Algemeen
Maarten van Rossem woedend: ‘Nieuwsuur boycot mij door deze reden’ ze willen me gewoon kapot hebben!
Maarten van Rossem, bekend als emeritus hoogleraar en jurylid in het populaire televisieprogramma De Slimste Mens, uit zijn frustratie over hoe zijn deelname aan het programma zijn reputatie als Amerikadeskundige lijkt te hebben beïnvloed. In een recent interview met de Volkskrant stelt hij dat zijn jarenlange rol in het tv-amusement hem zijn serieuze verschijningen in programma’s zoals Nieuwsuur heeft gekost. “Ik ben nooit meer door Nieuwsuur uitgenodigd,” zegt hij met lichte ergernis.
Van gerespecteerde Amerikakenner naar tv-amusement
Maarten van Rossem heeft jarenlang een prominente rol gespeeld in de Nederlandse media als expert op het gebied van de Amerikaanse politiek en cultuur. In talkshows en nieuwsprogramma’s werd hij vaak gevraagd om zijn scherpe analyses en inzichten te delen. De laatste jaren heeft hij echter vooral naam gemaakt als de brommende en nukkige jurylid in De Slimste Mens, een programma dat meer draait om luchtig entertainment dan om intellectuele diepgang.
Volgens Van Rossem heeft deze verschuiving in zijn publieke imago een prijs gehad. “De hoofdredacteur van Nieuwsuur zei ooit tegen mij: ‘Ik geloof best dat je nog net zo intelligent bent als vroeger, maar als je in De Slimste Mens zit, kunnen we je niet meer als serieuze gast uitnodigen.’ Sindsdien ben ik nooit meer gevraagd door Nieuwsuur,” vertelt hij.
Boycot door Nieuwsuur
De uitspraken van Van Rossem over de vermeende boycot door Nieuwsuur tonen zijn teleurstelling over hoe hij wordt gezien in de media. Hoewel hij begrijpt dat zijn rol in De Slimste Mens hem een ander soort bekendheid heeft opgeleverd, vindt hij het jammer dat dit zijn geloofwaardigheid als deskundige lijkt te hebben aangetast.
“Ik ben nog steeds dezelfde persoon met dezelfde kennis, maar blijkbaar heeft mijn deelname aan een entertainmentprogramma ervoor gezorgd dat ik niet meer serieus word genomen als Amerikakenner,” legt hij uit. “Het lijkt erop dat de media moeilijk onderscheid kunnen maken tussen mijn rol in een quizprogramma en mijn expertise op andere gebieden.”
Frustratie met talkshows
Toch is Van Rossem niet volledig rouwig om zijn verminderde aanwezigheid in talkshows. Sterker nog, hij heeft zich regelmatig geërgerd aan de gang van zaken in dergelijke programma’s. “Ik heb nooit echt het gevoel gehad dat je via talkshows mensen kunt beïnvloeden. Bovendien krijg je vaak te weinig tijd om iets fatsoenlijk uit te leggen,” zegt hij.
Van Rossem benadrukt dat hij vaak gefrustreerd raakte door de oppervlakkigheid van talkshows. “Je wordt steeds onderbroken en er is nauwelijks ruimte voor een goed gesprek. Het draait meer om snelle meningen dan om inhoudelijke discussies. Dat is niets voor mij,” legt hij uit.
Een nieuwe passie: de podcast
Waar Van Rossem wel zijn ei kwijt kan, is in zijn eigen podcast. “Ik geniet het meest van mijn podcast. Daar kan ik eindeloos doorpraten over actualiteit en historische onderwerpen, zonder dat iemand me onderbreekt,” vertelt hij enthousiast. Samen met zijn vaste podcasthost Tom neemt hij wekelijks afleveringen op die een breed publiek weten te trekken. “Volgens Tom luisteren er regelmatig tweehonderdduizend mensen naar onze podcast. Dat is toch geweldig?”
In de podcast heeft Van Rossem de ruimte om dieper in te gaan op onderwerpen die hij belangrijk vindt. “Het is de ideale vorm voor mij. Ik hoef me niet te haasten, kan alles uitgebreid toelichten en ben niet afhankelijk van de tijdslimieten van een talkshow,” zegt hij.
De waarde van podcasts versus talkshows
Van Rossem is duidelijk geen fan van talkshows zoals Eva Jinek of Beau. Volgens hem is de podcast een veel betere manier om inhoudelijk iets over te brengen. “In een talkshow krijg je vaak maar een paar minuten om je punt te maken, en als je een beetje pech hebt, word je halverwege onderbroken. Dat is gewoon niet mijn ding,” vertelt hij.
De podcast biedt een platform waar hij zonder onderbrekingen kan praten. “Het is veel minder hectisch. Je hebt alle tijd om zaken uit te leggen en je kunt echt de diepte in,” legt hij uit. Voor Van Rossem is het een manier om trouw te blijven aan zijn intellectuele passie, zonder concessies te doen aan de oppervlakkigheid van tv.
Wat vindt het publiek?
Het verhaal van Maarten van Rossem roept de vraag op hoe het publiek hem ziet. Is hij vooral de brommende en vaak sarcastische jurylid uit De Slimste Mens, of wordt hij nog steeds erkend als de scherpe en onderlegde Amerikakenner die hij ooit was? Voor Van Rossem lijkt het antwoord duidelijk: zijn reputatie als deskundige heeft geleden onder zijn populariteit in het tv-amusement.
Toch lijkt hij zich niet al te veel zorgen te maken. Met zijn podcast bereikt hij een groot publiek dat zijn kennis en inzicht waardeert. Bovendien geeft hij aan dat hij zijn werk in De Slimste Mens met plezier doet, ondanks de gevolgen voor zijn serieuze imago.
Conclusie
Maarten van Rossem bevindt zich in een bijzondere positie. Zijn jarenlange rol in De Slimste Mens heeft hem een breder publiek en nationale bekendheid opgeleverd, maar het lijkt ook zijn status als serieus Amerikakenner te hebben aangetast. Hoewel hij dit jammer vindt, koestert hij de vrijheid die zijn podcast hem biedt. Voor Van Rossem is dat uiteindelijk het belangrijkste: een platform waar hij vrijuit kan spreken, zonder onderbrekingen of tijdsdruk.
Of hij ooit weer opduikt in programma’s zoals Nieuwsuur is de vraag, maar één ding is zeker: Maarten van Rossem blijft een unieke stem in het Nederlandse medialandschap.
Algemeen
Deze zangeres steunt Marco Borsato: ‘Spannend om er iets over te posten’

Zangeres Niña van Dijk spreekt zich uit over Marco Borsato: “Ik ken hem als een warm en oprecht mens”
Terwijl Nederland verdeeld reageert op de rechtszaak tegen Marco Borsato, laat zangeres Niña van Dijk, bekend van de voormalige meidengroep Treble en haar deelname aan The Voice of Holland, van zich horen. In een openhartig bericht op Facebook deelt ze haar persoonlijke ervaring met de zanger en roept ze op tot meer nuance en medemenselijkheid in de publieke discussie.

“Het voelt spannend om dit te posten,” schrijft Niña aan het begin van haar bericht. Toch kiest ze ervoor om haar stem te laten horen, juist omdat ze vindt dat het gesprek over rechtvaardigheid en menselijkheid niet zwart-wit gevoerd mag worden.
“Marco ken ik als coach: professioneel en met een groot hart”
In haar bericht beschrijft Niña haar persoonlijke ervaringen met Marco Borsato, die zij leerde kennen in de periode dat zij actief was als zangeres en later deelnam aan The Voice of Holland.
“Marco ken ik als coach: professioneel, oprecht en met een groot hart,” schrijft ze. “Het raakt me om hem nu zo te zien, juist omdat hij zich altijd heeft ingezet voor kwetsbare mensen. Dat was een wezenlijk deel van zijn identiteit.”
Volgens Niña stond Borsato bekend om zijn betrokkenheid, zijn bereidheid om anderen te helpen en zijn passie voor muziek. “Hij was iemand die zijn tijd en energie gaf aan jonge artiesten, niet omdat hij daar iets voor terugverwachtte, maar omdat hij geloofde in hun talent,” aldus de zangeres.

“Zijn gedrag is misschien anders geïnterpreteerd dan hij bedoelde”
Niña schrijft dat ze niet wil oordelen over de zaak zelf, maar dat ze gelooft dat er ruimte moet blijven voor begrip en context. Volgens haar is het mogelijk dat Borsato’s intenties niet overeenkwamen met hoe zijn gedrag werd ervaren.
“Er is een reële kans dat Marco slacht0ffer is geworden van zijn eigen goedheid,” schrijft ze. “Een jong, kwetsbaar meisje zocht zijn aandacht. In zijn poging haar te helpen en meer zelfvertrouwen te geven, is zijn gedrag mogelijk anders geïnterpreteerd dan hij bedoelde.”
Ze benadrukt dat het menselijk is om situaties verschillend te ervaren — en dat dat niet automatisch betekent dat iemand slechte bedoelingen heeft. “Wanneer mensen pijn ervaren, moeten we dat erkennen,” zegt ze. “Maar het is ook belangrijk om te begrijpen wat erachter zit: welke emoties of ervaringen kleuren die beleving?”

“Gevoelens van slacht0fferschap moeten serieus genomen worden”
Niña laat duidelijk weten dat ze het belangrijk vindt dat alle partijen in een zaak worden gehoord en gerespecteerd.
“Wanneer iemand zich slacht0ffer voelt, moeten we dat altijd serieus nemen,” schrijft ze. “Tegelijk is het belangrijk te onderzoeken waarom iets op die manier wordt beleefd. Welke oude pijn of familiepatronen spelen mee? Wat maakt dat iets zo hard binnenkomt?”
Volgens haar mag mededogen niet selectief zijn. “Echte rechtvaardigheid vraagt dat we menselijkheid behouden, ook als het moeilijk is. Dat geldt voor alle betrokkenen — voor slacht0ffers, maar ook voor verdachten.”
Een pleidooi voor nuance
De zangeres benadrukt dat haar bericht niet bedoeld is om iemand vrij te pleiten, maar om ruimte te vragen voor nuance en menselijkheid in een tijd waarin publieke veroordelingen snel plaatsvinden.
“Marco leefde met passie, toewijding en een open hart,” schrijft Niña. “Zoals ik hem ken, handelde hij met zuivere intenties en respect voor anderen. Hij verdient geen publieke kruisiging, maar een eerlijk proces en een rechtvaardige beoordeling.”
Ze besluit haar bericht met een wens voor rust en evenwicht: “Laten we hopen dat de rechter iedereen in zijn waarde kan laten, en dat er een gepaste uitspraak komt.”

Verdeelde reacties onder volgers
Het bericht van Niña zorgde voor een storm aan reacties op sociale media. Binnen enkele uren kreeg haar post honderden reacties en werd deze tientallen keren gedeeld.
Veel mensen prijzen haar openheid en moed. Een volger schrijft:
“Dit is misschien wel het meest loyale en menselijke bericht dat ik ooit op Facebook heb gelezen. Dank je dat je je hart laat spreken.”
Een ander zegt: “Wat mooi dat je kiest voor compassie in plaats van veroordeling. Dat is tegenwoordig zeldzaam.”
Niña reageert op enkele berichten met dankbaarheid: “Het voelde spannend om dit te delen. Hopelijk lukt het de rechter ieder in zijn waarde te laten.”
Toch klinkt er ook stevige kritiek.
Kritiek: “Je loopt op de feiten vooruit”
Onder haar bericht staan ook reacties van mensen die vinden dat haar steunbetuiging ongepast of te vroeg is, zolang de rechter nog geen uitspraak heeft gedaan.
Een volger reageert scherp:
“Wat erg dat je iemand verdedigt die nog terechtstaat. Los van schuld of onschuld, lees ik in je verhaal niets over zijn verantwoordelijkheid als volwassene om duidelijke grenzen te stellen. Of hij schuldig is of niet, dat bepaalt de rechtbank, maar dit soort steunbetuigingen zijn misplaatst.”
Anderen noemen het “naïef” om de intenties van iemand publiek te verdedigen zolang het proces nog loopt.
Desondanks benadrukken meerdere mensen in de reacties dat vrijheid van mening belangrijk blijft — ook als die mening niet populair is. “Ze heeft recht op haar ervaring,” schrijft iemand. “Dat betekent niet dat ze de zaak bagatelliseert.”
“Ik vond het spannend om dit te plaatsen”
In een korte vervolgreactie laat Niña weten dat ze lang heeft getwijfeld of ze haar bericht wel zou plaatsen. “Ik vond het spannend, want ik weet hoe gevoelig dit onderwerp ligt,” zegt ze. “Maar ik geloof dat het belangrijk is om mens te blijven, juist als het stormt.”
Ze benadrukt dat haar woorden voortkomen uit persoonlijke ervaring, niet uit politieke of juridische stellingname. “Ik heb Marco leren kennen in een context van muziek en coaching. In die tijd heb ik hem alleen maar als warm en integer ervaren. Dat is wat ik wilde delen.”
De bredere discussie: publieke veroordeling en media-aandacht
De discussie rond Niña’s bericht raakt aan een groter maatschappelijk thema: hoe we in Nederland omgaan met publieke beschuldigingen.
In de afgelopen jaren is de aandacht voor machtsverhoudingen in de entertainmentwereld sterk toegenomen. Dat heeft belangrijke gesprekken op gang gebracht over grenzen en gedrag, maar volgens sommigen ook geleid tot een snelle veroordelingscultuur, waarin nuance en wederhoor soms ondergesneeuwd raken.
Communicatiedeskundige Justine Rensen zegt daarover:
“Het is begrijpelijk dat mensen emotioneel reageren op dit soort kwesties. Maar het blijft belangrijk dat de rechtszaal bepaalt wat waar is, niet de publieke opinie. Een bericht zoals dat van Niña laat zien dat mensen behoefte hebben aan een evenwichtiger gesprek.”
Een oproep tot menselijkheid
Wat men ook vindt van haar woorden, één ding is duidelijk: Niña van Dijk heeft met haar bericht iets in beweging gezet. Haar oproep tot menselijkheid en nuance heeft velen geraakt — zowel positief als negatief.
In een tijd waarin online discussies vaak hard en gepolariseerd zijn, probeert ze een middenweg te vinden tussen empathie en rechtvaardigheid.
“We hoeven niet te kiezen tussen slacht0ffer en dader,” schrijft ze in haar afsluitende zin. “We kunnen kiezen voor begrip — en dat begint met luisteren.”
💬 Wat vind jij van de boodschap van Niña van Dijk? Vind je het moedig dat ze haar mening deelt, of had ze beter kunnen wachten tot de uitspraak? Deel je gedachten in de reacties hieronder.



