Algemeen
Martijn Krabbé laat groot gat vallen bij Kopen Zonder Kijken
Laatste seizoen Kopen Zonder Kijken met Martijn Krabbé: een afscheid dat binnenkomt
Maandagavond is het zover: het achtste seizoen van het populaire televisieprogramma Kopen Zonder Kijken gaat van start. Maar dit seizoen is anders dan alle voorgaande. Het is niet alleen een nieuwe reeks vol woningzoekende stellen en spectaculaire make-overs, maar ook het laatste seizoen waarin Martijn Krabbé als presentator nog zichtbaar is. Dat besef zorgt voor een emotionele lading bij zowel de kijkers als het vaste team van het programma.
Voor styliste Roos Reedijk, al jarenlang een vaste waarde in het team, is dit seizoen dan ook bijzonder beladen. In een interview met De Telegraaf vertelt ze openhartig over hoe zij en haar collega’s omgaan met het naderende afscheid van Martijn – een presentator die inmiddels meer is dan alleen een collega.
Een seizoen van gemis
Waar Martijn Krabbé in de eerste afleveringen van dit seizoen nog volop te zien is, verdwijnt hij gaandeweg steeds meer naar de achtergrond. Hij is bij de opstartmomenten aanwezig, begroet de kandidaten aan de voordeur en spreekt vol enthousiasme met de gezinnen. Maar naarmate het seizoen vordert, wordt zijn aanwezigheid sporadisch. Uiteindelijk horen we hem alleen nog als voice-over, zijn kenmerkende stem als laatste verbindende draad.
Voor Roos en de rest van het team was de boodschap dat Martijn ongeneeslijk z!ek is een mokerslag. “Ik geloofde het eerst niet,” vertelt ze. “In het begin was het ook nog niet helemaal duidelijk hoe erg het was. Maar langzaamaan kwam het besef. Hij was er steeds minder bij. We stonden steeds vaker bij de onthulling van een huis zonder hem.”
Een persoonlijke band
Roos beschrijft hoe Martijn door de jaren heen niet alleen een collega werd, maar ook een dierbare vriend. Zijn afwezigheid voelt daarom op meerdere niveaus. “Ik mis hem ook persoonlijk heel erg,” zegt ze. “En ik ben me gaan beseffen hoe bijzonder en innemend hij is. Hij kan zowel humoristische als emotionele televisie maken. Die afwisseling, daar blinkt hij echt in uit.”
Dat gevoel wordt breed gedeeld door het hele team én door de vaste kijkers van het programma. Martijn is een zeldzaam talent: iemand die moeiteloos schakelt tussen luchtigheid en diepgang, en die elk stel dat meedoet aan het programma oprechte aandacht en empathie weet te geven.
Een gat dat niet zomaar gevuld wordt
Het vertrek van Martijn laat een leegte achter. Niet alleen in het format van Kopen Zonder Kijken, maar ook in de harten van zijn collega’s. “Niemand kan dat evenaren,” stelt Roos. “En misschien moeten we dat ook niet willen. Maar daardoor vallen we echt een beetje in een gat zonder hem.”
Het is een eerlijke en kwetsbare uitspraak, die het gemis tastbaar maakt. Want hoe professioneel een team ook is, er zijn momenten waarop het persoonlijke zwaarder weegt dan het werk. De sfeer tijdens opnames is anders, de dynamiek is veranderd. En dat maakt dit seizoen van Kopen Zonder Kijken niet alleen televisietechnisch, maar ook emotioneel een ander soort reis.
Een seizoen om te koesteren
Toch overheerst ook dankbaarheid. Want dat Martijn ondanks zijn z!ekte nog aanwezig kon zijn in het begin van de opnames, is iets waar het hele team met respect op terugkijkt. Zijn inzet, zelfs in moeilijke omstandigheden, toont zijn enorme betrokkenheid bij het programma en bij de mensen met wie hij werkt.
Ook de kijkers beseffen dit. De eerste aflevering van het seizoen, waarin Martijn nog prominent te zien is, zorgde al voor tranen bij het publiek. Op sociale media uiten fans massaal hun bewondering. “Wat een dappere man,” schrijft iemand. “Het raakt me diep om hem zo te zien, maar wat een kracht straalt hij uit.”
Een terugblik op zijn bijdrage
Martijn Krabbé was vanaf het begin hét gezicht van Kopen Zonder Kijken. Zijn natuurlijke charme, open houding en oprechte interesse maakten hem de ideale gastheer. Hij was niet alleen presentator, maar ook verbinder. Of het nu ging om een stel met stress over het budget, of een bouwkundige uitdaging waar de aannemer van wakker lag – Martijn wist altijd precies het juiste te zeggen.
Zijn interactie met het team – makelaar Alex van Keulen, bouwkundige Bob Sikkes en styliste Roos Reedijk – was onderdeel van het succes. Hun chemie zorgde ervoor dat kijkers zich verbonden voelden met het team, alsof je als kijker onderdeel was van een vriendengroep die samen huizen redt én harten verovert.
Vooruitkijken met gemengde gevoelens
Na dit seizoen neemt Martijn afscheid van zijn rol als presentator, maar zijn stem zal nog te horen zijn als voice-over – zolang zijn gezondheid het toelaat. RTL heeft inmiddels aangekondigd dat het programma doorgaat met een wisselend presentatieteam. Bekende gezichten zoals Jamai Loman, Marieke Elsinga, Daphne Bunskoek en Beau van Erven Dorens zullen afwisselend de presentatie op zich nemen in seizoen negen.
Dat is een begrijpelijke keuze, maar voor velen zal het even wennen zijn. Want hoewel de nieuwe presentatoren ongetwijfeld hun eigen charme meenemen, blijft Martijn voor velen de enige echte stem en ziel van het programma.
Een eerbetoon in beeld en gevoel
Het huidige seizoen voelt dan ook als een eerbetoon. Elke aflevering waarin Martijn nog even in beeld komt, is een herinnering aan zijn bijdrage. Het programma blijft trouw aan zijn format, maar de ondertoon is anders. Er wordt met meer aandacht gekeken, met meer gevoel geluisterd. En met elk afscheid aan de voordeur, voelen kijkers dat er nog een ander afscheid aan zit te komen – dat van Martijn zelf.
Roos vat het krachtig samen: “Hij is een bijzondere man. En ik ben dankbaar dat ik met hem heb mogen werken. Dit seizoen wordt zwaar, maar ook mooi. Want het is ons laatste met hem. En dat koesteren we.”
Conclusie: een seizoen van dankbaarheid en emotie
Seizoen acht van Kopen Zonder Kijken is meer dan een nieuw hoofdstuk in een geliefde serie. Het is een seizoen vol gevoel, herinneringen en afscheid. Voor de makers, de kandidaten en het publiek.
Met Martijn Krabbé nog even als vertrouwd baken aan het begin van iedere aflevering, en zijn stem die als een warme deken over het programma blijft hangen, is dit seizoen er één om met extra aandacht naar te kijken.
Dank je wel, Martijn, voor alles wat je bracht. Je laat een onuitwisbare indruk achter – op televisie, maar vooral in de harten van miljoenen Nederlanders.
Het grote boksexperiment van Jake Paul heeft een pijnlijke realitycheck gekregen. De Amerikaan, die de afgelopen jaren met veel bravoure en zelfvertrouwen de bokswereld bestormde, moest in Miami zijn meerdere erkennen in niemand minder dan Anthony Joshua. Voor het eerst in lange tijd stond Paul tegenover een tegenstander van absolute wereldklasse – en dat verschil was vanaf de eerste minuut voelbaar.
Een gevecht waar veel verwachtingen omheen hingen
De partij werd vooraf groots aangekondigd. Netflix pakte uit met wereldwijde promotie, sociale media ontploften en miljoenen kijkers stemden af. Niet zozeer omdat men verwachtte dat Jake Paul zou winnen, maar omdat iedereen nieuwsgierig was naar wat er zou gebeuren wanneer hij het zou opnemen tegen een echte zwaargewichttopper.
Anthony Joshua, voormalig wereldkampioen bij meerdere bonden, liet vooraf weinig aan de verbeelding over. Hij gaf aan dat hij respect had voor Pauls lef, maar maakte tegelijk duidelijk dat hij dit gevecht zag als een serieuze sportieve ontmoeting – geen show, geen grap.
Het fysieke verschil was meteen zichtbaar
Zodra beide mannen de ring betraden, werd duidelijk hoe groot het verschil was. Joshua torende letterlijk boven Paul uit. Met zijn extra lengte, bereik en spiermassa straalde hij rust en controle uit. Jake Paul daarentegen oogde beweeglijk, bijna nerveus, alsof hij wist dat dit geen avondje “entertainmentboksen” zou worden.
In de eerste ronden koos Joshua bewust voor een afwachtende aanpak. Hij bewoog rustig, plaatste enkele stoten naar het lichaam en liet Paul komen. Jake probeerde vooral te ontwijken, huppelde door de ring en zocht naar openingen die er simpelweg niet waren. Voor sommige kijkers had het iets ongemakkelijks: het leek meer op overleven dan op aanvallen.
Van voorzichtig aftasten naar pure dominantie
Waar Joshua in het begin leek te doseren, veranderde dat halverwege het gevecht drastisch. In de vijfde ronde ging het tempo plots omhoog. Met een paar rake klappen liet Joshua zien waarom hij jarenlang aan de top van het zwaargewichtboksen stond.
Jake Paul ging voor het eerst naar het canvas na een harde combinatie richting het hoofd. Hij stond nog op, zichtbaar aangeslagen, maar de toon was gezet. Het publiek voelde dat het einde naderde.
Het onvermijdelijke einde
In de zesde ronde was er geen ontsnappen meer aan. Joshua rook zijn kans en maakte het professioneel af. Met een vernietigende stoot stuurde hij Paul definitief naar de grond. De scheidsrechter greep in en maakte een einde aan het gevecht: TKO.
Het moment ging direct viraal. Fragmenten van de knockdown circuleerden razendsnel op sociale media, waar men sprak van een “onvermijdelijke uitkomst” en een “harde maar noodzakelijke les”.
Een nederlaag, maar geen vernedering
Opvallend was de reactie van Jake Paul na afloop. Geen woede, geen excuses, geen dramatische verklaringen. In plaats daarvan koos hij voor een bijna filosofische toon. Hij gaf toe dat Joshua simpelweg de betere bokser was, maar benadrukte dat hij zichzelf al als winnaar zag in het leven.
Hij verwees daarbij naar zijn familie, zijn carrière en vooral naar zijn verloofde Jutta Leerdam, die hem al langere tijd publiekelijk steunt in zijn sportieve ambities.
Jutta Leerdam toont onvoorwaardelijke steun
Jutta Leerdam was niet aanwezig in Miami, maar liet wel van zich horen via sociale media. Ze deelde een foto van het gevecht op haar televisiescherm en sprak haar trots uit. Volgens haar getuigt het juist van karakter dat Jake deze uitdaging is aangegaan, wetende hoe groot het risico was.
Die boodschap werd door veel fans gewaardeerd. Waar sommigen Jake Paul bekritiseren om zijn bravoure, zien anderen juist iemand die zijn grenzen durft op te zoeken – zelfs als dat leidt tot een pijnlijke nederlaag.
Wat betekent dit voor Jake Pauls bokscarrière?
De grote vraag is nu: hoe verder? De nederlaag tegen Joshua maakt duidelijk dat er een harde grens zit tussen entertainmentboksen en het absolute topniveau. Tegelijkertijd heeft Jake Paul iets gedaan wat veel influencers nooit zouden durven: hij stapte de ring in tegen een echte kampioen.
Analisten zijn verdeeld. Sommigen denken dat dit het einde betekent van zijn ambities in het zwaargewichtboksen. Anderen menen dat Paul juist kan groeien van deze ervaring, mits hij realistischer doelen stelt en zijn tegenstanders zorgvuldiger kiest.
Een avond die alles veranderde
Wat deze wedstrijd vooral duidelijk maakt, is hoe dun de lijn is tussen bravoure en realiteit. Jake Paul heeft jarenlang tegenstanders gekozen die pasten binnen zijn verhaal. Anthony Joshua paste daar niet in – en juist daarom werd dit gevecht zo belangrijk.
Het was geen schande, geen circus en geen goedkope show. Het was een harde, eerlijke confrontatie met de top van de sport.
Conclusie: lef, les en liefde
Jake Paul verloor het gevecht, maar won misschien iets anders: respect voor het niveau dat nodig is om écht mee te draaien aan de top. Met de steun van Jutta Leerdam en zijn familie lijkt hij mentaal sterker dan ooit, ondanks de klap.
Of hij ooit nog richting een titel zal bewegen, blijft onzeker. Wat wel vaststaat: deze avond in Miami zal een keerpunt blijven in zijn carrière. Soms is verliezen niet het einde van het verhaal, maar het moment waarop de werkelijkheid zich onverbiddelijk aandient – en je besluit hoe je verdergaat.