Algemeen
Martien Meiland huilt als een klein kind in Chateau Meiland na emotioneel weerzien
In de nieuwste aflevering van Chateau Meiland: En Route keert de familie Meiland terug naar een plek vol herinneringen: Chateau Marillaux. Dit zorgt voor een emotionele reactie bij Martien, die zijn tranen niet kan bedwingen. “Ik kan dan toch wel weer emotioneel worden,” zegt hij terwijl de tranen vloeien.
Emoties bij het kasteel
Wanneer de familie het imposante Chateau Marillaux nadert, wordt het Martien allemaal te veel. Het kasteel waar ze ooit hun avontuur begonnen, brengt veel herinneringen terug.
Binnen het kasteel houdt Martien het opnieuw niet droog. Maxime, die geen tranen laat, vraagt bezorgd of hij moe is. Maar Martien legt uit dat het vooral het weerzien is: “Ik vond het zo leuk altijd hier.” Hij is blij om te zien dat het kasteel goed onderhouden wordt door de nieuwe eigenaren, iets waar hij eerder zorgen over had.
Bezoek aan Nadège
Tijdens hun nostalgische reis bezoeken de Meilandjes ook hun voormalige huishoudster Nadège. Ze onthulde eerder slecht nieuws over haar gezondheid, maar geeft nu gelukkig aan dat het beter gaat: “Het gaat best goed met m’n gezondheid. Ik heb de dokter gesproken en vorige week in het ziekenhuis te horen gekregen dat alles goed gaat.”
Een emotioneel weerzien
De terugkeer naar Chateau Marillaux was een bijzondere ervaring voor de Meilandjes, en ze proosten op hun hernieuwde kennismaking met hun oude omgeving. Martien vat het treffend samen: “Het was werkelijk een droom om terug te zijn.”
Chateau Meiland: En Route is elke maandag om 20.30 uur te zien op SBS6.
Martijn Krabbé leeft met de realiteit van een 0ngeneeslijke z1ekte, maar weigert zich volledig door zijn diagnose te laten definiëren. Afgelopen weekend bracht hij samen met zijn vrouw Deborah een betekenisvolle avond door in het gezelschap van goede vrienden. In het huis van RTL-collega Miljuschka Witzenhausen draaide het niet om ziekte, maar om warmte, verbondenheid en het vieren van het leven in zijn meest pure vorm.
Een tafel vol verhalen en herinneringen
Miljuschka had voor deze gelegenheid chef-kok Pépé Topper ingeschakeld. Ze wilde alle ruimte geven aan gesprekken, verbondenheid en de mensen om haar heen. Het koken liet ze daarom los, om zich volledig op haar gasten te kunnen richten. Naast Martijn en zijn vrouw waren ook visagiste Mettina Jager en haar dochter aanwezig. Mettina is zelf ook getroffen door een 0ngeneeslijke t*mor, waardoor het gezelschap werd gevormd door mensen die elkaars strijd en kracht als geen ander begrijpen.
Samen lachen, samen stil zijn
De gesprekken aan tafel gingen niet alleen over ziekte of afscheid, maar juist over het leven, herinneringen en gedeelde momenten. Er werd gelachen, stilgestaan bij geluksmomenten en geproost op het nu. Op Instagram deelde Miljuschka enkele foto’s van de avond en benadrukte ze hoe waardevol zulke ontmoetingen zijn. “De gesprekken, champagne, wijn, eten en liefde waren belangrijker dan foto’s,” schreef ze erbij. De beelden die ze wél plaatste spraken boekdelen: warme blikken, open harten en mensen die elkaar écht zagen.
Pinguïns als levensdoel
Martijn deelde eerder al dat een van zijn persoonlijke wensen onlangs in vervulling ging: een ontmoeting met pinguïns. Het lijkt klein, maar voor hem betekende het alles. In een tijd waarin zoveel zekerheden wegvallen, blijft hij zoeken naar lichtpuntjes — momenten die het leven kleur geven. Zo’n ervaring laat zien hoe belangrijk het is om doelen en dromen te blijven hebben, hoe bescheiden ook.
Meer dan zomaar een diner
Het diner bij Miljuschka was geen gewone avond. Het was een stil statement over de kracht van vriendschap, gedeeld verdriet en onvoorwaardelijke liefde. Lotgenoten, vrienden, collega’s — hoe je het ook noemt — kwamen samen zonder poespas. Gewoon om te zijn, samen te zijn, en elkaar vast te houden op de momenten dat het leven vraagt om zachtheid.
Martijns stille kracht
Door openlijk te delen over zijn gezondheid, maar ook over momenten van geluk, geeft Martijn een gezicht aan hoe je ook met een zware diagnose nog betekenis en verbinding kunt ervaren. Hij laat zien dat er zelfs in het donker nog ruimte is voor licht. En dat liefde, vriendschap en een goede maaltijd soms de beste medicatie zijn die er is.
Voor Martijn zijn het deze momenten die tellen — momenten waarin het leven, ondanks alles, weer even volop gevoeld mag worden.