Algemeen
Onthuld: Dit zit écht in de korst van je kaas – Ouderen lopen groot risico als ze dit eten!
Kaas is voor veel mensen een onmisbaar onderdeel van hun dagelijks leven. Of het nu gaat om een romige jonge kaas, een pittige oude kaas of een stukje Parmezaan op je pasta, kaas is een geliefde smaakmaker. Maar er is één vraag die steeds meer mensen zich afvragen: kun je de korst van kaas eigenlijk wel eten? Recent onderzoek van de Keuringsdienst van Waarde werpt nieuw licht op deze kwestie en onthult schokkende feiten over wat er werkelijk in de korst van kaas zit.
Wat zit er eigenlijk in de korst?
Tijdens het rijpingsproces van kaas ontstaat vaak een natuurlijke korst. Deze vormt zich door de invloed van lucht en vocht, wat resulteert in een harde buitenlaag die de kaas beschermt. Dit klinkt onschuldig genoeg, maar niet alle kazen hebben een natuurlijke korst. Veel kazen die je in de supermarkt vindt, zijn voorzien van een kunstmatige beschermlaag. Deze laag is bedoeld om de kaas langer houdbaar te maken en te beschermen tegen schimmels, maar roept tegelijkertijd vragen op over de eetbaarheid.
De kunstmatige korst wordt vaak behandeld met coatings, waarvan sommige absoluut niet eetbaar zijn. Een veelvoorkomende techniek is het aanbrengen van een laagje plastic of paraffine, vooral bij kazen die een lange rijpingstijd hebben, zoals Goudse kaas of Edammer. Het idee dat je per ongeluk een stukje plastic zou kunnen eten, is verre van smakelijk.
De rol van natamycine (E235)
Een ander ingrediënt dat vaak in kunstmatige kaasranden wordt gebruikt, is E235, ook wel natamycine genoemd. Dit is een schimmelwerend middel dat voorkomt dat er schimmels op de kaas groeien. Hoewel natamycine over het algemeen als veilig wordt beschouwd voor incidentele consumptie, wordt het afgeraden om grote hoeveelheden van deze stof binnen te krijgen. Dit middel zit vaak in wasachtige korsten die je op de buitenkant van kazen aantreft.
Hoewel natamycine niet schadelijk is als je het een keer binnenkrijgt, blijft de vraag: waarom zou je het risico nemen als het niet nodig is? Experts adviseren dan ook om deze kunstmatige korsten simpelweg niet te eten.
Natuurlijke versus kunstmatige korsten
Niet alle kazen hebben een kunstmatige korst. Bij ambachtelijke kazen zoals brie of camembert ontstaat de korst op natuurlijke wijze en is deze meestal veilig te eten. Deze kazen worden tijdens het rijpingsproces regelmatig gekeerd en gewassen, waardoor een schimmelcultuur zich op de korst ontwikkelt. Dit proces geeft de kaas zijn unieke smaak en geur.
Bij harde kazen zoals Parmezaanse kaas of oude boerenkaas kun je vaak veilig de korst eten, mits deze niet is behandeld met kunstmatige coatings. De korst van Parmezaanse kaas wordt bijvoorbeeld regelmatig gebruikt in soepen en stoofschotels om extra smaak toe te voegen. Maar bij kazen die je in de supermarkt koopt, moet je altijd goed opletten.
Hoe herken je een eetbare korst?
Gelukkig zijn er een paar eenvoudige manieren om te bepalen of je de korst van je kaas kunt eten:
- Lees de verpakking: Op de verpakking staat vaak vermeld of de korst eetbaar is. Als je termen ziet zoals “niet eetbaar” of “kunststof coating,” kun je de korst beter niet eten.
- Voel aan de korst: Een natuurlijke korst voelt vaak droog en stevig aan, terwijl een kunstmatige korst een glad, plasticachtig oppervlak heeft.
- Ruik aan de korst: Natuurlijke korsten hebben meestal een sterke, kaasachtige geur. Kunstmatige korsten ruiken vaak chemisch of neutraal.
Wat zeggen experts?
Volgens voedingsdeskundigen is het eten van natuurlijke kaasranden over het algemeen veilig, maar kunstmatige korsten kun je beter vermijden. Hoewel de stoffen in kunstmatige korsten zoals natamycine veilig zijn bevonden voor gebruik in voeding, kunnen ze bij overmatige consumptie schadelijke effecten hebben.
Een kaasboer uit Utrecht geeft als advies: “Bij ambachtelijke kazen kun je de korst meestal gewoon eten, maar bij supermarktkazen raad ik het af. Het is gewoon niet nodig om kunstmatige stoffen binnen te krijgen als je het kunt vermijden.”
Wat kun je doen met de korst?
Als je de korst van je kaas niet wilt eten, betekent dat niet dat je deze weg moet gooien. Er zijn genoeg manieren om de korst alsnog te gebruiken. Veel mensen raspen de korst en gebruiken deze in gerechten voor extra smaak. Ook kun je de korst laten meepruttelen in een stoofpot of soep en deze later verwijderen. Dit geeft een rijke, hartige smaak zonder dat je de korst daadwerkelijk hoeft te eten.
Een bewuste keuze
De onthullingen over kunstmatige korsten laten zien dat zelfs iets simpels als kaas ingewikkelder kan zijn dan het lijkt. Het is belangrijk om bewust te zijn van wat je eet en waar je kaas vandaan komt. Door goed op de verpakking te letten en te kiezen voor ambachtelijke kazen, kun je genieten van een heerlijk stukje kaas zonder ongewenste verrassingen.
Conclusie
De korst van kaas is niet altijd wat het lijkt. Soms is het een natuurlijke beschermlaag die je met een gerust hart kunt eten, maar in veel gevallen is het een kunstmatige coating die je beter kunt vermijden. Door aandacht te besteden aan het etiket, de structuur en de geur van de korst, kun je een weloverwogen keuze maken.
Volgende keer dat je een lekker stukje kaas op je bord hebt, weet je precies wat je moet doen. Smullen zonder zorgen begint met bewust kiezen. Of je nu geniet van een stukje Parmezaan, een ambachtelijke brie, of een pittige Goudse kaas, zorg ervoor dat je weet wat je eet – en wat je beter kunt laten liggen.
Emmanuel en Brigitte Macron ondernemen juridische stappen tegen hardnekkige geruchten
De Franse president Emmanuel Macron en zijn vrouw Brigitte zijn genoodzaakt een opmerkelijke stap te zetten in de strijd tegen hardnekkige geruchten die online circuleren. Hun advocaat heeft aangekondigd dat het koppel wetenschappelijk en fotografisch bewijs zal overleggen om aan te tonen dat Brigitte is geboren als vrouw. Deze stap volgt op een reeks uitspraken en video’s van de Amerikaanse influencer Candace Owens, die in de Verenigde Staten een groot publiek bereikt.
De kwestie heeft in Frankrijk en ver daarbuiten voor opschudding gezorgd. Dat een presidentieel echtpaar zich gedwongen voelt om dergelijk persoonlijk bewijs te leveren, laat zien hoe groot de impact van sociale media en online complottheorieën inmiddels is geworden.
De oorsprong van de geruchten
De geruchten rondom Brigitte Macron steken niet voor het eerst de kop op. Al langere tijd circuleren er verhalen op internet dat zij niet als vrouw geboren zou zijn. Deze speculaties werden vooral aangejaagd door online fora en anonieme accounts, maar bereikten een groter publiek toen de Amerikaanse commentator en influencer Candace Owens zich ermee ging bemoeien.
Owens, bekend om haar uitgesproken standpunten en miljoenen volgers, publiceerde meerdere video’s waarin ze suggereerde dat Brigitte transgender zou zijn. Volgens haar ging het niet om een roddel, maar om een “waarheid” die volgens haar verborgen werd gehouden. Hoewel er geen enkel bewijs is voor deze claims, zorgden de video’s voor een nieuwe golf van speculatie.
Juridische stap: smaadzaak in de VS
De Macrons hebben besloten om het niet bij ontkenningen te laten. Zij spanden in de Verenigde Staten een smaadzaak aan tegen Owens. Het Franse presidentiële echtpaar wil hiermee een krachtig signaal afgeven dat er grenzen zijn aan de vrijheid van meningsuiting wanneer deze overgaat in laster en persoonlijke aanvallen.
Hun advocaat, Tom Clare, benadrukte dat dit geen lichte stap is. “Het is ongelofelijk dat een presidentiële first lady zich moet verdedigen tegen dit soort verzinsels. Maar we zijn vastbesloten om deze zaak tot op de bodem uit te zoeken,” aldus Clare.
Wetenschappelijk en fotografisch bewijs
Wat de zaak bijzonder maakt, is dat de Macrons bereid zijn om ver te gaan in hun bewijsvoering. Hun advocaat kondigde aan dat er wetenschappelijke verklaringen van experts zullen worden ingebracht. Hoewel niet in detail is uitgelegd wat dit precies inhoudt, lijkt het erop dat artsen en andere deskundigen zullen bevestigen dat de claims van Owens niet kloppen.
Daarnaast zullen er fotografische bewijzen worden getoond uit de jeugd van Brigitte Macron, inclusief beelden van haar zwangerschappen en de opvoeding van haar kinderen. Op die manier willen Emmanuel en Brigitte Macron de verhalen definitief weerleggen.
“Schokkend dat dit moet”
Advocaat Clare benadrukte de emotionele impact die deze situatie heeft op zijn cliënten. “Het is ongelofelijk schokkend om te bedenken dat je dit moet ondergaan – dat je met dit soort bewijs naar buiten moet komen om iets te weerleggen wat nooit ter discussie zou mogen staan,” zei hij in een verklaring.
Volgens Clare is Brigitte Macron vastbesloten om de waarheid boven tafel te krijgen en om te laten zien dat er een grens moet zijn aan wat er online verspreid mag worden. “Ze is bereid deze heel publieke procedure door te maken, omdat ze niet wil dat dit soort beschuldigingen onbesproken blijft.”
Waarom geen geboortebewijs?
Een opvallende vraag die veel mensen stellen, is waarom er niet simpelweg een geboortecertificaat wordt overlegd. In theorie zou dat document voldoende moeten zijn om aan te tonen wat de officiële gegevens rondom de geboorte van Brigitte Macron zijn.
Toch lijkt het juridische team te kiezen voor een breder pakket van bewijs. Dat kan te maken hebben met de hardnekkigheid van de geruchten: mensen die al overtuigd zijn van een complottheorie zullen vaak een enkel document afdoen als “vals” of “gemanipuleerd”. Door een veelheid aan bewijsstukken – van medische verklaringen tot foto’s en verklaringen van familieleden – te presenteren, willen de Macrons duidelijk maken dat de aantijgingen ongegrond zijn.
De impact van sociale media
Deze zaak illustreert de enorme rol die sociale media spelen in het verspreiden van verhalen, ongeacht hun waarheidsgehalte. Waar vroeger roddels beperkt bleven tot kranten of tijdschriften, kan een enkele video tegenwoordig miljoenen mensen bereiken en zich razendsnel verspreiden.
Voor publieke figuren, en zeker voor politici en hun families, betekent dit dat zij kwetsbaarder dan ooit zijn voor ongefundeerde aanvallen. Zelfs zonder bewijs kunnen geruchten genoeg schade aanrichten om iemands reputatie te ondermijnen.
Brigitte Macron: een leven in de schijnwerpers
Brigitte Macron, geboren in 1953 in Amiens, heeft altijd in de publieke belangstelling gestaan sinds haar huwelijk met Emmanuel Macron, die 24 jaar jonger is. Hun relatie kreeg in Frankrijk veel aandacht, niet alleen vanwege het leeftijdsverschil, maar ook vanwege haar rol als vertrouweling en adviseur van de president.
Ze staat bekend als stijlvol, betrokken en invloedrijk achter de schermen. Toch ziet zij zich regelmatig geconfronteerd met persoonlijke aanvallen, die vaak meer over haar rol en verschijning gaan dan over haar daadwerkelijke daden.
Reacties in Frankrijk
In Frankrijk is met verbijstering gereageerd op de gang van zaken. Veel Fransen vinden het onvoorstelbaar dat de first lady zich moet verdedigen tegen claims over haar identiteit. In de media wordt benadrukt dat dit een teken is van hoe ver desinformatie kan gaan en hoe schadelijk het kan zijn voor personen die in de publieke belangstelling staan.
Politieke analisten wijzen erop dat de zaak ook een bredere boodschap afgeeft. Door deze kwestie juridisch aan te vechten, willen de Macrons duidelijk maken dat het verspreiden van laster niet zonder gevolgen blijft – zeker niet als dit wordt gedaan door mensen met een groot publiek en invloed.
Een strijd om waardigheid
Voor Brigitte Macron gaat het uiteindelijk om meer dan juridische details. Het gaat om haar waardigheid en het recht om niet te worden gereduceerd tot geruchten. Door openlijk bewijs te leveren, wil zij haar reputatie beschermen en laten zien dat zij bereid is ver te gaan om zichzelf te verdedigen.
De zaak tegen Candace Owens wordt daarmee niet alleen een juridisch proces, maar ook een symbool in de strijd tegen online laster. Het benadrukt hoe belangrijk het is om kritisch te blijven kijken naar de informatie die online circuleert, en om onderscheid te maken tussen feiten en speculaties.
Conclusie
De beslissing van Emmanuel en Brigitte Macron om wetenschappelijk en fotografisch bewijs aan te leveren tegen de aantijgingen van Candace Owens is ongekend en toont hoe ver de gevolgen van online geruchten kunnen reiken. Wat begon als een speculatie in de marge van sociale media is uitgegroeid tot een internationale smaadzaak, met mogelijk grote gevolgen voor de manier waarop we omgaan met online informatie.
Voor het echtpaar Macron is dit meer dan een juridische strijd. Het is een gevecht voor de waarheid, tegen laster en voor het behoud van hun persoonlijke waardigheid. En voor de buitenwereld is het een les in de kracht – en het gevaar – van woorden in het digitale tijdperk.