Algemeen
Zoon Rob de Nijs besluit morgen niet naar uitvaart te komen en dit is de reden

Een waardig afscheid voor Rob de Nijs, zonder Belinda Meuldijk en zoon Yoshi
Morgen vindt in het DeLaMar Theater in Amsterdam een groots en emotioneel afscheid plaats van een van de grootste iconen uit de Nederlandse muziekgeschiedenis: Rob de Nijs. Fans, collega’s en naasten krijgen de gelegenheid om afscheid te nemen van de zanger, die generaties wist te raken met zijn stem, teksten en charisma.
Het afscheid zal in twee delen plaatsvinden: in de ochtend kunnen fans van Rob een laatste groet brengen tijdens de publieke opbaring, en in de middag volgt een besloten ceremonie voor genodigden. Toch zullen er opvallende afwezigen zijn tijdens deze herdenkingsdag.
Afwezigheid van Belinda Meuldijk en zoon Yoshi
Ondanks een officiële uitnodiging hebben Belinda Meuldijk, de ex-vrouw van Rob de Nijs, en hun zoon Yoshi besloten om niet aanwezig te zijn bij het eerbetoon in het DeLaMar Theater. Dit nieuws werd bevestigd door hun advocaat, HJ van der Tak, aan het Algemeen Dagblad. Volgens de raadsman kiezen Belinda en Yoshi voor een meer persoonlijke, intieme manier van herdenken.
“Zij verkiezen het om Rob op een kleine, persoonlijke wijze te herdenken, maar hopen uiteraard op een mooi en waardig afscheid voor publiek en genodigden in het theater,” aldus Van der Tak. Hij voegde eraan toe dat Belinda iedereen vriendelijk verzoekt om de privacy van haar en haar zoon in deze moeilijke tijd te respecteren.
Een persoonlijk eerbetoon in muziek
Een week na het 0verlijden van Rob besloot Belinda Meuldijk zich alsnog publiekelijk uit te spreken. In plaats van een verklaring of interview, koos zij voor een artistiek eerbetoon: een door haar geschreven lied dat oorspronkelijk bedoeld was voor Rob zelf. Het nummer, getiteld ‘Ooit Zal Ik Een Herinnering Zijn’, was bedoeld om door Rob gezongen te worden. Helaas liet zijn gezondheid dat niet meer toe.
In plaats daarvan werd het lied ingezongen door zanger Han Kooreneef en op Facebook gedeeld door Meuldijk. De emotionele lading van het nummer raakte veel fans diep. In de reacties stroomden woorden als ‘kippenvel’, ‘tranen’ en ‘wat een prachtig afscheid’ binnen. Het lied gaf een stem aan het verdriet van velen en diende tegelijkertijd als dankbetuiging aan een man die zoveel heeft betekend voor de Nederlandse muziek.
De bijzondere band tussen Rob en Belinda
De band tussen Rob de Nijs en Belinda Meuldijk was zowel professioneel als persoonlijk intens. Ze waren 22 jaar getrouwd – van 1984 tot 2006 – en hun samenwerking heeft een onuitwisbare indruk achtergelaten op de Nederlandse popmuziek. Belinda was niet alleen zijn vrouw, maar ook zijn belangrijkste tekstschrijver. Zij schreef mee aan een indrukwekkend aantal van zijn grootste hits.
Dankzij haar scherpe pen en Robs karakteristieke stem ontstonden tijdloze nummers die nog steeds in vele harten voortleven. Liedjes als ‘Zondag’, ‘Het Werd Zomer’ en ‘Banger Hart’ – ze droegen de signatuur van Meuldijk. Hun samenwerking was creatief vruchtbaar, zelfs in de periodes dat hun relatie op privévlak moeizaam verliep.
Uit hun huwelijk werden twee zonen geboren: Robbert en Yoshi. Na hun scheiding vond Rob opnieuw de liefde bij Henriëtte Koetschruiter, met wie hij zoon Julius kreeg. Julius is nu dertien jaar oud en verloor zijn vader op jonge leeftijd. Het verlies van Rob laat dus niet alleen een culturele leegte achter, maar ook een persoonlijke, binnen zijn gezin en familie.
Het eerbetoon in het DeLaMar Theater
Woensdag wordt Rob de Nijs herdacht in het DeLaMar Theater, een locatie die symbool staat voor theater, cultuur en muzikaliteit – thema’s die het leven van Rob kenmerkten. In de ochtend kunnen fans afscheid nemen van de zanger tijdens een publieke opbaring. Vele bewonderaars zullen ongetwijfeld de moeite nemen om hun idool een laatste groet te brengen.
Later die dag vindt er een besloten ceremonie plaats voor genodigden uit de muziekindustrie, familie en vrienden. Daar zal Rob worden geëerd met muziek, herinneringen en toespraken die zijn bijzondere carrière in de schijnwerpers zetten.
Hoewel Belinda en Yoshi daarbij dus niet aanwezig zijn, zullen hun bijdragen aan zijn leven en werk ongetwijfeld onderdeel zijn van het eerbetoon. Want hoe persoonlijk hun afwezigheid ook is, hun invloed op Robs carrière – en vice versa – is onmiskenbaar.
Een leven vol hoogtepunten en diepe indrukken
Rob de Nijs begon zijn carrière in de jaren ’60 en groeide uit tot een van de bekendste zangers van Nederland. Met zijn warme stem, stijlvolle voorkomen en gevarieerde repertoire bouwde hij een enorme schare trouwe fans op. Van rock-‘n-roll tot levenslied, van pop tot musical: Rob de Nijs was een muzikale kameleon.
Zijn muziek verbond generaties, en zijn concerten – ook tot op hoge leeftijd – waren steevast emotionele gebeurtenissen. Zelfs nadat hij de diagnose Parkinson kreeg, bleef hij optreden, vastberaden om zijn afscheidstournee af te maken. Die toewijding en passie maakten hem geliefd bij zowel publiek als collega’s.
Respect voor persoonlijke keuzes
De keuze van Belinda Meuldijk en Yoshi om afwezig te zijn bij het publieke afscheid is begrijpelijk in het licht van hun persoonlijke geschiedenis met Rob. Waar rouw vaak collectief wordt beleefd, is het ook iets diep individueels. Wat voor de één helend is, kan voor de ander juist pijnlijk zijn.
Door zich terug te trekken uit de publieke ceremonie, geven Belinda en haar zoon zichzelf de ruimte om op hun eigen manier afscheid te nemen van een geliefde ex-partner en vader. Tegelijkertijd spreken ze hun waardering uit voor het eerbetoon dat wél plaatsvindt. Het onderstreept hun respect voor Rob als kunstenaar, zonder dat zij daarbij fysiek aanwezig hoeven te zijn.
Een les in liefde, verlies en loslaten
De aanstaande herdenking van Rob de Nijs herinnert ons eraan hoe groot zijn nalatenschap is. Niet alleen als zanger, maar als vader, partner, vriend en inspiratiebron. Zijn stem heeft miljoenen mensen geraakt – soms met blijdschap, soms met troost, maar altijd met gevoel.
De afwezigheid van Belinda en Yoshi benadrukt dat verdriet en rouw in vele vormen komen. Ieder verwerkt verlies op zijn eigen manier. Voor sommige mensen is stilte troostrijker dan applaus. Voor anderen is muziek het medicijn dat woorden tekort laat schieten.
Wat ons allemaal bindt, is de dankbaarheid voor wat Rob de Nijs heeft nagelaten. Zijn muziek leeft voort in radioprogramma’s, playlists, herinneringen en – zoals Belinda treffend liet horen – in liedjes die spreken vanuit het hart.
Tot slot: een afscheid met twee gezichten
Morgen nemen we afscheid van een muzikale legende. In het DeLaMar Theater zullen honderden mensen stilstaan bij het leven van Rob de Nijs, zijn muziek en zijn impact op Nederland. Tegelijkertijd zullen anderen, zoals Belinda en Yoshi, dat op hun eigen manier doen.
Het verschil in vorm doet niets af aan de inhoud. Of je nu in een theater staat of thuis luistert naar een lied: het gaat om de liefde, de herinnering en het respect. En dat is precies wat Rob verdient.
Rust zacht, Rob de Nijs. Jij bent geen herinnering geworden – je bent er nog, in elke noot die klinkt.

Algemeen
Dom pisventje zet grote bek open tegen politieagent: ´Had hij beter niet kunnen doen´

Een recent filmpje uit een Utrechtse wijk veroorzaakt veel ophef op sociale media. In het fragment is te zien hoe een jonge tiener een politieagent grof uitscheldt. Het incident, vermoedelijk opgenomen in Kanaleneiland of Lombok, roept vragen op over het afnemende respect voor autoriteit.
Scheldpartij vastgelegd op camera
De beelden tonen een jongen van naar schatting dertien of veertien jaar oud, die harde beledigingen uit richting een agent in uniform. Wat de aanleiding was voor de confrontatie is nog niet bekend, maar het grove taalgebruik schokt veel kijkers. De aanval op een agent in functie wordt als extra ernstig ervaren en lijkt symbool te staan voor een breder maatschappelijk probleem.
Professionele houding van de agent
De reactie van de agent wordt in veel reacties geprezen. In plaats van in te grijpen of verbaal terug te slaan, blijft hij opvallend kalm en professioneel. Zijn poging om de situatie te de-escaleren wordt gezien als voorbeeldig. Tegelijkertijd vragen sommigen zich af hoelang dit soort beledigingen nog getolereerd kunnen worden zonder gezichtsverlies voor het gezag.
Verdeelde reacties in de samenleving
Op sociale media wordt het incident uitgebreid besproken. Waar sommigen de jongen scherp veroordelen en spreken over gebrek aan opvoeding, pleiten anderen juist voor meer begrip. Volgens hen moeten jongeren niet alleen worden gezien als probleem, maar moet hun gedrag ook in context worden geplaatst.
Breder probleem in stedelijke wijken
Zowel Kanaleneiland als Lombok zijn wijken met een grote culturele diversiteit. Die verscheidenheid brengt dynamiek, maar leidt ook tot spanningen, vooral rondom gezagsverhoudingen. Volgens sociaal werkers speelt sociale ongelijkheid en negatieve beeldvorming daarbij een rol.
Oorzaken van afnemend respect
Pedagogen wijzen op meerdere oorzaken voor het dalende respect voor autoriteit bij jongeren. De invloed van sociale media, negatieve ervaringen met instanties en gebrek aan herkenbare rolmodellen worden vaak genoemd. Ook het ontbreken van duidelijke grenzen thuis of op school speelt een rol.
Geen reden tot generalisatie
Deskundigen benadrukken dat één incident niet mag worden uitvergroot tot een probleem van een hele generatie. Toch onderstrepen ze het belang van alertheid. Respect voor gezag moet actief worden opgebouwd, via opvoeding, educatie en betrokkenheid van rolmodellen uit de eigen gemeenschap.
Kansen voor positieve verandering
In Utrecht worden al langer initiatieven genomen om het contact tussen jongeren en de politie te verbeteren. Denk aan sportevenementen, buurtprojecten en gezamenlijke gesprekken. Deze aanpak zorgt voor meer wederzijds begrip en voorkomt polarisatie.
Naar een nieuw evenwicht tussen jeugd en gezag
Het incident in Utrecht is meer dan een losse gebeurtenis. Het raakt aan grotere vragen over hoe gezag en respect vorm moeten krijgen in een veranderende samenleving. De oplossing ligt volgens deskundigen in een combinatie van opvoeding, dialoog en structurele samenwerking tussen jongeren, ouders, scholen en hulpverleners. Alleen zo kan het vertrouwen in gezagsdragers worden hersteld.