Algemeen
Paul de Leeuw krijgt ernstige bedreigingen: ´Heb heel hekwerk rond mijn huis laten bouwen´
Presentator Paul de Leeuw is bekend geworden door zijn scherpe uitspraken en humor op televisie. In de Prime Video-serie Open Casa van Robbert Rodenburg onthult hij nu een bijzonder heftig moment uit zijn carrière: 34 jaar geleden ontving hij een kogelbrief, een dreigbrief met een kogel erbij. Dit was geen gewone negatieve reactie op zijn werk, maar een ernstige dreiging die zijn leven tijdelijk in gevaar bracht.
De dreigbrief en de gevolgen voor Paul de Leeuw
Paul de Leeuw was vroeger beroemd om zijn ongezouten meningen, die niet altijd in goede aarde vielen bij het publiek. In de tijd dat hij nog veelvuldig op televisie te zien was, kwam hij regelmatig in de schijnwerpers door zijn uitgesproken standpunten, die soms als kwetsend of grof werden ervaren.
Dit leidde, zoals de presentator nu vertelt, niet alleen tot kritiek, maar ook tot dreigementen. In de aflevering van Open Casa onthult hij dat hij op een gegeven moment een kogelbrief ontving. De boodschap was duidelijk en angstaanjagend: “Hoe lang het ook duurt, het gaat een keer gebeuren.”
De brief, die werd begeleid door een echte kogel, zorgde ervoor dat de presentator maandenlang in angst leefde. De politie beschouwde de bedreiging als professioneel en dit maakte de situatie des te ernstiger. Paul de Leeuw besloot daarop maatregelen te nemen om zichzelf te beschermen, inclusief het plaatsen van een hek rondom zijn huis. Dit hekwerk moest hij zelf betalen, wat een financiële en emotionele belasting met zich meebracht. Daarnaast voelde hij zich elke keer als hij in het theater stond, bang en onzeker. Het effect van de dreigbrief was groot, maar gelukkig kan hij er, 34 jaar later, met een lach op terugkijken. “Hij is wel heel traag,” zegt Paul lachend.
De impact van Paul de Leeuw’s uitspraken
In de documentaire reflecteert Paul ook op de tijd waarin hij zulke uitspraken deed. Hij erkent dat de tijden veranderd zijn en dat zijn opmerkingen toen misschien minder doordacht waren dan hij had gewild. “Wat het probleem was in die tijd: ik flapte het eruit,” zegt hij. Achteraf had hij wel eens spijt van sommige van zijn uitspraken, maar tegelijkertijd begrijpt hij waarom mensen boos werden. “Je kan zeggen: het was een andere tijd. Maar ik kan me voorstellen dat dat voor een aantal mensen pijnlijk is overgekomen,” geeft Paul aan.
Het is duidelijk dat de maatschappij sinds de tijd van de kogelbrief is veranderd. Wat destijds als humor of ongezouten mening werd gepresenteerd, wordt nu vaak als ongepast of zelfs schadelijk gezien.
De manier waarop mensen reageren op publieke figuren is veranderd, en Paul de Leeuw lijkt dat te erkennen. Ondanks zijn bescheidenheid over zijn verleden, heeft hij altijd zijn eigen pad gevolgd en nooit bang geweest om zijn mening te uiten, hoe polariserend deze ook was. De serie Open Casa biedt hem nu de gelegenheid om die tijd te reflecteren en er openlijk over te praten.
Beveiliging en de angst van de presentator
De ernst van de dreiging werd niet alleen onderkend door Paul de Leeuw, maar ook door de politie. De kogelbrief werd beschouwd als een professioneel dreigement, wat het gevoel van angst bij Paul vergrootte. Het was duidelijk dat de situatie niet licht werd opgevat, waardoor Paul gedwongen werd om persoonlijke maatregelen te nemen voor zijn veiligheid. Dit betekende dat hij zich gedwongen voelde om extra beveiliging in te schakelen en zijn woning te voorzien van een hekwerk. Hoewel de situatie toen heel ernstig was, kijkt hij er nu met een zekere humor op terug.
Veranderingen in de publieke opinie
De periode van dreigbrieven en bedreigingen ligt nu ver achter Paul de Leeuw. Toch heeft het hem ongetwijfeld veranderd. De tijdsgeest is veranderd, en hoewel zijn uitspraken toen voor veel mensen als normaal werden gezien, zou dit vandaag de dag niet meer gepast zijn.
De publieke opinie is in de loop der jaren steeds gevoeliger geworden voor de impact van woorden en uitspraken. Wat ooit als humor werd gepresenteerd, wordt nu sneller als kwetsend ervaren. Voor Paul de Leeuw is het duidelijk dat hij begrijpt waarom sommige van zijn uitspraken toen mensen in hun hart raakten. Het was een andere tijd, maar het heeft hem ongetwijfeld gevormd tot de man die hij nu is.
Met deze terugblik in Open Casa biedt Paul een kijkje in de turbulente jaren van zijn carrière en de impact die zijn uitspraken hadden op zijn leven. Gelukkig kan hij nu lachen om de dreiging die zijn leven toen overhoop haalde, maar het blijft een herinnering aan hoe ver de maatschappij is gekomen in de manier waarop we met meningen en vrijheid van spreken omgaan.
The Passion 2025: Eva Simons krijgt felle kritiek én steun na haar optreden als Maria
Het is weer zover: Nederland stemt massaal af op The Passion, het jaarlijkse muzikale spektakel waarin het lijdensverhaal van Jezus wordt verteld in een modern jasje. Bekende Nederlanders vertolken hierbij hoofdrollen en zingen bekende popsongs die passen bij de emotionele lading van het verhaal. Elk jaar opnieuw leidt dit tot lof, ontroering, maar ook felle meningen op social media. En dit jaar is het Eva Simons die de meeste reacties oproept — zowel positief als kritisch.
Een hoofdrol met hoge verwachtingen
Eva Simons, zangeres van internationale allure, had dit jaar de eer om de rol van Maria op zich te nemen. Met hits als This Is Love met Will.i.am en een sterke live-reputatie, waren de verwachtingen hooggespannen. Eva, bekend om haar krachtige stem en energieke uitstraling, leek op papier de perfecte keuze voor deze emotioneel beladen rol. Maar zoals vaak bij live-optredens in de openlucht: niet alles gaat altijd volgens plan.
De eerste noten: valse start?
Direct na haar eerste nummer verschenen de eerste berichten op social media. De toon? Kritisch. Veel kijkers merkten op dat haar zang zuiverheid miste en dat de uitvoering niet in lijn lag met de verwachtingen die je van een ervaren zangeres mag hebben.
Een veel gedeelde reactie op X (voorheen Twitter) luidde: “Oef Eva, en ik maar denken dat jij de enige echte zangeres was. Valt dat even tegen!” Een ander schreef: “Wat slecht van Eva Simons. Slechte keus zeg.” De kritiek was duidelijk: mensen vonden haar eerste optreden ondermaats.
Meer nuance na tweede nummer
Toch veranderde de toon iets na haar tweede muzikale bijdrage. Het nummer klonk stabieler, met meer controle en emotionele overtuiging. Sommige kijkers gaven toe dat het tweede optreden veel beter was dan het eerste, maar de eerste indruk bleek lastig te wissen. Toch bleef het aantal negatieve reacties aanhouden, waarbij men zich afvroeg of ze niet beter een andere artiest hadden kunnen vragen voor deze sleutelrol.
“Ik vind Eva normaal een goede zangeres… Maar dit was het gewoon niet vanavond,” aldus een andere kijker.
Steun vanaf de bank
Gelukkig kreeg Eva Simons ook de nodige steun. Er waren ook kijkers die benadrukten hoe knap het is om live te zingen tijdens een groot televisie-evenement als The Passion, dat bovendien in de open lucht plaatsvindt — vaak onder koude weersomstandigheden en met een flinke portie zenuwen.
Een fan reageerde fel op de kritiek: “Berichten vanuit de luie stoel dat Eva vals zingt. Ik vind het knap dat ze dit doet! Niet makkelijk in de kou!” Iemand anders sloot zich daarbij aan: “Wat zitten mensen te zeiken over Eva. Ze doet het heel goed. Oh ja wat erg als ze eens ff een toon mist.”
Een andere kijker voegde eraan toe: “Vergeet niet: live zingen op tv, buiten, met zenuwen… Dat is echt heel moeilijk. Respect voor iedereen die dat durft.”
Het blijft een uitdaging
The Passion is niet zomaar een concert of show. Het is een productie vol emotie, dramatiek en verwachtingen. BN’ers die meedoen, worden vaak keihard beoordeeld. Niet alleen op hun zang, maar ook op hun acteerwerk, uitstraling en geloofwaardigheid in de rol die ze spelen. Daarbij speelt social media een steeds grotere rol in de beleving van het programma. Al tijdens de uitzending vliegen de reacties over het scherm — vaak zonder nuance of begrip voor de omstandigheden waarin de artiesten werken.
Eva Simons zat in een lastige positie. Niet alleen vanwege de technische uitdagingen van het live zingen, maar ook omdat Maria een rol is die veel vraagt op emotioneel vlak. De moeder van Jezus staat symbool voor verdriet, kracht en onvoorwaardelijke liefde. Het is geen makkelijke rol om geloofwaardig te vertolken, zeker niet voor een publiek dat gewend is om haar vooral te zien als popzangeres.
Een carrière buiten de grenzen
Eva’s deelname aan The Passion is ook bijzonder omdat ze vooral bekend is van haar internationale carrière. Ze werkte samen met wereldsterren, stond op grote festivals en scoorde hits in binnen- en buitenland. Voor haar was deze rol een kans om zich van een andere kant te laten zien: kwetsbaarder, serieuzer en meer verbonden met een traditioneel publiek.
Juist daarom werd er extra scherp gekeken. Misschien verwachtten mensen te veel, of misschien is de lat voor vrouwelijke artiesten met een grote naam automatisch hoger. Hoe dan ook: haar keuze om zich kwetsbaar op te stellen in zo’n grote liveshow is op zichzelf al bewonderenswaardig.
Kracht en kwetsbaarheid
Ondanks de verdeeldheid onder kijkers, blijft één ding overeind: Eva Simons heeft lef getoond. In plaats van op veilige shows te blijven hangen, koos ze ervoor om een iconische rol te vertolken in een productie met miljoenen kijkers. Ze stond daar live, in de kou, onder grote druk, en gaf zich volledig.
Die kracht om door te zetten, ondanks alle meningen die al tijdens de uitzending over haar heen kwamen, getuigt van karakter. Het laat zien dat Eva meer is dan alleen een stem of een hitmachine. Ze is ook een artiest die risico’s durft te nemen — en die weet dat het soms fout kan gaan, maar toch de sprong waagt.
De impact van The Passion
Jaar na jaar weet The Passion Nederland te boeien. Het verbindt generaties, gelovigen én niet-gelovigen, met een verhaal dat universeel aanvoelt. Dat daarbij zoveel aandacht uitgaat naar de prestaties van de BN’ers, is logisch: zij dragen de avond. Maar het roept ook de vraag op hoe we omgaan met onze verwachtingen, met kritiek, en met de mensen die hun nek uitsteken voor een avondje televisie die iets wil vertellen over hoop, verlies en liefde.
In die context verdient Eva Simons misschien wat meer begrip. Haar optreden was niet perfect — maar in welke rol is dat ooit wel het geval?
Oef Eva, en ik maar denken dat jij de enige echte zangeres was. Valt dat even tegen. #thepassion
— Jack van Brummelen (@Brummeljack) April 17, 2025
#thepassion wat slecht van Eva Simons. Slechte keus zeg.
— Peter Ganzeveld (@GanzeveldP) April 17, 2025
Ik vind Eva normaal een goede zangeres, maar dit… ouch! 🤭 #thepassion
— Mandy ✨ (@mandyhonline) April 17, 2025
Tot slot
Of je nu onder de indruk was van Eva’s optreden of niet: The Passion doet wat het moet doen. Het roept emotie op, zet mensen aan het denken en creëert gesprek. En dat is uiteindelijk belangrijker dan een perfecte noot.
Deel jij de mening van de critici, of ben je juist trots op Eva? Laat je reactie achter op Facebook en laat weten wat jij vond van deze editie van The Passion.
Berichten vanuit de luie stoel dat Eva vals zingt… ik vind het knap dat ze dit doet! Niet makkelijk in de kou! #thepassion
— Wilma (@misswillma) April 17, 2025
Wat zitten mensen te zeiken over Eva . Ze doet het heel goed. Oh ja wat erg als ze eens ff een toon mist 🙄 #thepassion
— Syd Ney (@Ney_sydney008) April 17, 2025
En vergeet niet; dat live zingen op tv, in de open lucht, met een enorme bak zenuwen die door je lijf gieren, héél erg moeilijk is. #thepassion
— Erikah Karst 🎤 (@ErikahKarst) April 17, 2025