Algemeen
Media-adviseur van Rachel Hazes kotst op Sandra Schuurhof: ‘Moeder Teresa!’
Guido den Aantrekker onder vuur na felle verdediging van Rachel Hazes in Shownieuws
In een recente uitzending van Shownieuws is media-adviseur en showbizzdeskundige Guido den Aantrekker opnieuw in opspraak geraakt vanwege zijn uitgesproken verdediging van Rachel Hazes. In een verhitte discussie met royaltyverslaggever Sandra Schuurhof liet hij zich fel uit over de kritiek die Rachel te verduren krijgt, met name over de rechtszaak die zij aanspande tegen haar zoon André Hazes jr.
De uitzending leidde tot een golf van reacties, niet alleen vanwege de inhoud van de discussie, maar ook door de vragen die steeds vaker gesteld worden over Guido’s rol aan tafel. Want hoe onafhankelijk is hij nog als commentator wanneer hij ook vertrouweling en adviseur is van Rachel Hazes?
Een bekende verschijning met een persoonlijke agenda?
Guido den Aantrekker is al jaren een vaste tafelgast bij Shownieuws en wordt vaak gevraagd wanneer er ontwikkelingen zijn binnen de Hazes-familie. Zijn directe lijn met Rachel Hazes maakt hem tot een bron van informatie, maar ook tot een omstreden figuur in het medialandschap.
Kritiek van collega’s en kijkers richt zich op het feit dat Den Aantrekker in feite optreedt als woordvoerder van Rachel, zonder dat deze band altijd expliciet benoemd wordt. Hierdoor ontstaat er volgens velen een scheve situatie, waarin Rachel Hazes via Guido als het ware een vaste plek aan de desk heeft gekregen.
Volgens critici zou het correct zijn om bij elk item waar Guido spreekt over Rachel Hazes, duidelijk te vermelden dat hij een persoonlijke band met haar heeft. Dat zou de kijker beter in staat stellen om zijn uitspraken op waarde te schatten. De huidige werkwijze roept vragen op over journalistieke objectiviteit en integriteit.
Botsing met Sandra Schuurhof
Tijdens de bewuste uitzending kwam het tot een fel debat toen het onderwerp viel op de rechtszaak tussen Rachel en haar zoon André. Sandra Schuurhof uitte harde kritiek op Rachel. “Het is onbegrijpelijk dat je je eigen kind voor de rechtbank sleept. Dat is onmenselijk,” aldus de royaltydeskundige.
Guido reageerde direct en fel. Hij stelde dat Sandra slechts een deel van het verhaal kent en dat het gemakkelijk oordelen is van de zijlijn. “Als je niet weet wat er achter de schermen gebeurt, moet je terughoudend zijn met zulke stellige uitspraken,” zo betoogde hij.
Hij benadrukte dat Rachel structureel negatief wordt neergezet in de media en dat ze al jaren te maken heeft met een constante stroom aan kritiek. “Ze wordt echt overspoeld door drek en bagger. Dat kun je rustig zeggen,” verzuchtte hij.
Objectiviteit in twijfel getrokken
Sandra Schuurhof liet zich echter niet overtuigen en hield vast aan haar standpunt. Ze merkte op dat Guido duidelijk milder is naar Rachel dan naar andere publieke figuren. “Ja, maar jij bent toch een stuk milder naar haar toe dan ik je naar wie dan ook hoor,” zei ze.
Guido ontkende dat resoluut. “Nee hoor, helemaal niet, want ik ben net zo dol op Roxeanne en André, dat weet ook iedereen,” benadrukte hij. Volgens hem gaat het in dit geval om een juridisch conflict waarin Rachel volgens hem gegronde redenen had om naar de rechter te stappen.
De discussie escaleerde verder toen Sandra aangaf dat liefde en communicatie in een moeder-kindrelatie belangrijker zijn dan juridische strijd. “Je kunt wel gelijk hebben, maar je hoeft het niet af te dwingen,” zei ze. Guido reageerde sarcastisch: “Ja, het is prachtig, je lijkt Moeder Teresa wel, het is prachtig gezegd.”
Sandra bleef echter kalm en gaf aan dat zij zelf nooit een rechtszaak zou beginnen tegen haar kind. “Ik zal het in elk geval niet aanspannen!” Guido vond dat Sandra zich baseerde op onvolledige informatie. “Jij weet toch ook helemaal niet hoe Rox en Dré hier in zitten?” zei hij. Sandra pareerde: “We weten toch wel dat zij vindt dat hij de naam André Hazes niet meer mag gebruiken?” Guido beet terug: “Dan nog weet je niet alle feiten.”
Sandra besloot: “Ik weet genoeg om te zeggen dat als jij als moeder je kind voor de rechter sleept omdat hij per se ‘junior’ moet gebruiken, dan is er volgens mij toch iets mis met je.”
Loyaliteit boven journalistiek?
De woordenwisseling illustreert opnieuw de hechte band tussen Guido den Aantrekker en Rachel Hazes. Voor sommigen is het bewonderenswaardig dat hij haar blijft verdedigen, maar voor anderen overschrijdt hij daarmee de grens tussen journalist en belangenbehartiger.
De felheid waarmee hij in de verdediging schiet, maakt het lastig om hem als objectieve commentator te beschouwen. In plaats van een analytische duiding, lijkt zijn bijdrage vaak op een persoonlijk pleidooi. Dat roept vragen op over zijn rol binnen het programma en de redactionele keuzes van Shownieuws.
Steeds terugkerende dynamiek
Het is niet de eerste keer dat Guido in de verdediging schiet voor Rachel Hazes. Telkens wanneer zij in het nieuws komt, is hij aanwezig om haar kant van het verhaal te belichten. Hoewel dat zijn goed recht is, verwachten kijkers van een actualiteitenrubriek ook enige afstand en objectiviteit.
De herhaaldelijke terugkeer van deze dynamiek zorgt voor wrevel bij een deel van het publiek en andere panelleden. Zij vragen zich af of Guido nog in staat is om kritisch naar Rachel Hazes te kijken. En als hij dat niet is – wat hem niet per se kwalijk genomen wordt – waarom wordt zijn rol dan niet transparanter gemaakt?
Reacties van kijkers en collega’s
Na afloop van de uitzending regende het reacties op sociale media. Sommige kijkers namen het op voor Guido, die volgens hen gewoon loyaal is aan iemand die hij goed kent. Anderen waren kritischer: ze vonden dat hij zijn persoonlijke betrokkenheid niet goed scheidt van zijn werk als showbizzcommentator.
Ook binnen de redactie van Shownieuws zou er discussie zijn over de rol van Guido. Hoewel hij jarenlang een vertrouwd gezicht is geweest, is er groeiende behoefte aan meer transparantie richting de kijker. Het benoemen van zijn vertrouwensrelatie met Rachel Hazes zou kunnen bijdragen aan een eerlijker beeld.
Balans in journalistiek onder druk
Het incident tussen Guido en Sandra staat niet op zichzelf. In de bredere mediawereld speelt vaker de vraag hoe persoonlijk betrokken een verslaggever of deskundige mag zijn bij het onderwerp waarover hij of zij spreekt. Objectiviteit is een belangrijk journalistiek principe, maar tegelijkertijd is het soms onvermijdelijk dat persoonlijke relaties invloed hebben.
De oplossing ligt mogelijk in volledige openheid. Als kijkers weten dat Guido een nauwe band heeft met Rachel Hazes, kunnen ze zijn uitspraken in dat licht interpreteren. Zonder die context ontstaat het gevaar dat men zijn woorden als journalistiek neutraal beschouwt, terwijl dat feitelijk niet het geval is.
Tot slot
De felle discussie tussen Guido den Aantrekker en Sandra Schuurhof liet zien hoe gevoelig het onderwerp Rachel Hazes nog altijd ligt. De rechtszaak tegen haar zoon verdeelt meningen, maar wat vooral duidelijk werd is dat persoonlijke relaties invloed hebben op de toon van het debat.
Of Guido zijn rol als commentator op termijn moet heroverwegen, is aan de redactie van Shownieuws. Voor nu lijkt het belangrijk dat kijkers ten minste weten met welke bril ze naar zijn bijdragen moeten kijken. Transparantie is de sleutel tot vertrouwen – ook in de showbizzjournalistiek.
Onrust bij GroenLinks-PvdA: eerste dag van Jesse Klaver overschaduwd door nieuwe rel rond Esmah Lahlah
De eerste werkdag van Jesse Klaver als nieuwe fractievoorzitter van GroenLinks-PvdA had feestelijk moeten zijn. Na het vertrek van Frans Timmermans kreeg Klaver opnieuw de leiding over de linkse samenwerking in de Tweede Kamer. Maar nog voordat hij goed en wel aan zijn bureau zat, brak er een nieuw schandaal los binnen de partij.
Volgens een onthulling van het Algemeen Dagblad blijkt partijgenoot Esmah Lahlah niet alleen te hebben gesolliciteerd naar het burgemeesterschap van Tilburg, maar óók naar diezelfde functie in Delft. Daarmee laait de discussie over haar loyaliteit aan de Haagse politiek opnieuw op — precies op het moment dat de partij juist rust en stabiliteit wilde uitstralen.
De eerste storm: de sollicitatie in Tilburg
Het was pas twee weken geleden dat de naam van Esmah Lahlah voor het eerst in opspraak kwam. Tijdens de landelijke verkiezingscampagne, waarin zij als nummer twee op de lijst stond en een belangrijk boegbeeld was naast Timmermans, bleek ze gesolliciteerd te hebben naar het burgemeesterschap van Tilburg.
Dat kwam bij de partijtop als een verrassing. De fractieleiding wist niets van haar sollicitatie, en dat zorgde voor flinke onrust binnen de partij én bij kiezers. De timing was ongelukkig: terwijl Lahlah kiezers opriep om op haar te stemmen, bleek ze tegelijk te kijken naar een functie buiten Den Haag.
In talkshow Pauw & De Wit noemde presentator Jeroen Pauw het “een vorm van kiezersbedrog”. Volgens hem mag van een kandidaat verwacht worden dat die zich volledig inzet voor de functie waarvoor men campagne voert. Zijn woorden vonden weerklank op sociale media, waar Lahlah dagenlang onder vuur lag.
De politica reageerde destijds met spijtbetuigingen en zei dat ze het anders had moeten aanpakken. Ze benadrukte dat ze “niet wegliep voor haar verantwoordelijkheid”, maar de schade was al aangericht.
Een tweede sollicitatie duikt op
Toen de storm net wat was gaan liggen, bracht het AD maandagochtend nieuw nieuws naar buiten. Lahlah had namelijk óók gesolliciteerd naar de burgemeestersfunctie in Delft.
Die onthulling kwam hard aan — niet alleen bij kiezers, maar ook bij haar eigen partij. Terwijl GroenLinks-PvdA probeert het vertrouwen van het publiek te herstellen na een teleurstellende verkiezingsuitslag, lijkt de fractie opnieuw verstrikt te raken in interne onrust.
Toen Lahlah door de krant werd gevraagd om een reactie, gaf ze een opmerkelijk ontwijkend antwoord:
“We hebben het de afgelopen weken de hele tijd gehad over vertrouwelijke zaken en vertrouwenscommissies. Als daar iets over uitlekt, is dat vreemd. Ik ontken de sollicitatie niet, maar ik bevestig het ook niet.”
Die reactie zorgde niet voor rust, maar juist voor extra speculatie.
Jesse Klaver probeert de rust te herstellen
Voor Jesse Klaver was het de slechtst denkbare timing. Op zijn eerste dag als fractievoorzitter moest hij zich verdedigen tegen vragen over partijdiscipline en interne communicatie. Hij probeerde de schade te beperken door de nadruk te leggen op Lahlah’s kwaliteiten en betrokkenheid.
“Ik ken Esmah als iemand met een grote maatschappelijke inzet, zowel landelijk als lokaal,” zei Klaver in een eerste reactie. “We hebben goede mensen zoals zij nodig. Ze blijft deze hele periode bij ons in Den Haag.”
Toch leidde zijn uitspraak tot nieuwe vragen. Als Klaver al wist van de sollicitatie in Delft, waarom had hij dat dan niet eerder gedeeld? En waarom koos de partij ervoor deze informatie stil te houden, zeker nu het leiderschap officieel van Timmermans op hem was overgegaan?
Volgens het AD “roept het nieuws opnieuw vragen op over de transparantie en loyaliteit binnen de partijtop”.
Kritiek van buitenaf: “Een rommeltje bij GroenLinks-PvdA”
De politieke concurrentie reageerde voorspelbaar scherp. Geert Wilders, leider van de PVV, greep de situatie aan om de linkse fusiepartij belachelijk te maken. Op X (voorheen Twitter) plaatste hij een foto van Lahlah met de tekst:
“Wat een bende daar. Wat een onbetrouwbaarheid. Wat een vals spel. Ze wil zo graag weg maar het lukt maar niet. Dan toch maar op nummer 2 op de lijst. En ondertussen nog even in Tilburg solliciteren. Met zulke vrienden heeft GL/PvdA geen vijanden nodig.”
Ook De Telegraaf was hard in haar analyse. De krant schreef dat de kwestie Klaver “meteen in verlegenheid brengt” en zijn start als fractievoorzitter overschaduwt. Voor een partij die juist probeert stabiliteit te tonen na het vertrek van Frans Timmermans, komt dit nieuws bijzonder slecht uit.
Lol 😳 “GL/PvdA-Kamerlid Esmah Lahlah heeft niet alleen een gooi gedaan naar het burgemeesterschap van Tilburg, maar ook naar dat van Delft”: https://t.co/BvvNyg0O6S
— Wierd Duk ܦܝܪܬ ܕܘܟ (@wierdduk) November 3, 2025
Spanningen binnen de partij
Volgens ingewijden binnen GroenLinks-PvdA groeit de irritatie over de voortdurende onrust rond Lahlah. Veel fractieleden zouden vinden dat het tijd is om zich te concentreren op inhoudelijke politiek in plaats van persoonlijke kwesties.
“De timing is rampzalig,” zegt een anonieme bron binnen de partij. “We willen bouwen aan vertrouwen, maar telkens wordt de aandacht afgeleid door incidenten. Dat werkt verlammend.”
Daarnaast sijpelen er berichten door over spanningen tussen de twee bloedgroepen van de fusiepartij: de sociaal-democratische PvdA en het progressieve GroenLinks. Sommige leden zouden vinden dat de samenwerking te stroperig verloopt en dat de interne communicatie te wensen overlaat.
Het is eigenlijk wel goed dat dit allemaal uitlekt. Totaal archaïsch systeem om burgemeesters zo stiekem te selecteren. Voer gewoon de direct gekozen burgemeester in (zoals de rest van de wereld). Zijn we ook meteen van dit soort baantjesjagers verlost. https://t.co/hM9os2RVI1
— Henk Otten (@hendrikotten3) November 3, 2025
Een leiderschapstest voor Klaver
Voor Jesse Klaver is dit een cruciaal moment. Na jaren als partijleider van GroenLinks keerde hij terug aan het roer van de fusiefractie, met de missie om de partij een duidelijke koers te geven. Maar nu wordt hij meteen geconfronteerd met een vertrouwenskwestie binnen zijn eigen team.
Politieke analisten spreken van “een eerste serieuze test” voor zijn leiderschap. Als Klaver erin slaagt de rust te herstellen, kan dat zijn positie versterken. Maar als de onrust voortduurt, dreigt het beeld van een wankele fractie te blijven hangen.
“Klaver moet nu laten zien dat hij boven de emoties kan staan,” zegt politicoloog Nicolas Bouteca (UGent). “De partij kan zich geen nieuwe vertrouwenscrisis permitteren, zeker niet nu de coalitievorming in Den Haag in een cruciale fase zit.”
https://twitter.com/hendrikotten3/status/1985396538730848348?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1985396538730848348%7Ctwgr%5E9aaac55db3f93ebecd0b4cedf0346904c45e6094%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Frumeurs.nl%2Fnieuw-schandaal-uitgelekt-rondom-esmah-lahlah-nummer-2-van-gl-pvda%2F
De nasleep voor Esmah Lahlah
De positie van Lahlah komt intussen steeds meer onder druk te staan. Hoewel ze formeel nog gewoon Kamerlid is, klinkt er achter de schermen discussie over haar toekomst binnen de fractie. Sommige leden vragen zich af of zij haar werk nog met volle overtuiging kan doen, nu haar naam opnieuw negatief in het nieuws komt.
Volgens bronnen binnen de partijtop wordt er intern gesproken over mogelijke vervolgstappen. Er zouden gesprekken gepland staan om “de situatie te evalueren” en te bepalen hoe de fractie verdergaat.
Voorlopig houdt Lahlah echter vast aan haar zetel. In gesprekken met collega’s zou ze hebben aangegeven dat ze zich volledig blijft inzetten voor haar werk in Den Haag.
Geen oude schoenen weggooien voordat je nieuwe hebt. Kent u die uitdrukking?
Juf Lahlah in ieder geval wel. Probeerde in meerdere steden burgemeester te worden maar gaf haar plek als nummer twee (!) op de lijst niet op.
https://t.co/ZJsKSlqP5g
#Lahlah #GroenLinksPvdA #Lahlah pic.twitter.com/hLZVF2Cihz— widtvoet (@widtvoet) November 3, 2025
Een partij op zoek naar evenwicht
De timing van het incident kon haast niet slechter. Na het vertrek van Frans Timmermans stond GroenLinks-PvdA op een kantelpunt: een nieuwe fase, met Jesse Klaver als gezicht van vernieuwing en samenwerking. De partij wilde de blik vooruit richten, richting beleid en oppositie, niet terug naar interne ruis.
Maar het beeld van verdeeldheid en onduidelijkheid dringt zich opnieuw op. Volgens insiders is het essentieel dat Klaver de komende weken eenheid weet te creëren. Alleen dan kan de partij zich profileren als een betrouwbaar alternatief in het huidige politieke landschap.
“De fusie tussen GroenLinks en PvdA is nog jong,” aldus een partijstrateeg. “Zulke groeipijnen horen erbij, maar het is nu aan Klaver om te tonen dat hij de touwtjes in handen heeft.”
Conclusie: een valse start, maar niet per se het einde
Wat bedoeld was als een frisse start voor Jesse Klaver, is uitgelopen op een ongemakkelijke vuurdoop. De dubbele sollicitatie van Esmah Lahlah werpt een schaduw over zijn eerste dagen als fractievoorzitter, maar biedt tegelijk ook een kans om leiderschap te tonen.
Of de partij dit incident kan ombuigen tot een les in transparantie en interne discipline, zal de komende weken blijken. Eén ding is duidelijk: de linkse fusiepartij heeft rust nodig om haar politieke ambities waar te maken. En dat begint met helderheid — over wie blijft, wie vertrekt, en wie de koers bepaalt.
💬 Wat vind jij: moet Esmah Lahlah aanblijven als Kamerlid, of is het tijd voor een nieuwe start binnen GroenLinks-PvdA? Deel je mening via onze sociale kanalen.