Algemeen
Gast komt Jutta Leerdam in het wild op vakantie tegen en weet een prachtig moment vast te leggen om nooit meer te vergeten
Jutta Leerdam laat dit seizoen opnieuw zien waarom ze de titel ‘schaatskoningin’ verdient. Sinds haar doorbraak in het seizoen 2016/2017, waarin ze de wereldtitel allround bij de junioren veroverde op de ijsbaan in Helsinki, heeft ze zich ontwikkeld tot een van de meest dominante sprintsters op het ijs. Toch lijkt haar toekomst in de schaatssport steeds meer onzeker te worden.
Een imposante schaatscarrière
Leerdam’s opmars begon met haar deelname aan het Olympisch kwalificatietoernooi van 2017, waar ze zich op de 500 meter net niet wist te plaatsen voor de Olympische Winterspelen van 2018. Maar dat was slechts het begin.
In 2018 verzekerde ze zich van deelname aan de eerste vier wereldbekerwedstrijden op de 500 en 1000 meter, waarmee haar naam definitief gevestigd werd in de internationale schaatssport. Het seizoen daarna bewees ze haar klasse door het NK Sprint te winnen. In 2020 schreef ze historie door haar persoonlijke records op de sprintafstanden aan te scherpen en de wereldtitel op de 1000 meter te veroveren. Ook werd ze voor de tweede maal wereldkampioen op de teamsprint.
Ondanks haar indrukwekkende prestaties geeft Leerdam toe dat het topsportleven haar steeds zwaarder valt. En nu lijkt er een belangrijke beslissing op de horizon te liggen: stopt ze na de Olympische Spelen van 2026?
Liefde op afstand: Jutta en Jake Paul
Sinds enkele jaren heeft Jutta een relatie met de wereldberoemde Jake Paul, een controversiële influencer en bokser. Jake maakte vorig jaar nog de headlines toen hij het opnam tegen Mike Tyson in de boksring. Met een geschat vermogen van 140 miljoen dollar heeft Paul een heel ander leven dan Leerdam. Terwijl Jutta gefocust is op haar topsportcarrière, richt Jake zich op boksen, social media en zakelijke ondernemingen.
Het stel vliegt bijna maandelijks de halve wereld over om elkaar te zien, wat de relatie soms uitdagend maakt. In een TikTok-video sprak Jutta openhartig over de zwaarte van een langeafstandsrelatie:
“Het meest hartverscheurende aan een langeafstandsrelatie… Het wordt elke keer zwaarder.”
Op de vraag van een volger of ze niet gewoon bij Jake in Puerto Rico kan gaan wonen, antwoordde Jutta:
“Nee, ik kan hier nog niet wonen, want de Olympische Spelen zijn volgend jaar.”
Is dit het einde van Jutta’s schaatscarrière?
De uitspraak van Leerdam suggereert dat ze na de Olympische Spelen van 2026 mogelijk een punt achter haar schaatscarrière zet. Ze hint erop dat ze zich dan volledig wil richten op haar leven als influencer, mogelijk samen met Jake Paul. Dit zou een opmerkelijke wending zijn voor de nog altijd succesvolle sprintster, maar niet geheel onverwacht.
Veel reizen tussen Nederland en Puerto Rico
Momenteel reist Jutta regelmatig op en neer tussen Nederland en Puerto Rico, waar Jake Paul in een gigantische villa woont. Dit betekent dat wie daar op vakantie gaat, zomaar de kans kan krijgen om Jutta in het wild tegen te komen.
Een gelukkige toerist beleefde die droom al en spotte Leerdam op het strand. Uiteraard moest dat moment vastgelegd worden! De foto ging viraal, wat aantoont hoe populair de schaatsster ook buiten de sportwereld blijft.
Wat brengt de toekomst voor Jutta?
Als Leerdam daadwerkelijk besluit om te stoppen na 2026, zal dat een groot verlies zijn voor de schaatssport. Toch lijkt ze haar blik al voorzichtig te richten op een nieuw leven buiten het ijs. Of dat betekent dat ze haar schaatsen definitief aan de wilgen hangt, zal de tijd moeten uitwijzen.
Voor nu blijft ze echter een dominante kracht in de sprintwereld, en fans zullen ongetwijfeld nog een paar jaar van haar indrukwekkende prestaties kunnen genieten voordat ze een mogelijk nieuw hoofdstuk in haar leven begint.
Dit bericht op Instagram bekijken
Waarom Oostenrijk inzet op zichtbaarheid in de openbare ruimte: openheid als basis voor ontmoeting
In Oostenrijk worden duidelijke richtlijnen gehanteerd rondom zichtbaarheid in publieke ruimtes. De gedachte hierachter is simpel én betekenisvol: mensen voelen zich prettiger, veiliger en meer verbonden wanneer gezichten zichtbaar zijn. Door letterlijk open naar elkaar te zijn, ontstaat er ruimte voor contact, wederzijds begrip en sociale samenhang.
Een open samenleving begint bij herkenbaarheid
De Oostenrijkse overheid benadrukt het belang van een toegankelijke samenleving waarin iedereen elkaar makkelijk kan aanspreken. Wanneer gezichten zichtbaar zijn, wordt het eenvoudiger om een glimlach of vriendelijke blik op te merken. Zulke non-verbale signalen versterken het gevoel van menselijk contact. Volgens beleidsmakers draagt dit bij aan een samenleving waarin mensen zich gezien, gehoord en welkom voelen.
Voor mensen met publieke beroepen – denk aan zorgmedewerkers, leraren en winkelpersoneel – is het bovendien praktisch als anderen hen kunnen herkennen. Ook toeristen waarderen de open en toegankelijke sfeer die op deze manier wordt gecreëerd.
De wet: zichtbaarheid op specifieke plekken
In Oostenrijk geldt een wet die stelt dat gezichten zichtbaar moeten blijven op bepaalde openbare locaties, zoals in overheidsgebouwen, trams, scholen en zorginstellingen. Deze richtlijn geldt niet in privésituaties of religieuze instellingen. In de persoonlijke sfeer – thuis of in een geloofshuis – staat de vrijheid van expressie en overtuiging voorop.
Het doel is niet om mensen te beperken, maar om duidelijkheid te scheppen in situaties waarin zichtbaarheid communicatie en veiligheid bevordert. De wet biedt daarmee houvast, terwijl er tegelijkertijd ruimte blijft voor culturele en persoonlijke diversiteit.
Voorbeeld uit de praktijk: benaderen met respect
Een recente situatie in een Oostenrijkse winkelstraat laat zien hoe de regels op een respectvolle manier worden uitgelegd. Een gezin werd vriendelijk aangesproken nadat een vrouw kleding droeg die haar gezicht volledig bedekte. Het gesprek verliep kalm en begripvol. Er werd uitgelegd waarom zichtbaarheid op die locatie van belang was, en de betrokkenen luisterden met open houding.
Volgens omstanders was het bijzonder om te zien hoe goed de communicatie verliep. De positieve toon van het gesprek werd geprezen op sociale media en diende voor velen als voorbeeld van hoe regels en respect prima kunnen samengaan.
Publieke reacties: een mix van herkenning en nuance
De video van het winkelgesprek ging viraal. Veel mensen uit Oostenrijk en andere Europese landen reageerden positief. Zij benadrukten hoe prettig het is dat zulke regels helder en vriendelijk worden gecommuniceerd. Sommigen stelden dat duidelijke richtlijnen het dagelijkse leven overzichtelijker maken, terwijl anderen juist de empathische benadering prezen.
Toch waren er ook mensen die wezen op het belang van persoonlijke expressie. Voor hen is kleding een onderdeel van hun identiteit. Zij hopen dat wetgeving ruimte blijft geven voor nuance en diversiteit. Een veelgehoorde oproep: zoek naar balans tussen herkenbaarheid en vrijheid.
Waarom het onderwerp leeft in heel Europa
Niet alleen Oostenrijk houdt zich bezig met deze thematiek. Ook andere landen, zoals Frankrijk, België en Nederland, hebben richtlijnen over zichtbaarheid in openbare ruimten. De precieze invulling verschilt, maar het idee is vaak hetzelfde: bevorderen van open communicatie en veiligheid in drukke of publieke situaties.
In Frankrijk is er al langer wetgeving rond gezichtsbedekking in publieke ruimtes. België heeft soortgelijke regels opgenomen in landelijke wetgeving. Nederland hanteert ook richtlijnen voor bepaalde sectoren, zoals onderwijs en openbaar vervoer.
Deze ontwikkelingen laten zien dat veel Europese landen nadenken over hoe zichtbaarheid en vrijheid zich tot elkaar verhouden – en hoe je hierin recht kunt doen aan zowel veiligheid als diversiteit.
Binnen versus buiten: waar ligt de grens?
In Oostenrijk wordt een duidelijk onderscheid gemaakt tussen publieke en private ruimtes. In je eigen huis, of binnen geloofshuizen, gelden de zichtbaarheidsregels niet. Daarmee erkent de overheid dat vrijheid van overtuiging en culturele expressie belangrijk zijn, zeker in persoonlijke contexten.
In publieke ruimtes daarentegen ligt de nadruk op overzichtelijkheid, sociale cohesie en communicatie. Door dit onderscheid blijven beide waarden – openheid én autonomie – overeind staan.
Europa’s zoektocht naar evenwicht
Binnen Europa zijn de meningen verdeeld over hoe ver regelgeving mag of moet gaan. Sommige landen kiezen voor heldere, uniforme regels; andere stellen zich flexibeler op en vertrouwen meer op vrijwillige naleving. Deze verschillen zijn vaak het gevolg van culturele tradities, politieke geschiedenis of de manier waarop samenleven wordt ingevuld.
Toch is er ook veel wederzijdse inspiratie. Landen kijken naar elkaars aanpak en leren van praktijkvoorbeelden. Daardoor ontstaat een levendig debat over hoe je het beste omgaat met thema’s als zichtbaarheid, veiligheid en inclusie.
Wat maakt de Oostenrijkse aanpak opvallend?
De kracht van de Oostenrijkse richtlijn zit in de helderheid én de toon. De wet is duidelijk, maar wordt in praktijk uitgelegd met begrip en respect. Dat zorgt ervoor dat inwoners én bezoekers weten waar ze aan toe zijn, zonder dat er een harde sfeer ontstaat.
Door goede voorlichting en open communicatie voelen mensen zich sneller op hun gemak. Dat is niet alleen prettig voor inwoners, maar ook gunstig voor toeristen. Oostenrijk staat bekend als gastvrij vakantieland, en die reputatie wordt versterkt door een samenleving die inzet op verbinding.
Blik op de toekomst
De komende jaren zullen Europese landen dit soort thema’s blijven bespreken. Want hoewel zichtbaarheid belangrijk is, staat ook de behoefte aan zelfexpressie centraal in moderne samenlevingen. Het is de kunst om een balans te vinden waarin mensen zich én veilig én vrij voelen.
Wat duidelijk is: de manier waarop we elkaar benaderen – met openheid, respect en interesse – is minstens zo belangrijk als de regels zelf. Zolang het gesprek gaande blijft en verschillen met begrip worden besproken, ontstaat er ruimte voor groei.
Een samenleving waarin mensen elkaar durven aan te kijken én de ruimte krijgen om zichzelf te zijn, is een samenleving met perspectief.
Kernpunten:
-
Oostenrijk stimuleert zichtbaarheid in de openbare ruimte om communicatie en veiligheid te bevorderen.
-
De regels gelden alleen in publieke context; privé en religieuze omgevingen zijn uitgezonderd.
-
De aanpak is gebaseerd op duidelijkheid én vriendelijkheid.
-
Ook andere Europese landen werken aan soortgelijke richtlijnen.
-
De balans tussen openheid en vrijheid is voortdurend in ontwikkeling.