Algemeen
Opnieuw zware tegenslag voor Peter Gillis: ´Dit doet echt ontzettend veel pijn´
Vastgoedondernemer Peter Gillis moet een boete van ruim 300.000 euro betalen aan de gemeente Loon op Zand. Dit besluit werd woensdag bevestigd door de Raad van State, die een eerder oordeel van de rechtbank Zeeland-West-Brabant in stand hield.
De boete is het gevolg van het huisvesten van arbeidsmigranten op een van zijn vakantieparken in Kaatsheuvel in 2019.
Overschrijding van regels
In begin 2019 kreeg Gillis van de gemeente Loon op Zand de opdracht om uiterlijk eind januari van dat jaar geen arbeidsmigranten meer te huisvesten op het vakantiepark. Daarbij werd een dwangsom opgelegd van 152.000 euro per overtreding.
Desondanks werden tijdens controles op 28 januari en 8 februari 2019 arbeidsmigranten aangetroffen, wat leidde tot de boete van 304.000 euro.
Gillis’ verweer
Peter Gillis ontkende dat de aangetroffen personen arbeidsmigranten waren. Hij stelde dat een van de Slowaakse mannen, die op het vakantiepark werden aangetroffen, eigenaar zou zijn van een chalet, waardoor hij geen arbeidsmigrant zou zijn.
Gillis leverde echter geen bewijs voor deze claim. De mannen gaven bij de controles aan dat ze werkten voor een Nederlandse werkgever en het chalet als huisvesting gebruikten. Ze gaven een adres in Slowakije op als hun woonplaats. Op basis hiervan concludeerde de gemeente dat het daadwerkelijk om arbeidsmigranten ging, een conclusie die zowel de rechtbank als de Raad van State onderschreven.
Verkoop van vakantieparken
Gillis is inmiddels geen eigenaar meer van het vakantiepark in Kaatsheuvel. Vorige week werd bekend dat de vastgoedondernemer samen met zijn familie al hun overige negen vakantieparken in Nederland verkoopt.
De verkoop kwam op de achtergrond van meerdere rechtszaken, waarin wordt gesuggereerd dat Gillis via zijn vakantieparken fraude zou hebben gepleegd en illegaal mensen zou hebben gehuisvest. Wie de nieuwe koper van de parken is, is nog onbekend.
Algemeen
Verbijstering om PostNL-bezorger die tijdens hitte waterfles niet mag bijvullen: ´Zijn mensen écht zo?´
Op een dag waarop het kwik ruim boven de dertig graden uitstijgt, verwachten de meeste mensen wat extra medeleven voor degenen die buiten moeten werken. PostNL-bezorger Bran is zo iemand: hij fietst of rijdt van deur tot deur, met alleen zijn bezwete uniform en een lege waterfles als metgezel. Maar in plaats van een helpende hand of wat sympathie, kreeg hij iets heel anders toen hij één simpel verzoek deed: “Mag ik mijn fles even bijvullen?” Het antwoord? Een hard ‘nee’ en een dichtslaande deur.
Onbegrip in een tijd van extreem weer
Het voorval vond plaats tijdens een snikhete zomerdag, waarin de temperaturen het asfalt deden smelten en mensen massaal de schaduw opzochten. Bran, die als bezorger van PostNL meerdere uren per dag onderweg is, besloot tijdens zijn ronde aan te bellen bij een huis in de hoop even zijn waterfles te mogen bijvullen. Hij kreeg echter geen glimlach of vriendelijk gebaar, maar een ijzige afwijzing. “Geen water hier,” en klik, de deur ging dicht.
Sociale media reageren massaal op het incident
Toen het verhaal van Bran werd gedeeld op sociale media, barstte er een storm van reacties los. Velen spraken hun verontwaardiging uit. “Wat is er mis met mensen?” en “Je laat toch niemand uitdrogen in deze hitte?” waren veelgehoorde reacties. Vooral het feit dat het ging om een elementair verzoek – schoon drinkwater – stak veel mensen. Bran kreeg in elk geval online de steun die hij aan de deur had moeten krijgen.
Mensen delen eigen ervaringen en tips
Onder de reacties bevonden zich ook verhalen van andere Nederlanders die het wél goed voor hebben met bezorgers. “Ik zet standaard een koelbox buiten met flesjes water voor de bezorgers van PostNL, DHL en andere diensten,” schreef iemand. Een ander vertelde dat zij altijd even vraagt of de bezorger iets nodig heeft. “Een beetje vriendelijkheid kost niets, maar kan voor iemand anders een wereld van verschil maken.”
Een glas water als teken van menselijkheid
De discussie reikt verder dan alleen dit incident. Het roept bredere vragen op over hoe we omgaan met mensen die dagelijks hard werken voor onze diensten. Bezorgers, vuilnismannen, straatvegers en anderen die niet vanuit een gekoeld kantoor werken, verdienen extra aandacht tijdens extreme weersomstandigheden. Een flesje water aanbieden of een vriendelijk woord geven, kan hun dag maken.
Humor als copingmechanisme, maar soms ongepast
Hoewel het merendeel van de reacties ondersteunend was, doken er ook grapjes op. Eén persoon stelde voor om in plaats van water een ijsje aan te bieden. “Wil je me soms vergiftigen?” luidde de grap als reactie daarop. Het is humor met een knipoog, maar het illustreert ook hoe sommige mensen de ernst van de situatie bagatelliseren. In een tijd waarin hittegolven steeds frequenter voorkomen, is er weinig plaats voor ongepaste humor als het om basale hulp gaat.
PostNL reageert: ‘Medewerkers verdienen steun’
In een korte reactie liet PostNL weten dat het belangrijk is dat bezorgers zich ondersteund voelen. “Onze medewerkers werken hard, ook onder zware omstandigheden. Wij hopen dat klanten begrip tonen en waar mogelijk kleine hulp bieden,” aldus de woordvoerder. Hoewel het bedrijf zijn personeel voorziet van middelen, kan een beetje extra hulp van bewoners het verschil maken op een warme dag.
Kleine moeite, groot gebaar
Het verhaal van Bran is geen op zichzelf staand incident, maar een spiegel van hoe we omgaan met elkaar in een steeds hardere maatschappij. Terwijl we allemaal puffen onder de hitte, vergeten we soms dat de persoon aan de deur ook iemand is met dorst, vermoeidheid en menselijke behoeften. Een simpel gebaar zoals het bijvullen van een fles water kost niets, maar betekent alles. Laten we dat de volgende keer niet vergeten.
@brantijssen Rude…. #postnl #fyp #voorjou #rude ♬ Hit Me – Megan Hilty & Christopher Sieber & Jennifer Simard