Algemeen
Okey, Let’s Go! Het Kermis-Jochie Nu: Hoe Gaat Het Jaren Later Met Deze Legendarische Viral-Ster?
Okey, Let’s Go! Het Kermis-Jochie Nu: Hoe Gaat Het Jaren Later Met Deze Legendarische Viral-Ster?
In 2016 werd een simpele maar hilarische uitspraak van een jonge jongen op de kermis onverwachts een nationale meme: “Okey, let’s go!” Het filmpje, waarin de jongen enthousiast reageerde op een ritje in een botsauto, verspreidde zich razendsnel over het internet en werd hét gezicht van een tijdperk van Nederlandse internetcultuur. Maar hoe gaat het nu, jaren later, met deze inmiddels volwassen geworden legende?
Van viral ster tot cultfiguur
Het filmpje, gemaakt door een toevallige omstander, ging binnen een paar dagen viraal. De pure energie, de enthousiasme en de spontaniteit van de jongen spraken mensen aan. “Okey, let’s go!” werd niet alleen een veelgebruikte uitspraak, maar ook een symbool van jeugdige onbevangenheid en plezier. Meme-pagina’s, YouTubers en zelfs reclamemakers gebruikten zijn woorden in talloze remixes, parodieën en commercials.
Ondanks zijn plotselinge bekendheid hield de jongen zich destijds buiten de schijnwerpers. Zijn identiteit werd lang een mysterie, wat de legende alleen maar groter maakte. Nu, jaren later, is hij echter niet meer de kleine jongen van toen. Inmiddels is hij een jongvolwassene met een eigen leven, maar nog steeds kijkt hij met een glimlach terug op het moment dat hem bekend maakte.
Hoe gaat het nu met hem?
De jongen, die destijds nog maar 9 jaar oud was, is inmiddels in zijn twintig. In een recent interview vertelde hij hoe het voelt om een van de bekendste memes van Nederland te zijn. “Ik had nooit gedacht dat iets wat toen zo spontaan was, zo’n impact zou hebben,” zegt hij lachend. “Het was gewoon een grappig moment, en nu, zoveel jaar later, word ik er nog steeds aan herinnerd.”
Hoewel hij zijn leven grotendeels buiten de media heeft gehouden, werkt hij tegenwoordig in de creatieve sector. Zijn ervaring als meme heeft hem naar eigen zeggen geholpen om zijn passie voor entertainment en digitale media te ontdekken. “Ik wist altijd al dat ik iets creatiefs wilde doen, en dit heeft daar zeker invloed op gehad.”
Hij krijgt nog regelmatig berichten van mensen die zijn legendarische woorden citeren. “Op feestjes hoor ik vaak iemand ineens ‘Okey, let’s go!’ roepen, en dan weten ze niet eens dat ik erbij sta,” vertelt hij lachend. “Het blijft leuk om te zien hoe mensen dat moment nog steeds waarderen.”
De blijvende impact van een simpele uitspraak
Het bijzondere aan “Okey, let’s go!” is hoe tijdloos de uitspraak is geworden. Het filmpje is meer dan alleen een grappig moment; het roept nostalgie op bij een generatie die is opgegroeid met vroege memes en virale video’s. Het is een herinnering aan een simpeler tijdperk van het internet, voordat sociale media werden gedomineerd door algoritmes en commerciële inhoud.
Ook nu, jaren later, wordt de uitspraak nog steeds gebruikt in TikToks, Instagram-memes en zelfs muziek. Voor de jongen zelf is dat een bewijs van hoe krachtig simpele momenten kunnen zijn. “Het is grappig om te zien hoe iets wat toen zo klein leek, nu nog steeds een plek heeft in de cultuur,” zegt hij.
Conclusie
Het verhaal van het “Okey, let’s go!”-jochie is meer dan alleen een meme; het is een verhaal over de kracht van spontaniteit en hoe kleine momenten een blijvende impact kunnen hebben. Hoewel hij inmiddels volwassen is geworden en zijn leven heeft opgebouwd, blijft zijn legendarische uitspraak een symbool van jeugdige vreugde en plezier. En wie weet, misschien horen we in de toekomst opnieuw iets van hem – maar één ding is zeker: “Okey, let’s go!” zal voor altijd in onze harten blijven.
Freek Rikkerink deelt hoopvol nieuws: “De behandeling slaat aan”
Het was een moment dat Nederland even stil liet staan. Tijdens een openhartig gesprek bij Eva Jinek vertelde Freek Rikkerink – de muzikant van het geliefde duo Suzan & Freek – dat er eindelijk licht aan het einde van de tunnel lijkt te zijn. Na maanden van onzekerheid, intensieve behandelingen en mentale krachttochten kan hij voorzichtig opgelucht ademhalen: de tumoren in zijn lichaam zijn kleiner geworden.
De zanger sprak met kalmte, maar ook met een merkbare emotionele diepte. Waar het gesprek eerder over muziek en toekomst ging, kwam dit keer vooral zijn persoonlijke reis centraal te staan – een verhaal over hoop, liefde en volharding.
De klap die alles veranderde
In mei van dit jaar kwam het nieuws dat niemand had zien aankomen. Freek werd geconfronteerd met een ernstige diagnose: uitgezaaide longk*nker. De aankondiging kwam als een schok, niet alleen voor zijn fans, maar ook voor de Nederlandse muziekwereld. Suzan & Freek besloten onmiddellijk hun agenda leeg te maken om zich volledig te kunnen richten op behandeling en herstel.
Toch duurde het niet lang voordat ze weer samen op het podium stonden. Muziek bleek voor beiden een manier om de realiteit aan te kunnen. “Zingen is voor ons meer dan werk,” vertelde Suzan destijds. “Het is wie we zijn. We halen er kracht uit.”
Sinds die eerste verklaring bleven de twee grotendeels buiten de media. Maar tijdens het recente interview bij Jinek besloten ze – voor het eerst sinds maanden – hun verhaal te delen.
De behandeling bij het Antoni van Leeuwenhoek
Freek wordt momenteel behandeld in het Antoni van Leeuwenhoek-ziekenhuis in Amsterdam, een gespecialiseerd centrum voor k*nkeronderzoek. Daar kreeg hij te horen dat er nieuwe medicatie beschikbaar was die mogelijk effect kon hebben.
“In beide longen zit een tumor,” vertelt hij rustig. “Verder zit het in mijn lymfeklieren, in mijn nek en in mijn bijnieren. Gelukkig niet in mijn hoofd.” De zanger legt uit dat zijn artsen voorzichtig optimistisch zijn. “Ze zeiden: er is medicatie die werkt bij sommige mensen. Je kunt het proberen. En dat heb ik gedaan.”
De resultaten zijn hoopvol: de tumoren zijn kleiner geworden. Dat nieuws heeft niet alleen hem, maar ook Suzan diep geraakt. “We leven weer iets lichter,” zegt ze zacht. “Elke goede uitslag voelt als een cadeautje.”
Een nieuw ritme van leven
De afgelopen maanden veranderden het dagelijks leven van het muzikale koppel ingrijpend. Waar ze vroeger vooral bezig waren met optredens, studio-opnames en tournees, draait hun leven nu om rust, balans en verbinding.
Freek vertelt dat hij zich in de beginperiode volledig heeft vastgebeten in het zoeken naar kennis. “Ik ben me enorm gaan verdiepen in verhalen van mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Wat hebben zij gedaan? Hoe hebben zij hoop gehouden? Dat deed ik soms achttien uur per dag.”
Terwijl Suzan bezig was met de babykamer – ze is hoogzwanger – richtte Freek zich op zijn herstel, zowel lichamelijk als mentaal. “Ik ben mijn voeding gaan aanpassen, meer gaan bewegen, maar vooral ook gaan werken aan mijn mentale veerkracht.”
De balans tussen Oost en West
In het gesprek vertelt Freek hoe hij zich niet alleen liet leiden door de westerse geneeskunde, maar ook inspiratie vond in oosterse denkwijzen. “In het Westen zien we het lichaam vaak als een chemische fabriek: iets is stuk, en dat proberen we te repareren. Maar de oosterse benadering kijkt naar de connectie tussen lichaam en geest. Die gedachte sprak me enorm aan.”
Hij begon te mediteren, te lezen over ademhaling en energie, en vond rust in het idee dat genezing niet alleen fysiek, maar ook mentaal begint. “Ik wil alles doen wat in mijn macht ligt. Niet afwachten, maar actief meewerken aan herstel.”
Suzan: ‘We leven in het nu’
Suzan Stortelder, die naast hem zat aan tafel bij Jinek, vertelde met zachte emotie dat de afgelopen tijd hun band nog hechter heeft gemaakt. “We proberen elke dag bewust te beleven. We weten niet wat de toekomst brengt, maar we willen de kans dat het goedkomt zo groot mogelijk maken.”
Ze straalde kalmte uit, ondanks de enorme druk waaronder ze als aanstaande moeder leeft. “Het universum heeft soms zijn eigen plannen,” zei ze. “En als het goed komt, dan willen wij daar bij zijn, samen.”
Hun woorden raakten zichtbaar ook de aanwezigen in de studio. Waar hun muziek vaak gaat over liefde en samen groeien, lijkt die boodschap nu meer dan ooit hun werkelijkheid te weerspiegelen.
Geen woede, wel acceptatie
Wat opvalt in Freeks houding is de totale afwezigheid van bitterheid. “Ik weet niet op wie ik boos zou moeten zijn,” zegt hij. “Dit is gewoon pech. Ik heb het verkeerde lot getrokken, dat is alles. Maar ik wil me niet verliezen in boosheid. Dat helpt me niet vooruit.”
Zijn nuchtere houding en positieve instelling worden door veel kijkers gezien als inspirerend. Op sociale media stromen de steunbetuigingen binnen, van fans tot collega-artiesten. Velen prijzen zijn openheid en kracht. “Freek laat zien wat echte moed is,” schrijft een fan op Instagram.
De kracht van verbinding
Suzan & Freek staan bekend om hun oprechte uitstraling – iets wat ook in deze moeilijke periode duidelijk voelbaar blijft. Hun liefde, teamwork en humor lijken een constante bron van steun.
Freek vertelt dat hij bewust probeert om verbinding te blijven zoeken, met familie, vrienden en fans. “Als ik één ding heb geleerd, is het dat je dit soort dingen niet alleen kunt dragen. De steun die we krijgen is overweldigend.”
Suzan knikt: “De berichten van mensen die zeggen dat ze aan ons denken, die voelen we echt. Het geeft kracht.”
Voorzichtig vooruitkijken
Hoewel het stel zich richt op de korte termijn, kijken ze ook voorzichtig naar de toekomst. De geplande tournee is nog niet van tafel, maar het tempo ligt lager. Alles draait nu om balans en energie. “We doen alleen wat goed voelt,” zegt Suzan. “En als dat betekent dat we minder optreden, dan is dat zo.”
Freek vult aan: “Ik voel me op dit moment stabiel, en daar ben ik dankbaar voor. Elke dag dat ik muziek kan maken, is een dag gewonnen.”
Liefde, muziek en hoop
De boodschap die Suzan & Freek met hun verhaal uitstralen, is er één van hoop en menselijke kracht. Ondanks alles blijven ze trouw aan hun positiviteit en aan elkaar.
“Mensen zeggen weleens dat we inspireren,” zegt Freek. “Maar eerlijk gezegd inspireren anderen mij ook. Iedereen die door iets moeilijks gaat en toch blijft lachen – dat is pas kracht.”
Hun verhaal raakt omdat het echt is: twee mensen die samen het leven omarmen, met alles wat daarbij hoort. Geen grootse woorden, maar stille vastberadenheid.
“Het komt zoals het komt,” besluit Freek. “En zolang we het samen kunnen doen, is dat genoeg.”