Algemeen
Opa uit Balkbrug plots stinkend rijk door PostcodeKanjer van 59,7 miljoen: ‘Naar de h*eren!’
De PostcodeKanjer van 8 januari bracht een golf van opwinding in het Overijsselse dorp Balkbrug. Het kleinschalige dorp werd plotseling het epicentrum van blijdschap en feestelijkheden, want de indrukwekkende prijs van 59,7 miljoen euro viel op de postcode van het hele dorp. Het feest werd gevierd op het buitenterrein van Manege De Diamanthal, waar de inwoners samenkwamen om hun geldprijzen in ontvangst te nemen en het geluk met elkaar te delen.
Een bedrag dat dromen waarmaakt
Het totale bedrag van bijna 60 miljoen euro zorgde voor grote opwinding. De prijs werd echter niet door één persoon gewonnen, maar moest worden verdeeld over de inwoners met de winnende postcode en wijkcode. Balkbrug, een relatief klein dorp met één postcodegebied, had geluk: vrijwel iedereen in het dorp werd een winnaar.
De PostcodeKanjer is opgedeeld in twee delen. De ene helft van het bedrag, bijna 30 miljoen euro, werd verdeeld onder de bewoners met de winnende postcode. De andere helft werd verdeeld onder degenen die ook de juiste wijkcode hadden. Met andere woorden, het hele dorp profiteerde, maar de grootste bedragen gingen naar de inwoners die meer loten hadden.
Hoeveel kreeg elke deelnemer?
Voor elk lot viel er 36.754 euro te winnen. Dit bedrag was al een reden tot vreugde voor velen, maar er waren ook gelukkigen die meerdere loten hadden en daarmee bedragen van meer dan 100.000 euro mee naar huis namen. Voor een dorp als Balkbrug, waar de gemeenschap hecht is en het leven meestal rustig verloopt, was deze onverwachte meevaller een kans om dromen waar te maken.
Wat zouden de winnaars met hun geld doen?
Met een bedrag van bijna 37.000 euro per lot kwamen al snel de vragen: wat gaan de inwoners van Balkbrug met dit geld doen? De media was uiteraard ter plaatse om het spektakel vast te leggen en om de winnaars te vragen naar hun plannen.
Nieuwe keukens en auto’s
Veel winnaars spraken over praktische investeringen. Een nieuwe
keuken, een opgeknapte badkamer, of misschien eindelijk die auto
waar al jaren over werd gedroomd. Voor anderen was het simpel: het
geld ging naar de spaarrekening, een buffer voor de toekomst of een
mogelijkheid om een vakantie te boeken die anders buiten bereik was
gebleven.
Grote dromen en kleine genoegens
Hoewel veel antwoorden voorspelbaar waren, wist een specifieke
winnaar de aandacht van de camera’s te trekken. Een oudere heer in
zijn scootmobiel had geen interesse in een nieuwe auto of een
verbouwing van zijn huis. Op de vraag wat hij met zijn winst zou
doen, antwoordde hij met een knipoog en een ondeugende glimlach:
“Ik ga een bezoekje brengen aan de dames van plezier.” Zijn
antwoord zorgde voor een mix van gelach en ongeloof onder de
aanwezigen. Maar voor hem was het duidelijk: zijn prijs zou worden
besteed aan een paar jaar plezier en avontuur.
Het effect op de gemeenschap
De PostcodeKanjer bracht niet alleen geld, maar ook saamhorigheid in het dorp. De gezamenlijke overwinning zorgde voor een gevoel van verbondenheid, een zeldzaam moment waarop vrijwel iedereen in de gemeenschap iets te vieren had. De feestelijke sfeer op het terrein van Manege De Diamanthal benadrukte dit: mensen lachten, omhelsden elkaar en deelden hun geluk.
De gebeurtenis bracht ook gesprekken op gang over de impact van een dergelijk groot bedrag op een kleine gemeenschap. Voor sommigen was het een kans om te investeren, schulden af te lossen of iets speciaals te doen voor hun familie. Voor anderen was het simpelweg een moment om even stil te staan bij hun geluk en het leven te vieren.
De PostcodeKanjer: een traditie van geluk
De PostcodeKanjer is een van de meest iconische prijzen van de Nationale Postcode Loterij. Het concept, waarbij een grote som geld wordt verdeeld onder de bewoners van een specifieke postcode, is uniek en zorgt elk jaar weer voor spannende momenten. Voor de inwoners van Balkbrug betekende het dit jaar meer dan alleen geld: het was een kans om dromen te realiseren en een ervaring die ze nooit zullen vergeten.
Een dorp dat samen viert
Hoewel de PostcodeKanjer individuele winnaars maakt, was het in Balkbrug vooral een gemeenschappelijke viering. De grootte van het dorp en de nauwe banden tussen de bewoners maakten het mogelijk om samen te komen en het moment te delen. Er was muziek, vreugde, en bovenal een gevoel van dankbaarheid.
Wat betekent deze winst voor Balkbrug?
Voor veel inwoners zal het gewonnen bedrag een directe impact hebben. Of het nu gaat om persoonlijke uitgaven, investeringen in het huis, of het vervullen van lang gekoesterde dromen, de winst brengt nieuwe mogelijkheden. Maar er is ook een breder effect: een dergelijke gebeurtenis zet een dorp als Balkbrug op de kaart en versterkt het gemeenschapsgevoel.
Een unieke ervaring
De PostcodeKanjer van 2025 zal in Balkbrug nog lang in herinnering blijven. Het was niet alleen een moment van financiële winst, maar ook een moment van verbinding en vreugde. De inwoners hebben laten zien dat geluk niet alleen gaat over geld, maar ook over het delen van een ervaring met de mensen om je heen.
Of het nu gaat om een nieuwe keuken, een vakantie of – in het geval van de opa in de scootmobiel – het najagen van plezier, de PostcodeKanjer bracht licht en geluk in het leven van de mensen in Balkbrug. Het is een herinnering aan hoe één enkele gebeurtenis een hele gemeenschap kan veranderen.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”