Algemeen
Dit betaal je voor een nachtje in het gigantische kasteel van Winter Vol Liefde-Adrienne!
Het nieuwe seizoen van Winter Vol Liefde brengt opnieuw een mix van bijzondere deelnemers en fascinerende locaties. Terwijl kijkers zich buigen over de intrigerende dynamiek tussen moeder Monique en zoon Mike, vallen ook andere deelnemers op. Eén daarvan is Adrienne, die met haar sprookjesachtige hotel een heel eigen verhaal toevoegt aan het programma.
Moeder Monique voert de regie
Het duo Monique en Mike staat al vanaf de eerste aflevering volop in de schijnwerpers. Monique, de uitgesproken moeder van Mike, neemt haar rol als ‘selecteur’ bijzonder serieus. Haar goedkeuring lijkt zwaarder te wegen dan de voorkeur van haar zoon. Denise, een van de dames die naar Oostenrijk is afgereisd, lijkt de perfecte kandidaat voor Monique. Of Mike dat ook zo ziet, blijft vooralsnog een vraag. Maar één ding is zeker: Monique is vastbesloten haar stem te laten gelden in de zoektocht naar een partner voor haar zoon.
Adrienne en haar betoverende kasteel
Naast Monique en Mike trekt Adrienne ook veel aandacht, maar om een heel andere reden. Adrienne is de trotse eigenaresse van een imposant en bijna sprookjesachtig hotel in Sent, een klein dorpje in het Zwitserse Engadin. Hoewel het officieel geen kasteel is, wordt het vaak zo genoemd vanwege de grandeur en het romantische uiterlijk. Het gebouw, dat 83 kamers telt, lijkt regelrecht uit een film te komen – en dat is geen toeval.
Van filmset tot droomlocatie
Adrienne’s hotel, Hotel Val Sinestra, heeft daadwerkelijk als decor gediend voor de Nederlandse familiefilm Hotel Sinestra. Het hotel biedt niet alleen een verbluffend uitzicht op de omliggende bergen, maar heeft ook een charmant interieur dat veel bezoekers terug in de tijd doet wanen. Hoewel sommige gasten vinden dat de binnenkant iets te verouderd is, draagt dit juist bij aan de authentieke sfeer van het gebouw. Het hotel trekt reizigers aan die houden van nostalgie en een vleugje mysterie.
Een nachtje weg in Adrienne’s hotel
Het hotel, dat ook een rol speelt in het programma, blijkt bijzonder populair onder kijkers die het kasteelachtige gebouw in het echt willen bewonderen. Overnachten in dit unieke hotel is echter niet goedkoop. Voor een verblijf van vijf nachten in een tweepersoonskamer betaal je 118 euro per persoon per nacht. Verleng je je verblijf, dan zakt de prijs naar ongeveer 107 euro per nacht. Voor dat bedrag krijg je niet alleen een onvergetelijke ervaring, maar ook de kans om jezelf even onder te dompelen in de wereld van Winter Vol Liefde.
Is het hotel écht ‘haunted’?
Een extra element dat bijdraagt aan de mystiek van het hotel, is de bewering dat het spookt in Hotel Val Sinestra. Online verhalen suggereren dat het gebouw een geschiedenis heeft van vreemde gebeurtenissen en paranormale activiteiten. Of je nu in spoken gelooft of niet, dit detail maakt een verblijf in het hotel alleen maar spannender. Je moet dus wel bestand zijn tegen een beetje mysterieuze spanning als je besluit te boeken.
Meer dan alleen een romantische zoektocht
Dit seizoen van Winter Vol Liefde gaat over meer dan alleen het vinden van de ware liefde. Het laat ook zien hoe uniek en divers de levens van de deelnemers zijn. Of het nu gaat om Monique’s vasthoudendheid in de zoektocht naar een schoondochter voor haar zoon of Adrienne’s levensstijl als hotelier in een Zwitsers bergdorpje, het programma geeft een inkijkje in het leven van mensen die buitengewone keuzes hebben gemaakt.
Een onvergetelijke ervaring
Met de prachtige Zwitserse bergen als decor en de bijzondere verhalen van de deelnemers, biedt Winter Vol Liefde meer dan alleen een realityshow. Het is een reis langs unieke locaties, bijzondere mensen en onverwachte ontmoetingen. En voor wie op zoek is naar een avontuurlijke vakantie in een authentieke omgeving, biedt Adrienne’s hotel een kans om een stukje van dit sprookje zelf te ervaren. Maar wees gewaarschuwd: het kan zijn dat je ‘s nachts niet alleen bent!
Conclusie
Winter Vol Liefde blijft kijkers boeien met een combinatie van intrigerende relaties en adembenemende locaties. Monique en Mike zorgen voor de nodige drama, terwijl Adrienne’s hotel een vleugje magie en mysterie toevoegt. Of je nu kijkt voor de romantiek, de locaties of de persoonlijke verhalen, dit seizoen belooft opnieuw een fascinerende reis te worden. En wie weet, misschien waag jij zelf binnenkort wel een nachtje in Adrienne’s bijzondere hotel! 🌟
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”