Algemeen
Emotionele John van ‘t Schip staat opnieuw stil bij verschrikkelijk verlies
John van ’t Schip: Het verlies van twee dierbaren binnen een paar jaar
Het leven van voormalig profvoetballer en voetbaltrainer John van ’t Schip is de afgelopen jaren gekenmerkt door groot verdriet en verlies. Vorig jaar moest hij afscheid nemen van zijn vrouw en grote liefde, Daniëlle, en enkele jaren eerder verloor hij al zijn zus. Deze tragische gebeurtenissen hebben een diepe impact gehad op zijn leven. Op sociale media staat John stil bij het verlies van zijn zus, die vandaag precies vijf jaar geleden 0verleed.
Wie is John van ’t Schip?
John van ’t Schip, geboren op 30 december 1963, is een Nederlands-Canadees voetbaltrainer en voormalig profvoetballer. Hij speelde een groot deel van zijn carrière bij Ajax en won talloze prijzen, waaronder de Eredivisie-titel, de KNVB Beker en de Europacup II. Als international maakte hij deel uit van het Nederlands elftal dat in 1988 het EK won.
Na zijn actieve voetbalcarrière begon Van ’t Schip aan een loopbaan als trainer. Hij coachte teams in binnen- en buitenland, waaronder Melbourne City in Australië en het nationale team van Griekenland. Het afgelopen jaar was hij hoofdtrainer van Ajax, maar onlangs kwam er in goed overleg een einde aan zijn samenwerking met de club. Na een turbulent jaar, waarin zowel privé- als werkleven uitdagend waren, lijkt John nu een stap terug te doen om de balans te hervinden.
Het verlies van zijn vrouw Daniëlle
In november 2022 verloor John zijn vrouw Daniëlle, met wie hij bijna vier decennia samen was. Ze 0verleed na een lange strijd tegen k*nker. Daniëlle was niet alleen Johns grote liefde, maar ook zijn rots in de branding. Samen deelden ze een leven vol hoogte- en dieptepunten en kregen ze twee kinderen, Davy en Estelle.
Na haar 0verlijden sprak John openhartig over het intense verdriet en de leegte die haar afwezigheid achterliet. “Ze was mijn steun en toeverlaat, mijn alles,” zei hij destijds. “Het gemis is onbeschrijfelijk, maar de herinneringen aan haar liefde, kracht en humor houden ons op de been.”
Voor John en zijn kinderen is het verwerken van dit verlies een langzaam proces. Het 0verlijden van Daniëlle heeft hen dichter bij elkaar gebracht, terwijl ze samen manieren vinden om met het verdriet om te gaan en haar herinnering levend te houden.
Het 0verlijden van zijn zus
Naast het verlies van zijn vrouw, heeft John ook te maken gehad met een ander zwaar verlies. Vandaag is het precies vijf jaar geleden dat hij afscheid moest nemen van zijn zus. Op Instagram herdenkt hij haar met een ontroerende post. Bij een foto waarop zijn zus breeduit lacht, schrijft hij: “5 jaar zonder deze prachtige lach.”
Zijn woorden geven een glimp van het verdriet dat nog steeds aanwezig is. Het verlies van een zus is al moeilijk genoeg, maar gecombineerd met het recente 0verlijden van zijn vrouw wordt de zwaarte van de situatie nog duidelijker. John heeft nooit veel gesproken over zijn zus in het openbaar, maar zijn Instagram-post laat zien hoe diep haar afwezigheid wordt gevoeld.
Twee immense verliezen
Het verlies van twee dierbaren in korte tijd is een van de zwaarste beproevingen die iemand kan meemaken. Voor John was Daniëlle zijn levenspartner en grootste steun. Haar 0verlijden betekende niet alleen het verlies van zijn vrouw, maar ook van zijn grootste vertrouweling. De pijn van dit verlies wordt versterkt door de herinnering aan zijn zus, die vijf jaar geleden 0verleed.
John heeft altijd bekendgestaan om zijn veerkracht, zowel op het voetbalveld als daarbuiten. Toch zijn deze verliezen zwaar om te dragen. Het is een herinnering dat zelfs degenen die op het eerste gezicht sterk lijken, diepgaande kwetsbaarheden en verdriet kunnen ervaren.
Hoe John kracht vindt
In interviews en op sociale media heeft John van ’t Schip laten zien hoe hij omgaat met deze moeilijke tijden. Hij benadrukt het belang van familie en vriendschappen, die hem helpen het verlies te verwerken. Zijn kinderen, Davy en Estelle, spelen een cruciale rol in zijn leven. Samen werken ze eraan om hun levens weer op te bouwen, terwijl ze de herinneringen aan Daniëlle en hun tante in ere houden.
Daarnaast vindt John kracht in zijn werk en zijn liefde voor voetbal. Hoewel hij recentelijk besloot om zijn functie bij Ajax neer te leggen, blijft het spel een belangrijke uitlaatklep voor hem. Voetbal is altijd een groot deel van zijn leven geweest en biedt hem een structuur en doel, zelfs in tijden van verdriet.
De steun van fans en vrienden
De reacties op Johns Instagram-post over zijn zus laten zien hoeveel steun hij krijgt van vrienden, collega’s en fans. Velen spreken hun medeleven uit en delen hun eigen ervaringen met verlies. Deze steun lijkt een lichtpuntje te zijn voor John, die altijd een warme band heeft gehad met zijn publiek.
Voor veel mensen is John van ’t Schip meer dan alleen een voetballer of trainer. Hij is een voorbeeld van hoe je met kracht en waardigheid moeilijke tijden kunt doorstaan. Zijn openheid over zijn verdriet helpt anderen om te zien dat het oké is om je kwetsbaar op te stellen, zelfs als je bekendstaat om je sterkte.
Herinneringen levend houden
Een terugkerend thema in Johns leven is het belang van herinneringen. Hij spreekt vaak over Daniëlle en zijn zus, niet alleen om hen te herdenken, maar ook om hun invloed op zijn leven te erkennen. Voor John is het belangrijk dat hun lach, liefde en levensvreugde blijven voortleven in de mensen die van hen hielden.
Deze focus op herinneringen helpt hem om door te gaan. In interviews heeft hij gezegd dat het terugkijken op foto’s en het delen van verhalen over zijn dierbaren een manier is om hen dichtbij te houden, zelfs nu ze er niet meer zijn.
Toekomstperspectief
Nu John van ’t Schip een nieuwe fase ingaat, zowel professioneel als persoonlijk, blijft hij een inspiratiebron voor velen. Zijn openheid over verdriet, gecombineerd met zijn vastberadenheid om door te gaan, toont zijn uitzonderlijke karakter.
Hoewel het pad dat voor hem ligt onzeker is, blijft John gefocust op wat echt belangrijk is: zijn familie, de herinneringen aan zijn geliefden, en het voortzetten van zijn eigen leven met de veerkracht die hem kenmerkt.
Conclusie
John van ’t Schip is een man die zowel triomfen als tragedies heeft gekend. Zijn verlies van zowel zijn vrouw Daniëlle als zijn zus binnen een paar jaar is een zware last, maar hij blijft zich staande houden. Met de steun van zijn familie, vrienden, en fans herdenkt hij zijn dierbaren op een manier die hun liefde en levensvreugde levend houdt.
Zijn verhaal is een krachtig voorbeeld van hoe verdriet en hoop hand in hand kunnen gaan, en hoe herinneringen ons kunnen helpen om verder te gaan, zelfs in de moeilijkste tijden.
Nederland neemt afscheid van Viola Holt: “Ze stond midden in het leven”
De televisie- en radiowereld reageert geschokt op het plotselinge heengaan van Viola Holt. De oud-presentatrice, jarenlang een geliefd gezicht op de Nederlandse televisie, is op 76-jarige leeftijd onverwachts thuis onwel geworden in haar woning in Muiderberg. Hulpd!ensten kwamen gisteravond laat ter plaatse, maar konden haar niet meer helpen. Nederland verliest een icoon dat generaties kijkers heeft geraakt.
Volgens mensen uit haar nabije omgeving gebeurde het volledig onverwacht. Viola was vitaal, actief en vol levenslust. Enkele uren voordat het noodlot toesloeg, plaatste ze nog een liefdevolle boodschap op sociale media — woorden die nu extra betekenis hebben gekregen.
Een leven vol warmte en positiviteit
Dat Viola kerngezond was, bevestigt ook Evert Santegoeds, hoofdredacteur van Privé. In een video-interview met De Telegraaf zei hij:
“Ze was in topvorm. Een vriendin had nog foto’s geplaatst van een lunch met Viola. Ze straalde, zoals altijd. Niemand had dit kunnen voorzien.”
Santegoeds beschreef haar als een vrouw die midden in het leven stond. “Ze was bezig met nieuwe plannen, ze was gelukkig. Dat maakt dit nieuws des te onwerkelijker.”
Haar laatste woorden aan het publiek
Wat het verdriet voor velen nog groter maakt, is het ontroerende bericht dat Viola enkele uren voor haar 0verlijden plaatste op X (voorheen Twitter). Ze schreef:
“Wat een fijne dag: huishouden, boodschappen, boswandeling, één whiskeytje op het terras, Thai food op het fornuis, en kijkend naar de prachtige grote maan, genietend van de Peer Gynt-suite op de radio. Allemaal iets om blij van te worden, en dankbaar voor onverwachte geluksmomenten.”
Een boodschap die, gezien de timing, door velen wordt ervaren als een poëtisch en liefdevol afscheid.
Journalist Aran Bade noemde het bericht “ontroerend mooi”.
“Het is alsof ze haar laatste dag precies heeft beleefd zoals ze wilde: rustig, dankbaar, en vol waardering voor het leven.”
Ook collega-journalist Wierd Duk reageerde:
“Wat een prachtige laatste woorden. Zo puur, zo echt.”
Het bericht werd inmiddels duizenden keren gedeeld. Voor velen symboliseert het hoe Holt altijd in het leven stond — met aandacht voor het kleine geluk en een hart vol dankbaarheid.
Een telefoontje dat alles veranderde
Paragnost Thomas Woolthuis (66), een van Viola’s dierbaarste vrienden, vertelde aan De Telegraaf dat hij gisteravond laat werd gebeld door haar partner Peter, met wie Viola 37 jaar samen was.
“Hij belde en zei: ‘Het gaat niet goed.’ En op dat moment voelde ik het. Nog voordat hij iets uitlegde, wist ik wat er was gebeurd.”
Thomas en zijn partner stapten direct in de auto richting Muiderberg.
“We reden in het donker, bijna geen verkeer. Je weet waar je naartoe gaat, maar het dringt nog niet echt door.”
Eenmaal aangekomen, bleef de kleine kring vrienden de hele nacht samen.
“Niemand wilde naar huis. We bleven bij elkaar, hielden elkaar vast, letterlijk en in woorden. Het was intens, stil en liefdevol.”
“Ze was zó levenslustig”
Thomas spreekt met bewondering over hoe gezond en energiek Holt de laatste tijd was.
“Het ging juist ontzettend goed met haar. Ze was vrolijk, actief, en had haar energie helemaal teruggevonden. Ze sportte, at bewust, en dronk nauwelijks. Ze zei vaak lachend: ‘Mijn energetische leeftijd is zestig.’ En dat geloofde je ook meteen.”
Volgens hem genoot ze de laatste jaren zichtbaar van haar vrijheid. “Ze had rust gevonden, zonder de druk van de omroepwereld. Ze straalde een soort vrede uit.”
Spiritualiteit als levenspad
In de laatste fase van haar leven hield Viola zich intensief bezig met spiritualiteit. Ze verdiepte zich in Reiki, meditatie en energiewerk — onderwerpen die haar rust en zingeving boden.
“Ik heb haar zelf mogen inwijden in Reiki,” vertelt Woolthuis. “Ze zei vaak: ‘Ik ben klaar met de harde kant van de media. Ik zoek warmte, zachtheid en stilte.’ En dat vond ze.”
Mensen die haar goed kenden, beschrijven hoe Viola de laatste jaren een nieuwe balans had gevonden. Ze gaf spirituele workshops, bezocht natuurretraites en inspireerde anderen met haar nuchtere kijk op het leven.
“Ze had een prachtige mix van spirituele diepgang en Hollandse nuchterheid,” zegt Woolthuis. “Ze geloofde dat liefde en positiviteit de sterkste krachten zijn die we hebben.”
Geen grootse uitvaart, maar een intiem afscheid
Ondanks haar bekendheid zal Viola niet groots worden herdacht met camera’s en pers. Volgens mensen uit haar directe kring wordt ze in besloten kring gecremeerd, enkel in aanwezigheid van haar partner, familie en enkele dierbare vrienden.
“Het wordt heel klein,” zegt Woolthuis. “Alleen de mensen die echt bij haar hoorden. Met aandacht, stilte en liefde. Precies zoals ze leefde.”
Er wordt geen officiële publieke ceremonie verwacht. Wel hebben fans op sociale media aangegeven dat ze later graag een herdenkingsmoment zouden zien — bijvoorbeeld door samen muziek van de Peer Gynt Suite te draaien, zoals Viola dat op haar laatste avond deed.
Een vrouw die generaties inspireerde
Viola Holt groeide in de jaren tachtig en negentig uit tot een van de meest geliefde gezichten van de Nederlandse televisie. Ze was te zien in populaire programma’s als De 5 Uur Show en Tijd voor Twee, waar haar charme, humor en oprechte betrokkenheid bij mensen de toon zetten.
Ze werd geroemd om haar optimisme en menselijke warmte. In een tijd waarin televisie vaak afstandelijk was, bracht Viola juist nabijheid en echtheid. Ze kon een gesprek voeren met een wereldster of een onbekende gast, en altijd voelde het oprecht.
Naast haar televisiecarrière werkte ze ook op radio, deed ze vrijwilligerswerk en bleef ze betrokken bij maatschappelijke thema’s. Haar interesse in mensen, muziek en spiritualiteit bleef tot haar laatste dag haar drijvende kracht.
Dankbaarheid als nalatenschap
Hoewel haar plotselinge heengaan voor velen als een schok komt, overheerst bij haar vrienden en collega’s ook dankbaarheid. Dankbaarheid voor de warmte die ze bracht, voor haar humor en haar onverwoestbare levenslust.
Een voormalige collega vatte het mooi samen:
“Viola leefde intens, lief, en zonder haast. Ze maakte van elke dag iets bijzonders — zelfs van een gewone donderdag in november.”
En dat blijkt ook uit haar laatste woorden aan de wereld: een eenvoudig bericht over een mooie dag, een glas whiskey, muziek en de maan.
Die woorden klinken na als een
boodschap aan iedereen die haar kende:
vier het leven, wees
dankbaar, en geniet van het nu.