Algemeen
Linda de Mol onder vuur vanwege gedrag in Laren: “Wie denk je wel niet dat je bent!?”
In het pittoreske Laren is ophef ontstaan na een mislukte samenwerking rondom opnames van de populaire serie Gooische Vrouwen. Linda de Mol, gezicht van de serie, had afspraken gemaakt met lokale ondernemers om scènes op te nemen, maar kwam tot groot ongenoegen van de betrokkenen niet opdagen. Voor velen was dit een unieke kans om hun zaak in de kijker te zetten, maar die verwachtingen werden de grond in geboord. De teleurstelling en frustratie onder de ondernemers zijn groot, en sommige spreken zelfs hun woede openlijk uit.
Het ‘Gooische Vrouwen’-Effect in Laren
Laren is al jarenlang het decor van Gooische Vrouwen, de serie waarin de extravagante levens van Cheryl, Claire, Anouk en Roelien centraal staan. Fans van de serie bezoeken regelmatig de locaties waar hun favoriete scènes zijn opgenomen, waardoor de ondernemers in het dorp profiteren van de toegenomen populariteit. Dit zogenaamde ‘Gooische Vrouwen’-effect heeft de afgelopen jaren gezorgd voor een stroom van bezoekers en klanten die maar al te graag een stukje Gooische glamour willen ervaren.
Voor ondernemers biedt een samenwerking met de serie vaak gouden kansen. Of het nu gaat om een bloemenstal of een brasserie, het in beeld komen in zo’n populaire productie kan direct leiden tot extra klanten en naamsbekendheid. Maar voor sommige ondernemers in Laren heeft deze kans zich dit keer niet vertaald naar succes, en dat heeft kwaad bloed gezet.
Bloemist Jeroen Holla: “Ze kwamen niet opdagen”
Een van de teleurgestelde ondernemers is Jeroen Holla, eigenaar van bloemenstal Bloom & More. Jeroen had zijn dag volledig vrijgemaakt voor de opnames, in de hoop dat zijn bloemenstal een prominente rol zou krijgen in de serie. “Ze zouden bij mij komen filmen, maar ze zijn nooit gekomen,” vertelt hij teleurgesteld in een interview met De Telegraaf.
Volgens Jeroen was alles tot in de puntjes voorbereid. “Ik was er helemaal klaar voor. Ze zouden eerst ergens gaan lunchen en daarna naar mijn kraam komen. Maar uiteindelijk kwam er niemand opdagen.” De afzegging kwam niet alleen onverwacht, maar zorgde ook voor een flinke domper op zijn enthousiasme.
De ondernemer zag de opnames als een uitgelezen kans om extra publiciteit te genereren. “Dan was ik ineens ‘die Gooise bloemenman’ geworden. Mensen komen dan sneller naar je kraam, gewoon omdat ze je herkennen.” Voor Jeroen voelt het alsof hij een unieke kans is misgelopen, en de teleurstelling is dan ook groot.
Brasserie Mauve Voelt de Frustratie
Jeroen is niet de enige ondernemer in Laren die zich benadeeld voelt door de annulering. Ook bij brasserie Mauve, een populaire horecagelegenheid in het dorp, zorgde de afzegging voor frustratie. De brasserie had speciaal een groot deel van het terras vrijgehouden voor de opnames, wat ten koste ging van reguliere reserveringen.
“Ze hebben een dag van tevoren afgezegd,” vertelt de eigenaar van de brasserie. “Daar waren we heel boos over, want wij hebben ons reserveringssysteem tijdelijk gesloten.” De eigenaar benadrukt dat de reservering niet alleen een commerciële opoffering was, maar ook een gemiste kans op zichtbaarheid. “We hoopten dat onze brasserie extra aandacht zou krijgen dankzij de opnames, maar dat viel in het water.”
Gemiste Kans voor Ondernemers
De annulering door Linda de Mol en haar team wordt door veel ondernemers gezien als een gemiste kans. Het filmen voor Gooische Vrouwen had hun zaken extra zichtbaarheid kunnen geven en mogelijk nieuwe klanten kunnen aantrekken. Voor een klein dorp als Laren, waar veel bedrijven afhankelijk zijn van lokale bezoekers en toeristen, zijn dergelijke momenten van promotie erg belangrijk.
Hoewel het succes van de serie doorgaans een positieve impact heeft op het dorp, laat dit incident zien dat de verwachtingen ook kunnen tegenvallen. Ondernemers die tijd en energie investeren in voorbereidingen voelen zich teleurgesteld en soms zelfs misbruikt wanneer afspraken niet worden nagekomen.
Kritiek op Linda de Mol
De annulering heeft niet alleen geleid tot teleurstelling, maar ook tot kritiek op Linda de Mol zelf. Sommige ondernemers vragen zich af waarom de afspraken niet zijn nagekomen en voelen zich respectloos behandeld. “Wie denk je wel niet dat je bent?” klonk het bij een van de getroffen ondernemers. De woede is vooral gericht op het gebrek aan communicatie en de onverwachte afzeggingen, die volgens de ondernemers beter en eerder hadden kunnen worden gecommuniceerd.
De situatie heeft ook een bredere discussie op gang gebracht over de balans tussen het commerciële succes van een productie zoals Gooische Vrouwen en de belangen van de lokale gemeenschap. Terwijl de serie Laren vaak in een positief daglicht stelt, voelen ondernemers zich soms over het hoofd gezien of ondergewaardeerd.
Een Les voor Toekomstige Samenwerkingen
Het incident met de opnames in Laren benadrukt het belang van duidelijke communicatie en betrouwbare afspraken, vooral wanneer lokale bedrijven betrokken zijn. Voor de getroffen ondernemers is dit een bittere pil, maar het biedt ook een les voor toekomstige samenwerkingen.
Ondernemers hopen dat productiebedrijven zoals die van Gooische Vrouwen in de toekomst meer rekening houden met de impact van hun beslissingen op kleine bedrijven. Door beter te plannen en openlijk te communiceren, kunnen dit soort situaties worden voorkomen.
Conclusie: Een Domper voor Laren
Wat begon als een veelbelovende kans voor lokale ondernemers in Laren, eindigde in frustratie en teleurstelling. De annulering van de opnames voor Gooische Vrouwen heeft laten zien dat zelfs de meest glamoureuze producties niet zonder problemen verlopen.
Hoewel de serie doorgaans een positieve invloed heeft op de lokale gemeenschap, heeft dit incident een andere kant van de samenwerking belicht. Voor ondernemers zoals Jeroen Holla en de eigenaren van brasserie Mauve blijft er niets anders over dan hopen op betere afspraken in de toekomst.
Ondanks deze tegenslag blijft Laren een geliefd decor voor fans van de serie, en de ondernemers hopen dat dit hen uiteindelijk alsnog nieuwe kansen zal bieden. Maar voor nu overheerst de teleurstelling, en de vraag blijft hangen: “Wie denk je wel niet dat je bent?”
Het jaarlijkse kerstpraatje van koning Willem-Alexander heeft ook dit jaar veel losgemaakt. In een toespraak die tegelijk ingetogen en indringend was, richtte de koning zich niet alleen op het hier en nu, maar vooral op de toekomst. Zijn boodschap was helder: wie vandaag leeft, draagt verantwoordelijkheid voor morgen. En die verantwoordelijkheid gaat verder dan individuele keuzes; ze raakt aan hoe wij samenleven, hoe wij omgaan met verschillen en hoe wij de wereld achterlaten voor de generaties na ons.
Een wereld in beweging, maar niet altijd in de goede richting
Volgens Koning Willem-Alexander staat de wereld onder druk. Conflicten, polarisatie, klimaatproblemen en onzekerheid over democratische waarden maken dat het vertrouwen in de toekomst bij veel mensen wankelt. De koning benoemde dat zonder dramatiek, maar ook zonder het te verbloemen. Hij stelde dat het misschien niet goed gaat met de wereld, maar dat dat niet betekent dat we machteloos zijn.
Juist in tijden van onzekerheid, zo benadrukte hij, is het van belang om niet te vervallen in cynisme of apathie. Kleine stappen, dicht bij huis, kunnen samen een groot verschil maken. Dat begint volgens hem met zorg dragen voor wat ons verbindt: onze democratie, onze rechtsstaat, onze vrijheid en onze verantwoordelijkheid voor elkaar.
Verantwoordelijkheid begint dichtbij
De koning wees erop dat verantwoordelijkheid geen abstract begrip is. Het gaat niet alleen om grote politieke beslissingen of internationale afspraken, maar om hoe mensen elkaar dagelijks behandelen. Luisteren naar elkaar, oog hebben voor verschillen en bereid zijn elkaar te helpen, vormen volgens hem de basis van een gezonde samenleving.
Weerbaarheid en zelfredzaamheid noemde hij daarbij essentiële vaardigheden. Niet als individualistische idealen, maar juist als eigenschappen die binnen een gemeenschap tot bloei komen. Zonder onderlinge verbondenheid, zo waarschuwde hij, verliest een samenleving haar samenhang.
De rol van opvoeding en voorbeeldgedrag
Een belangrijk deel van de toespraak richtte zich op kinderen en jongeren. Volgens de koning is het cruciaal dat zij van jongs af aan meekrijgen wat het betekent om respectvol en verantwoordelijk in de wereld te staan. Niet door hen voortdurend te beoordelen of af te rekenen, maar door ruimte te bieden om te leren, fouten te maken en te groeien.
Hij sprak zijn zorg uit over een samenleving waarin vergissingen keihard worden afgestraft en waarin jonge mensen zich voortdurend bekeken en beoordeeld voelen. Of het nu gaat om uiterlijk, achtergrond, seksuele gerichtheid of prestaties: angst om te falen kan verlammend werken. De koning pleitte daarom voor meer mildheid en begrip, zodat jongeren de vrijheid ervaren om zichzelf te ontwikkelen.
Polarisatie en verharding als risico
Ook het toenemende wij-zij-denken kwam aan bod. Willem-Alexander waarschuwde voor een wereld waarin meningsverschillen steeds verder worden aangescherpt en conflicten direct escaleren. Online en offline ziet hij hoe mensen elkaar verdacht maken, bedreigen of wegzetten, vaak zonder echt naar elkaar te luisteren.
Volgens de koning is dat een gevaarlijke ontwikkeling. Niet alleen omdat het relaties onder druk zet, maar ook omdat het de fundamenten van de democratie aantast. Een samenleving kan verschillen verdragen, zo stelde hij, maar alleen als er ruimte blijft voor dialoog en wederzijds respect.
Vrijheid onder druk
In zijn toespraak keek de koning ook verder dan de Nederlandse grenzen. Hij benoemde de opkomst van autoritaire regimes en het afbrokkelen van democratische waarden in delen van de wereld. Hij sprak over dictators die terrein winnen en over samenlevingen waarin vrijheid steeds verder wordt ingeperkt.
Daarnaast waarschuwde hij voor een toekomst waarin mensen zich kritiekloos laten leiden door technologie en algoritmes “zonder ziel”. Technologie kan veel goeds brengen, erkende hij, maar mag nooit de plaats innemen van menselijke waarden, ethiek en verantwoordelijkheid.
Zorg voor de leefomgeving
Een ander belangrijk thema was de staat van onze leefomgeving. Willem-Alexander noemde vervuiling en klimaatverandering expliciet als bedreigingen voor toekomstige generaties. Hij stelde dat we onze kinderen geen wereld moeten nalaten waarin de natuurlijke basis onder het leven is aangetast.
Daarmee riep hij niet alleen op tot grote internationale oplossingen, maar ook tot bewustwording op individueel en lokaal niveau. Hoe we omgaan met energie, natuur en ruimte is volgens hem direct verbonden met de vraag wat voor wereld we doorgeven.
Het persoonlijke perspectief van een vader
Een van de meest persoonlijke momenten in de toespraak was toen de koning sprak over zijn eigen ervaring als vader. Hij herinnerde zich nog goed hoe zijn wereld veranderde op het moment dat hij zijn dochters voor het eerst in zijn armen hield. Alles werd relatief, behalve dat kleine leven waarvoor hij verantwoordelijkheid voelde.
Hij beschreef dat gevoel als een oergevoel: de drang om te beschermen, om geluk te bieden en om het kwaad zoveel mogelijk buiten te houden. Zelfs tijdens gebroken nachten, zo gaf hij toe, bleef dat gevoel dominant. Die persoonlijke ervaring gebruikte hij om te laten zien dat zorg voor de toekomst niet abstract is, maar diep menselijk.
Denken voorbij het eigen leven
De kern van het kerstpraatje was uiteindelijk een oproep om voorbij het eigen leven te denken. Niet alleen bezig zijn met vandaag, maar ook met de vraag hoe onze keuzes doorwerken in de levens van anderen, nu en later. Iedere generatie, zo stelde de koning, heeft de plicht om de wereld in iets betere staat over te dragen dan zij haar aantrof.
Dat hoeft niet perfect te zijn. Het gaat om intentie, om verantwoordelijkheid en om bereidheid om samen te werken. Juist in een tijd waarin problemen groot en complex lijken, is het volgens Willem-Alexander belangrijk om te blijven geloven in de kracht van menselijke verbondenheid.
Een boodschap van hoop, zonder naïviteit
Hoewel de toespraak kritische noten bevatte, was het geen somber verhaal. Integendeel: de koning sprak vanuit een voorzichtig optimisme. Hij erkende de problemen, maar benadrukte dat mensen niet machteloos zijn. Door aandacht te hebben voor elkaar, door ruimte te bieden aan verschillen en door verantwoordelijkheid te nemen voor de toekomst, kan er volgens hem wel degelijk iets veranderen.
Zijn kerstboodschap was daarmee geen simpele wens, maar een uitnodiging tot reflectie. Een uitnodiging om stil te staan bij wat ons bindt, wat we belangrijk vinden en welke wereld we willen nalaten. Niet alleen voor onze eigen kinderen, maar voor iedereen die na ons komt.
In een tijd van snelle veranderingen en onzekerheden riep koning Willem-Alexander op tot iets ogenschijnlijk eenvoudigs, maar fundamenteels: menselijkheid. Want juist daarin, zo maakte hij duidelijk, schuilt de kracht om de toekomst vorm te geven.