Algemeen
Beelden van een 11-jarige Rachel Hazes met een 30-jarige André Hazes gaan rond: ‘Ik krijg hier helemaal de rillingen van!’
Gordon haalt fors uit naar André Hazes: “We blijven zijn muziek zingen, maar vergeten wat hij echt deed”
Tijdens een recent interview bij Yoursafe Radio zorgde Gordon voor de nodige opschudding. Wat begon als een luchtig gesprek over muziek en carrière, veranderde al snel in een gesprek vol rake uitspraken, waarin Gordon zijn ongezouten mening gaf over de verering van bepaalde artiesten in Nederland. Zowel Marco Borsato als André Hazes kwamen ter sprake, en vooral over de laatste was Gordon zeer uitgesproken.
Gordon sprak zijn verbazing uit over het feit dat Marco Borsato nog altijd nergens op de radio te horen is en vrijwel volledig uit de publieke belangstelling is verdwenen. En dat terwijl Borsato, benadrukte hij, nog niet eens officieel veroordeeld is. “Het is toch apart dat iemand meteen wordt gecanceld zonder dat er een uitspraak van de rechter is geweest,” zei Gordon kritisch. Tegelijkertijd ziet hij dat andere artiesten nog altijd massaal worden gevierd, ondanks controversiële zaken uit hun verleden.
Kritiek op de verering van André Hazes
Specifiek noemde Gordon het voorbeeld van André Hazes sr. Hoewel Hazes al jaren geleden 0verleed, wordt zijn muziek nog steeds uit volle borst meegezongen op evenementen zoals Holland Zingt Hazes. Volgens Gordon wordt er echter te gemakkelijk over het verleden van Hazes heen gestapt.
Gordon stelde dat het vreemd is dat Hazes nog steeds als nationale held wordt beschouwd, ondanks het feit dat zijn relatie met Rachel Hazes, die hij ontmoette toen zij nog piepjong was, bij nader inzien ongemakkelijke vragen oproept. In het gesprek refereerde Gordon aan eerdere interviews van Rachel, waarin zij zelf vertelde over haar jeugd en het begin van haar relatie met André.
Rachel Hazes over haar vroege band met André
Rachel Hazes heeft in het verleden openhartig gesproken over haar vroege kennismaking met de volkszanger. Tijdens een optreden van André werd zij, naar eigen zeggen, naar voren gehaald om samen het nummer Een Beetje Verliefd te zingen. Rachel was toen nog maar ongeveer twaalf jaar oud. “Eigenlijk heel apart, want je weet amper met twaalf jaar wat je zingt,” aldus Rachel in een eerder interview.
Later, toen Rachel 15 jaar oud was, werkte zij als oppas bij André Hazes thuis. Tijdens die periode ontstond er meer tussen hen dan alleen een vriendschappelijke band. Rachel vertelde hierover: “Ellen (de toenmalige vrouw van André) was niet thuis. Ik was naar bed gegaan en toen kwam André op een gegeven moment mijn slaapkamer binnen. Toen is er wel wat gebeurd. We hebben toen echt s*ks gehad. André was mijn eerste vriendje met wie ik de liefde heb bedreven.”
Hoewel Rachel destijds meerderjarig was, roept de manier waarop de relatie zich ontwikkelde – en vooral de vroege ontmoeting toen ze nog een kind was – vragen op over de machtsverhoudingen en ethiek van de situatie.
“Ik krijg er de rillingen van”
Gordon was tijdens het interview niet mals in zijn oordeel. “We staan allemaal te zingen bij Holland Zingt Hazes, maar niemand lijkt erbij stil te staan wat die man werkelijk heeft gedaan,” zei hij. Volgens Gordon is het hypocriet dat de Nederlandse samenleving sommige artiesten op een voetstuk plaatst, terwijl hun gedragingen onder de mat worden geveegd.
“In mijn ogen is het bizar dat we hem blijven eren. Ik krijg echt de rillingen als ik bedenk dat hij een relatie had met een vrouw die hij al kende toen ze nog bijna een kind was,” aldus Gordon. Hij benadrukte ook dat hij uit eigen ervaring weet dat André niet altijd even zachtzinnig was: “Ik heb hem Rachel gewoon zien slaan aan boord van een vliegtuig,” onthulde hij.
Beelden van jonge Rachel en André
De discussie rond dit onderwerp kreeg nog meer lading toen oude beelden opdoken van de eerste ontmoeting tussen Rachel en André. In die video’s is een jonge Rachel te zien die samen met André op het podium staat. Volgens de berichten was Rachel toen ongeveer elf of twaalf jaar oud en André al begin dertig.
Deze beelden zijn opnieuw viraal gegaan op sociale media en roepen bij veel mensen een gevoel van ongemak op. Het is moeilijk te rijmen met de heldenstatus die Hazes nog steeds heeft in Nederland. Veel kijkers geven aan dat ze het moeilijk vinden om de beelden te zien zonder zich ongemakkelijk te voelen, vooral nu de context bekend is.
De dubbele moraal in Nederland
Gordon wijst erop dat de situatie rond André Hazes een pijnlijk voorbeeld is van dubbele standaarden. “Als dit vandaag de dag zou gebeuren, zou iemand als André Hazes direct gecanceld worden. Maar omdat hij een icoon is, halen we onze schouders op,” aldus Gordon.
De entertainer vraagt zich hardop af waarom er zo’n verschil wordt gemaakt. “We kunnen niet aan de ene kant mensen publiekelijk kapotmaken en aan de andere kant iemand blijven vereren die zich schuldig heeft gemaakt aan gedrag dat vandaag de dag onacceptabel zou zijn.”
Volgens Gordon is het belangrijk dat we als samenleving eerlijk blijven over het verleden, ook als het gaat om mensen die we ooit hebben bewonderd. “Je kunt iemands muzikale talent erkennen, maar je moet ook niet je ogen sluiten voor de dingen die niet door de beugel konden,” benadrukt hij.
Publieke reacties verdeeld
De uitspraken van Gordon zorgden zoals verwacht voor verdeelde reacties. Sommige luisteraars prezen hem voor zijn openheid en durf om een ongemakkelijk onderwerp aan te kaarten. Anderen vonden dat hij “oude koeien uit de sloot haalde” en dat het verleden van Hazes geen invloed zou moeten hebben op hoe zijn muziek wordt beleefd.
Toch lijkt de discussie die Gordon aanzwengelde steeds breder gevoerd te worden. Zeker nu er meer aandacht is voor grensoverschrijdend gedrag binnen de entertainmentwereld, gaan steeds meer stemmen op om ook kritisch te kijken naar het verleden van geliefde iconen.
Eerlijkheid boven alles
Gordon sloot het gesprek bij Yoursafe Radio af met de oproep om eerlijker te zijn over de mensen die we bewonderen. “Het is niet erg om iemand te bewonderen om zijn muziek, maar wees ook niet blind voor de hele mens. Laten we stoppen met het idealiseren van figuren als hun daden daar niet bij passen,” zei hij.
Voorlopig lijkt de discussie rondom André Hazes, zijn nalatenschap en de manier waarop we omgaan met iconen uit het verleden nog niet voorbij. En als het aan Gordon ligt, is dat maar goed ook: “We moeten blijven nadenken over wie we op een voetstuk plaatsen — en waarom.”
De immense druk op prinses Alexia: Tussen publieke verwachting en persoonlijke echtheid
De druk die tegenwoordig op leden van het Nederlandse koninklijk huis rust, lijkt ongekend. Vooral prinses Alexia, de tweede dochter van koning Willem-Alexander en koningin Máxima, wordt de laatste tijd steeds vaker onder een vergrootglas gelegd. Haar optredens worden niet alleen opgemerkt, maar ook intensief geanalyseerd en bekritiseerd. Onlangs ontstond er opnieuw commotie toen zij tijdens een officieel moment niet uitbundig glimlachte, wat direct leidde tot een storm aan reacties op sociale media.
Viral filmpje leidt tot discussie
De aanleiding voor de recente kritiek was een kort filmpje dat opdook op TikTok. Hierop is te zien hoe prinses Alexia zichtbaar ongemakkelijk deelneemt aan een verplichte fotosessie. Om haar heen draait alles om het perfecte plaatje: stralende gezichten, opgewekte poses en een feilloze presentatie. Alexia, echter, poseert met terughoudendheid en straalt eerder ongemak dan enthousiasme uit.
Het fragment ging razendsnel viraal en riep uiteenlopende reacties op onder het Nederlandse publiek. Sommige kijkers toonden begrip voor haar afwachtende houding en wezen op de onnatuurlijke omstandigheden waarin zulke foto’s vaak worden genomen. Anderen waren minder mild en uitten harde oordelen. Op sociale media verschenen termen als ‘ondankbaar’, ‘verwend’ en ‘afstandelijk’ – harde woorden voor een jonge vrouw die nog volop in ontwikkeling is.
De torenhoge verwachtingen van het publiek
Wat opvalt, is hoe hoog de lat ligt voor leden van de Koninklijke Familie. Van hen wordt verwacht dat zij altijd een glimlach dragen, ongeacht hun persoonlijke stemming of de situatie waarin zij zich bevinden. Zeker tijdens publieke evenementen als Koningsdag, wanneer heel Nederland zich feestelijk toont, lijken de verwachtingen bijna onmenselijk.
Voor prinses Alexia, die pas 18 jaar oud is en zich nog volop ontwikkelt, moet deze constante druk verstikkend aanvoelen. Toch lijkt maar weinig publiek echt stil te staan bij de impact die zulke publieke optredens kunnen hebben op jonge mensen. In de publieke opinie lijkt het vanzelfsprekend dat iemand die in een bevoorrechte positie is geboren, zich daar ook altijd zichtbaar dankbaar voor moet tonen — zelfs als dat betekent dat persoonlijke gevoelens opzij worden geschoven.
De harde realiteit van het publieke leven
De snelheid waarmee sociale media werken, maakt het leven van jonge royals als Alexia nog moeilijker. Elk gebaar, elke blik, en elk moment van aarzeling wordt binnen enkele minuten breed uitgemeten en bediscussieerd. Waar traditionele media nog een zekere filterfunctie hadden, ontbreekt die op platforms als TikTok en X (voorheen Twitter) volledig. De publieke opinie is genadeloos en verandert snel in een volksgericht als iemand niet voldoet aan het perfecte plaatje dat men wil zien.
Deze verharding in toon wordt nog versterkt door de anonimiteit en afstand van het internet. Vanaf de veilige plek achter een scherm wordt zonder aarzeling geoordeeld, vaak zonder te bedenken wat dat doet met de persoon die onderwerp is van al die kritiek.
Tussen authenticiteit en publieke verwachting
Opmerkelijk is dat Nederland juist bekend staat om zijn waardering voor echtheid en nuchterheid. We houden niet van gemaaktheid en waarderen mensen die ‘gewoon normaal’ doen. Toch botsen deze waarden regelmatig met de harde verwachtingen die we stellen aan publieke figuren. Prinses Alexia bevindt zich precies op dat snijvlak: ze wordt geacht zichzelf te zijn, maar alleen binnen de grenzen van wat de samenleving acceptabel vindt.
Voor jonge mensen die hun identiteit nog volop aan het vormen zijn, is deze constante publieke blik extra belastend. Elke emotie, elke houding en zelfs elk kledingstuk wordt uitgebreid onder de loep genomen. Voor Alexia betekent dit dat haar zoektocht naar wie zij is als persoon onlosmakelijk verbonden raakt met de verwachtingen die de buitenwereld van haar heeft.
Historische voorbeelden van mediadruk
De druk die Alexia nu ervaart, is niet nieuw binnen koninklijke families. Ook in het verleden worstelden jonge prinsessen met de harde eisen van het publiek. Prinses Diana is daar een schrijnend voorbeeld van. Ondanks haar immense populariteit, kampte zij met depressies en eetstoornissen, mede veroorzaakt door de onophoudelijke druk om een perfect plaatje neer te zetten voor de buitenwereld.
De parallellen met prinses Alexia zijn niet één op één te trekken, maar ze illustreren wel hoe moeilijk het kan zijn om authentiek te blijven onder het vergrootglas van de publieke opinie.
Een veranderende generatie
Wat echter verschil maakt, is de generatie waartoe Alexia behoort. Jongeren van nu hechten veel meer waarde aan authenticiteit, kwetsbaarheid en het durven tonen van je ware zelf. In een wereld die steeds meer streeft naar echtheid in plaats van schone schijn, kan Alexia juist als voorbeeld dienen van deze veranderende normen.
Haar terughoudendheid en momenten van zichtbare ongemakkelijkheid kunnen gezien worden als een signaal: ook royals zijn mensen, met echte emoties en echte worstelingen. Misschien zouden we in plaats van haar te veroordelen, haar juist moeten prijzen voor haar moed om niet altijd te voldoen aan de perfectie die van haar wordt verwacht.
De realiteit van Koningsdag voor de Koninklijke Familie
Wat veel critici over het hoofd zien, is dat dagen als Koningsdag voor de Koninklijke Familie verre van ontspannend zijn. Terwijl de rest van Nederland feestviert, draait voor hen alles om representatie: handen schudden, glimlachen, toespraken houden en poseren voor honderden camera’s. Alles moet perfect zijn, elk woord moet zorgvuldig gekozen worden, elke handeling is publiek bezit.
Voor een jongvolwassene als Alexia is dit geen eenvoudige opgave. Zij balanceert tussen haar rol als publiek figuur en haar behoefte om gewoon zichzelf te mogen zijn. In plaats van haar te bekritiseren, zouden we misschien meer begrip moeten tonen voor de complexiteit van haar positie.
Tot slot: een oproep tot meer compassie
De beelden van prinses Alexia zouden niet alleen aanleiding moeten geven tot snelle oordelen, maar vooral tot reflectie. Wat zegt het over onze maatschappij dat we jonge vrouwen zo streng beoordelen op hun uitstraling? En wat zegt het over onszelf, als we verwachten dat iemand altijd glimlacht, zelfs wanneer dat niet oprecht voelt?
Misschien is het tijd om onze verwachtingen bij te stellen. Om ruimte te maken voor echtheid, voor kwetsbaarheid en voor het simpele feit dat ook leden van een koninklijke familie weleens een minder uitbundige dag kunnen hebben.
Prinses Alexia verdient het om zichzelf te kunnen zijn — met al haar licht en schaduw, met haar glimlach én haar serieuze momenten. En misschien verdienen wij als samenleving het ook wel om wat minder te oordelen, en wat meer te begrijpen.
