Algemeen
Nederlands kind scheldt volwassen vrouw op bizarre manier de huid vol
Het opvoeden van kinderen omvat het bijbrengen van normen en waarden, zoals respect en fatsoen. Ouders spelen hierin een cruciale rol. Helaas zijn er momenten waarop dit niet goed lukt, en sommige situaties gaan zelfs verder dan wat men zich kan voorstellen. Een recente video die nu viraal gaat, laat een verontrustend voorbeeld zien van een kind dat zich op schokkende wijze gedraagt tegenover een volwassen vrouw.
Kind in de hoofdrol van verontrustende video
De video, die onder meer werd gedeeld door oud-politicus Henk Krol, verspreidt zich snel op sociale media en wekt veel reacties op. In de beelden zien we een jonge jongen op een fiets, die op gr0ve en int!miderende wijze een c0nflict aangaat met een volwassen vrouw. Wat begint met een verbale c0nfrontatie, esc*leert snel tot een reeks dre!gementen en beled!gingen die veel kijkers geschokt achterlaten.
De precieze aanleiding voor het incident is onduidelijk, maar het gedrag van de jongen is buitengewoon zorgwekkend. In plaats van zich terug te trekken of een volwassen gesprek aan te gaan, grijpt de jongen een fietsslot vast en loopt agress!ef op de vrouw af. Hij uit heftige beled!gingen die voor iemand van zijn leeftijd ongehoord zijn.
Dre!gementen en respectl00s gedrag
Op de beelden is te horen hoe de jongen op boze toon roept: “Stop met filmen. Leg die k*nkertelefoon weg.” De vrouw blijft rustig en vraagt de jongen om het fietsslot weg te leggen, in de hoop de situatie te de-escaleren. Wat volgt, is een nog agressievere reactie van de jongen: “Ik zweer, ik sla je hier nog mee dood vandaag.”
De vrouw vraagt vervolgens kalm of hij echt denkt dat hij dat zou doen, waarop het kind bevestigend antwoordt: “Ja, ik weet het zeker. Ik sla je knker tanden eruit, fcking h*er.” De kracht en agressie van de woorden die hij gebruikt, zijn schokkend. Het is duidelijk dat de jongen geen enkel respect toont voor de vrouw, wat een diepere zorg oproept over de invloed die hij wellicht meekrijgt vanuit zijn omgeving.
De verontwaardiging op sociale media
De video heeft, zoals te verwachten, tot veel verontwaardigde reacties geleid op sociale media. Onder de beelden uiten mensen hun afschuw over het gedrag van de jongen en vragen ze zich af hoe het zover heeft kunnen komen. Het feit dat een kind van zo’n jonge leeftijd zulke respectloze en gew*lddadige taal gebruikt, heeft velen aan het denken gezet over de rol van opvoeding, omgeving en invloed in het leven van kinderen.
Een veelgehoorde reactie is dat het kind schijnbaar geen enkel besef heeft van de ernst van zijn woorden, vooral omdat hij een zeer kwetsende ziekte in zijn sch*ldwoorden gebruikt. Het respectloos omgaan met zo’n beladen term heeft bij veel mensen een gevoelige snaar geraakt. Het gebruik van dit soort taal roept vragen op over waar hij deze woorden vandaan heeft en wie hem hierin begeleidt of juist niet corrigeert.
Suggesties voor opvoeding en lesgeven in respect
Verschillende mensen uitten hun bezorgdheid over hoe kinderen zoals deze jongen beter zouden kunnen worden opgevoed en begeleid. Eén veelgehoorde suggestie is om kinderen meer bewust te maken van de impact van hun woorden. Iemand stelde voor dat een jongen zoals hij misschien een dag zou moeten meelopen op een oncologieafdeling, zodat hij leert wat de gevolgen en realiteit van de ziekte zijn waar hij zo nonchalant mee dre!gt. Het idee hierachter is dat het kind zou beseffen hoe kwetsend zijn woorden kunnen zijn en dat hij mogelijk beter gaat nadenken over wat hij zegt.
Daarnaast wordt er gewezen op de noodzaak van goede communicatie tussen ouders, leraren en kinderen. Opvoeding is niet alleen de verantwoordelijkheid van ouders, maar ook van de bredere gemeenschap. Scholen, jeugdinstellingen en andere begeleiders spelen een belangrijke rol in het aanleren van respectvol gedrag en het begrijpen van de gevolgen van taal en daden. Het aanleren van respect en empathie is essentieel om ervoor te zorgen dat kinderen zich op een gezonde manier ontwikkelen, zowel in hun gedrag als in hun omgang met anderen.
De bredere vraag: wat zegt dit over onze maatschappij?
Het incident in de video heeft ook een bredere discussie op gang gebracht over de invloed van onze moderne samenleving op kinderen en jongeren. Velen vragen zich af of kinderen tegenwoordig voldoende begeleiding en correctie krijgen als het gaat om het gebruik van respectvolle taal en gedragingen. In een tijdperk waarin gew*ld en gr0ve taal overal op sociale media te vinden zijn, is het gemakkelijk voor jongeren om deze invloeden over te nemen zonder de consequenties ervan te begrijpen.
Sommige mensen maken zich zorgen over de toegenomen toegang tot expliciete content online en de manier waarop dit kinderen beïnvloedt. De jongen in de video lijkt namelijk niet in staat te zijn om het onderscheid te maken tussen wat gepast is en wat absoluut onacceptabel is. Deze vervaging van grenzen kan een symptoom zijn van een maatschappij waarin respect en fatsoen soms op de achtergrond raken in de snelle wereld van likes, shares en virale video’s.
Het incident roept vragen op over hoe we als samenleving kunnen bijdragen aan de opvoeding van kinderen en hen kunnen leren om op een gezonde, respectvolle manier met anderen om te gaan. Dat begint niet alleen thuis, maar ook op scholen en in de bredere gemeenschap. Het is belangrijk dat kinderen leren wat goed en fout is, en dat ze begrijpen hoe hun woorden en daden anderen kunnen beïnvloeden.
Het belang van herstel en leren
Hoewel het gedrag van de jongen in de video verontrustend is, moeten we ons ook afvragen hoe we deze situatie kunnen gebruiken als een kans om te leren en te verbeteren. Kinderen maken fouten, en soms gaan ze te ver. Maar het is belangrijk dat ze de kans krijgen om van die fouten te leren. Dit kan door middel van gesprekken, begeleiding en het aanleren van empathie.
Ouders en verzorgers kunnen hierin een sleutelrol spelen door kinderen bewust te maken van de impact van hun woorden en gedrag. Het laten zien van de gevolgen van negatieve daden, zoals het kwetsen van anderen, kan een krachtige les zijn voor kinderen die op zoek zijn naar hun plaats in de wereld. Ook kunnen ouders hen leren hoe ze conflicten op een gezonde manier kunnen oplossen, zonder geweld of beled!gingen.
Conclusie
De video van de jonge jongen die een vrouw uitsch*ldt en bedre!gt, heeft veel losgemaakt op sociale media. Mensen zijn geschokt door het gedrag van het kind en de heftigheid van zijn taalgebruik. Het incident roept vragen op over de opvoeding van kinderen en de rol die ouders, scholen en de samenleving spelen in het bijbrengen van respectvolle normen en waarden.
Hoewel het gedrag van de jongen verontrustend is, biedt het ook een kans om te reflecteren op hoe we als maatschappij met kinderen omgaan. Het is duidelijk dat er werk aan de winkel is om ervoor te zorgen dat kinderen begrijpen hoe hun woorden en daden anderen beïnvloeden. Door kinderen te leren respectvol en empathisch te zijn, kunnen we hopelijk voorkomen dat dit soort situaties zich in de toekomst blijven voordoen.
Jesse Klaver onder vuur na uitspraken over coalitievorming: “Verbinding werkt maar één kant op”
Nog geen week nadat Jesse Klaver officieel werd benoemd tot nieuwe politiek leider van GroenLinks-PvdA, ligt hij al onder een vergrootglas. De politicus, die na de verkiezingen het stokje overnam van Frans Timmermans, riep in meerdere interviews op tot “een politiek die verbindt” — maar zijn eigen uitspraken over samenwerking met andere partijen roepen vragen op.
De aanleiding: Klaver vindt het onbegrijpelijk dat de VVD zijn partij uitsluit van een mogelijke regeringscoalitie. Tegelijkertijd bevestigt hij zelf dat de PVV en Forum voor Democratie (FvD) voor hem onbespreekbare partners blijven. Die houding levert hem nu stevige kritiek op, zowel vanuit de media als op sociale platforms.
Klaver wil meeregeren, maar VVD houdt de deur dicht
Tijdens de campagne werd al duidelijk dat de VVD weinig ziet in een samenwerking met GroenLinks-PvdA. Toenmalig partijleider Dilan Yeşilgöz gaf aan dat een coalitie met de linkse fusiepartij “onrealistisch” zou zijn, gezien de grote ideologische verschillen over belastingen, klimaat en migratie.
Ook na de verkiezingen, waarbij GroenLinks-PvdA vijf zetels verloor, lijkt de situatie niet veranderd. Klaver liet deze week weten het “teleurstellend en ouderwets” te vinden dat de VVD zijn partij niet aan tafel wil hebben.
“Het uitsluiten van partijen lost niets op,” aldus Klaver in een interview. “Nederland verdient een kabinet dat verbindt, niet dat verdeelt.”
Volgens de kersverse partijleider is de tijd rijp voor een “nieuwe bestuurscultuur” waarin samenwerking boven partijpolitiek staat. Toch klinkt zijn oproep niet bij iedereen overtuigend.
“Verbinding” met grenzen
Hoewel Klaver pleit voor openheid, heeft hij zelf duidelijke grenzen gesteld aan met wie hij wíl samenwerken. In een verklaring herhaalde hij dat de PVV en Forum voor Democratie volgens hem “niet binnen de rechtsstatelijke kaders opereren”. Daarom sluit hij beide partijen uit van coalitieonderhandelingen.
Die uitspraak is niet nieuw: al sinds 2017 herhaalt Klaver dat hij niet wil regeren met partijen die volgens hem “bevolkingsgroepen uitsluiten of fundamentele rechten ter discussie stellen”. Destijds richtte zijn kritiek zich vooral op de retoriek van Geert Wilders over de islam en migratie.
Ook in 2020, toen Forum voor Democratie in opspraak kwam na interne controverses, verklaarde Klaver dat de partij “zich buiten de democratische bandbreedte had geplaatst”.
Toch wringt dat standpunt nu, vinden critici. Want terwijl Klaver zichzelf profileert als de politicus die muren wil afbreken, lijkt hij tegelijkertijd twee grote oppositiepartijen buitenspel te zetten — samen goed voor miljoenen stemmen.
Kritiek op dubbele standaarden
Op sociale media kreeg Klaver de afgelopen dagen veel kritiek. Onder de hashtag #dubbelestandaard delen gebruikers fragmenten van interviews waarin Klaver enerzijds pleit voor “inclusieve politiek” en anderzijds anderen uitsluit.
Een gebruiker schreef op X (voorheen Twitter):
“Niet willen samenwerken met rechtse partijen is volgens Klaver democratisch. Maar als rechts niet met links wil, is dat volgens hem ouderwets. Waar ligt dan de grens van zijn eigen verbinding?”
Ook journalisten en commentatoren plaatsen kanttekeningen. Roelof Bouwman, adjunct-hoofdredacteur van Wynia’s Week, schreef scherp:
“Niet willen regeren met een rechtse partij is volgens Klaver democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk. Maar niet willen regeren met een linkse partij is dan ineens uitsluiten en tegenwerken. Dat is meten met twee maten.”
De kritiek richt zich vooral op de inconsistentie tussen Klavers boodschap van verzoening en zijn politieke praktijk.
Politieke realiteit: beperkte coalitiekansen
De kansen dat GroenLinks-PvdA deelneemt aan een nieuw kabinet worden volgens analisten beperkt geacht. De partij verloor bij de recente verkiezingen vijf zetels en heeft met 22 zetels minder invloed dan verwacht.
De VVD heeft uitgesproken geen samenwerking te willen met de linkse fusiepartij, en ook Nieuw Sociaal Contract (NSC) van Pieter Omtzigt gaf aan moeite te hebben met GroenLinks-PvdA als coalitiepartner. De PVV en BBB liggen inhoudelijk te ver af van de linkse koers die Klaver verdedigt.
Alleen D66-voorman Rob Jetten heeft zich voorzichtig positief uitgelaten over mogelijke samenwerking, maar benadrukte dat de verschillen “groot” blijven.
“Het wordt een enorme puzzel,” zei politiek analist Julia Wouters in het programma Beau. “GroenLinks-PvdA heeft idealen die bij sommige partijen sympathie oproepen, maar het leiderschap van Klaver roept ook weerstand op. Zijn stijl is uitgesproken en dat werkt niet in elk kamp verbindend.”
Terug naar het verleden
De situatie doet denken aan de formatie van 2017, toen Klaver als leider van GroenLinks al eens wegliep van de onderhandelingstafel. Toenmalig premier Mark Rutte noemde dat destijds “jammer, maar begrijpelijk gezien de ideologische kloof”.
Klaver kreeg toen lof van zijn achterban voor zijn principiële houding, maar verloor in bredere zin politieke speelruimte. Ook nu lijkt hij te balanceren tussen ideologische zuiverheid en praktische invloed.
“Als je echt wilt regeren, moet je soms met mensen samenwerken die niet op jou lijken,” zegt politiek commentator Kees Boonman. “Klaver zegt dat hij wil verbinden, maar verbinding vraagt soms om ongemak. Dáár wringt het bij hem.”
Politieke boodschap of imago-strijd?
De vraag is of Klaver met zijn huidige koers vooral een moreel statement maakt, of dat hij echt gelooft in een haalbare coalitie. Sommige politicologen denken dat zijn uitspraken eerder gericht zijn op het versterken van zijn profiel dan op daadwerkelijke regeringsdeelname.
“Het is strategisch slim om jezelf als moreel kompas te positioneren,” zegt universitair docent politiek gedrag Sarah de Wit. “Klaver weet dat regeren met rechts voorlopig onwaarschijnlijk is. Door het initiatief tot verbinding te claimen, kan hij zich profileren als het redelijke alternatief binnen de oppositie.”
Anderen vrezen dat de aanpak averechts werkt. “Als je verbinding predikt maar tegelijk muren optrekt, raak je het vertrouwen kwijt van de zwevende kiezer,” stelt politiek verslaggever Nynke de Jong. “Mensen willen samenwerking zien, niet alleen woorden daarover.”
De balans tussen idealen en realiteit
De discussie rond Klaver raakt aan een breder politiek vraagstuk: hoe ver kun je gaan in het handhaven van principes zonder de deur naar samenwerking te sluiten? In de huidige gefragmenteerde Tweede Kamer telt bijna elke zetel mee, en partijen die zichzelf isoleren lopen het risico buitenspel te staan.
“Klaver vertegenwoordigt een partij met duidelijke waarden,” zegt De Jong. “Maar de uitdaging is om die waarden om te zetten in invloed. Alleen vanaf de zijlijn roepen over verbinding overtuigt niet.”
Tegelijkertijd zijn er ook mensen die Klaver juist prijzen voor zijn consistentie. Zij vinden het moedig dat hij vasthoudt aan democratische principes, ook als dat politiek nadelig is. “Er is een verschil tussen verbinden en verloochenen,” schrijft een supporter op X. “Sommige grenzen zijn er met een reden.”
Goed onthouden:
-Niet willen regeren met een rechtse partij = democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk
-Niet willen regeren met een linkse partij = uitsluiten, blokkeren en tegenwerken pic.twitter.com/3xciGpzVLo— Roelof Bouwman (@RoelofBouwman) November 5, 2025
Een lastige start voor een nieuwe leider
Wat er ook van zij, de eerste week van Jesse Klaver als politiek leider van GroenLinks-PvdA verloopt allesbehalve rustig. Zijn oproep tot samenwerking heeft geleid tot een fel politiek debat — niet alleen over coalitievorming, maar ook over geloofwaardigheid en leiderschap.
“Hij heeft zichzelf meteen op de kaart gezet,” zegt analist Julia Wouters. “Maar niet op de manier die hij misschien had gehoopt. Zijn boodschap van verbinding komt pas geloofwaardig over als hij laat zien dat hij die ook in praktijk brengt.”
Voorlopig blijft het politieke schaakspel complex. De komende weken zal blijken of Klaver zijn woorden kan omzetten in daden — of dat hij, ondanks zijn oproep tot samenwerking, vooral aan de zijlijn blijft staan.