Algemeen
Dit is hoe een narcist mensen laat geloven dat hij een goede man is
Een narcist wordt vaak gezien als een charmant en charismatisch persoon, iemand die op het eerste gezicht sympathiek, behulpzaam en soms zelfs inspirerend overkomt. Hij lijkt de perfecte vriend of partner te zijn, altijd klaar om anderen te helpen en een diepe indruk achterlatend met zijn zelfverzekerde en innemende persoonlijkheid. Maar voor degenen die hem beter leren kennen, komt er vaak een heel ander beeld naar voren. Het probleem is dat deze ontdekking meestal pas later komt, wanneer iemand al verstrikt is geraakt in zijn web van manipulatie en misleiding. Hoe kan iemand die zo charmant en zelfverzekerd lijkt, in werkelijkheid zo anders zijn? Dit artikel werpt licht op de subtiele, maar zeer effectieve methoden die een narcist gebruikt om mensen te laten geloven dat hij een goede persoon is, terwijl de werkelijkheid vaak heel anders is.
Een Voorzichtig Proces van Selectie
Het eerste wat een narcist doet, is zorgvuldig zijn volgende doelwit selecteren. Dit is geen toevallige keuze. Hij kiest vaak iemand die uitblinkt in eigenschappen zoals empathie, vergevingsgezindheid en vriendelijkheid. Deze persoon is gewend om het goede in mensen te zien en zal in eerste instantie geen argwaan koesteren. Voor een narcist zijn dit ideale eigenschappen om te benutten, omdat hij deze mensen kan manipuleren en zijn greep op hen kan versterken zonder dat ze zich daarvan bewust zijn.
Het selectieproces van een narcist kan dagen, weken of zelfs maanden duren. Hij observeert zijn potentiële slacht0ffer nauwlettend en plant zorgvuldig zijn benadering. Elk element van zijn acties is gepland om de ander het gevoel te geven dat ze met een geweldige, liefdevolle persoon te maken hebben. Pas wanneer het te laat is, en de betovering van zijn charmante gedrag begint te vervagen, beseft de ander dat alles een façade was.
Een Strategisch Masker
Wat narcisten zo effectief maakt in hun manipulatie, is hun vermogen om hun acties te presenteren als toevallig en spontaan. Ze willen dat hun slacht0ffers geloven dat hun gedrag op natuurlijke wijze voortkomt uit wie ze zijn, en niet als onderdeel van een zorgvuldig uitgedachte strategie. Hierdoor voelen mensen zich comfortabel en veilig bij hen. Ze krijgen het idee dat de narcist authentiek en spontaan is, wat een gevoel van vertrouwen schept.
De werkelijkheid is echter heel anders. Elke stap die een narcist zet, maakt deel uit van een groter plan om het vertrouwen van zijn doelwit te winnen en hen te isoleren van andere invloeden. Hij zorgt ervoor dat niets wordt gezien als een bewuste poging om controle te krijgen. In plaats daarvan lijken zijn daden onschuldig of zelfs onhandig, waardoor de ander denkt dat hij echt een goed persoon is die soms fouten maakt, net als iedereen. Maar achter deze schijnbare onschuld gaat een zorgvuldig geplande strategie schuil, waarin de narcist zijn ware bedoelingen verbergt achter een reeks maskers die hij afhankelijk van de situatie afwisselt.
De Dubbele Gezichtsrollen van de Narcist
Een van de meest verwarrende kenmerken van een narcist is zijn vermogen om twee totaal verschillende gezichten te tonen. In het openbaar kan hij buitengewoon charmant, attent en behulpzaam zijn. Hij zal geen enkele moeite hebben om anderen te helpen, complimenten te geven of zich op andere manieren als een vriendelijke, zorgzame vriend te presenteren. Dit publieke gezicht zorgt ervoor dat iedereen om hem heen denkt dat hij een geweldig persoon is. Maar achter gesloten deuren is er vaak een heel andere kant.
Privé kan de narcist manipulatief, controlerend en zelfs emotioneel kwetsend zijn. Deze dubbelhartigheid is wat hem zo moeilijk te doorgronden maakt voor buitenstaanders. Voor zijn slacht0ffer is het bijzonder verwarrend om te zien hoe dezelfde persoon die zo behulpzaam en vriendelijk kan zijn, plotseling omslaat in iemand die controlerend en gemeen is. Deze tegenstrijdigheid zorgt ervoor dat het slacht0ffer vaak in een staat van constante verwarring verkeert. Zelfs als het slacht0ffer probeert om de dubbele aard van de narcist aan anderen uit te leggen, zal het moeilijk zijn om hen te overtuigen, omdat de narcist naar de buitenwereld toe een perfect imago heeft opgebouwd.
Het Vermijden van Confrontatie
Narcisten weten precies hoe ze hun slacht0ffers onder controle kunnen houden door confrontaties te vermijden. Ze kennen de zwakke punten en onzekerheden van hun slachtoffers en gebruiken deze om hen te beïnvloeden. Vaak zijn hun slacht0ffers bang om tegen hen in te gaan, uit angst voor de gevolgen. De narcist gebruikt subtiele emotionele strategieën om ervoor te zorgen dat zijn slachtoffer zich voortdurend schuldig of bezorgd voelt.
Dit gevoel van constante spanning en angst om te spreken zorgt ervoor dat het slacht0ffer vaak zwijgt over de misstanden, in de hoop dat anderen vanzelf zullen merken dat er iets niet klopt. Maar die hoop is vaak vergeefs, omdat de narcist zijn imago zorgvuldig in stand houdt en anderen overtuigt van zijn goede bedoelingen. Hij weet dat zijn slachtoffers vergevingsgezind zijn en zich druk maken over wat anderen van hen denken, en hij speelt daar slim op in om de controle te behouden.
Charme als W*pen
Een van de meest opvallende kenmerken van een narcist is zijn vermogen om mensen om hem heen te charmeren. Deze charme is zijn grootste w*pen, en hij weet precies hoe hij het moet gebruiken om mensen voor zich te winnen. Zodra iemand in zijn nabijheid is, lijkt die persoon als vanzelf onder de betovering van zijn charisma te vallen. Deze charme is echter niets meer dan een middel om mensen te manipuleren en hen in zijn greep te krijgen.
De charme van een narcist kan zo krachtig zijn dat zelfs mensen die normaal gesproken op hun hoede zijn, zich toch aangetrokken voelen tot hem. Hij weet precies wat hij moet zeggen en doen om de juiste indruk te wekken. Hierdoor beginnen mensen te geloven dat hij echt een goed persoon is die om anderen geeft en een diep moreel besef heeft. Zodra hij echter zijn doel heeft bereikt, verdwijnt zijn charme en komt zijn ware aard naar voren.
Manipulatieve Macht en de Slacht0fferrol
Wat een narcist zo effectief maakt, is zijn vermogen om niet alleen de rol van de charmante man te spelen, maar ook die van het slacht0ffer. Wanneer hij wordt geconfronteerd met zijn eigen gedrag, zal hij snel overstappen naar de slacht0fferrol. Hij weet precies hoe hij anderen ervan moet overtuigen dat hij degene is die mededogen verdient, terwijl in werkelijkheid zijn slacht0ffer degene is die onrecht wordt aangedaan.
Door zichzelf als slacht0ffer te presenteren, neemt de narcist elke mogelijke verantwoordelijkheid voor zijn daden weg. Hij weet de situatie zo te draaien dat hij wordt gezien als iemand die steun en hulp nodig heeft, wat het voor het echte slacht0ffer nog moeilijker maakt om zijn ervaringen te delen en geloofwaardig over te komen. Het is een geraffineerde en zeer effectieve strategie die ervoor zorgt dat de narcist altijd aan de goede kant blijft staan in de ogen van de buitenwereld.
Een Web van Onwaarheden
Een narcist is een meester in het vertellen van halve waarheden en valse verhalen. Hij heeft vaak een complexe set verhalen en excuses klaarstaan om zijn gedrag te rechtvaardigen en zijn slacht0ffer in een staat van verwarring te houden. Door een web van onwaarheden te spinnen, zorgt hij ervoor dat zijn slacht0ffers nooit helemaal zeker weten wat er echt aan de hand is. Dit maakt het bijna onmogelijk voor hen om te ontsnappen, omdat ze niet weten wat ze kunnen geloven.
Het voortdurende vervagen van de grenzen tussen werkelijkheid en leugen zorgt ervoor dat de slacht0ffers het gevoel krijgen de grip op de werkelijkheid te verliezen. De narcist speelt hier handig op in door in te spelen op hun emoties en zorgen, waardoor ze het vertrouwen in hun eigen oordeel kwijtraken. Dit is een van de meest sch*delijke effecten van narcistisch m!sbruik, omdat het de mentale gezondheid van het slacht0ffer op lange termijn ernstig kan beïnvloeden.
Conclusie
Een narcist kan charmant en charismatisch overkomen, maar achter dit masker schuilt een meester in manipulatie. Hij selecteert zorgvuldig zijn slacht0ffers, wint hun vertrouwen met een strategisch masker van spontaniteit, en gebruikt zijn charme om hen te overtuigen van zijn goede bedoelingen. Ondertussen toont hij een dubbel gezicht: naar buiten toe is hij de perfecte vriend, terwijl hij achter gesloten deuren controle uitoefent en m!sbruik maakt van zijn slacht0ffers. Met zijn vermogen om zichzelf als slacht0ffer neer te zetten en zijn manipulatieve macht te gebruiken, weet hij zijn web van onwaarheden in stand te houden. Het is belangrijk om deze signalen te herkennen en te begrijpen hoe narcisten te werk gaan, zodat je jezelf en anderen kunt beschermen tegen hun destructieve invloed.
Jesse Klaver onder vuur na uitspraken over coalitievorming: “Verbinding werkt maar één kant op”
Nog geen week nadat Jesse Klaver officieel werd benoemd tot nieuwe politiek leider van GroenLinks-PvdA, ligt hij al onder een vergrootglas. De politicus, die na de verkiezingen het stokje overnam van Frans Timmermans, riep in meerdere interviews op tot “een politiek die verbindt” — maar zijn eigen uitspraken over samenwerking met andere partijen roepen vragen op.
De aanleiding: Klaver vindt het onbegrijpelijk dat de VVD zijn partij uitsluit van een mogelijke regeringscoalitie. Tegelijkertijd bevestigt hij zelf dat de PVV en Forum voor Democratie (FvD) voor hem onbespreekbare partners blijven. Die houding levert hem nu stevige kritiek op, zowel vanuit de media als op sociale platforms.
Klaver wil meeregeren, maar VVD houdt de deur dicht
Tijdens de campagne werd al duidelijk dat de VVD weinig ziet in een samenwerking met GroenLinks-PvdA. Toenmalig partijleider Dilan Yeşilgöz gaf aan dat een coalitie met de linkse fusiepartij “onrealistisch” zou zijn, gezien de grote ideologische verschillen over belastingen, klimaat en migratie.
Ook na de verkiezingen, waarbij GroenLinks-PvdA vijf zetels verloor, lijkt de situatie niet veranderd. Klaver liet deze week weten het “teleurstellend en ouderwets” te vinden dat de VVD zijn partij niet aan tafel wil hebben.
“Het uitsluiten van partijen lost niets op,” aldus Klaver in een interview. “Nederland verdient een kabinet dat verbindt, niet dat verdeelt.”
Volgens de kersverse partijleider is de tijd rijp voor een “nieuwe bestuurscultuur” waarin samenwerking boven partijpolitiek staat. Toch klinkt zijn oproep niet bij iedereen overtuigend.
“Verbinding” met grenzen
Hoewel Klaver pleit voor openheid, heeft hij zelf duidelijke grenzen gesteld aan met wie hij wíl samenwerken. In een verklaring herhaalde hij dat de PVV en Forum voor Democratie volgens hem “niet binnen de rechtsstatelijke kaders opereren”. Daarom sluit hij beide partijen uit van coalitieonderhandelingen.
Die uitspraak is niet nieuw: al sinds 2017 herhaalt Klaver dat hij niet wil regeren met partijen die volgens hem “bevolkingsgroepen uitsluiten of fundamentele rechten ter discussie stellen”. Destijds richtte zijn kritiek zich vooral op de retoriek van Geert Wilders over de islam en migratie.
Ook in 2020, toen Forum voor Democratie in opspraak kwam na interne controverses, verklaarde Klaver dat de partij “zich buiten de democratische bandbreedte had geplaatst”.
Toch wringt dat standpunt nu, vinden critici. Want terwijl Klaver zichzelf profileert als de politicus die muren wil afbreken, lijkt hij tegelijkertijd twee grote oppositiepartijen buitenspel te zetten — samen goed voor miljoenen stemmen.
Kritiek op dubbele standaarden
Op sociale media kreeg Klaver de afgelopen dagen veel kritiek. Onder de hashtag #dubbelestandaard delen gebruikers fragmenten van interviews waarin Klaver enerzijds pleit voor “inclusieve politiek” en anderzijds anderen uitsluit.
Een gebruiker schreef op X (voorheen Twitter):
“Niet willen samenwerken met rechtse partijen is volgens Klaver democratisch. Maar als rechts niet met links wil, is dat volgens hem ouderwets. Waar ligt dan de grens van zijn eigen verbinding?”
Ook journalisten en commentatoren plaatsen kanttekeningen. Roelof Bouwman, adjunct-hoofdredacteur van Wynia’s Week, schreef scherp:
“Niet willen regeren met een rechtse partij is volgens Klaver democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk. Maar niet willen regeren met een linkse partij is dan ineens uitsluiten en tegenwerken. Dat is meten met twee maten.”
De kritiek richt zich vooral op de inconsistentie tussen Klavers boodschap van verzoening en zijn politieke praktijk.
Politieke realiteit: beperkte coalitiekansen
De kansen dat GroenLinks-PvdA deelneemt aan een nieuw kabinet worden volgens analisten beperkt geacht. De partij verloor bij de recente verkiezingen vijf zetels en heeft met 22 zetels minder invloed dan verwacht.
De VVD heeft uitgesproken geen samenwerking te willen met de linkse fusiepartij, en ook Nieuw Sociaal Contract (NSC) van Pieter Omtzigt gaf aan moeite te hebben met GroenLinks-PvdA als coalitiepartner. De PVV en BBB liggen inhoudelijk te ver af van de linkse koers die Klaver verdedigt.
Alleen D66-voorman Rob Jetten heeft zich voorzichtig positief uitgelaten over mogelijke samenwerking, maar benadrukte dat de verschillen “groot” blijven.
“Het wordt een enorme puzzel,” zei politiek analist Julia Wouters in het programma Beau. “GroenLinks-PvdA heeft idealen die bij sommige partijen sympathie oproepen, maar het leiderschap van Klaver roept ook weerstand op. Zijn stijl is uitgesproken en dat werkt niet in elk kamp verbindend.”
Terug naar het verleden
De situatie doet denken aan de formatie van 2017, toen Klaver als leider van GroenLinks al eens wegliep van de onderhandelingstafel. Toenmalig premier Mark Rutte noemde dat destijds “jammer, maar begrijpelijk gezien de ideologische kloof”.
Klaver kreeg toen lof van zijn achterban voor zijn principiële houding, maar verloor in bredere zin politieke speelruimte. Ook nu lijkt hij te balanceren tussen ideologische zuiverheid en praktische invloed.
“Als je echt wilt regeren, moet je soms met mensen samenwerken die niet op jou lijken,” zegt politiek commentator Kees Boonman. “Klaver zegt dat hij wil verbinden, maar verbinding vraagt soms om ongemak. Dáár wringt het bij hem.”
Politieke boodschap of imago-strijd?
De vraag is of Klaver met zijn huidige koers vooral een moreel statement maakt, of dat hij echt gelooft in een haalbare coalitie. Sommige politicologen denken dat zijn uitspraken eerder gericht zijn op het versterken van zijn profiel dan op daadwerkelijke regeringsdeelname.
“Het is strategisch slim om jezelf als moreel kompas te positioneren,” zegt universitair docent politiek gedrag Sarah de Wit. “Klaver weet dat regeren met rechts voorlopig onwaarschijnlijk is. Door het initiatief tot verbinding te claimen, kan hij zich profileren als het redelijke alternatief binnen de oppositie.”
Anderen vrezen dat de aanpak averechts werkt. “Als je verbinding predikt maar tegelijk muren optrekt, raak je het vertrouwen kwijt van de zwevende kiezer,” stelt politiek verslaggever Nynke de Jong. “Mensen willen samenwerking zien, niet alleen woorden daarover.”
De balans tussen idealen en realiteit
De discussie rond Klaver raakt aan een breder politiek vraagstuk: hoe ver kun je gaan in het handhaven van principes zonder de deur naar samenwerking te sluiten? In de huidige gefragmenteerde Tweede Kamer telt bijna elke zetel mee, en partijen die zichzelf isoleren lopen het risico buitenspel te staan.
“Klaver vertegenwoordigt een partij met duidelijke waarden,” zegt De Jong. “Maar de uitdaging is om die waarden om te zetten in invloed. Alleen vanaf de zijlijn roepen over verbinding overtuigt niet.”
Tegelijkertijd zijn er ook mensen die Klaver juist prijzen voor zijn consistentie. Zij vinden het moedig dat hij vasthoudt aan democratische principes, ook als dat politiek nadelig is. “Er is een verschil tussen verbinden en verloochenen,” schrijft een supporter op X. “Sommige grenzen zijn er met een reden.”
Goed onthouden:
-Niet willen regeren met een rechtse partij = democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk
-Niet willen regeren met een linkse partij = uitsluiten, blokkeren en tegenwerken pic.twitter.com/3xciGpzVLo— Roelof Bouwman (@RoelofBouwman) November 5, 2025
Een lastige start voor een nieuwe leider
Wat er ook van zij, de eerste week van Jesse Klaver als politiek leider van GroenLinks-PvdA verloopt allesbehalve rustig. Zijn oproep tot samenwerking heeft geleid tot een fel politiek debat — niet alleen over coalitievorming, maar ook over geloofwaardigheid en leiderschap.
“Hij heeft zichzelf meteen op de kaart gezet,” zegt analist Julia Wouters. “Maar niet op de manier die hij misschien had gehoopt. Zijn boodschap van verbinding komt pas geloofwaardig over als hij laat zien dat hij die ook in praktijk brengt.”
Voorlopig blijft het politieke schaakspel complex. De komende weken zal blijken of Klaver zijn woorden kan omzetten in daden — of dat hij, ondanks zijn oproep tot samenwerking, vooral aan de zijlijn blijft staan.