Algemeen
Enorme teleurstelling voor OML-Roy en zijn vrouw
Roy, bekend van het programma Over Mijn L!jk, en zijn vrouw Annick maken een zware tijd door. De twee gingen onlangs naar een concert van Jan Smit en hadden gehoopt een leuke avond te beleven. Het stel, dat probeert ondanks alles positieve momenten te blijven vinden, genoot van het optreden. Toch kwam er een domper aan het einde van de avond, toen Jan Smit weigerde met hen op de foto te gaan.
Op haar Instagramaccount deelt Annick een video van het concert, waarin te zien is hoe zij en Roy volop plezier hadden. Bij de beelden schrijft Annick: “Jammer dat Jan Smit niet op de foto wilde.” Hoewel dit misschien een klein voorval lijkt, raakte het de twee toch. Voor Roy en Annick, die in hun dagelijks leven veel uitdagingen ondervinden, zijn zulke momenten van vreugde en erkenning belangrijk.
Diagnose Hersentum0r
In december 2018 kreeg Roy het verwoestende nieuws dat hij een hersentum0r heeft. Sindsdien staat het leven van het echtpaar volledig op zijn kop. Via sociale media deelt Annick openhartig hun ervaringen en de vele obstakels die ze sindsdien moeten overwinnen. Onlangs deelde ze een terugblik op het moment van de diagnose, waarbij ze vertelde over de onzekerheid die hen toen overviel.
Roy moest meerdere behandelingen ondergaan, waaronder chemotherapie. Helaas bleek hij allergisch voor een van de stoffen in de chemotherapie. Annick vertelt hierover: “Eén op de zoveel mensen is allergisch voor een stofje in de chemo, en daar hoorde jij bij.” Deze complicatie maakte het hele behandeltraject nog lastiger en bracht nieuwe zorgen met zich mee. Roy’s leven, en dat van Annick, is sindsdien sterk veranderd.
Nieuwe Uitdagingen in Roy’s Dagelijkse Leven
De hersentum0r heeft ervoor gezorgd dat Roy’s leven niet meer hetzelfde is als voorheen. Dingen die vroeger vanzelfsprekend waren, vergen nu veel inspanning. Vorige maand deelde Annick een update waarin ze uitlegde hoe intensief Roy’s behandelingen zijn geworden. Hij volgt therapieën waarin hij werkt aan emotieherkenning en reacties in sociale situaties – vaardigheden die hij door de tum0r moeilijker beheerst.
Deze oefeningen zijn belangrijk voor zijn dagelijkse functioneren, maar tegelijkertijd zwaar voor hem en voor Annick. Het koppel probeert een balans te vinden tussen de fysieke en mentale uitdagingen die ze tegenkomen. Elke stap vooruit, hoe klein ook, geeft hun wat hoop en moed om door te gaan.
De Impact van Zware Gedachten en Onzekerheid
Annick beschrijft ook de emotionele impact van de situatie. Het constant leven met zware gedachten en de onzekerheid over de toekomst weegt zwaar op Roy, maar ook op haarzelf. Ze benadrukt hoe moeilijk het is om het gevoel te hebben zonder perspectief te leven en tegelijkertijd je geliefde bij te staan in zijn strijd.
In een recente post schreef Annick dat de last van de z!ekte niet alleen op Roy drukt, maar ook op haar. Ze wil de ervaring van een naaste van een patiënt delen, omdat vaak vergeten wordt hoe intens en zwaar dit ook voor hen is. “Ik wil de naasten een virtuele knuffel geven en zeggen: je bent niet alleen.”
Annick moedigt mensen aan om niet alleen naar de pat!ënt te kijken, maar ook oog te hebben voor de naasten die vaak in stilte een zware strijd voeren. Haar bericht was bedoeld als steunbetuiging en om een stukje begrip te kweken bij anderen die mogelijk in soortgelijke situaties verkeren.
Een Oproep tot Begrip en Ondersteuning
Annick’s posts zijn eerlijk en laten zien hoe veerkrachtig zij en Roy proberen te zijn. Ze roept op tot meer aandacht en begrip voor naasten van patiënten, die soms vergeten worden in de schaduw van de z!ekte. Ze wijst erop dat zij ook behoefte hebben aan steun en erkenning. De virtuele knuffel die ze aanbiedt, is niet alleen een gebaar van medeleven, maar ook een oproep aan anderen om niet voorbij te gaan aan de mensen achter de schermen die vaak in stilte lijden.
Een Moment van Hoop in Zware Tijden
Het concert van Jan Smit was bedoeld als een lichtpuntje in de zware periode die Roy en Annick doormaken. Ondanks de teleurstelling aan het einde van de avond, doet Annick haar best om te focussen op de positieve momenten. Ze weet hoe belangrijk het is om herinneringen te creëren en af en toe even te ontsnappen aan de dagelijkse realiteit van het z!ek zijn.
Annick blijft via haar sociale media een kijkje geven in hun leven en strijd. Haar berichten zijn niet alleen bedoeld om hun verhaal te delen, maar ook om anderen te inspireren en te laten zien dat ze niet alleen zijn in hun gevecht tegen z!ekte en onzekerheid. Ze blijft benadrukken dat het vinden van kleine momenten van geluk hen helpt om door te gaan, hoe zwaar het ook soms is.
De reacties op Annick’s posts laten zien hoeveel steun zij en Roy ontvangen van volgers en vrienden. Mensen laten weten hoe inspirerend ze het vinden dat het stel hun weg blijft vinden in de moeilijkste omstandigheden. Veel volgers delen hun eigen verhalen en ervaringen, waardoor een gemeenschap van wederzijdse steun en begrip ontstaat.
Blijvende Steun van Volgers en Vrienden
Roy en Annick krijgen via sociale media regelmatig steunbetuigingen en berichten van medeleven. Mensen delen hoe inspirerend ze het vinden dat het stel hun weg blijft zoeken in deze moeilijke omstandigheden. Door hun verhaal te delen, hopen Roy en Annick dat andere mensen die met z!ekte en tegenslagen kampen, zich gesterkt voelen en weten dat ze niet alleen zijn. Hun volgers reageren vaak met steun, bemoedigende woorden en eigen ervaringen, waardoor een gemeenschap van empathie en steun ontstaat.
De Weg Vooruit
Voor Roy en Annick blijft de toekomst onzeker, maar ze proberen stap voor stap door te gaan. De steun die ze van hun omgeving en van onbekenden op sociale media ontvangen, helpt hen om vol te houden. Ze blijven vechten en hopen dat er betere dagen zullen komen.
Annick laat weten dat, ondanks alles, ze samen met Roy blijft streven naar waardevolle momenten en dat ze zich niet uit het veld laten slaan door de obstakels die ze onderweg tegenkomen. Haar berichten laten zien hoe belangrijk het is om liefde, steun en begrip te blijven bieden aan de mensen om je heen – niet alleen aan degenen die z!ek zijn, maar ook aan de naasten die iedere dag voor hen klaarstaan.
Het verhaal van Roy en Annick is niet alleen een verhaal over z!ekte en verlies, maar ook over veerkracht en de kracht van liefde. Hun openheid over hun situatie biedt hoop en laat zien dat er ook in de donkerste tijden momenten van licht kunnen zijn.
Algemeen
Beelden: Woeste Frans Timmermans verliest zelfbeheersing op partijcongres en begint ineens te schreeuwen
Frans Timmermans emotioneel op partijcongres: “Laat elkaar nooit los”
Tijdens het partijcongres van GroenLinks-PvdA heeft partijleider Frans Timmermans zondag op indringende wijze een beroep gedaan op zijn achterban om de eenheid binnen de partij te bewaren, ook bij gevoelige onderwerpen zoals het conflict in het Midden-Oosten. Zijn toespraak was emotioneel, krachtig en riep gemengde reacties op – zowel in de zaal als op sociale media.
Spanningen binnen de partij over Israël-motie
De directe aanleiding voor Timmermans’ felle oproep was de motie van Tweede Kamerlid Kati Piri om een tijdelijke stop op wapenleveranties aan Israël in te stellen. De motie werd ondertekend door 35 leden van GroenLinks-PvdA en veroorzaakte zowel binnen als buiten de partij discussie. De motie kreeg geen meerderheid, maar bracht wel bestaande spanningsvelden binnen de partij scherp in beeld.
Onder andere prominente partijleden als Lodewijk Asscher, Job Cohen en Ad Melkert uitten hun zorgen. Zij vinden dat Israël het recht moet behouden zich te verdedigen tegen aanvallen, en vrezen dat een wapenstop contraproductief kan zijn. Die zorgen worden breed gedeeld onder leden en kiezers die vrezen dat het standpunt van GroenLinks-PvdA te ver doorschiet.
“Nederland mag geen wapens leveren aan een land dat oorlogsmisdaden pleegt”
Timmermans verdedigde op het congres met vuur het principe achter de motie. Volgens hem moet Nederland, als voorvechter van het internationaal recht, consequent zijn in zijn handelen. “Als we vaststellen dat er oorlogsmisdaden worden gepleegd, dan mogen we geen wapens leveren. Ook geen defensieve.”
Hij voegde daar echter meteen aan toe dat hij begrijpt dat dit pijn en verdeeldheid veroorzaakt. “De redenering voor beide standpunten is sluitend,” aldus Timmermans. “Daarom moeten we het gesprek blijven voeren. We moeten elkaar blijven zien, ook als we het oneens zijn.”
Een emotionele oproep tot eenheid
Het moment dat het congres het meest raakte, was toen Timmermans zijn toon verhoogde en zichtbaar geëmotioneerd zijn oproep deed:
“Wij zijn de sociale meerderheid in Nederland. Houd elkaar vast en laat elkaar nooit los!”
Die woorden, uitgesproken met krachtige stem, werden door het publiek met gemengd gevoel ontvangen. Sommigen zagen het als een oprechte poging om bruggen te bouwen binnen een partij die worstelt met uiteenlopende visies. Anderen vonden het te emotioneel, of zelfs onhandig.
Reacties op sociale media: verdeeld en fel
De toespraak van Timmermans bleef ook buiten het congres niet onopgemerkt. Op sociale media werd zijn optreden breed besproken. Kritische geluiden waren er volop. Sommigen noemden zijn optreden “dramatisch” of “politiek onhandig”, en uitten hun zorgen over het electorale effect. Anderen vonden juist dat hij leiderschap toonde door zich kwetsbaar op te stellen en de discussie niet uit de weg te gaan.
Op X (voorheen Twitter) schreven verschillende gebruikers:
-
“Dit soort retoriek kost hem zetels. Veel mensen haken af bij zo’n toon.”
-
“Timmermans is dapper dat hij zijn rug recht houdt in zo’n gevoelig dossier.”
-
“Emotie is prima, maar dit was eerder verwarrend dan verbindend.”
