Algemeen
Tina Nijkamp werkt niet graag meer bij Reinout Oerlemans na vreselijke gebeurtenis
Tina Nijkamp over haar vertrek bij SBS: “Mijn hele basis viel weg”
Tegenwoordig kennen we haar als dé autoriteit op het gebied van kijkcijfers. Haar analyses over televisieprogramma’s worden op sociale media en in talkshows als leidend beschouwd, en haar dagelijke updates over het kijkgedrag van Nederland worden massaal gelezen en besproken. Maar Tina Nijkamp is veel meer dan alleen de ‘koningin van de kijkcijfers’. Ooit stond ze zelf aan het roer van een van de grootste commerciële zenders van het land. Als voormalig directeur televisie bij SBS6 was ze jarenlang een van de invloedrijkste vrouwen in Hilversum.
Haar vertrek in 2011 kwam dan ook als een verrassing. Wat weinigen wisten, was dat achter die abrupte exit een diep persoonlijke en aangrijpende reden schuilging. In een openhartig interview met Het Parool blikt Tina terug op een van de donkerste periodes in haar leven.
De hoogtijdagen bij SBS6
In de jaren voorafgaand aan haar vertrek zat Tina op het absolute toppunt van haar carrière. Ze was medeverantwoordelijk voor de programmering van SBS6, Veronica en Net5. In 2008 werd ze zelfs uitgeroepen tot Omroepvrouw van het Jaar – een erkenning voor haar scherpe visie en commerciële instinct. Ze wist met haar keuzes de zender naar grote hoogten te brengen.
Maar terwijl het professioneel voor de wind ging, begonnen in haar privéleven de eerste donkere wolken zich samen te pakken.
Een reeks tragedieën: “Mijn hele basis viel weg”
Tussen 2008 en 2010 werd Tina geconfronteerd met een niet te bevatten opeenstapeling van persoonlijke verliezen. In een tijdsbestek van slechts tweeënhalf jaar verloor ze haar moeder, zus én vader, allemaal aan de gevolgen van kanker.
“Mijn hele basis was weg,” vertelt ze in het interview. “Ik kon niet meer slapen, dacht dat ik zelf ziek was. Het ging gewoon niet meer.”
Ze stortte geestelijk volledig in. Uiteindelijk was het haar echtgenoot die de knoop doorhakte en contact opnam met haar werkgever.
“Mijn man heeft gebeld: Tina komt niet meer.”
Dat telefoontje betekende het einde van haar tijd bij SBS. Een gedwongen afscheid van een carrière waar ze jarenlang alles voor had gegeven.
Een korte poging tot een nieuwe start bij Eyeworks
Na ongeveer een jaar van rust en rouw besloot Tina voorzichtig haar weg terug te zoeken naar het werkende leven. Ze ging aan de slag bij Eyeworks, het productiebedrijf van Reinout Oerlemans. Hoewel het werk inhoudelijk interessant leek en de collega’s vriendelijk waren, voelde ze zich totaal niet op haar plek.
“Ik zat op een vreselijk bedrijventerrein in Amsterdam-West,” zegt ze daarover. “Ik keek om me heen en dacht alleen maar: wat doe ik hier?”
De combinatie van het gebrek aan inspiratie, de zakelijke setting en het gevoel dat ze zichzelf kwijt was, zorgden ervoor dat Tina al snel besefte dat ze deze weg niet moest vervolgen.
De keuze voor het gezin: van topvrouw naar huismoeder
Na haar korte terugkeer in de mediawereld besloot Tina om het roer volledig om te gooien. Ze koos ervoor om huismoeder te worden, en richtte zich volledig op haar gezin. Een radicale keuze, maar voor haar een logische.
“Ik geniet ervan,” vertelt ze openhartig. “Wasjes draaien, er voor de kinderen zijn, met de hond wandelen. Het simpele leven is ook waardevol.”
In een wereld waarin ambitie vaak gelijk wordt gesteld aan carrièretijgeren, kiest Tina bewust voor rust, overzicht en verbondenheid met haar naasten. Ook financieel past ze zich aan. “Ik geef niet veel geld uit,” zegt ze. “Ik ga nergens heen en koop mijn kleding gewoon bij de HEMA of H&M.”
Het contrast met haar glamoureuze leven als televisiedirecteur is groot, maar Tina straalt tevredenheid uit. Ze heeft zichzelf opnieuw uitgevonden.
Het leven in Amsterdam: geen naoberschap
Hoewel ze geniet van het moederschap en haar nieuwe rol als analist en columnist, is er één aspect waar ze zich nog altijd aan stoort: de anonimiteit van de grote stad. Tina woont in Amsterdam-Zuid, tussen de BN’ers en de statige woningen, maar mist daar iets essentieels.
“Er is geen gemeenschapszin,” zegt ze. “Geen naoberschap zoals je dat in een dorp hebt. Hier kun je een maand dood in je huis liggen en niemand merkt het.”
De nuchtere en warme dorpsmentaliteit die ze waardeert, ontbreekt volgens haar volledig in de stad. Toch blijft ze er wonen — vooral vanwege haar kinderen.
“Mijn dochter wilde naar het gymnasium en werd aangenomen op haar eerste keuze, hier vlakbij. Dat soort onderwijs vind je in een dorp niet altijd.”
Een nieuwe invulling: televisiecommentator met invloed
Hoewel Tina haar functie als televisiedirecteur definitief heeft neergelegd, is ze bepaald niet uit de media verdwenen. Integendeel: de afgelopen jaren is ze uitgegroeid tot een veelgevraagd tv-commentator en kijkcijferanalist.
Op haar sociale media deelt ze dagelijks inzichten in de prestaties van tv-programma’s, met soms een vlijmscherpe analyse. Tina’s meningen over programma’s als De Oranjezomer, Kopen Zonder Kijken of Het Perfecte Plaatje worden breed opgepikt door pers en publiek.
Ze is voor velen een soort geweten van de Nederlandse televisie geworden. Onafhankelijk, deskundig, eerlijk én met gevoel voor nuance. Haar verleden als programmamaker maakt dat ze weet waar ze het over heeft.
Tina Nijkamp vandaag: krachtig én kwetsbaar
Het verhaal van Tina Nijkamp is er een van succes én verlies, van glamour én eenvoud. Het laat zien dat carrière en ambitie niet het hele verhaal zijn. Dat achter elke topvrouw ook een mens schuilgaat, met verdriet, twijfels en de behoefte aan verbinding.
Ze verloor in korte tijd haar hele gezin van herkomst, maar vond kracht in het moederschap, in het kleine dagelijkse leven en uiteindelijk in het terugvinden van haar eigen stem als commentator. Waar ze vroeger de koers bepaalde van grote zenders, bepaalt ze nu op haar eigen manier het televisiedebat in Nederland.
Conclusie: van kijkcijferkoningin tot levenswijze moeder
Tina Nijkamp bewijst dat impact niet altijd schuilt in een kantoor met een directiestoel. Soms zit invloed juist in de manier waarop je het leven herpakt, het roer omgooit en trouw blijft aan wat voor jou belangrijk is. Van het hoofdkantoor van SBS tot de wasmand thuis: Tina’s reis is er een van keuzes durven maken, ook als die niet populair of conventioneel zijn.
En ondertussen? Blijft ze ons elke dag voorzien van inzicht, scherpte en een dosis relativeringsvermogen over wat er op de buis gebeurt — én daarbuiten.
Onrust bij GroenLinks-PvdA: eerste dag van Jesse Klaver overschaduwd door nieuwe rel rond Esmah Lahlah
De eerste werkdag van Jesse Klaver als nieuwe fractievoorzitter van GroenLinks-PvdA had feestelijk moeten zijn. Na het vertrek van Frans Timmermans kreeg Klaver opnieuw de leiding over de linkse samenwerking in de Tweede Kamer. Maar nog voordat hij goed en wel aan zijn bureau zat, brak er een nieuw schandaal los binnen de partij.
Volgens een onthulling van het Algemeen Dagblad blijkt partijgenoot Esmah Lahlah niet alleen te hebben gesolliciteerd naar het burgemeesterschap van Tilburg, maar óók naar diezelfde functie in Delft. Daarmee laait de discussie over haar loyaliteit aan de Haagse politiek opnieuw op — precies op het moment dat de partij juist rust en stabiliteit wilde uitstralen.
De eerste storm: de sollicitatie in Tilburg
Het was pas twee weken geleden dat de naam van Esmah Lahlah voor het eerst in opspraak kwam. Tijdens de landelijke verkiezingscampagne, waarin zij als nummer twee op de lijst stond en een belangrijk boegbeeld was naast Timmermans, bleek ze gesolliciteerd te hebben naar het burgemeesterschap van Tilburg.
Dat kwam bij de partijtop als een verrassing. De fractieleiding wist niets van haar sollicitatie, en dat zorgde voor flinke onrust binnen de partij én bij kiezers. De timing was ongelukkig: terwijl Lahlah kiezers opriep om op haar te stemmen, bleek ze tegelijk te kijken naar een functie buiten Den Haag.
In talkshow Pauw & De Wit noemde presentator Jeroen Pauw het “een vorm van kiezersbedrog”. Volgens hem mag van een kandidaat verwacht worden dat die zich volledig inzet voor de functie waarvoor men campagne voert. Zijn woorden vonden weerklank op sociale media, waar Lahlah dagenlang onder vuur lag.
De politica reageerde destijds met spijtbetuigingen en zei dat ze het anders had moeten aanpakken. Ze benadrukte dat ze “niet wegliep voor haar verantwoordelijkheid”, maar de schade was al aangericht.
Een tweede sollicitatie duikt op
Toen de storm net wat was gaan liggen, bracht het AD maandagochtend nieuw nieuws naar buiten. Lahlah had namelijk óók gesolliciteerd naar de burgemeestersfunctie in Delft.
Die onthulling kwam hard aan — niet alleen bij kiezers, maar ook bij haar eigen partij. Terwijl GroenLinks-PvdA probeert het vertrouwen van het publiek te herstellen na een teleurstellende verkiezingsuitslag, lijkt de fractie opnieuw verstrikt te raken in interne onrust.
Toen Lahlah door de krant werd gevraagd om een reactie, gaf ze een opmerkelijk ontwijkend antwoord:
“We hebben het de afgelopen weken de hele tijd gehad over vertrouwelijke zaken en vertrouwenscommissies. Als daar iets over uitlekt, is dat vreemd. Ik ontken de sollicitatie niet, maar ik bevestig het ook niet.”
Die reactie zorgde niet voor rust, maar juist voor extra speculatie.
Jesse Klaver probeert de rust te herstellen
Voor Jesse Klaver was het de slechtst denkbare timing. Op zijn eerste dag als fractievoorzitter moest hij zich verdedigen tegen vragen over partijdiscipline en interne communicatie. Hij probeerde de schade te beperken door de nadruk te leggen op Lahlah’s kwaliteiten en betrokkenheid.
“Ik ken Esmah als iemand met een grote maatschappelijke inzet, zowel landelijk als lokaal,” zei Klaver in een eerste reactie. “We hebben goede mensen zoals zij nodig. Ze blijft deze hele periode bij ons in Den Haag.”
Toch leidde zijn uitspraak tot nieuwe vragen. Als Klaver al wist van de sollicitatie in Delft, waarom had hij dat dan niet eerder gedeeld? En waarom koos de partij ervoor deze informatie stil te houden, zeker nu het leiderschap officieel van Timmermans op hem was overgegaan?
Volgens het AD “roept het nieuws opnieuw vragen op over de transparantie en loyaliteit binnen de partijtop”.
Kritiek van buitenaf: “Een rommeltje bij GroenLinks-PvdA”
De politieke concurrentie reageerde voorspelbaar scherp. Geert Wilders, leider van de PVV, greep de situatie aan om de linkse fusiepartij belachelijk te maken. Op X (voorheen Twitter) plaatste hij een foto van Lahlah met de tekst:
“Wat een bende daar. Wat een onbetrouwbaarheid. Wat een vals spel. Ze wil zo graag weg maar het lukt maar niet. Dan toch maar op nummer 2 op de lijst. En ondertussen nog even in Tilburg solliciteren. Met zulke vrienden heeft GL/PvdA geen vijanden nodig.”
Ook De Telegraaf was hard in haar analyse. De krant schreef dat de kwestie Klaver “meteen in verlegenheid brengt” en zijn start als fractievoorzitter overschaduwt. Voor een partij die juist probeert stabiliteit te tonen na het vertrek van Frans Timmermans, komt dit nieuws bijzonder slecht uit.
Lol 😳 “GL/PvdA-Kamerlid Esmah Lahlah heeft niet alleen een gooi gedaan naar het burgemeesterschap van Tilburg, maar ook naar dat van Delft”: https://t.co/BvvNyg0O6S
— Wierd Duk ܦܝܪܬ ܕܘܟ (@wierdduk) November 3, 2025
Spanningen binnen de partij
Volgens ingewijden binnen GroenLinks-PvdA groeit de irritatie over de voortdurende onrust rond Lahlah. Veel fractieleden zouden vinden dat het tijd is om zich te concentreren op inhoudelijke politiek in plaats van persoonlijke kwesties.
“De timing is rampzalig,” zegt een anonieme bron binnen de partij. “We willen bouwen aan vertrouwen, maar telkens wordt de aandacht afgeleid door incidenten. Dat werkt verlammend.”
Daarnaast sijpelen er berichten door over spanningen tussen de twee bloedgroepen van de fusiepartij: de sociaal-democratische PvdA en het progressieve GroenLinks. Sommige leden zouden vinden dat de samenwerking te stroperig verloopt en dat de interne communicatie te wensen overlaat.
Het is eigenlijk wel goed dat dit allemaal uitlekt. Totaal archaïsch systeem om burgemeesters zo stiekem te selecteren. Voer gewoon de direct gekozen burgemeester in (zoals de rest van de wereld). Zijn we ook meteen van dit soort baantjesjagers verlost. https://t.co/hM9os2RVI1
— Henk Otten (@hendrikotten3) November 3, 2025
Een leiderschapstest voor Klaver
Voor Jesse Klaver is dit een cruciaal moment. Na jaren als partijleider van GroenLinks keerde hij terug aan het roer van de fusiefractie, met de missie om de partij een duidelijke koers te geven. Maar nu wordt hij meteen geconfronteerd met een vertrouwenskwestie binnen zijn eigen team.
Politieke analisten spreken van “een eerste serieuze test” voor zijn leiderschap. Als Klaver erin slaagt de rust te herstellen, kan dat zijn positie versterken. Maar als de onrust voortduurt, dreigt het beeld van een wankele fractie te blijven hangen.
“Klaver moet nu laten zien dat hij boven de emoties kan staan,” zegt politicoloog Nicolas Bouteca (UGent). “De partij kan zich geen nieuwe vertrouwenscrisis permitteren, zeker niet nu de coalitievorming in Den Haag in een cruciale fase zit.”
https://twitter.com/hendrikotten3/status/1985396538730848348?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1985396538730848348%7Ctwgr%5E9aaac55db3f93ebecd0b4cedf0346904c45e6094%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Frumeurs.nl%2Fnieuw-schandaal-uitgelekt-rondom-esmah-lahlah-nummer-2-van-gl-pvda%2F
De nasleep voor Esmah Lahlah
De positie van Lahlah komt intussen steeds meer onder druk te staan. Hoewel ze formeel nog gewoon Kamerlid is, klinkt er achter de schermen discussie over haar toekomst binnen de fractie. Sommige leden vragen zich af of zij haar werk nog met volle overtuiging kan doen, nu haar naam opnieuw negatief in het nieuws komt.
Volgens bronnen binnen de partijtop wordt er intern gesproken over mogelijke vervolgstappen. Er zouden gesprekken gepland staan om “de situatie te evalueren” en te bepalen hoe de fractie verdergaat.
Voorlopig houdt Lahlah echter vast aan haar zetel. In gesprekken met collega’s zou ze hebben aangegeven dat ze zich volledig blijft inzetten voor haar werk in Den Haag.
Geen oude schoenen weggooien voordat je nieuwe hebt. Kent u die uitdrukking?
Juf Lahlah in ieder geval wel. Probeerde in meerdere steden burgemeester te worden maar gaf haar plek als nummer twee (!) op de lijst niet op.
https://t.co/ZJsKSlqP5g
#Lahlah #GroenLinksPvdA #Lahlah pic.twitter.com/hLZVF2Cihz— widtvoet (@widtvoet) November 3, 2025
Een partij op zoek naar evenwicht
De timing van het incident kon haast niet slechter. Na het vertrek van Frans Timmermans stond GroenLinks-PvdA op een kantelpunt: een nieuwe fase, met Jesse Klaver als gezicht van vernieuwing en samenwerking. De partij wilde de blik vooruit richten, richting beleid en oppositie, niet terug naar interne ruis.
Maar het beeld van verdeeldheid en onduidelijkheid dringt zich opnieuw op. Volgens insiders is het essentieel dat Klaver de komende weken eenheid weet te creëren. Alleen dan kan de partij zich profileren als een betrouwbaar alternatief in het huidige politieke landschap.
“De fusie tussen GroenLinks en PvdA is nog jong,” aldus een partijstrateeg. “Zulke groeipijnen horen erbij, maar het is nu aan Klaver om te tonen dat hij de touwtjes in handen heeft.”
Conclusie: een valse start, maar niet per se het einde
Wat bedoeld was als een frisse start voor Jesse Klaver, is uitgelopen op een ongemakkelijke vuurdoop. De dubbele sollicitatie van Esmah Lahlah werpt een schaduw over zijn eerste dagen als fractievoorzitter, maar biedt tegelijk ook een kans om leiderschap te tonen.
Of de partij dit incident kan ombuigen tot een les in transparantie en interne discipline, zal de komende weken blijken. Eén ding is duidelijk: de linkse fusiepartij heeft rust nodig om haar politieke ambities waar te maken. En dat begint met helderheid — over wie blijft, wie vertrekt, en wie de koers bepaalt.
💬 Wat vind jij: moet Esmah Lahlah aanblijven als Kamerlid, of is het tijd voor een nieuwe start binnen GroenLinks-PvdA? Deel je mening via onze sociale kanalen.