Algemeen
Beste vriendin en collega Pernille La Lau niet bij uitvaart Loretta Schrijver: ´Dit is de bizarre reden´
Het overlijden van televisie-icoon Loretta Schrijver blijft diepe sporen nalaten, ook bij haar voormalige collega’s. Eén van hen is Pernille La Lau, met wie Loretta jarenlang samen het gezicht vormde van de populaire ochtendshow Koffietijd. Hoewel ze niet aanwezig was op de uitvaart, heeft Pernille haar op een eigen, intieme manier herdacht. „Het voelt nog steeds onwerkelijk dat ze er niet meer is,” zegt ze openhartig.
Een discreet afscheid
Loretta’s uitvaart vond vorige week dinsdag plaats in besloten kring. Ondanks dat haar terminale toestand al bekend was, kwam het nieuws van haar overlijden toch nog als een schok. De uitvaart was bewust kleinschalig, precies zoals Loretta het zelf wilde. Ze koos ervoor om alleen haar naasten erbij te hebben, waaronder haar man Lou, haar goede vriendin Simone, en slechts een handjevol andere dierbaren.
Stilte rondom haar laatste dagen
Ook in medialand was er weinig bekend over Loretta’s laatste momenten. Presentator Bridget Maasland benadrukte dit tijdens RTL Boulevard: „We wisten eigenlijk helemaal niks, hè?” Collega Aran Bade bevestigde dat dit ook echt de wens van Loretta zelf was. Ze wilde in alle rust afscheid kunnen nemen, zonder publieke aandacht of een groots opgezet afscheid.
Pernille respecteert Loretta’s keuze
Pernille La Lau was niet aanwezig op de uitvaart en begrijpt dat volledig. In een interview met Shownieuws vertelt ze dat Loretta bewust niemand wilde uitsluiten of in een moeilijke positie brengen. „Loret kent zoveel mensen. Als je een paar collega’s uitnodigt, moet je ineens ook anderen uitnodigen. Dan krijg je al snel het gevoel dat je iemand tekortdoet. Loretta wilde het altijd goed doen, perfect doen zelfs.”
Een persoonlijke herinnering
Op de dag van de uitvaart stond Pernille stil bij het verlies op haar eigen manier. Ze stak een kaarsje aan en dacht intens aan haar vriendin. „Ik heb die dag echt aan haar gedacht. Het voelde alsof ik op die manier toch dichtbij kon zijn.” Het symbolische gebaar typeert hun band: oprecht, warm en vol respect.
Ongeloof en leegte
Voor Pernille voelt de dood van Loretta als een leegte in de wereld. „Het is zo onwerkelijk dat Loretta er niet meer is,” zegt ze met emotie. „Elke keer als iemand van wie je houdt overlijdt, verandert de balans in je leven. Je beseft ineens dat je die persoon nooit meer kunt bellen of appen. Dat blijft iets onvoorstelbaars.”
Humor en verbondenheid via WhatsApp
De twee hielden regelmatig contact via berichten. Pernille vertelt met een glimlach over hun uitwisseling van gekke dierenfilmpjes. „Dan stuurde ik haar iets grappigs, en dan kwam er altijd weer die herkenbare lach terug. Soms als een ingesproken berichtje, soms gewoon met: ‘HAHAHA’ in hoofdletters. Het maakte me altijd blij.”
Positiviteit als herinnering
Wat Pernille vooral wil meenemen uit hun vriendschap is de positieve energie die ze met elkaar deelden. „Ik probeerde haar altijd iets vrolijks te sturen. Ze betekende veel voor me. Haar kracht, haar humor en haar warmte blijven voor altijd in mijn hart.” Hoewel Loretta fysiek niet meer aanwezig is, leeft ze voort in de herinneringen van haar dierbaren – met een glimlach, een kaarsje en een liefdevol ‘HAHAHA’.
Het grote boksexperiment van Jake Paul heeft een pijnlijke realitycheck gekregen. De Amerikaan, die de afgelopen jaren met veel bravoure en zelfvertrouwen de bokswereld bestormde, moest in Miami zijn meerdere erkennen in niemand minder dan Anthony Joshua. Voor het eerst in lange tijd stond Paul tegenover een tegenstander van absolute wereldklasse – en dat verschil was vanaf de eerste minuut voelbaar.
Een gevecht waar veel verwachtingen omheen hingen
De partij werd vooraf groots aangekondigd. Netflix pakte uit met wereldwijde promotie, sociale media ontploften en miljoenen kijkers stemden af. Niet zozeer omdat men verwachtte dat Jake Paul zou winnen, maar omdat iedereen nieuwsgierig was naar wat er zou gebeuren wanneer hij het zou opnemen tegen een echte zwaargewichttopper.
Anthony Joshua, voormalig wereldkampioen bij meerdere bonden, liet vooraf weinig aan de verbeelding over. Hij gaf aan dat hij respect had voor Pauls lef, maar maakte tegelijk duidelijk dat hij dit gevecht zag als een serieuze sportieve ontmoeting – geen show, geen grap.
Het fysieke verschil was meteen zichtbaar
Zodra beide mannen de ring betraden, werd duidelijk hoe groot het verschil was. Joshua torende letterlijk boven Paul uit. Met zijn extra lengte, bereik en spiermassa straalde hij rust en controle uit. Jake Paul daarentegen oogde beweeglijk, bijna nerveus, alsof hij wist dat dit geen avondje “entertainmentboksen” zou worden.
In de eerste ronden koos Joshua bewust voor een afwachtende aanpak. Hij bewoog rustig, plaatste enkele stoten naar het lichaam en liet Paul komen. Jake probeerde vooral te ontwijken, huppelde door de ring en zocht naar openingen die er simpelweg niet waren. Voor sommige kijkers had het iets ongemakkelijks: het leek meer op overleven dan op aanvallen.
Van voorzichtig aftasten naar pure dominantie
Waar Joshua in het begin leek te doseren, veranderde dat halverwege het gevecht drastisch. In de vijfde ronde ging het tempo plots omhoog. Met een paar rake klappen liet Joshua zien waarom hij jarenlang aan de top van het zwaargewichtboksen stond.
Jake Paul ging voor het eerst naar het canvas na een harde combinatie richting het hoofd. Hij stond nog op, zichtbaar aangeslagen, maar de toon was gezet. Het publiek voelde dat het einde naderde.
Het onvermijdelijke einde
In de zesde ronde was er geen ontsnappen meer aan. Joshua rook zijn kans en maakte het professioneel af. Met een vernietigende stoot stuurde hij Paul definitief naar de grond. De scheidsrechter greep in en maakte een einde aan het gevecht: TKO.
Het moment ging direct viraal. Fragmenten van de knockdown circuleerden razendsnel op sociale media, waar men sprak van een “onvermijdelijke uitkomst” en een “harde maar noodzakelijke les”.
Een nederlaag, maar geen vernedering
Opvallend was de reactie van Jake Paul na afloop. Geen woede, geen excuses, geen dramatische verklaringen. In plaats daarvan koos hij voor een bijna filosofische toon. Hij gaf toe dat Joshua simpelweg de betere bokser was, maar benadrukte dat hij zichzelf al als winnaar zag in het leven.
Hij verwees daarbij naar zijn familie, zijn carrière en vooral naar zijn verloofde Jutta Leerdam, die hem al langere tijd publiekelijk steunt in zijn sportieve ambities.
Jutta Leerdam toont onvoorwaardelijke steun
Jutta Leerdam was niet aanwezig in Miami, maar liet wel van zich horen via sociale media. Ze deelde een foto van het gevecht op haar televisiescherm en sprak haar trots uit. Volgens haar getuigt het juist van karakter dat Jake deze uitdaging is aangegaan, wetende hoe groot het risico was.
Die boodschap werd door veel fans gewaardeerd. Waar sommigen Jake Paul bekritiseren om zijn bravoure, zien anderen juist iemand die zijn grenzen durft op te zoeken – zelfs als dat leidt tot een pijnlijke nederlaag.
Wat betekent dit voor Jake Pauls bokscarrière?
De grote vraag is nu: hoe verder? De nederlaag tegen Joshua maakt duidelijk dat er een harde grens zit tussen entertainmentboksen en het absolute topniveau. Tegelijkertijd heeft Jake Paul iets gedaan wat veel influencers nooit zouden durven: hij stapte de ring in tegen een echte kampioen.
Analisten zijn verdeeld. Sommigen denken dat dit het einde betekent van zijn ambities in het zwaargewichtboksen. Anderen menen dat Paul juist kan groeien van deze ervaring, mits hij realistischer doelen stelt en zijn tegenstanders zorgvuldiger kiest.
Een avond die alles veranderde
Wat deze wedstrijd vooral duidelijk maakt, is hoe dun de lijn is tussen bravoure en realiteit. Jake Paul heeft jarenlang tegenstanders gekozen die pasten binnen zijn verhaal. Anthony Joshua paste daar niet in – en juist daarom werd dit gevecht zo belangrijk.
Het was geen schande, geen circus en geen goedkope show. Het was een harde, eerlijke confrontatie met de top van de sport.
Conclusie: lef, les en liefde
Jake Paul verloor het gevecht, maar won misschien iets anders: respect voor het niveau dat nodig is om écht mee te draaien aan de top. Met de steun van Jutta Leerdam en zijn familie lijkt hij mentaal sterker dan ooit, ondanks de klap.
Of hij ooit nog richting een titel zal bewegen, blijft onzeker. Wat wel vaststaat: deze avond in Miami zal een keerpunt blijven in zijn carrière. Soms is verliezen niet het einde van het verhaal, maar het moment waarop de werkelijkheid zich onverbiddelijk aandient – en je besluit hoe je verdergaat.