Algemeen
Bekendste nieuwslezer van Nederland onverwachts overleden
In Memoriam: Harmen Siezen (1939 – 2024), het vertrouwde gezicht van het NOS Journaal
Met droefenis is bekendgemaakt dat Harmen Siezen, jarenlang hét gezicht van het NOS Journaal, op 84-jarige leeftijd is overleden. Zijn nabestaanden hebben het nieuws bevestigd aan de omroep, waarmee een tijdperk in de Nederlandse journalistiek definitief tot een einde komt. Siezen wordt herinnerd als een van de meest herkenbare en geliefde nieuwslezers van Nederland, een man met een onmiskenbare stem, kalme uitstraling en jarenlange toewijding aan het brengen van betrouwbaar nieuws.
De stem van het NOS Journaal
Harmen Siezen begon zijn loopbaan bij de NOS in 1969. Aanvankelijk werkte hij als verslaggever, maar het duurde niet lang voordat zijn talent voor presenteren opviel. In de decennia die volgden groeide hij uit tot een vertrouwd gezicht op de Nederlandse televisie. Meer dan 30 jaar lang opende hij voor miljoenen Nederlanders de journaaluitzendingen, en deed dat op zijn kenmerkende manier: rustig, beheerst en altijd professioneel.
Met meer dan 17.000 gepresenteerde journaals is het geen overdrijving om Siezen een icoon te noemen. Voor velen was hij het baken van informatie in turbulente tijden. Zijn stem gaf duiding aan historische gebeurtenissen, van politieke omwentelingen tot wereldwijde rampen, maar ook aan mooie momenten die het land samenbrachten.
Vertrouwen en vakmanschap
Wat Harmen Siezen onderscheidde van andere nieuwslezers was zijn vermogen om het nieuws toegankelijk te maken zonder in te boeten op inhoud. Hij straalde rust en gezag uit, wat kijkers een gevoel van vertrouwen gaf – precies wat je zoekt in een journaalpresentator. Het nieuws was bij hem in goede handen.
Giselle van Cann, hoofdredacteur van het NOS Journaal, verwoordde het treffend in een officiële reactie: “Harmen was voor een hele generatie dé nieuwslezer, hét gezicht van het NOS Journaal. Een man die beheerst en kalm het nieuws bracht, met soms een glimlach als dat kon.”
Zijn stijl werd vaak omschreven als ingetogen en waardig. Hij stond bekend om zijn neutrale toon, zonder opsmuk, maar mét empathie waar dat gepast was. Siezen had geen behoefte aan show of sensatie; zijn kracht lag juist in de eenvoud en helderheid waarmee hij het nieuws presenteerde.
Na het journaal
In 2002 nam Siezen afscheid van het NOS Journaal. Zijn laatste uitzending markeerde het einde van een tijdperk. Hoewel hij sindsdien grotendeels uit de publiciteit verdween, was zijn impact op de Nederlandse media blijvend voelbaar.
Toch was hij na zijn pensioen niet helemaal uit beeld. Hij presenteerde nog vier jaar lang de Nationale Nieuwsquiz, een jaarlijkse quiz waarin kennis van actualiteiten centraal stond. Het paste perfect bij zijn profiel: inhoudelijk sterk, met een lichte toets van humor. Ook dook hij af en toe op in programma’s zoals Dit Was Het Nieuws, waar hij als voormalige nieuwslezer met een knipoog terugkeek op het vak.
Hoewel hij zichzelf geen mediapersoonlijkheid vond, genoot hij zichtbaar van deze incidentele uitstapjes – zolang ze niet ten koste gingen van zijn geliefde rust en privacy. Hij bleef trouw aan zijn nuchtere aard, wars van sensatie en overmatige aandacht.
Een onverwacht verlies
Het overlijden van Harmen Siezen kwam voor velen als een verrassing. De precieze oorzaak van zijn overlijden is op het moment van schrijven nog niet bekendgemaakt. De NOS heeft aangegeven dat het verlies diep wordt gevoeld binnen de organisatie, waar hij bij velen nog altijd bekendstaat als een leermeester en inspirator.
Collega’s herinneren hem als een warme, betrokken man met een scherp oog voor detail en een oprechte liefde voor het vak. Jongere presentatoren en redacteuren keken naar hem op, niet alleen vanwege zijn ervaring, maar ook vanwege zijn bescheidenheid en zijn vermogen om op precies het juiste moment de juiste toon aan te slaan.
Een nationale herinnering
Voor veel kijkers roept de naam Harmen Siezen herinneringen op aan het journaal kijken met het gezin aan tafel, aan breaking news-momenten waarin zijn stem als eerste uitleg gaf, en aan het vertrouwde begin van de avond. In een tijd waarin het medialandschap voortdurend verandert, vormde Siezen een ankerpunt. Zijn aanwezigheid was bijna ritueel, en zijn afwezigheid viel meteen op toen hij in 2002 met pensioen ging.
Zijn overlijden zorgt dan ook voor een golf van reacties, niet alleen uit de mediawereld, maar ook van het grote publiek. Op sociale media worden herinneringen gedeeld aan uitzendingen uit het verleden, aan de stem waarmee hij nieuwsberichten las, en aan de rust die hij wist over te brengen – ook in tijden van onzekerheid.
Harmen Siezen als symbool
Siezen was niet zomaar een presentator; hij stond symbool voor een tijdperk waarin televisie het primaire kanaal was voor nieuwsvoorziening. In een tijd voor sociale media en pushmeldingen, vertrouwden mensen op het NOS Journaal voor hun dagelijkse portie informatie. Siezen was daarvan jarenlang het gezicht, en die rol vervulde hij met toewijding, nauwkeurigheid en een diep verantwoordelijkheidsgevoel.
Zijn nalatenschap is dan ook groter dan de journaals die hij presenteerde. Hij belichaamde een stijl van journalistiek die draait om betrouwbaarheid, integriteit en kalme, degelijke berichtgeving. In die zin is zijn overlijden niet alleen een persoonlijk verlies, maar ook een moment van reflectie op hoe nieuws gebracht werd – en misschien weer zou kunnen worden.
Een dankbare nagedachtenis
Hoewel Harmen Siezen de laatste jaren bewust buiten de schijnwerpers bleef, leeft zijn nalatenschap voort in de herinneringen van collega’s, kijkers en iedereen die waarde hecht aan serieuze, professionele journalistiek. Zijn stem mag zijn verstomd, maar zijn impact klinkt na.
Oud-journaalpresentator Harmen Siezen overleden op 84-jarige leeftijd https://t.co/u3jw2xj8wb
— NOS (@NOS) April 5, 2025
Namens velen: dank, Harmen Siezen. Voor je rustige toon, je journalistieke precisie, en je jarenlange toewijding aan het informeren van Nederland. We wensen de familie, vrienden en oud-collega’s veel sterkte in deze periode van verlies.
Rust zacht, Harmen. Je was en blijft een vertrouwd gezicht en een inspirerend voorbeeld.
Zorgwekkende gezondheidssituatie voor Joke Bruijs: Gerard Cox deelt ontroerend nieuws
Gerard Cox, inmiddels 85 jaar oud, heeft in een openhartig interview onthuld hoe zwaar het leven momenteel is voor zijn ex-vrouw en goede vriendin Joke Bruijs (73). De geliefde actrice en zangeres kampt met een ernstige, progressieve vorm van de z!ekte van Parkinson. Haar gezondheid gaat volgens Cox in rap tempo achteruit, wat het dagelijks leven voor haar haast onmogelijk maakt. De twee zijn al meer dan vijftig jaar met elkaar verbonden – niet meer als geliefden, maar als mensen die elkaar door en door kennen en steunen. De openheid van Gerard Cox raakt veel mensen en werpt een licht op de impact van een z!ekte die veel verder gaat dan alleen lichamelijke beperkingen.
“Het gaat niet goed met haar”
In een interview met het AD-weekendmagazine Mezza vertelde Gerard Cox met zichtbare emotie over de situatie van Joke. “Het gaat niet goed met haar. Ze kan niet meer goed praten, ziet steeds slechter en viel ook nog van de trap. Het is heel erg,” aldus Cox. Zijn woorden komen hard aan bij fans en collega’s van het duo, dat jarenlang samen op het podium en op televisie te zien was.
Volgens Cox is het gewone leven voor Joke nauwelijks nog leefbaar. De z!ekte maakt haar steeds afhankelijker van hulp, en de achteruitgang gaat snel. Voor iemand die jarenlang in de schijnwerpers stond, muziek maakte en speelde in geliefde series, is het contrast schrijnend.
Liefde, vriendschap en verbondenheid
Gerard en Joke hebben samen een rijke geschiedenis. Hun liefdesrelatie duurde veertien jaar, waarvan ze tien jaar als man en vrouw door het leven gingen. Toch bleven ze ook na hun scheiding nauw met elkaar verbonden, als goede vrienden én als collega’s. De band die zij delen, gaat veel verder dan wat men vaak tussen ex-geliefden ziet.
Gerard Cox bezoekt Joke nog regelmatig. Tijdens die bezoeken doet hij iets bijzonders: hij zingt voor haar. En op magische wijze komt er dan iets tot leven. “Dan doe ik halverwege alsof ik de tekst niet meer weet,” vertelt hij. “En dan herinnert ze zich het ineens allemaal.” Ondanks haar geheugenproblemen, blijft muziek een brug naar herkenning en verbinding.
Samen op het scherm
De artistieke band tussen Gerard en Joke is een hoofdstuk op zich. Samen schitterden ze in meerdere televisieseries, waaronder de iconische serie Toen was geluk heel gewoon. Hierin speelden ze het stel Jaap en Nel, personages die inmiddels een vaste plek hebben in het collectieve geheugen van Nederland.
Later volgde de komische serie Vreemde Praktijken, waarin ze opnieuw samen te zien waren als Bertus en Sjaan. In 2022 verschenen ze ook in de film Casa Coco, waarin ze jeugdliefdes speelden die elkaar na vele jaren terugzien op het zonnige Bonaire. Een rol die de realiteit van hun diepe vriendschap op prachtige wijze weerspiegelde.
Diagnose: progressieve Parkinson
In april 2023 maakte Joke Bruijs bekend dat ze lijdt aan een progressieve vorm van Parkinson. Deze neurologische aandoening heeft een ingrijpende invloed op het dagelijks functioneren. Bewegingen worden stroef en moeizaam, spraak verslechtert, en ook het geheugen kan aangetast worden. Voor iemand zoals Joke, die jarenlang gewend was om op een podium te staan en contact te maken met een publiek, is dat extra confronterend.
Na de diagnose besloot Joke om haar professionele carrière per direct te beëindigen. Ze trok zich terug uit het publieke leven, met als doel om zich volledig te richten op haar gezondheid en welzijn. Voor haar fans was dit begrijpelijk, maar ook verdrietig – een stil afscheid van een geliefde stem en persoonlijkheid.
Een nieuw hoofdstuk met Frits Landesbergen
Hoewel Joke en Gerard al jarenlang geen stel meer zijn, is hun vriendschap altijd gebleven. Inmiddels is Joke getrouwd met Frits Landesbergen, een bekende jazzdrummer en componist. Hij is tien jaar jonger dan Joke en staat bekend om zijn warme karakter en muzikale talent. Samen vormden ze jarenlang een liefdevol en creatief stel.
Frits staat Joke in deze moeilijke tijd bij en doet er alles aan om haar de zorg en rust te geven die ze nodig heeft. In de muziek vonden de twee elkaar, en ook nu is muziek een houvast in het omgaan met de gevolgen van haar z!ekte.
Muziek als therapie
De kracht van muziek speelt een opvallende rol in het verhaal van Joke en Gerard. Waar woorden soms tekortschieten, biedt muziek troost en herkenning. Dat Joke zich de teksten van liedjes wél herinnert, zelfs als andere herinneringen vervagen, is veelzeggend.
Het is niet alleen ontroerend, maar ook een belangrijk inzicht in hoe muziek een brug kan vormen voor mensen met neurologische aandoeningen. In die momenten lijkt alles even weer zoals het was. Gerard en Joke, samen zingend, verbonden door herinneringen, vriendschap en liefde.
Een generatie met een hart
Gerard Cox is met zijn 85 jaar een icoon op zichzelf. Hij heeft zijn sporen verdiend in muziek, cabaret en televisie, maar toont nu een kant van zichzelf die nog meer ontzag oproept. Zijn openheid over de situatie van Joke is kwetsbaar, liefdevol en oprecht. Hij bewijst dat echte liefde niet stopt bij een scheiding of het einde van een carrière. Ware liefde leeft voort in zorg, aanwezigheid en verbondenheid.
Het belang van erkenning en aandacht
Het verhaal van Joke Bruijs en Gerard Cox raakt een snaar in de samenleving. Het herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om aandacht te hebben voor mensen met een progressieve z!ekte zoals Parkinson. Het is een aandoening die mensen niet alleen fysiek, maar ook emotioneel en sociaal raakt. Zeker als het iemand betreft die jarenlang het publieke leven kleur gaf, zoals Joke.
Door het delen van dit verhaal draagt Gerard bij aan meer bewustwording over de z!ekte én over de kracht van verbondenheid. Zijn zorg voor Joke laat zien dat we ook op latere leeftijd betekenisvolle relaties kunnen hebben die niet altijd binnen de standaarddefinities van liefde of huwelijk vallen.
Hoop en herinnering
Hoewel de toekomst onzeker is voor Joke, blijft Gerard Cox hoopvol. Niet op genezing, maar op betekenisvolle momenten. Een blik van herkenning. Een glimlach. Een liedje dat ineens weer gezongen wordt. In die kleine dingen schuilt immense waarde.
Het is een ontroerend voorbeeld van hoe we met waardigheid en liefde om kunnen gaan met ouderdom, z!ekte en afscheid. Joke mag dan langzaam verdwijnen uit de schijnwerpers, maar in de harten van velen – en in de stem van Gerard – blijft ze voortleven.
Key takeaways:
-
Gerard Cox (85) vertelt openhartig over de ernstige gezondheidsproblemen van zijn ex-vrouw Joke Bruijs (73).
-
Joke lijdt aan een progressieve vorm van Parkinson en heeft zich teruggetrokken uit het publieke leven.
-
Ondanks hun scheiding blijft Gerard haar trouw bezoeken en voor haar zingen.
-
De twee werkten decennialang samen in succesvolle tv-series en een film.
-
Joke is inmiddels getrouwd met jazzmuzikant Frits Landesbergen, die haar ondersteunt.
-
Het verhaal benadrukt de kracht van liefde, vriendschap en muziek in moeilijke tijden.
🕊️ Veel mensen leven mee met Joke en Gerard. Wil jij ook een boodschap van steun achterlaten? Deel je reactie op Facebook.