-kijkers reageren op Marcella, zeggen allemaal hetzelfde
Ongemak troef bij Bjorn en Marcella in Married At First Sight: “Raak je vent een keer aan!”
Het nieuwe seizoen van Married At First Sight is inmiddels enkele weken onderweg, maar de romantiek blijft tot nu toe ver te zoeken. Vooral het koppel Bjorn en Marcella zorgt voor gefronste wenkbrauwen bij de kijkers. Terwijl de makers dit jaar kozen voor een vernieuwde aanpak, lijkt die bij dit stel vooralsnog geen succes. Het gebrek aan chemie is schrijnend zichtbaar, en op social media laten fans massaal van zich horen. “Marcella, raak je vent een keer aan!” is inmiddels het meest gedeelde sentiment op X.
Een veelbelovende match op papier
Op papier leek het nog zo’n goede match: Bjorn en Marcella zijn beiden werkzaam in het onderwijs, delen een passie voor balsporten en genieten op z’n tijd van een goed biertje. Kortom, de ingrediënten voor een gezellige, evenwichtige relatie leken aanwezig. Maar in de praktijk blijkt dat ‘matchen op basis van persoonlijkheid en interesses’ niet automatisch leidt tot romantische klik.
In de aflevering van deze week wordt pijnlijk duidelijk dat er iets fundamenteels ontbreekt: aantrekkingskracht. Wat begon als een voorzichtige kennismaking, lijkt nu te verzanden in een ongemakkelijke vriendschap. En dat valt de trouwe kijker meteen op.
“Het voelt als een groepswerk op school”
Veel fans van het programma vergelijken de relatie tussen Bjorn en Marcella met die van collega’s die toevallig samen in een projectgroep zijn beland. “Het voelt alsof ze een groepspresentatie moeten geven in plaats van samen een huwelijk op te bouwen,” schrijft een kijker op X (voorheen Twitter).
Het stel doet netjes wat van hen wordt verwacht. Ze voeren gesprekken, maken uitstapjes, en proberen vooral niet te veel druk op elkaar te leggen. Maar de vonk? Die blijft uit. En hoe langer het duurt, hoe ongemakkelijker het wordt om naar te kijken.
De ‘friendzone’ ligt op de loer
Ook seksuologe en relatietherapeut Eveline Stallaart, een van de vaste experts in Married At First Sight, merkt de afstand tussen de twee op. Tijdens een coachingsessie benoemt zij de olifant in de kamer: de kans dat Bjorn en Marcella in de beruchte ‘friendzone’ terechtkomen is groot. Te groot, zelfs.
Hoewel de twee liefdevol over elkaar spreken, mist er fysieke intimiteit, en daarmee ook emotionele verdieping. Eveline drukt het koppel op het hart dat ze actie moeten ondernemen. “Jullie moeten buiten je comfortzone treden,” klinkt het advies. Want als ze willen ontdekken of er méér in zit, dan zullen ze ook lichamelijk dichter bij elkaar moeten komen.
Geforceerde toenadering
Na het gesprek met Eveline besluiten Bjorn en Marcella gehoor te geven aan het advies. Wat volgt is een serie pogingen tot affectie die helaas allesbehalve natuurlijk overkomen. Er is weinig spontaniteit; alles voelt geforceerd en ongemakkelijk. De handen die elkaar vasthouden, de schouderklopjes, de voorzichtige knuffels – het lijkt eerder op een toneelstuk dan op een opbloeiende relatie.
Voor de kijkers is het bijna pijnlijk om te zien. Op social media regent het reacties van mensen die zich zichtbaar generen voor wat ze op hun scherm te zien krijgen. “Ken je dat, dat je je schouders optrekt van plaatsvervangende schaamte? Zo zit ik dus nu op de bank,” schrijft een kijker. Een ander vult aan: “Marcella krijgt een opdracht. Raak verdikkie je vent een keer aan!”
“Je voelt het, of je voelt het niet”
De ongemakkelijkheid roept ook de vraag op: waarom zou je een expert nodig hebben om te bepalen of je je partner aantrekkelijk vindt? Chemie is moeilijk af te dwingen, dat is inmiddels duidelijk. Het grote publiek vraagt zich af of de formule van Married At First Sight dit seizoen niet te klinisch is geworden.
In plaats van natuurlijke vonken, zien we dit jaar vooral stellen die elkaar keurig ‘leren kennen’ maar waarbij de magie ontbreekt. De kijker wil geen projectmatige aanpak van de liefde, maar echte, voelbare connecties. En als die uitblijven, dan is het lastig om betrokken te blijven bij de ontwikkeling van een koppel.
Experts blijven positief
Toch geven de MAFS-experts de hoop nog niet op. Eveline en haar collega’s geloven dat affectie ook kan groeien. “Soms hebben mensen gewoon wat langer nodig om zich open te stellen,” aldus de seksuologe. Ze blijft optimistisch, al is haar advies aan Bjorn en Marcella kristalhelder: doe iets. Want als er niets verandert, dan is het slechts een kwestie van tijd voordat deze relatie volledig doodbloedt.
De kijker als jury
Wat Married At First Sight uniek maakt, is de betrokkenheid van de kijker. Via social media verandert Nederland elke week in een digitale juryzaal, waarin elk koppel op de voet wordt gevolgd en beoordeeld. Bij Bjorn en Marcella is het oordeel hard, maar eerlijk.
Veel mensen vinden dat Marcella meer initiatief moet tonen. “Ze heeft totaal geen lichaamstaal naar hem toe,” klinkt het. Anderen nemen het juist voor haar op: “Misschien voelt ze gewoon echt geen klik en is ze te beleefd om dat meteen te zeggen. Dat is ook pijnlijk.” Bjorn krijgt iets meer medelijden. Hij komt over als iemand die zich kwetsbaar opstelt, maar steeds weer wordt afgewezen.
Is er nog hoop?
Het blijft de grote vraag: kunnen Bjorn en Marcella elkaar alsnog vinden? Soms zien we bij Married At First Sight dat liefde onverwachts kan bloeien, zelfs na een trage start. Maar soms is het ook gewoon niet de juiste match, en is het eerlijker om dat te erkennen.
De komende afleveringen zullen uitwijzen of het koppel in staat is om emotioneel en fysiek dichter bij elkaar te komen. Voorlopig is de afstand tussen hen nog groot. En het publiek kijkt met ingehouden adem – én een gezonde dosis plaatsvervangende schaamte – toe.
Samenvattend
Bjorn en Marcella belichamen dit seizoen van Married At First Sight als geen ander het dilemma tussen papier en praktijk. De match lijkt logisch, maar de vonk blijft uit. Ondanks deskundige begeleiding en welgemeende pogingen tot toenadering, lijkt er geen echte connectie te ontstaan. Het publiek leeft mee, maar is ook kritisch. De hoop is dat het koppel alsnog een doorbraak beleeft, maar voorlopig blijft het pijnlijk duidelijk: liefde laat zich niet afdwingen.
Marcella krijgt een opdracht:
“ Raak verdikkie je vent een keer aan “
😱#mafs pic.twitter.com/qVOz05ixUv
— Starbuck (@starbuck68) April 29, 2025
Ken je dat dat je je schouders gewoon optrekt van plaatsvervangende schaamte…
Zo zit ik nu op de bank.#mafsnl #mafs
— Britt (@BrittBR97) April 29, 2025
Oh…dat was het compliment van Marcella #mafs
— P(r)et (@PetjeRatel) April 29, 2025
Dit was by far 1 van de meest onhandige knuffels ever in #mafs history😂
Maar goed..het is een begin😀 pic.twitter.com/IsQFuuk307
— Starbuck (@starbuck68) April 29, 2025
Nieuwe geluidsopnames zorgen voor opschudding in zaak rond Marco Borsato
De strafzaak tegen Marco Borsato krijgt een nieuwe wending nu er vlak voor de zitting honderden uren aan geluidsopnames zijn opgedoken. In totaal gaat het om ruim vijfhonderd uur aan afgeluisterde gesprekken tussen de aangeefster en haar moeder. Een deel van die gesprekken, ongeveer anderhalf uur aan transcriptie, blijkt volgens de verdediging mogelijk belangrijk bewijsmateriaal te bevatten.
In één van de fragmenten is de moeder van de aangeefster te horen terwijl ze zegt:
“Ik wilde Marco ook niet verder beschadigen dan al gebeurd is.”
Die uitspraak zorgt voor onrust, omdat het volgens de advocaten van Borsato twijfels oproept over de intenties van de moeder en de volledigheid van het onderzoek.
Verdediging spreekt van cruciaal materiaal
De advocaten van Marco Borsato noemen de opnames “essentieel” voor een eerlijk proces. Zij stellen dat de inhoud vragen oproept over de betrouwbaarheid van verklaringen die eerder zijn afgelegd en dat de verdediging mogelijk niet alle relevante informatie heeft ontvangen.
“We praten hier niet over een klein detail, maar over honderden uren aan gesprekken,” aldus een woordvoerder van de verdediging. “Als slechts een fractie daarvan relevant is, moet dat volledig kunnen worden onderzocht.”
Volgens de advocaten is er sprake van een situatie waarin het dossier onvolledig of onzorgvuldig is samengesteld. Zij benadrukken dat het recht op een eerlijk proces betekent dat de verdediging alle beschikbare informatie moet kunnen inzien — zeker wanneer die informatie mogelijk invloed heeft op de geloofwaardigheid van verklaringen.
0penbaar Ministerie erkent procedurele fout
Het 0penbaar Ministerie (OM) heeft inmiddels bevestigd dat het toevoegen van de geluidsopnames aan het dossier onbedoeld is gebeurd. De hoofdofficier van justitie verklaarde dat het materiaal weliswaar formeel is geregistreerd, maar dat de inhoud niet relevant werd geacht voor de hoofdzaak.
“De opname is destijds toegevoegd, maar niet uitgewerkt, omdat de inhoud volgens ons geen directe betekenis had voor de tenlastelegging,” aldus de verklaring van het OM.
Toch erkent het OM dat het onderbelichten van dit bewijsstuk achteraf ongelukkig was.
“We hadden beter moeten uitleggen waarom bepaalde fragmenten niet zijn uitgewerkt,” zegt de hoofdofficier. “Dat had de transparantie ten goede gekomen.”
Volgens het OM verandert de aanwezigheid van de opnames echter niets aan de kern van de zaak. De conclusie blijft volgens hen overeind dat het beschikbare bewijs voldoende is om tot een oordeel te komen.
Verdediging vraagt om uitstel van de zitting
De verdediging is het daar niet mee eens en vraagt om uitstel van de behandeling van de zaak. Advocaten Geert-Jan en Carry Knoops willen eerst volledige inzage in alle vijfhonderd uur aan opnames om te kunnen beoordelen of er meer relevante fragmenten zijn.
“We kunnen niet spreken van een eerlijk proces als wij niet weten wat er in die gesprekken wordt gezegd,” stelt Knoops. “De rechtbank hoort te beslissen op basis van een compleet beeld — niet op basis van een selectie.”
Volgens de verdediging vormt het achterhouden of onvoldoende onderzoeken van dit materiaal een risico voor de rechtszekerheid.
“Wanneer de uitspraak wordt gedaan zonder dat dit materiaal volledig is beoordeeld, ontstaat het gevaar dat cruciale context ontbreekt,” aldus Knoops.
Wat staat er op de bandopnames?
De inhoud van de opnames is niet openbaar gemaakt, maar volgens bronnen rondom de zaak bevatten ze persoonlijke gesprekken tussen de aangeefster en haar moeder in de periode nadat de eerste vermoedens ontstonden.
In één van de transcripties, die door de verdediging is ingezien, zou de moeder van de aangeefster hebben gezegd dat ze Borsato niet verder wilde beschadigen. Voor de advocaten roept dit de vraag op of er binnen de familie bewuste keuzes zijn gemaakt over de manier waarop de beschuldigingen naar buiten zijn gebracht.
Het OM noemt die redenering speculatief, en benadrukt dat uit de context van de gesprekken blijkt dat het om emotionele uitspraken gaat in een moeilijke periode. Toch wil de rechtbank eerst beoordelen of er inderdaad meer relevante fragmenten zijn die mogelijk invloed kunnen hebben op de zaak.
Procedurële discussie
De kwestie rond de bandopnames is inmiddels uitgegroeid tot een juridisch debat over de zorgvuldigheid van de procedure. Volgens de verdediging is het onacceptabel dat dit materiaal pas zo laat boven tafel kwam.
“Het feit dat deze gesprekken pas kort voor de zitting zijn ontdekt, roept vragen op over de manier waarop het onderzoek is gevoerd,” aldus Knoops.
De advocaten stellen dat de opnames niet uit eigen beweging door het OM zijn overlegd, maar pas na toevalsvondsten in het dossier boven water kwamen. Dat zou volgens hen kunnen wijzen op een gebrek aan transparantie.
Het OM benadrukt daarentegen dat er geen sprake is van kwade opzet.
“Het was een administratieve fout,” stelt de woordvoerder. “We hebben direct na ontdekking de situatie gemeld aan de rechtbank.”
Onrust in het publieke debat
De ophef over de geluidsopnames heeft ook geleid tot nieuwe discussies in de media. Zowel sympathisanten als critici van de zanger volgen het proces op de voet, en op sociale media wordt volop gespeculeerd over de inhoud van de opnames.
Volgens mediadeskundige René van den Berg laat deze ontwikkeling zien hoe gevoelig en gelaagd de zaak inmiddels is geworden.
“Het gaat al lang niet meer alleen over schuld of onschuld,” zegt hij. “De manier waarop bewijs wordt verzameld en gepresenteerd, bepaalt nu ook hoe het publiek erover denkt.”
Hij noemt de zaak een toetssteen voor vertrouwen in justitie.
“Wanneer er twijfel ontstaat over de volledigheid van het dossier, raakt dat niet alleen deze zaak, maar ook het bredere vertrouwen in het rechtssysteem.”
Volledige inzage als voorwaarde voor eerlijk proces
De kern van het debat draait nu om de vraag: heeft Marco Borsato toegang gehad tot alle relevante informatie die van invloed kan zijn op zijn verdediging?
Volgens de verdediging niet. Zij stellen dat de afwezigheid van volledige inzage in de honderden uren aan opnames het recht op een eerlijk proces kan ondermijnen.
“Het principe van ‘equality of arms’ betekent dat beide partijen gelijke toegang moeten hebben tot alle stukken,” benadrukt Knoops. “Zonder dat is er geen sprake van een evenwichtige rechtsgang.”
De rechtbank zal moeten beslissen of er uitstel komt, zodat de verdediging meer tijd krijgt om het materiaal te beluisteren en te analyseren.
Een zaak die verder gaat dan de inhoud
De discussie over de opnames maakt duidelijk dat de zaak-Borsato niet alleen inhoudelijk zwaar, maar ook procedureel complex is. Waar het eerst ging over de verklaringen van betrokkenen, verschuift de aandacht nu naar de manier waarop justitie met bewijs omgaat.
“Dit laat zien hoe dun de lijn is tussen zorgvuldigheid en onvolledigheid,” zegt Van den Berg. “Zelfs een kleine procedurele misstap kan grote gevolgen hebben voor de geloofwaardigheid van het proces.”
Conclusie: een juridisch en moreel spanningsveld
Wat begon als een artistieke carrière in opspraak, is uitgegroeid tot een breed maatschappelijk vraagstuk over rechtvaardigheid, transparantie en vertrouwen. De kwestie van de vijfhonderd uur aan geluidsopnames symboliseert dat spanningsveld: hoe ver moet justitie gaan om volledige openheid te waarborgen, en hoe voorkomt men dat emoties de rechtsgang beïnvloeden?
De rechtbank zal de komende weken bepalen of de behandeling wordt uitgesteld of doorgaat zoals gepland. Wat de uitkomst ook wordt, duidelijk is dat deze zaak nog lang niet ten einde is — en dat elke nieuwe onthulling het beeld van de zaak opnieuw kleurt.