Algemeen
Ali B zorgt voor walging met Boef-bezoek: ’Tja, soort zoekt soort…’
Ali B, ver00rdeeld voor z*denmisdr!jven en met een hoger beroep op komst, lijkt zijn plek in de publieke schijnwerpers voorgoed kwijt. Zijn naam is door de z*denzaak onlosmakelijk verbonden met controverse, en een comeback in de reguliere media lijkt uitgesloten. Toch verraste hij velen door afgelopen oktober op te duiken bij het grote concert van rapper Boef in de Ziggo Dome. Zijn aanwezigheid, inclusief vrolijke foto’s met fans, leidde tot ophef en verdeeldheid.
“Soort zoekt soort”: de connectie tussen Ali B en Boef
Ali’s verschijning bij het concert van Boef heeft veel wenkbrauwen doen fronsen. De timing, midden in zijn juridische strijd en publieke veroordeling, werd door velen als ongelukkig gezien. Imagodeskundige Zabeth van Veen sprak in het weekblad Weekend haar verbazing uit over het optreden van beide rappers samen.
“Ali was op het concert van rapper Boef. Beiden hebben een twijfelachtige achtergrond en worden er regelmatig van beschuldigd geen respect voor vrouwen te hebben,” aldus Zabeth. Boef kwam eerder negatief in het nieuws door zijn uitlatingen over vrouwen en controversiële uitspraken op social media. De associatie tussen de twee artiesten is volgens Zabeth geen goede zet: “Je zou kunnen zeggen: soort zoekt soort.”
“Versterking van een slecht imago”
Hoewel de samenwerking tussen Ali en Boef wellicht vanuit hun perspectief logisch lijkt, draagt het volgens Zabeth bij aan een verder verslechterend imago. “Voor Ali en Boef is het kennelijk fijn dat ze elkaar hebben. Ze vinden steun bij iemand die zich in een vergelijkbare situatie bevindt, maar dit doet niets om hun publieke beeld te verbeteren. Integendeel, het versterkt juist hun slechte reputatie.”
De loyaliteit van hun fanbase lijkt echter onaangetast. “Er zijn genoeg mensen die het gedrag van deze mannen goedpraten of niet problematisch vinden. In bepaalde kringen blijft respect voor vrouwen een bijzaak, en sommige fans blijven hen trouw ondanks alles wat er is gebeurd.”
Het blijvende stigma rond Ali B
Voor Ali B lijkt het vrijwel onmogelijk om zijn reputatie te herstellen. Zabeth verwacht dat zijn negatieve imago permanent is: “De publieke opinie is onverbiddelijk. Mensen kijken niet alleen naar zijn veroordeling, maar ook naar zijn persoonlijke leven. Het idee dat zijn vrouw hem uit de goot heeft getrokken en dat hij haar toch niet met respect behandelt, doet veel mensen afvragen hoe hij anderen benadert.”
De manipulatieve kant van Ali’s imago wordt volgens Zabeth breed uitgemeten in de media. “Zijn verwerpelijke gedrag is onderwerp van gesprek, vooral in de reguliere media. Het enige waar hij nog enige acceptatie lijkt te vinden, is in een specifieke niche, zoals de omgeving van rapper Boef.”
Fans blijven verdeeld
De reacties van het publiek zijn verdeeld. Aan de ene kant is er woede en afkeer over Ali’s aanwezigheid in de Ziggo Dome. Aan de andere kant blijft er een groep fans die zijn muziek en optreden blijven waarderen, ongeacht zijn privéleven en juridische problemen.
Op sociale media zijn de meningen dan ook uiteenlopend. Sommige fans uiten hun steun en wijzen erop dat Ali nooit veroordeeld is in het hoger beroep, terwijl anderen kritisch zijn en zich afvragen hoe iemand met zulke beschuldigingen nog in de schijnwerpers kan staan.
Waarom Boef en Ali elkaar vinden
De connectie tussen Ali en Boef lijkt niet alleen te liggen in hun gedeelde interesse in muziek, maar ook in hun persoonlijke ervaringen met negatieve publiciteit. Boef, die herhaaldelijk in opspraak kwam vanwege zijn uitspraken en gedrag, lijkt een natuurlijke bondgenoot voor Ali. Beiden zijn controversieel, beiden worden door een groot deel van het publiek veroordeeld, maar beiden hebben ook een trouwe aanhang die hen blijft steunen.
Hun gezamenlijke aanwezigheid in de Ziggo Dome werd niet alleen door critici, maar ook door fans als een statement gezien. “Ze laten zien dat ze zich niet laten kleineren door wat anderen van hen vinden,” aldus een fan op sociale media.
De lange weg terug
Hoewel Boef zijn imago in beperkte mate heeft weten te herstellen door zich meer te focussen op zijn muziek en optredens, lijkt de situatie voor Ali B een stuk ingewikkelder. Zijn z*denzaak en de ernst van de beschuldigingen maken het vrijwel onmogelijk om weer volledig geaccepteerd te worden. Zabeth van Veen benadrukt dat het belangrijk is voor Ali om te begrijpen dat zijn gedrag en keuzes, zowel in het verleden als nu, direct invloed hebben op hoe hij wordt gezien door het publiek.
“Ali’s aanwezigheid bij het concert van Boef is opnieuw een verkeerde inschatting. In plaats van zich terug te trekken en na te denken over zijn daden, blijft hij zichzelf in de schijnwerpers plaatsen op een manier die niet helpt bij het herstellen van zijn imago.”
De toekomst van Ali B
Of Ali B ooit nog kan terugkeren in de Nederlandse entertainmentindustrie, blijft een open vraag. De kans lijkt klein, gezien de blijvende controverse en publieke afkeuring. Voor nu lijkt hij steun te vinden bij een selecte groep collega’s en fans, maar het is de vraag of dat voldoende is om een nieuwe start te maken.
Zijn optreden in de Ziggo Dome is daar een goed voorbeeld van. Voor sommigen is het een teken dat hij zijn carrière voort wil zetten ondanks de tegenwind, terwijl anderen het zien als een bevestiging van zijn onvermogen om de ernst van zijn situatie te begrijpen.
Conclusie
Ali B’s aanwezigheid bij het concert van Boef laat zien hoe verdeeld de publieke opinie over hem blijft. Terwijl hij steun vindt bij zijn collega’s en een trouwe groep fans, lijkt het brede publiek hem nog lang niet te hebben vergeven. Zijn reputatie als z*dendelinquent en de keuzes die hij blijft maken, zorgen ervoor dat hij zijn imago nauwelijks kan verbeteren. Voorlopig blijft Ali B een controversiële figuur, en het is maar de vraag of dat ooit nog zal veranderen.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”