-

Algemeen

Tina Nijkamp werkt niet graag meer bij Reinout Oerlemans na vreselijke gebeurtenis

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Tina Nijkamp over haar vertrek bij SBS: “Mijn hele basis viel weg”

Tegenwoordig kennen we haar als dé autoriteit op het gebied van kijkcijfers. Haar analyses over televisieprogramma’s worden op sociale media en in talkshows als leidend beschouwd, en haar dagelijke updates over het kijkgedrag van Nederland worden massaal gelezen en besproken. Maar Tina Nijkamp is veel meer dan alleen de ‘koningin van de kijkcijfers’. Ooit stond ze zelf aan het roer van een van de grootste commerciële zenders van het land. Als voormalig directeur televisie bij SBS6 was ze jarenlang een van de invloedrijkste vrouwen in Hilversum.

Haar vertrek in 2011 kwam dan ook als een verrassing. Wat weinigen wisten, was dat achter die abrupte exit een diep persoonlijke en aangrijpende reden schuilging. In een openhartig interview met Het Parool blikt Tina terug op een van de donkerste periodes in haar leven.


De hoogtijdagen bij SBS6

In de jaren voorafgaand aan haar vertrek zat Tina op het absolute toppunt van haar carrière. Ze was medeverantwoordelijk voor de programmering van SBS6, Veronica en Net5. In 2008 werd ze zelfs uitgeroepen tot Omroepvrouw van het Jaar – een erkenning voor haar scherpe visie en commerciële instinct. Ze wist met haar keuzes de zender naar grote hoogten te brengen.

Maar terwijl het professioneel voor de wind ging, begonnen in haar privéleven de eerste donkere wolken zich samen te pakken.


Een reeks tragedieën: “Mijn hele basis viel weg”

Tussen 2008 en 2010 werd Tina geconfronteerd met een niet te bevatten opeenstapeling van persoonlijke verliezen. In een tijdsbestek van slechts tweeënhalf jaar verloor ze haar moeder, zus én vader, allemaal aan de gevolgen van kanker.

“Mijn hele basis was weg,” vertelt ze in het interview. “Ik kon niet meer slapen, dacht dat ik zelf ziek was. Het ging gewoon niet meer.”

Ze stortte geestelijk volledig in. Uiteindelijk was het haar echtgenoot die de knoop doorhakte en contact opnam met haar werkgever.

“Mijn man heeft gebeld: Tina komt niet meer.”

Dat telefoontje betekende het einde van haar tijd bij SBS. Een gedwongen afscheid van een carrière waar ze jarenlang alles voor had gegeven.


Een korte poging tot een nieuwe start bij Eyeworks

Na ongeveer een jaar van rust en rouw besloot Tina voorzichtig haar weg terug te zoeken naar het werkende leven. Ze ging aan de slag bij Eyeworks, het productiebedrijf van Reinout Oerlemans. Hoewel het werk inhoudelijk interessant leek en de collega’s vriendelijk waren, voelde ze zich totaal niet op haar plek.

“Ik zat op een vreselijk bedrijventerrein in Amsterdam-West,” zegt ze daarover. “Ik keek om me heen en dacht alleen maar: wat doe ik hier?”

De combinatie van het gebrek aan inspiratie, de zakelijke setting en het gevoel dat ze zichzelf kwijt was, zorgden ervoor dat Tina al snel besefte dat ze deze weg niet moest vervolgen.


De keuze voor het gezin: van topvrouw naar huismoeder

Na haar korte terugkeer in de mediawereld besloot Tina om het roer volledig om te gooien. Ze koos ervoor om huismoeder te worden, en richtte zich volledig op haar gezin. Een radicale keuze, maar voor haar een logische.

“Ik geniet ervan,” vertelt ze openhartig. “Wasjes draaien, er voor de kinderen zijn, met de hond wandelen. Het simpele leven is ook waardevol.”

In een wereld waarin ambitie vaak gelijk wordt gesteld aan carrièretijgeren, kiest Tina bewust voor rust, overzicht en verbondenheid met haar naasten. Ook financieel past ze zich aan. “Ik geef niet veel geld uit,” zegt ze. “Ik ga nergens heen en koop mijn kleding gewoon bij de HEMA of H&M.”

Het contrast met haar glamoureuze leven als televisiedirecteur is groot, maar Tina straalt tevredenheid uit. Ze heeft zichzelf opnieuw uitgevonden.


Het leven in Amsterdam: geen naoberschap

Hoewel ze geniet van het moederschap en haar nieuwe rol als analist en columnist, is er één aspect waar ze zich nog altijd aan stoort: de anonimiteit van de grote stad. Tina woont in Amsterdam-Zuid, tussen de BN’ers en de statige woningen, maar mist daar iets essentieels.

“Er is geen gemeenschapszin,” zegt ze. “Geen naoberschap zoals je dat in een dorp hebt. Hier kun je een maand dood in je huis liggen en niemand merkt het.”

De nuchtere en warme dorpsmentaliteit die ze waardeert, ontbreekt volgens haar volledig in de stad. Toch blijft ze er wonen — vooral vanwege haar kinderen.

“Mijn dochter wilde naar het gymnasium en werd aangenomen op haar eerste keuze, hier vlakbij. Dat soort onderwijs vind je in een dorp niet altijd.”


Een nieuwe invulling: televisiecommentator met invloed

Hoewel Tina haar functie als televisiedirecteur definitief heeft neergelegd, is ze bepaald niet uit de media verdwenen. Integendeel: de afgelopen jaren is ze uitgegroeid tot een veelgevraagd tv-commentator en kijkcijferanalist.

Op haar sociale media deelt ze dagelijks inzichten in de prestaties van tv-programma’s, met soms een vlijmscherpe analyse. Tina’s meningen over programma’s als De Oranjezomer, Kopen Zonder Kijken of Het Perfecte Plaatje worden breed opgepikt door pers en publiek.

Ze is voor velen een soort geweten van de Nederlandse televisie geworden. Onafhankelijk, deskundig, eerlijk én met gevoel voor nuance. Haar verleden als programmamaker maakt dat ze weet waar ze het over heeft.


Tina Nijkamp vandaag: krachtig én kwetsbaar

Het verhaal van Tina Nijkamp is er een van succes én verlies, van glamour én eenvoud. Het laat zien dat carrière en ambitie niet het hele verhaal zijn. Dat achter elke topvrouw ook een mens schuilgaat, met verdriet, twijfels en de behoefte aan verbinding.

Ze verloor in korte tijd haar hele gezin van herkomst, maar vond kracht in het moederschap, in het kleine dagelijkse leven en uiteindelijk in het terugvinden van haar eigen stem als commentator. Waar ze vroeger de koers bepaalde van grote zenders, bepaalt ze nu op haar eigen manier het televisiedebat in Nederland.


Conclusie: van kijkcijferkoningin tot levenswijze moeder

Tina Nijkamp bewijst dat impact niet altijd schuilt in een kantoor met een directiestoel. Soms zit invloed juist in de manier waarop je het leven herpakt, het roer omgooit en trouw blijft aan wat voor jou belangrijk is. Van het hoofdkantoor van SBS tot de wasmand thuis: Tina’s reis is er een van keuzes durven maken, ook als die niet populair of conventioneel zijn.

En ondertussen? Blijft ze ons elke dag voorzien van inzicht, scherpte en een dosis relativeringsvermogen over wat er op de buis gebeurt — én daarbuiten.

Algemeen

Danny Froger in rouw om verlies in familie van ex: “Je was als een broer voor me”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Danny Froger heeft via sociale media op indrukwekkende wijze stilgestaan bij het onverwachte verlies van Boris van den Eijnde. Boris was de broer van Danny’s ex-partner Michelle van den Eijnde, met wie hij jarenlang een relatie had. Hoewel die relatie al geruime tijd geleden werd beëindigd, blijkt uit Danny’s openhartige woorden dat de band met Boris altijd bijzonder is gebleven. Zijn eerlijke en emotionele boodschap raakte veel mensen diep en werd breed gedeeld en besproken.

Het bericht dat Boris op 27 juni is weggevallen na een noodlottig ongeval, kwam bij velen hard binnen. Hij was pas 31 jaar oud en stond nog midden in het leven. Op Instagram plaatste Danny een emotioneel eerbetoon aan zijn vroegere vriend. “Vandaag maak jij je laatste reis. Een reis die veel te vroeg is gekomen. We gaan je allemaal missen, vriend!” schreef hij, vergezeld van enkele persoonlijke foto’s die hun hechte band weerspiegelen.

Hoewel Danny en Michelle in 2016 na een relatie van zes jaar uit elkaar gingen, bleef Boris een dierbaar figuur in Danny’s leven. In de jaren dat hij met Michelle samen was, groeide de band tussen hem en Boris uit tot een oprechte vriendschap, gebouwd op wederzijds respect, gezelligheid en vertrouwen. Die verbondenheid bleef, ook nadat de relatie met Michelle eindigde. De keuze van Danny om publiekelijk bij het verlies stil te staan, toont aan dat ware vriendschap tijd en afstand overstijgt.

Bij zijn bericht op sociale media plaatste Danny enkele foto’s die een inkijkje geven in hun vriendschap. De beelden tonen ontspannen, warme momenten samen: op vakanties, tijdens uitjes of simpelweg genietend van elkaars gezelschap. De combinatie van beeld en tekst vormde een krachtig eerbetoon. Geen grootse woorden, geen overdreven uitingen, maar pure oprechtheid en emotie. Precies dat raakte mensen.

De reacties op Danny’s bericht waren overweldigend. Volgers reageerden massaal met steunbetuigingen, hartjes en herinneringen aan Boris. Sommigen kenden Boris nog uit de tijd dat Danny en Michelle samen waren. Anderen herkenden zichzelf in de situatie: het verlies van een dierbare vriend, of het verdriet dat blijft, zelfs als relaties veranderen. “Wat een lieve jongen was het,” schreef iemand. “Sterkte, Danny.”

Wie was Boris van den Eijnde? Volgens mensen die hem goed kenden, was hij een betrokken, energieke en sociale jongeman. Hij was actief in het verenigingsleven en stond bekend om zijn vriendelijkheid en enthousiasme. Boris was lid van golfbaan Het Woold, waar ook met verslagenheid werd gereageerd op het nieuws. Op hun website stond een kort maar krachtig bericht: “Op donderdag 27 juni bereikte ons het verdrietige nieuws dat Boris is weggevallen na een noodlottig ongeval. Hij was lid van onze vereniging en een gewaardeerd gezicht op de baan. We herinneren hem als energiek, vrolijk en oprecht.”

De golfclub onderstreepte hoe groot de leegte is die Boris achterlaat. Op zaterdag 5 juli vond er een besloten afscheidsdienst plaats. Familie, vrienden en bekenden kwamen samen om stil te staan bij zijn leven, om herinneringen te delen en om elkaar tot steun te zijn. Een moment van verbondenheid in het verdriet.

Michelle van den Eijnde, de zus van Boris en ex-partner van Danny, heeft zelf nog geen publieke verklaring gedeeld over het verlies van haar broer. Op sociale media houdt ze zich op de achtergrond en kiest ze voor rust en reflectie. Mensen die haar kennen, omschrijven haar als sterk, loyaal en gevoelig. Voor haar moet dit verlies onvoorstelbaar zwaar zijn. In de reacties onder Danny’s bericht spreekt veel medeleven voor haar en haar familie. Danny’s warme woorden worden door velen gezien als een gebaar dat ook haar kan sterken in deze moeilijke tijd.

Danny Froger, zoon van volkszanger Rene Froger, is zelf bekend als artiest en zanger. Hoewel hij is opgegroeid in de publieke belangstelling, slaagt hij erin om zijn persoonlijke leven grotendeels buiten de spotlights te houden. Zijn uiting van verdriet rondom Boris toont een andere kant van hem: gevoelig, oprecht en menselijk. In eerdere interviews gaf Danny al aan dat hij veel waarde hecht aan familie, vriendschap en verbinding. Zijn woorden over Boris bevestigen dit. Het is duidelijk dat zijn bericht niet voortkomt uit sociale verplichting, maar uit een diep gevoeld gemis.

In de afgelopen jaren is er een verandering merkbaar in hoe bekende Nederlanders r0uw delen. Waar verdriet vroeger vooral in stilte werd beleefd, is er nu ruimte voor openheid en gedeeld verlies via sociale media. Danny’s bericht past in die trend. Het nodigt uit tot medeleven, tot herinneren, tot samen r0uwen, zelfs op afstand. Het maakt verdriet bespreekbaar en toont dat ook publieke figuren worstelen met verlies.

Wat het verlies extra schrijnend maakt, is de jonge leeftijd van Boris. Slechts 31 jaar. Het leven had nog alle kanten op kunnen gaan. Die plotsheid, dat gebrek aan voorbereiding, maakt het verdriet nog intenser. In Danny’s woorden klinkt dat mee: “Een reis die veel te vroeg is gekomen.” Het zijn zinnen die resoneren met iedereen die ooit iemand te vroeg heeft moeten missen.

Wat opvalt in de hele situatie is de waardigheid en warmte waarmee het verlies wordt omringd. Geen sensatie, geen opgeklopte verhalen, maar stille eerbied en respect. Zowel vanuit Danny, als vanuit de sportvereniging, als vanuit de mensen die reageren. Dat draagt bij aan een gevoel van verbondenheid: met Boris, met zijn familie, en met iedereen die hem kende.

Het moment herinnert ons aan iets fundamenteels: hoe belangrijk menselijke verbinding is. Hoe een vriendschap, zelfs na het einde van een relatie, stand kan houden. Hoe herinneringen waardevol blijven, hoe pijnlijk ook. De band tussen Danny en Boris bewijst dat sommige relaties de tand des tijds doorstaan.

In tijden van verlies worden we teruggeworpen op wat er werkelijk toe doet. Liefde, vriendschap, herinnering. En de moed om dat te delen. Danny Froger deed dat, oprecht en zonder opsmuk. Hij gaf een stem aan zijn verdriet, en bood daarmee ook anderen de ruimte om stil te staan bij wie zij verloren hebben.

De afscheidsdienst van Boris vond plaats in besloten kring, maar de impact van zijn leven reikt verder dan die ene dag. Mensen herinneren zich zijn energie, zijn vriendelijkheid, zijn aanwezigheid. In de woorden van Danny Froger klinkt die herinnering nog lang na: “We gaan je missen, vriend.”

Wat overblijft is dankbaarheid voor de momenten die er waren, voor de band die is geweest, en voor de sporen die iemand nalaat in het leven van een ander. Boris van den Eijnde zal gemist worden, maar nooit vergeten. Zoals Danny het zegt: sommige mensen leven voort in herinneringen, in vriendschap en in liefde. En dat is misschien wel het mooiste afscheid dat er is.

Lees verder