Algemeen
Ook al versta je er niks van, bij deze zangeres wil je vooraan staan
Ken je dat gevoel? Dat je op school een keuze had uit talen zoals Duits, Frans of Spaans, maar je nu wenst dat Portugees ook een optie was geweest? Die spijt komt vaak pas later in het leven, en voor ons is dat moment nu aangebroken. We zijn namelijk een bijzonder intrigerende zangeres tegengekomen, en hoewel we niet begrijpen wat ze zingt, voelen we wel dat we iets speciaals missen.
Een muzikale ontdekking
Het draait allemaal om een artiest die optreedt op het evenement ‘Que Rica Cumbia’, en het is direct duidelijk waarom haar optredens zo populair zijn. Haar charisma, talent en energie spatten eraf. Maar er is één probleem: we verstaan haar niet. En dat is zonde, want haar muziek heeft ons volledig in zijn greep.
Is het haar stem, haar uitstraling, of misschien de hele sfeer die ze creëert? Waarschijnlijk een combinatie van alles. Eén ding is zeker: deze zangeres weet hoe ze haar publiek moet betoveren, zelfs zonder dat we de woorden begrijpen.
De aantrekkingskracht van cumbia
Het evenement waar deze zangeres optreedt, Que Rica Cumbia, lijkt dé plek te zijn voor liefhebbers van Latijns-Amerikaanse muziek. Cumbia, een muziekgenre met wortels in Colombia, is aanstekelijk, ritmisch en maakt het bijna onmogelijk om stil te blijven zitten. Als je deze zangeres ziet optreden, begrijp je meteen waarom de kaartverkoop voor dit soort evenementen zo goed loopt.
Het enige wat we nog moeten doen, is uitzoeken hoe we aan tickets komen en wanneer de volgende editie is. Oh, en misschien een korte taalcursus volgen, want hoe leuk zou het zijn om eindelijk te begrijpen wat ze zingt?
Wie is deze mysterieuze zangeres?
Tot onze frustratie weten we nog niet eens haar naam. Haar optreden heeft ons volledig omvergeblazen, maar het lijkt alsof ze met een mysterieus aura omgeven is. Misschien is dat ook juist wat haar zo intrigerend maakt. Het is alsof we een verborgen juweel hebben ontdekt dat wacht om volledig ontrafeld te worden.
Volgens Google Translate betekent de naam van het evenement, ‘Que Rica’, zoiets als “wat lekker” of “wat mooi.” Als dat geen passende beschrijving is voor de sfeer die deze zangeres weet te creëren, weten we het ook niet meer.
Tijd om in actie te komen
De volgende stap is duidelijk: we moeten meer over haar te weten komen. Een korte zoektocht op sociale media en muziekplatforms levert vast genoeg op om een diepe duik in haar repertoire te nemen. En misschien is het ook tijd om te kijken naar vliegtickets, want als haar muziek ons al zoveel doet, kun je je voorstellen wat een live-optreden met ons zal doen.
De energie, de dans en de passie van Latijns-Amerikaanse muziek voelen niet alleen als een feestje, maar als een levensstijl. Het is de moeite waard om er helemaal voor te gaan, inclusief de reis naar Colombia om deze dame live te zien schitteren.
Een boodschap van bewondering
Terwijl we onze zoektocht voortzetten, kunnen we niet anders dan bewondering uitspreken voor de manier waarop muziek taalbarrières kan doorbreken. Je hoeft geen Portugees of Spaans te spreken om geraakt te worden door de emotie en kracht van een artiest. Muziek is een universele taal, en deze zangeres is daar het levende bewijs van.
Dus of je nu, net als wij, nog moet uitzoeken wie ze precies is, of je al fan bent van dit genre: laat dit een oproep zijn om jezelf open te stellen voor nieuwe muzikale ontdekkingen. Wie weet waar die je brengen – misschien wel naar een dansvloer in Colombia.
Wat wordt jouw volgende stap?
Terwijl wij druk bezig zijn met het boeken van tickets en uitzoeken wie deze mysterieuze ster is, willen we jou uitdagen om hetzelfde te doen. Laat je meeslepen door muziek die buiten je comfortzone ligt, ontdek artiesten waarvan je het bestaan nog niet kende, en laat je verrassen.
Want als muziek één ding duidelijk maakt, is het wel dat de wereld vol is van prachtige verhalen, ritmes en emoties – zelfs als je de woorden niet meteen begrijpt. Dus pak je agenda, kijk wanneer de volgende Que Rica Cumbia plaatsvindt en wie weet zien we elkaar daar, dansend op de aanstekelijke klanken van cumbia.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”