Algemeen
Uitgelekt: zoveel geld krijgt Rico Verhoeven voor een avondje knokken
Gisteravond boekte Rico Verhoeven een indrukwekkende overwinning op Levi Rigters, waarmee hij zijn wereldtitel voor de 21e keer op rij wist te verdedigen. Het was een spannend gevecht dat de vechtkunst van de 35-jarige kickbokser opnieuw in de schijnwerpers zette. Toch rijst bij fans niet alleen de vraag hoe lang Rico nog in de ring zal staan, maar ook wat hij eigenlijk verdient per partij. Verrassend genoeg is dat bedrag relatief bescheiden in vergelijking met de inkomsten van bokssensatie Jake Paul.
Verhoeven vs. Rigters: Een beladen avond in Arnhem
Het Gelredome in Arnhem was tot de nok toe gevuld met ruim 20.000 toeschouwers die reikhalzend uitkeken naar het gevecht tussen Rico Verhoeven en uitdager Levi Rigters. Het publiek kreeg waar voor zijn geld, want Rigters gaf in de eerste rondes verrassend goed tegenstand. In tegenstelling tot eerdere partijen van Verhoeven, waar de uitslag vaak al snel vast leek te staan, bleef het gevecht tot de vierde ronde spannend.
In de vierde ronde toonde Rico echter waarom hij al meer dan tien jaar ongeslagen is. Zijn ervaring, techniek en fysieke kracht waren simpelweg te veel voor Rigters, die nauwelijks meer in het spel voorkwam. Ondanks zijn nederlaag kreeg Rigters veel respect van het publiek, mede vanwege zijn mentale veerkracht. Slechts een week voor het gevecht verloor hij zijn vader, maar toch stond hij met vastberadenheid in de ring. Zijn emotionele opkomst en strijdlust maakten indruk.
Wat verdient Rico Verhoeven?
Hoewel Rico Verhoeven bekendstaat als een van de beste kickboksers ter wereld, zijn zijn inkomsten relatief bescheiden in vergelijking met die van boksers in andere disciplines. Volgens insiders verdient Rico ongeveer €200.000 per wedstrijd wanneer het gaat om standaardgevechten. Bij grotere partijen, zoals titelgevechten, loopt dit bedrag op tot ongeveer €500.000.
Hoewel dat een aanzienlijk bedrag is, verbleekt het naast de bedragen die sterren als Jake Paul verdienen. De Amerikaanse bokser, die bekendstaat om zijn bombastische shows en controversiële persoonlijkheid, verdient gemakkelijk tientallen miljoenen dollars per gevecht. Om een vergelijkbaar bedrag te verdienen, zou Rico bijna veertig keer de ring in moeten stappen.
Verschil in beloning: Kickboksen vs. Boksen
Het verschil in inkomsten is te verklaren door de uiteenlopende populariteit van de sporten. Kickboksen is wereldwijd minder groot dan boksen en trekt daardoor minder sponsoren, prijzengeld en uitzendrechten. Terwijl boksen regelmatig prime time wordt uitgezonden op grote Amerikaanse netwerken, heeft kickboksen een kleiner bereik en minder commerciële mogelijkheden.
Rico heeft zich hier eerder over uitgesproken. Hij vindt dat kickboksen meer waardering verdient, niet alleen vanwege de fysieke intensiteit, maar ook vanwege de complexiteit van de sport. “Mensen denken dat het alleen om vechten gaat, maar het is zoveel meer. Het is een mix van techniek, strategie en doorzettingsvermogen,” aldus Rico in een eerder interview.
Levi Rigters: De opkomende ster
De tegenstander van Rico, Levi Rigters, verdiende aanzienlijk minder aan het gevecht. Als relatieve nieuwkomer in de kickbokswereld heeft hij nog niet dezelfde status of inkomsten als Verhoeven. Zijn prestatie tegen de regerende kampioen was echter indrukwekkend en bevestigde zijn potentieel als toekomstige ster in de sport. Rigters zal ongetwijfeld meer kansen krijgen om zich te bewijzen en daarmee zijn inkomsten te verhogen.
Is het einde van Rico’s carrière in zicht?
Na zijn overwinning liet Rico doorschemeren dat zijn carrière misschien niet lang meer zal duren. Hoewel hij met zijn 35 jaar nog fit is en uitstekende prestaties levert, lijkt hij te overwegen om binnenkort afscheid te nemen van de ring. “Ik heb nog een contract tot 2026, maar ik denk dat het einde in zicht is,” zei hij in een interview na de wedstrijd.
Rico benadrukte dat hij zijn carrière op een hoogtepunt wil afsluiten. “Ik wil nog een paar mooie gevechten doen, maar ik wil niet doorgaan tot het moment dat ik niet meer op mijn best ben. Ik wil stoppen terwijl ik nog de beste ben.”
Wat brengt de toekomst voor Verhoeven?
Rico Verhoeven heeft al laten zien dat hij meer is dan alleen een vechter. Naast zijn carrière in de ring heeft hij geïnvesteerd in verschillende bedrijven, acteerde hij in films en bouwde hij een succesvol personal branding-imperium op. Het lijkt erop dat hij na zijn afscheid uit de sport een overstap zal maken naar andere gebieden waarin hij kan excelleren.
Ook wordt er gespeculeerd over een mogelijk gevecht buiten het kickboksen. Fans dromen van een clash met boksers zoals Tyson Fury of een cross-over gevecht in de stijl van Conor McGregor tegen Floyd Mayweather. Of dit realistisch is, blijft de vraag, maar het zou ongetwijfeld een van de meest bekeken gevechten ooit kunnen worden.
Conclusie
De partij tussen Rico Verhoeven en Levi Rigters was niet alleen een sportief spektakel, maar ook een reminder van de status van Verhoeven als een van de grootste kickboksers aller tijden. Terwijl hij zijn overwinningsreeks voortzet, blijft de vraag hoeveel gevechten hij nog in zich heeft.
Rico’s inkomen, hoe indrukwekkend ook, benadrukt de kloof tussen kickboksen en boksen in termen van populariteit en commerciële mogelijkheden. Toch heeft Rico iets dat niet in cijfers uit te drukken is: het respect en de bewondering van fans wereldwijd. Zijn nalatenschap als koning van het kickboksen is al verzekerd, ongeacht hoeveel partijen hij nog vecht.
De toekomst van de sport lijkt in handen van nieuwkomers zoals Rigters, maar Rico zal voor altijd een icoon blijven in de wereld van vechtsporten. Fans zullen elke minuut van zijn resterende tijd in de ring koesteren, terwijl ze tegelijkertijd speculeren over wat zijn volgende stappen zullen zijn. Eén ding is zeker: met Rico Verhoeven is het nooit saai.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”