-

Algemeen

Miljoenenjachtkoppel uit elkaar: Scheidingspapieren aangevraagd

Avatar foto

Gepubliceerd

op

De jubileum-uitzending van Miljoenenjacht van afgelopen zondagavond blijft de gemoederen flink bezighouden. Kandidate Lies zorgde voor een televisieavond die nog lang besproken zal worden. Waar velen zouden stoppen bij een bod van 750.000 euro, besloot Lies door te spelen. Haar beslissing leidde tot een verrassende afloop, die op sociale media tot duizenden reacties leidde. Wat ging er precies mis? En waarom bleef kijkers vooral de blik van haar man Jan bij?

Een historische aflevering met 10 miljoen op het spel

Het was een bijzondere avond: ter ere van de jubileum-editie van Miljoenenjacht lag er dit keer een recordbedrag van maar liefst 10 miljoen euro in een van de koffers. Nog nooit eerder in de geschiedenis van het programma was dit astronomische bedrag daadwerkelijk te winnen geweest. Toen Lies zich tot finaliste speelde, zat heel Nederland op het puntje van de stoel. Iedereen hoopte dat juist zij met dit enorme bedrag naar huis zou gaan.

Vanaf het begin leek het geluk aan haar zijde. Met een roze briefje waarop ze haar favoriete koffernummers had genoteerd, haalde Lies met ogenschijnlijk gemak de lage bedragen uit het spel. De sfeer in de studio was verwachtingsvol en optimistisch. Maar zoals zo vaak bij kansspelen, sloeg het lot onverwacht om.

Het cruciale moment: 750.000 euro

Lies kreeg tijdens het spel verschillende indrukwekkende aanbiedingen van de bank. Eerst 89.000 euro, toen 189.000 euro en vervolgens een bod van 333.000 euro. Elke keer besloot ze moedig door te spelen. Haar man Jan, die naast haar zat, gaf haar steun en vertrouwen. Toen de bank uiteindelijk met een aanbod van 750.000 euro kwam, leek het moment daar: stoppen en veilig rijk naar huis gaan. Maar na kort overleg met Jan, koos Lies er toch voor om door te gaan.

Die beslissing bleek de eerste stap richting een dramatische wending. Al snel werd koffer 17 geopend en bleek daarin het bedrag van 10 miljoen euro te zitten. Het best mogelijke scenario was in een klap van tafel. De spanning steeg, en het volgende bod van 484.000 euro voelde ineens niet meer zo vanzelfsprekend. Maar ook dat bedrag wees Lies resoluut af.

Van hoop naar teleurstelling: 61.000 euro

Toen ze vervolgens een koffer opende met daarin 2,5 miljoen euro, ging het razendsnel bergafwaarts. De bank bood nog 250.000 euro aan, maar Lies bleef vastbesloten. Uiteindelijk accepteerde ze een bod van 61.000 euro, niet wetende dat haar eigen koffer slechts 1 euro bevatte. Wat begon als een droomscenario eindigde in wat velen een gemiste kans noemen.

Een golf aan reacties op social media

Direct na de uitzending stroomden de reacties binnen op X (voorheen Twitter), Facebook en Instagram. Veel kijkers uitten hun verbazing, frustratie of juist begrip. De opvallendste reacties gingen echter niet alleen over Lies, maar vooral over haar man Jan. Zijn gezichtsuitdrukking na afloop van het spel werd massaal gedeeld en besproken.

“Die blik van Jan… alsof hij net 9 miljoen is misgelopen,” schreef iemand. Anderen grapten dat de scheidingspapieren al klaarlagen. Toch gaven Jan en Lies zelf aan nog steeds gelukkig te zijn, en vooral dankbaar dat ze gezond zijn. Voor hen bleef het een mooie ervaring, ondanks het lage eindbedrag.

Was Lies te hebzuchtig of juist moedig?

De meningen zijn verdeeld. Sommige kijkers noemden het een “les in hebzucht”, terwijl anderen haar juist prezen om haar lef en positieve instelling. Lies had duidelijk een plan en speelde het spel zoals ze dat zelf wilde. Dat ze uiteindelijk genoegen moest nemen met 61.000 euro in plaats van drie kwart miljoen, maakte haar niet minder sympathiek.

Het bedrag van 61.000 euro werd overigens ook uitgekeerd aan de thuiswinnaar, die gekoppeld was aan Lies. Ook deze persoon zag met lede ogen aan hoe de hogere biedingen van de bank steeds werden afgewezen. Met kansspelbelasting meegerekend, blijft er van die 61.000 euro zo’n 38.500 euro over.

Waarom de uitzending zo blijft hangen

Wat deze aflevering van Miljoenenjacht zo bijzonder maakt, is niet alleen de hoogte van het bedrag of de spanning van het spel, maar vooral het menselijke aspect. Lies vertegenwoordigde de hoop, de spanning en het lef dat hoort bij het maken van grote keuzes. Haar verhaal toont dat het niet alleen om geld gaat, maar ook om vertrouwen, intuïtie en het samen nemen van beslissingen.

Bovendien toonde de aflevering hoe grillig het lot kan zijn. De overgang van 750.000 euro naar een euro laat zien hoe snel de kaarten kunnen keren. En dat is precies waarom Miljoenenjacht keer op keer miljoenen kijkers weet te trekken: het is televisie op z’n spannendst.

Een koppel dat bleef stralen

Ondanks de teleurstelling lieten Lies en Jan zich niet uit het veld slaan. Ze vertelden Winston Gerschtanowitz dat ze blij waren met wat ze hadden meegemaakt. “We leven nog, we zijn gezond, en we hebben toch 61.000 euro,” aldus Lies.

Het was die houding die uiteindelijk de meeste harten wist te winnen. Waar sommigen het hadden over een mislukte kans, zagen anderen juist twee mensen die het spel speelden met hun hart. Lies werd het gesprek van de dag, en haar man Jan onverwachts een internetsensatie.

De kracht van tv-momenten

Uitzendingen zoals deze herinneren ons eraan waarom televisie nog altijd zoveel impact heeft. Miljoenenjacht is niet alleen een spel om geld, het is ook een spel van emotie, vertrouwen en hoop. Lies heeft misschien geen miljoenen gewonnen, maar wel een plek in de geschiedenis van het programma.

En voor wie zich afvraagt of ze spijt heeft? Volgens insiders niet. “Je weet nooit wat er was gebeurd als ik wel had gestopt. Misschien had ik dan spijt gehad van wat ik had laten liggen,” zou Lies achteraf gezegd hebben.

Conclusie

De jubileum-uitzending van Miljoenenjacht werd niet het verhaal van de eerste winnaar van 10 miljoen euro, maar wel een aflevering vol spanning, emoties en onvergetelijke momenten. Lies en Jan lieten zien dat het leven niet altijd draait om geld, maar om samen beslissingen nemen en blijven lachen, ook als het even tegenzit. En misschien is dat uiteindelijk toch de grootste winst.

Algemeen

Jean-Marie Pfaff kan het amper aan: ‘Dit afscheid komt veel te vroeg voor mij’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Heel Vlaanderen is opnieuw geraakt door een emotioneel bericht van Jean-Marie Pfaff. De voormalige topkeeper en geliefde tv-persoonlijkheid liet met hoorbare emotie weten dat hij afscheid moet nemen van een plek die decennialang het kloppende hart van zijn leven vormde. Geen afscheid van een mens, maar van een thuis dat voor hem symbool staat voor familie, herinneringen en een tijdperk dat onlosmakelijk met zijn naam verbonden is.

“Dit afscheid komt veel te vroeg voor mij,” zei Jean-Marie, zichtbaar aangeslagen. Het zijn woorden die bij veel Vlamingen meteen iets losmaakten. Want wie opgroeide met de realityreeks De Pfaffs, weet dat het iconische familiehuis veel meer was dan een decor. Het was een plek waar gelachen werd, waar ruzies werden bijgelegd, waar kinderen opgroeiden en kleinkinderen hun eerste stappen zetten. Dat juist dát huis nu verkocht wordt, voelt voor velen als het sluiten van een hoofdstuk.

Een huis vol geschiedenis en emoties

Na jaren van twijfelen, uitstellen en wikken en wegen heeft de familie uiteindelijk de moeilijke knoop doorgehakt: het bekende familiehuis gaat in de verkoop. Voor Jean-Marie is dat geen rationele beslissing, maar een emotionele breuk. “Ik heb hier mijn kinderen zien opgroeien,” liet hij weten. “Dit huis is meer dan bakstenen en muren. Het is mijn leven.”

Die woorden raken een gevoelige snaar. Het huis was jarenlang een vaste waarde, niet alleen voor de familie zelf, maar ook voor het publiek. De camera’s volgden het dagelijkse leven, met al zijn kleine en grote momenten. Voor kijkers voelde het alsof ze een stukje mee mochten leven in het gezin Pfaff. Dat maakt het afscheid voor velen bijna persoonlijk.

Waarom nu, na al die jaren?

Volgens mensen uit de omgeving van de familie speelde er niet één duidelijke reden, maar een combinatie van factoren. Het onderhoud van het grote huis werd steeds zwaarder. De kinderen wonen inmiddels allemaal elders en het huis staat vaker leeg dan vol leven. Daarbovenop komen de stijgende kosten en de praktische realiteit dat het leven verandert.

Toch blijft het voor Jean-Marie een verscheurende beslissing. “Hij wilde nog jaren blijven,” vertelt een naaste. “Maar op een bepaald moment moet je erkennen dat het niet meer haalbaar is.” Dat besef kwam niet plots, maar groeide langzaam. En toch doet het pijn, juist omdat het afscheid voelt alsof het te vroeg komt.

Een laatste rondgang vol herinneringen

Volgens ingewijden maakte Jean-Marie onlangs nog een laatste, bewuste wandeling door het huis. Van de keuken, waar Carmen jarenlang de maaltijden bereidde, tot de tuin waar de kleinkinderen speelden: elke ruimte bracht herinneringen terug. Het was geen vluchtige rondgang, maar een afscheid met aandacht.

Toen hij de oude trofeeënkamer betrad, zou het hem te veel zijn geworden. “Hier begon het allemaal voor mij,” fluisterde hij. “Hoe laat je zoiets los?” Het is een vraag die veel mensen herkennen. Want wie afscheid neemt van een huis dat zo’n groot deel van zijn leven omvat, neemt ook afscheid van een stuk identiteit.

De familie achter de beslissing

Binnen de familie heerst vooral steun, maar ook schuldgevoel. Kelly Pfaff liet weten hoe moeilijk haar vader het ermee heeft. “Papa wil sterk blijven, maar dit raakt hem diep,” zei ze. “We proberen hem gerust te stellen, maar we zien hoe zwaar dit voor hem is.” Ook Dorien gaf aan dat het moment liever was uitgesteld. “We hadden dit graag nog even laten duren, maar dat kon niet meer.”

Die openheid maakt duidelijk dat deze beslissing niet lichtvaardig is genomen. Het is geen zakelijke transactie, maar een emotioneel proces waarin iedereen zijn eigen tempo heeft.

Vlaanderen leeft massaal mee

Op sociale media stroomden de reacties binnen. Veel mensen spreken van “het einde van een tijdperk” en delen herinneringen aan De Pfaffs. Anderen steken Jean-Marie een hart onder de riem en bedanken hem voor de jaren van plezier en herkenbaarheid die hij Vlaanderen gaf.

Tegelijkertijd is er ook discussie. Sommigen vragen zich af of het huis niet behouden had moeten blijven als een soort cultureel erfgoed. Anderen begrijpen juist dat het leven verdergaat en dat herinneringen niet vastzitten aan stenen. Die verdeeldheid is tekenend voor de impact die de familie Pfaff altijd heeft gehad: ze roept emoties op, meningen, betrokkenheid.

Wat betekent dit voor Jean-Marie?

Voor Jean-Marie zelf betekent dit afscheid vooral tijd nemen om te verwerken. Vrienden beschrijven hem als een vechter, iemand die veel heeft meegemaakt en altijd recht bleef staan. Maar dit raakt hem op een andere manier. “Dit komt recht in het hart,” zei een oude ploegmaat.

Jean-Marie zelf verwoordde het eenvoudig, maar veelzeggend: “Ik had nog niet willen vertrekken… maar soms beslist het leven voor jou.” Het is een zin die blijft hangen, omdat ze zo herkenbaar is. Iedereen kent momenten waarop je liever nog even blijft, maar moet loslaten.

Een hoofdstuk dat sluit, maar niet verdwijnt

Met de verkoop van het familiehuis verdwijnt geen geschiedenis. Die leeft voort in herinneringen, beelden en verhalen. Voor Jean-Marie, voor zijn familie en voor de vele kijkers die zich verbonden voelen met dat stukje televisiegeschiedenis.

Het voelt alsof Vlaanderen afscheid neemt van meer dan een huis. Het is het loslaten van een periode die voor velen vertrouwd was. En misschien is dat precies waarom de woorden van Jean-Marie zo hard binnenkomen.

“Dit afscheid komt veel te vroeg voor mij.”

Het zijn woorden die blijven nazinderen. En heel Vlaanderen lijkt ze te voelen.

Lees verder